Films en seriesFilms en series

Roger Moore


Roger Moores James Bond-avontuur begint in 1972. Hij weet dat hij alleen kan slagen als nieuwe 007 wanneer hij een totaal ander karakter dan zijn voorganger Sean Connery neerzet. En dus drinkt Moores Bond in eerste instantie geen wodka martini's maar bourbon (zonder ijs), rookt hij geen sigaretten maar handgedraaide Monte Cristo-sigaren en laat hij de smoking aan de kapstok hangen.

Het lukt Moore een geheel eigen James Bond te creëren. Een heel andere Bond dan het publiek tot dan toe gewend is...

Een kunstzinnige richting


Roger Moore ziet het levenslicht op 14 oktober 1927 in Londen en was daarmee het oudst van alle Bond-acteurs. Zijn vader George verdient de kost als politieman, terwijl moeder Lilian het huishouden runt en de kleine Roger opvoedt. Na zijn middelbare school besluit Moore een opleiding tot kunstschilder te volgen, maar als hij voornamelijk als striptekenaar aan de bak kan, gaat hij toch een andere kunstzinnige richten op: het toneel.
 
Als model in de jaren vijftig
Via de planken speelt hij zich al snel in de kijker bij een modellenbureau. Een leven als fotomodel ligt voor hem in het verschiet. Maar opnieuw ziet hij het niet zitten om als levende etalagepop voor onder meer gebreide truien zijn centen te verdienen, dus klopt hij aan bij MGM. De filmstudio heeft veel acteurs onder contract en zodoende maakt Moore al snel zijn opwachting in zijn eerste rolprent.

De televisiejaren


Tot daar eind jaren vijftig de aanbieding van Ivanhoe voorbijkomt. Moore trekt het harnas aan en speelt vanaf die tijd met verve de goedlachse ridder. Vervolgens schuift hij zonder al te veel moeite door naar series als The Alaskans, Maverick en The Saint. Deze laatstgenoemde belet hem echter wel om begin jaren zestig een bijzondere filmrol aan te nemen: die van James Bond in Dr. No (1962).

The Saint (1962)

Moore filmt stug verder voor tv en wordt nauwlettend in de gaten gehouden door de producenten van de Bond-films Albert R. Broccoli en Harry Saltzman. Als die eind jaren zestig, na het vertrek van George Lazenby, binnen twee jaar opnieuw zonder Bond-acteur zitten, wordt Moore weer opgeroepen.

Deze heeft echter zojuist getekend voor een tweede serie van The Persuaders!, waardoor de rol van 007 alweer aan zijn neus voorbijgaat. Gelukkig voor Moore besluit Sean Connery alleen nog Diamonds Are Forever (1971) te maken, zodat de weg voor 'James Bond nummer drie' eindelijk open ligt. En die kans grijpt Moore gretig aan.

Een vette knipoog


Roger Moore benadert het karakter van James Bond zoals het publiek dat van hem gewend is in zijn tv-series: op een luchtige manier. Dat kan volgens Moore ook niet anders, omdat de avonturen die 007 beleeft zó overdreven zijn, móet hij ze naar eigen zeggen wel met een knipoog spelen. Connery heeft in de voorlaatste Bond-film Diamonds Are Forever die komische noot al geïntroduceerd, zodat Moore niets anders hoeft te doen dan zichzelf zijn in zijn debuut Live and Let Die (1973). Het voelt als een warm bad.

Live and Let Die (1973)

De humoristische toon die Roger Moore aan het karakter van Bond meegeeft, valt niet bij iedereen in de smaak. Aanhangers van Connery vinden de nieuwe 007 maar een slap aftreksel. Toch heeft Moore genoeg aanhangers en weet hij voldoende mensen naar de bioscoop te trekken om zijn Bond tot een succes te maken. Hij is er naar eigen zeggen ook de acteur niet naar die er meteen op los slaat. Hij is juist bedachtzaam, een echte gentleman, die het liever met een grap oplost of met een sluwe truc.

The Spy Who Loved Me


Pas met zijn derde Bond-film The Spy Who Loved Me weet Moore als Bond echt te overtuigen. De film laat een spektakel van jewelste zien, maar de acteur weet zich ondanks dit visuele geweld staande te houden. In een aantal serieuze scènes laat Moore zien dat hij meer kan dan zijn wenkbrauw fronsen. Zo wordt in deze film voor het eerst sinds On Her Majesty's Secret Service (1969) direct gerefereerd aan de moord op Bonds vrouw Tracy. Ook in een scène waarin Bond geconfronteerd wordt met de dood van Anya's geliefde (waar 007 voor verantwoordelijk is) laat Moore een prima staaltje acteerwerk zien.

Roger Moore met Richard Kiel als Jaws in The Spy Who Loved Me (1977)

Bond vijftig-plus


In het vervolg Moonraker (1979) loopt Moore weer een beetje verloren rond. De filmmakers denken na het imposante The Spy Who Loved Me een nóg groter spektakelstuk te moeten brengen, maar draven hierin te ver door. Het resultaat is een stripverhaal dat van actiescènes aan elkaar hangt. Een positief gevolg is wel dat de volgende film For Your Eyes Only (1981) een totaal andere benadering heeft en een menselijke James Bond wil laten zien. De geheim agent krijgt hier flink wat rake klappen.

Wel tonen de groeven in zijn gezicht aan dat Moore, inmiddels een vijftiger, zijn beste tijd als Bond heeft gehad. In Octopussy (1983) kan het nog net door de beugel, maar in A View to a Kill (1985) is Roger Moore echt te oud. Dat ziet de acteur, die vooral zichzelf niet te serieus neemt, zelf ook: 'Ik was slechts vierhonderd jaar te oud', aldus Moore met een vette knipoog.

A View to a Kill (1985)

Het is genoeg geweest. De Engelsman heeft twaalf jaar lang met veel plezier James Bond gestalte gegeven, tijd om plaats te maken voor een verse 007.

Unicef: de rol van zijn leven


Na zijn afscheid als James Bond heeft Roger Moore geen noemenswaardige films meer gemaakt. Met veel toewijding is hij zich gaan richten op het ambassadeurschap van Unicef. Hiervoor wordt hij in 2003 geëerd met het ridderschap. Tot het laatst toe reisde de oude Bond nog geregeld de wereld over om met politici en andere prominenten over het lot van de jeugd in de derde wereld te praten. Als ex-filmster werden namelijk nog steeds alle deuren voor hem geopend, en dat is waar Roger Moore zijn faam graag voor gebruikte.


Sir Roger Moore met zijn vrouw Kiki
Moore trouwde in 2002 met de Deense Christina 'Kiki' Tholstrup. Eerder vormt hij een echtpaar met: Doorn Van Steyn (van 1946 tot 1953), Dorothy Squires (van 1953 tot 1968) en Luisa Mattioli (van 1969 tot 1999). Met de laatstgenoemde heeft hij drie kinderen: Deborah (1963), Geoffrey (1966) en Christian (1973). Deborah Moore speelt een kleine rol als stewardess in de Bond-film Die Another Day (2002).

De biografie van Roger Moore Voor altijd James Bond is verschenen in oktober 2008. Ter gelegenheid van de vijftigste filmverjaardag van James Bond in 2012, heeft Moore meegewerkt aan het boek Bond on Bond. In 2014 verscheen Last Man Standing: Tales from Tinseltown, over de filmavonturen die hij beleefde van Hollywood tot Pinewood.


In 2016 stond hij nog op de planken in An Evening with Roger Moore.

Roger Moore overleed op 23 mei 2017 na een korte strijd tegen kanker. Hij werd 89 jaar.


De Bond-films met Roger Moore


1979 — Moonraker
1983 — Octopussy
1985 — A View to a Kill

Overige informatie



© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures