Films en seriesFilms en series

dinsdag 30 mei 2017

Molly Peters (75) uit Thunderball overleden

De Britse actrice Molly Peters is overleden, dat meldt 007.com vandaag. Peters speelde in Thunderball (1965) de rol van Patricia Fearing, de verpleegster van Shrublands die zich over James Bond (Sean Connery) ontfermt.


Nadat James Bond flink onderhanden is genomen door kolonel Jacques Bouvar, en daarbij bewerkt is met een metalen pook, moet hij zich op orders van M melden bij kuuroord Shrublands. Daar wordt hij ter zijde gestaan door verpleegster Patricia Fearing, die de handtastelijke vrouwenverslinder regelmatig van zich af moet slaan.



Voordat zij met acteren begon, werkte Peters als model. Ze werd ontdekt door Bond-regisseur Terence Young.

Haar optreden in Thunderball ging voor de Britse filmkeuring iets te ver, waardoor de film bijna een hogere leeftijdsclassificatie kreeg. Daarop besloten de filmmakers de meest pikante scènes uit de film te schrappen of in te korten. Dat verhinderde overigens niet dat Peters alsnog de boeken in is gegaan als de Bond-girl die als eerste volledig uit de kleren ging.

Molly Peters te midden van Terence Young en Sean Connery

Rond de release van Thunderball was zij in vol ornaat te zien in diverse blootbladen, waaronder Playboy Magazine, waarin Bond-scenarist Richard Maibaum een artikel over Bond-girls publiceerde.

Na Thunderball had Peters slechts een bescheiden acteercarrière. Onenigheid met haar agent lijkt hier mede schuldig aan te zijn. Na 1968 is zij in geen enkele productie meer te zien geweest.

Molly Peters was een graag geziene gast op James Bond-evenementen. Ze overleed op 75-jarige leeftijd.

maandag 29 mei 2017

Mijn Bond

Bij het overlijden van Roger Moore


Als kind was het lastig iemand anders dan Sean Connery als 007 te aanvaarden. Hem zag ik immers als eerste in de wereldberoemde rol.

Ik moet 13 zijn geweest toen ik in aanraking kwam met de avonturen van James Bond. Thunderball bestempel ik als mijn vuurdoop. De tv-première van deze vierde film uit de reeks was op zaterdag 4 januari 1992, een rolprent van dik 25 jaar oud. Maar ik was om. Een avontuur als dit had ik nooit eerder ervaren. Het gevoel was magisch. Zeker toen bleek dat er meer van dit soort films waren. Dat kinderlijke, heerlijke gevoel bij de opening van iedere gunbarrel — bij Spectre was het weer even terug.

Op 21 mei 1992 maakte ik kennis met die andere 007: Ivanhoe. Enigszins met tegenzin, want James Bond was niemand anders dan Sean Connery. Mijn in ontwikkeling zijnde tienerbrein kon dat maar lastig loslaten.

Ik weet niet wat mij uiteindelijk heeft overgehaald Live and Let Die te gaan zien, misschien een grote zak chips — ik vond de film fan-tas-tisch! Roger Moore, Sean Connery, what the heck, ze waren allebei fenomenaal! Vanaf dat moment had ik niet alleen de films van Connery om van te smullen, ik had er opeens dubbel zoveel!

Live and Let Die (1973)

Wat in mijn herinnering een paar jaar duurde, voltrok zich in werkelijkheid dus binnen luttele maanden. Mijn volgende verjaardag duurde vroeger ook altijd een eeuwigheid, tegenwoordig verjaar ik gevoelsmatig om de maand.

Roger Moore was in de pocket. The Man with the Golden Gun op 18 november 1992 (ik was vijf dagen eerder net 14 geworden) was opnieuw een feest. Sterker nog, het was de beste Bond-film die ik ooit had gezien, samen met Live and Let Die.

The Man with the Golden Gun (1974)

Ik weet nog dat ik de televisiegidsen uitploos op zoek naar een nieuwe Bond-film. Aan de titel kon ik destijds niet altijd opmaken of het om 007 ging. The Spy Who Loved Me, was dat er ook één? Verdomd!

Het boek van Steven Jay Rubin (zomaar gevonden in de bibliotheek!) deed de rest. De zwart-witfoto's waren niet altijd even duidelijk, maar die cover, die perfecte tekening van Roger Moore in zijn witte tuxedo. Alleen al bij het zien van die omslag begonnen de avonturen in mijn hoofd te leven.

Ik las en ik leerde en ik smachtte naar iedere volgende tv-vertoning.

De muziek kwam erbij in de vorm van de 30th Anniversary Collection. Ik hoorde tracks als For Your Eyes Only (die ken ik!), A View to a Kill (die was ook van James Bond!) en mijn Heinekenverzameling (een dubieuze verzameling voor een kind, I know), maakte langzaam plaats voor 007. Dat die twee in 1997 samenkwamen maakte voor de eerste verzameling niets meer uit; de brouwer had al lang verloren van Bond. Een schade die later ruimschoots is ingehaald...

Herinneringen die vorige week allemaal naar boven borrelden, toen ik werd gebeld door de KRO-NCRV, of ik over een halfuurtje tijd had voor het programma van Bert Kranenbarg. Daar was je toch al vaker te gast geweest, want jij weet toch alles van James Bond?

'Ja...'

'Want Roger Moore is overleden.'

...

'Wat!?'

'Het staat net op het ANP.'

Ondertussen plingt er in mijn telefoon van alles binnen, hét teken dat het inderdaad waar is wat ik zojuist heb gehoord.

'Zelfs op Wikipedia staat het al vermeld, wat zijn ze daar toch snel mee. Wat was Roger Moore nou voor James Bond? Wat heeft hij betekend voor de filmserie? Wat hebben zijn opvolgers van hem overgenomen? Wat is volgens jou zijn beste film?'

'Het spijt me, maar ik moet echt even gaan zitten.'

'Gaat het? Ik wil ook straks terugbellen.'

'Het gaat wel. Ga door...'

Roger Moore dood. Ik las toch gisteren nog iets over onenigheid met Theresa May? Hoe kan hij dan nu dood zijn? Roger Moore! Zo vol leven. Nog immer in de picture, 89 jaar, actief op Twitter, in de media. Honderd jaar, met gemak! Roger Moore kán niet dood.

Nog vol ongeloof en half verdoofd heb ik Bert netjes te woord gestaan. Ik vertelde bovenstaand verhaal over Connery in een notendop. Bert was altijd van het kamp Moore geweest, de Bond uit zijn jeugd, en daarom wilde hij het toch nog even opnemen voor zijn Bond.

Zíjn Bond? Míjn Bond! Moores films zijn ongetwijfeld de films die ik het meest heb gezien. Live and Let Die was de eerste Bond-film die ik aanschafte (op video-cd), gevolgd door Octopussy en de rest van de beschikbare Moore-films. The Man with the Golden Gun blijft één van mijn favorieten, ondanks door velen verketterd. Hetzelfde geldt voor Moonraker, een heerlijke film, geweldige muziek!

Mijn Bond. Roger Moore. De meest charmante van allemaal. Een weldoener. Zoveel meer dan acteur was hij die man van Unicef. Hoeveel beter kan een mens zijn?


Condoleances via mail, app en sms (waarvoor iedereen bedankt), net als destijds bij het overlijden van Desmond Llewelyn. De allerliefste op mijn voicemail, die van mijn jongste dochter (6): 'Niet huilen papa...' Een brok in mijn keel.

Die avond, die nacht, ik werd vaker wakker dan normaal. 'Roger Moore is niet meer', het eerste wat mij constant te binnen schoot. Bij het opstaan de volgende morgen voelde ik mij vreugdeloos. De bierbrouwer had het leed de vorige avond enigszins verzacht, wat volgt is de bittere waarheid; een gevoel van rouw. Niet zo snijdend als bij een naaste, meer als bij het verlies van een huisdier?

Het horen van Nobody Does It Better de dag na het overlijden viel zwaar. Ineens had het nummer een dubbele lading:

Nobody does it better
Makes me feel sad for the rest
Nobody does it half as good as you
Baby, you're the best

Nu zou ik het nooit in mijn hoofd halen Sir Roger 'baby' te noemen. Maar de beste was hij. Zeker tussen 1973 en 1985, daar is geen twijfel over mogelijk.



Na twee dagen rouw werd het knagende gevoel minder; de acceptatie. Overlijden op je 89e, na een rijk vol leven, het is niet erg. Maar dat Roger Moore er nu echt niet meer is, is wel erg jammer.

vrijdag 26 mei 2017

For Your Eyes Only terug in de bioscoop

For Your Eyes Only keert op 5 juni eenmalig terug in de bioscoop. De vijfde Bond-film met Roger Moore wordt vertoond ter nagedachtenis van de dinsdag overleden Bond-acteur.

Op het officiële Twitteraccount van Roger Moore staat te lezen dat ook The Spy Who Loved Me opnieuw wordt uitgebracht. Echter is in Nederland nog geen bioscoop bekend die deze film in het programma heeft opgenomen.

In For Your Eyes Only (1981) staat James Bond na het buitenaardse avontuur van Moonraker (1979) weer met beide benen op de grond. Weg zijn de megalomane bouwwerken van Ken Adam, waardoor de film niet alleen meteen een stuk goedkoper uitpakte; een James Bond-film is voor het eerst in jaren ook echt weer spannend. Deze Bond krijgt rake klappen en heeft een minimum aan gadgets tot zijn beschikking. De stunts blijven onverminderd spectaculair. De achtervolging met de gele 2CV werd een klassieker, de beklimming aan het eind is een regelrechte nagelbijter.

Zie voor meer informatie over de film het artikel Gered door een schoenveter, ter ere van de 35e verjaardag van For Your Eyes Only vorig jaar.



De film wordt vertoond in 4K en bevat geen ondertiteling. Kaarten voor 5 juni zijn te bestellen bij Pathé. De opbrengst komt ten goede aan Unicef.

donderdag 25 mei 2017

Voor altijd verbonden

Bond-acteurs reageren op dood Roger Moore


Het is nooit gelukt alle zes Bond-acteurs bij elkaar te krijgen. En dat is jammer. Even leek het erop dat het zestal acte de présence zou geven tijdens de premièreparty van Skyfall, ter ere van Bonds vijftigste filmverjaardag in 2012. Helaas. Alleen als wassen beeld bleek het mogelijk alle Bond-acteurs bijeen te brengen.


De ijdele hoop dat dit ooit nog zou gebeuren, is met het overlijden van Roger Moore in één klap verdwenen.

De band tussen de James Bonds is overigens altijd vriendschappelijk geweest. Geen rivaliteit, iedere acteur had zijn eigen moment om als 007 te schitteren. Het was vooral een fotomomentje voor de pers om twee of meerdere Bonds bij elkaar in het kader te krijgen. Van Roger Moore is met ieder van de andere vijf Bonds een foto bekend.

Naast het medeleven van over de hele wereld (Michael Caine, Paul McCartney, Jane Seymour, Britt Ekland, Kabir Bedi, Vijay Amritraj, Tanya Roberts, teveel om op te noemen), hebben ook de overige vijf James Bonds gereageerd op de dood van hun collega:



“Ik was bedroefd toen ik hoorde dat Roger was overleden. We hadden een buitengewoon lange vriendschap in Hollywoodtermen, met veel grappen en grollen. Ik ga hem missen.”
Sean Connery via The Hollywood Reporter


“Ik mocht Roger graag, hij was een unieke gozer, echt een goed persoon.”
George Lazenby via de Daily Express


“Ik kende Roger als een vriendelijke en gulle man. Hij was een sympathiek en succesvol acteur. Ik leef mee met zijn familie.”
Timothy Dalton via 007.com


“Met diepe bedroefdheid heb ik het nieuws over je overlijden vernomen. Je bent voor een groot deel van mijn leven belangrijk geweest, van The Saint tot James Bond. Als James Bond was je fantastisch, je hebt de weg voor mij vrijgemaakt. De wereld gaat je missen en je unieke gevoel voor humor. Mijn oprechte deelneming voor je familie en kinderen. Rust in vrede.”
Pierce Brosnan op Facebook


“Nobody Does It Better – love Daniel”
Daniel Craig via 007.com

woensdag 24 mei 2017

Hartverwarmend verhaal over Moore gaat viraal

Bij het overlijden van Sir Roger Moore worden veel anekdotes over hem verteld. Eén anekdote wordt op social media massaal gedeeld.


Het verhaal komt van Londenaar Marc Haynes. Hij zag als 7-jarig jongetje Roger Moore op het vliegveld van Nice in 1983. Hij wilde als James Bond-fan graag een handtekening, maar durfde die zelf niet te vragen. Zijn opa (die geen idee had wie deze Roger Moore was) besloot een handtekening voor zijn kleinzoon te vragen met de woorden: "Mijn kleinzoon zegt dat u beroemd bent en hij wil graag een handtekening van u".

Hierop schreef Moore een vriendelijke tekst achterop een vliegticket en sloot af met zijn handtekening. Toen opa blij terugkwam en de kleine Marc de gesigneerde ticket gaf, reageerde de jongen niet blij. Hij bestudeerde de handtekening en zei dat hij niet klopte. Er stond 'Roger Moore' en geen 'James Bond'.


Marc had geen idee wie Roger Moore was, hij wilde een handtekening van James Bond hebben! Opa ging weer terug en legde uit dat zijn kleinzoon zei dat hij met de verkeerde naam had gesigneerd. Waarop Moore Marc bij zich riep en op fluisterende toon uitlegde: "Ik moet met Roger Moore tekenen, want anders zou Blofeld uit kunnen vinden dat ik hier ben". Hij vroeg de jongen niemand te vertellen dat hij James Bond had gezien, waar hij zich trots aan hield. Hij werkte nu samen met James Bond!


Jaren later, toen Marc 30 was en voor Unicef werkte, ontmoette hij Roger Moore die iets op camera moest zeggen als ambassadeur voor Unicef. Hij vertelde het verhaal over Nice en Moore zei; "Ik kan het me niet herinneren maar ik ben blij dat je James Bond hebt ontmoet." Maar daarna deed hij iets briljants.

Bij het weggaan kwam Marc hem tegen in de gang en toen keek Moore beide kanten op, en begon te fluisteren: "Natuurlijk herinner ik onze ontmoeting in Nice nog, maar ik heb niks gezegd, want die cameramensen… één van hen zou zomaar voor Blofeld kunnen werken”.

Ineens was Marc weer 7 jaar oud.

Bron: Een Vandaag

dinsdag 23 mei 2017

Sir Roger Moore, KBE (1927 — 2017)

Vandaag bereikte ons het droevige nieuws dat zevenvoudig 007 Roger Moore is overleden. Een korte strijd tegen kanker is hem fataal geworden. Roger Moore heeft de gezegende leeftijd van 89 jaar bereikt.
 

Moores James Bond-avontuur begint in 1972. Hij weet dat hij alleen kan slagen als nieuwe 007 wanneer hij een totaal ander karakter dan zijn voorganger Sean Connery neerzet. En dus drinkt Moores Bond in eerste instantie geen wodka martini's maar bourbon (zonder ijs), rookt hij geen sigaretten maar handgedraaide Monte Cristo-sigaren en laat hij de smoking aan de kapstok hangen.

Het lukt Moore een geheel eigen James Bond te creëren. Een heel andere Bond dan het publiek tot dan toe gewend is...



Een kunstzinnige richting


Roger Moore ziet het levenslicht op 14 oktober 1927 in Londen en was daarmee het oudst van alle Bond-acteurs. Zijn vader George verdient de kost als politieman, terwijl moeder Lilian het huishouden runt en de kleine Roger opvoedt. Na zijn middelbare school besluit Moore een opleiding tot kunstschilder te volgen, maar als hij voornamelijk als striptekenaar aan de bak kan, gaat hij toch een andere kunstzinnige richten op: het toneel.
 
Als model in de jaren vijftig
Via de planken speelt hij zich al snel in de kijker bij een modellenbureau. Een leven als fotomodel ligt voor hem in het verschiet. Maar opnieuw ziet hij het niet zitten om als levende etalagepop voor onder meer gebreide truien zijn centen te verdienen, dus klopt hij aan bij MGM. De filmstudio heeft veel acteurs onder contract en zodoende maakt Moore al snel zijn opwachting in zijn eerste rolprent.

De televisiejaren


Tot daar eind jaren vijftig de aanbieding van Ivanhoe voorbijkomt. Moore trekt het harnas aan en speelt vanaf die tijd met verve de goedlachse ridder. Vervolgens schuift hij zonder al te veel moeite door naar series als The Alaskans, Maverick en The Saint. Deze laatstgenoemde belet hem echter wel om begin jaren zestig een bijzondere filmrol aan te nemen: die van James Bond in Dr. No (1962).

The Saint (1962)

Moore filmt stug verder voor tv en wordt nauwlettend in de gaten gehouden door de producenten van de Bond-films Albert R. Broccoli en Harry Saltzman. Als die eind jaren zestig, na het vertrek van George Lazenby, binnen twee jaar opnieuw zonder Bond-acteur zitten, wordt Moore weer opgeroepen.

Met Tony Curtis in The Persuaders!
Deze heeft echter zojuist getekend voor een tweede serie van The Persuaders!, waardoor de rol van 007 alweer aan zijn neus voorbijgaat. Gelukkig voor Moore besluit Sean Connery alleen nog Diamonds Are Forever (1971) te maken, zodat de weg voor 'James Bond nummer drie' eindelijk open ligt. En die kans grijpt Moore gretig aan.

Een vette knipoog


Live and Let Die (1973)
Roger Moore benadert het karakter van James Bond zoals het publiek dat van hem gewend is in zijn tv-series: op een luchtige manier. Dat kan volgens Moore ook niet anders, omdat de avonturen die 007 beleeft zó overdreven zijn, móet hij ze naar eigen zeggen wel met een knipoog spelen. Connery heeft in de voorlaatste Bond-film Diamonds Are Forever die komische noot al geïntroduceerd, zodat Moore niets anders hoeft te doen dan zichzelf zijn in zijn debuut Live and Let Die (1973). Het voelt als een warm bad.

Met Christopher Lee in The Man with the Golden Gun (1974)

De humoristische toon die Roger Moore aan het karakter van Bond meegeeft, valt niet bij iedereen in de smaak. Aanhangers van Connery vinden de nieuwe 007 maar een slap aftreksel.

Toch heeft Moore genoeg aanhangers en weet hij voldoende mensen naar de bioscoop te trekken om zijn Bond tot een succes te maken. Hij is er naar eigen zeggen ook de acteur niet naar die er meteen op los slaat. Hij is juist bedachtzaam, een echte gentleman, die het liever met een grap oplost of met een sluwe truc.

The Spy Who Loved Me


Pas met zijn derde Bond-film The Spy Who Loved Me weet Moore als Bond echt te overtuigen. De film laat een spektakel van jewelste zien, maar de acteur weet zich ondanks dit visuele geweld staande te houden.

In een aantal serieuze scènes laat Moore zien dat hij meer kan dan zijn wenkbrauw fronsen. Zo wordt in deze film voor het eerst sinds On Her Majesty's Secret Service (1969) direct gerefereerd aan de moord op Bonds vrouw Tracy. Ook in een scène waarin Bond geconfronteerd wordt met de dood van Anya's geliefde (waar 007 verantwoordelijk voor is) laat Moore een prima staaltje acteerwerk zien.

Met Richard Kiel als Jaws in The Spy Who Loved Me (1977)

Bond vijftig-plus


Moonraker (1979)
In het vervolg Moonraker (1979) loopt Moore weer een beetje verloren rond. De filmmakers denken na het imposante The Spy Who Loved Me een nóg groter spektakelstuk te moeten brengen, maar draven hierin te ver door. Het resultaat is een stripverhaal dat van actiescènes aan elkaar hangt.

Een positief gevolg is wel dat de volgende film For Your Eyes Only (1981) een totaal andere benadering heeft en een menselijke James Bond wil laten zien. De geheim agent krijgt hier flink wat rake klappen.

For Your Eyes Only (1981)

Wel tonen de groeven in zijn gezicht aan dat Moore, inmiddels een vijftiger, zijn beste tijd als Bond heeft gehad. In Octopussy (1983) kan het nog net door de beugel, maar in A View to a Kill (1985) is Roger Moore echt te oud. Dat ziet de acteur, die vooral zichzelf niet te serieus neemt, zelf ook: 'Ik was slechts vierhonderd jaar te oud', aldus Moore met een vette knipoog.

Octopussy (1983)

Met Tanya Roberts in A View to a Kill (1985)

Het is genoeg geweest. De Engelsman heeft twaalf jaar lang met veel plezier James Bond gestalte gegeven, tijd om plaats te maken voor een verse 007.

Unicef: de rol van zijn leven


Na zijn afscheid als James Bond heeft Roger Moore geen noemenswaardige films meer gemaakt. Met veel toewijding is hij zich gaan richten op het ambassadeurschap van Unicef. Hiervoor wordt hij in 2003 geëerd met het ridderschap.

Tot het laatst toe reisde de oude Bond nog geregeld de wereld over om met politici en andere prominenten over het lot van de jeugd in de derde wereld te praten. Als ex-filmster werden namelijk nog steeds alle deuren voor hem geopend, en dat is waar Roger Moore zijn faam graag voor gebruikte.

Sir Roger Moore met zijn vrouw Kiki
Moore trouwde in 2002 met de Deense Christina 'Kiki' Tholstrup. Eerder vormde hij een echtpaar met: Doorn Van Steyn (van 1946 tot 1953), Dorothy Squires (van 1953 tot 1968) en Luisa Mattioli (van 1969 tot 1999). Met laatstgenoemde heeft hij drie kinderen: Deborah (1963), Geoffrey (1966) en Christian (1973). Deborah Moore speelt een kleine rol als stewardess in de Bond-film Die Another Day (2002).

De biografie van Roger Moore Voor altijd James Bond is verschenen in oktober 2008. Ter gelegenheid van de vijftigste filmverjaardag van James Bond in 2012, heeft Moore meegewerkt aan het boek Bond on Bond. In 2014 verscheen Last Man Standing: Tales from Tinseltown, over de filmavonturen die hij beleefde van Hollywood tot Pinewood.


Tot vorig jaar stond hij nog op de planken in An Evening with Roger Moore. Zijn laatste boek zal later dit jaar verschijnen.

zondag 21 mei 2017

De zoon van Jaws

De Nederlandse bodybuilder Olivier Richters (27 jaar, 2 meter 18) is momenteel op het filmfestival van Cannes om zich in de kijker te spelen bij internationale filmmakers. In het AD zegt de Dutch Giant dat hij de zoon van Jaws uit James Bond wil spelen. Een kans die hij mogelijk acht aangezien er in recente Bond-films meerdere personages uit oude Bond-films nieuw leven is ingeblazen.

Olivier Richters (rechts uiteraard) met de Hulk, Lou Ferrigno (1.95)

Goed nieuws voor Richters; hij hoeft niet te bedelen voor een rol als 'zoon van', mochten de filmmakers Bonds beroemde tegenstander met stalen gebit terughalen, dan kan hij zich gewoon voorstellen als 'Jaws'. Blofeld uit Spectre is immers ook niet de zoon van de oude Blofeld, en Miss Moneypenny niet de dochter van Lois Maxwell, enzovoort.

Met een wat luchtigere aanpak van de laatste Bond-film (Bond mocht op tijden weer ouderwets leuk zijn) zou een terugkeer van Jaws wellicht tot de mogelijkheden behoren. Hoewel de reusachtige schurk perfect past bij de cartooneske Bond-wereld van Roger Moore, zou hij in een Daniel Craig-film misschien ook niet misstaan.

Richard Kiel (ook 2.18) als Jaws in The Spy Who Loved Me (1977) en Moonraker (1979)

Dan moet Richters het eerst nog even opnemen tegen Dave Bautista, die als Mr. Hinx uit de vorige film graag terug wil keren. In de zoektocht naar een geschikte Hinx, werd uitgegaan van een krachtpatser die in de voetsporen van Oddjob en Jaws kon treden, in zekere zin is Hinx met zijn stalen duimnagels al een reïncarnatie van deze twee iconische schurken.

Dave Bautista als Mr. Hinx in Spectre (2015)

Mocht Jaws inderdaad tot de eregalerij uit het roemruchte Bond-verleden blijven behoren, dan voorzie ik voor Richters alsnog een mogelijkheid als Bond-boef. Niet als 'de zoon van', maar als een unieke schurk. Met stalen oorwarmers of zoiets...

vrijdag 19 mei 2017

'Cornell bezweek onder invloed van medicijnen'

De familie van de eergisteren overleden zanger Chris Cornell gelooft dat hij mogelijk onder invloed van medicijnen een einde aan zijn leven heeft gemaakt. De frontman van Soundgarden gebruikte angstremmers, die in uitzonderlijke gevallen een depressie juist kunnen verergeren.


'Zonder de resultaten van de toxicoloog weten we niet wat er is gebeurd met Chris, en of er stoffen zijn geweest die hebben bijgedragen aan zijn dood', stelt Kirk Pasich, de advocaat van de familie, vandaag in een verklaring. 'Chris was een voormalig verslaafde en gebruikte daarvoor medicijnen. Mogelijk heeft hij meer dan de aanbevolen dosis gebruikt. De familie gelooft dat Chris niet wist wat hij deed.'

Cornell werd eergisteren dood gevonden in een hotel in Detroit nadat hij met Soundgarden had opgetreden in de stad. Zijn vrouw Vicky had hem kort na de show gebeld. Cornell klonk toen volgens haar verward. 'Hij was anders. Toen hij vertelde dat hij misschien te veel medicijnen had ingenomen, heb ik de beveiliging gewaarschuwd.' De lijkschouwer concludeerde gisteren dat Cornell zichzelf heeft opgehangen.


Chris Cornell met zijn vrouw Vicky tijdens de première van Casino Royale (2006)

Voor Vicky is de dood van haar man onbegrijpelijk. 'Ik weet dat hij van onze kinderen hield en hij zou ze niet pijn doen door opzettelijk een einde aan zijn leven te maken', stelt ze. Het paar heeft twee kinderen: een dochter van 12 en een zoon van 11. De familie sluit af met een woord van dank aan de vele fans.

Bron: AD.nl

donderdag 18 mei 2017

Chris Cornell (52) plotseling overleden

Zanger maakt zelf eind aan zijn leven


Chris Cornell, de leadzanger van de Amerikaanse rockband Soundgarden, heeft op 52-jarige leeftijd in Detroit zelfmoord gepleegd. De artiest deed dit door zichzelf op te hangen, zo meldt de lijkschouwer.


De komende dagen had Cornell meerdere optredens gepland staan. Nabestaanden van de zanger noemen het overlijden plots en onverwachts. Op de dag van zijn dood schreef hij nog op Twitter:

#Detroit finally back to Rock City!!!! @soundgarden #nomorebullshit

Cornell scoorde in de jaren negentig met Soundgarden de hit Black Hole Sun en schreef later als solo-artiest het nummer You Know My Name voor de James Bond-film Casino Royale.




In 2006 schreef Cornell samen met filmcomponist David Arnold de titelsong voor de 21e James Bond-film. Het was voor het eerst sinds a-ha's The Living Daylights (1987) dat er weer een mannelijke artiest te horen was in een Bond-song.

Arnold reageerde vanochtend op Twitter geschokt op het plotselinge overlijden:

“My friend Chris Cornell has died and I'm just incredibly sad. I've only happy memories of him. A kind, caring, loving man. Sending my love to his family.


James Bond-filmproducent Barbara Broccoli laat via 007.com weten:

“Chris Cornell ushered in the new era of Bond with his adrenaline fuelled song “You Know My Name” for Casino Royale. He was a gentleman and a true artist and we loved every moment of our collaboration with him. Michael and I and the entire Bond family mourn his tragic loss.”

De rocker werd vooral bekend door zijn rol als leadzanger in de band Soundgarden en frontman bij Audioslave. Als soloartiest bracht Cornell vijf studioalbums uit. De laatste was het album Higher Truth. Lezers van het Amerikaanse muziektijdschrift Guitar World riepen hem uit tot de grootste rockzanger ooit.

Cornell werd geboren en getogen in Seattle. Hij heeft drie kinderen van twee verschillende vrouwen.


Bron: gedeeltelijk AD.nl

woensdag 17 mei 2017

Casino Royale in concert

30 september in de Royal Albert Hall



De 21e James Bond-film is op 30 september te zien en te horen in de Royal Albert Hall in Londen. Terwijl de film wordt afgespeeld, speelt de Royal Philharmonic Concert Orchestra de bijbehorende muziek van David Arnold. Kaarten zijn vanaf morgen, 18 mei, te koop via deze link.

De Royal Albert Hall bracht al eerder films met een live orkest, echter is dit de eerste keer dat een James Bond-film deze royale behandeling krijgt.

Voorafgaand aan het concert vindt een Q&A met vijfvoudig Bond-componist David Arnold plaats.

donderdag 11 mei 2017

Catweazle overleden

De Britse acteur Geoffrey Bayldon, in Nederland vooral bekend van de kinderserie Catweazle, is vandaag overleden. Bayldon speelde ook de rol van Q in Casino Royale uit 1967. Hij is 93 jaar oud geworden.


Bayldon speelde in de serie de tovenaar Catweazle uit de elfde eeuw, die door een foutje met zijn getover plots in de twintigste eeuw terechtkomt. Van de serie zijn slechts 26 afleveringen gemaakt, maar ze was erg populair. In Nederland zond de NOS deze kinderserie uit in 1970 en 1971.

Catweazle
Na zijn studie aan het Hull College of Architecture, begon Bayldon met acteren aan een theaterschool in Bristol. Het resultaat was dat hij in tal van films en tv-shows figureerde, waaronder in de in 1967 uitgebrachte filmkomedie Casino Royale, een parodie op de James Bond-films.

Geofrey Bayldon met Peter Sellers in Casino Royale (1967)

In het Verenigd Koninkrijk werd hij ook populair door zijn rol als Crowman in Worzel Gummidge. Ook speelde hij rollen in To Sir with Love (1967) en The Pink Panther Strikes Again (1976). Bayldon sloeg daarnaast twee keer de hoofdrol af in de bekende Britse sciencefictionserie Doctor Who, maar maakte in 1979 toch zijn debuut in de show.

Bron: NRC

woensdag 10 mei 2017

Film over leven Hervé Villechaize

Roger Moore vroeg zich gisteren op Twitter al af wie hém gaat spelen in de biopic die over Hervé Villechaize wordt gemaakt. My Dinner with Herve gaat over het laatste interview dat de kleine acteur uit The Man with the Golden Gun gaf voordat hij in 1993 zelfmoord pleegde.


Naast de spiraalsprong kent ook iedereen onmiskenbaar Nick Nack uit The Man with the Golden Gun (1974). De Franse acteur met dwerggroei had een roerig leven achter de rug toen hij in 1993 op vijftigjarige leeftijd overleed. Bepaalde organen in het kleine lichaam groeiden door tot normale proporties, waardoor hij zijn leven lang aan hevige pijnen leed. Na herhaaldelijke zelfmoordpogingen lukte het hem in september 1993 een eind aan zijn leven te maken.

Regisseur en scenarioschrijver van de film Sacha Gervasi maakte in 1993 als journalist het laatste interview met Villechaize, dat hij achteraf als afscheidsbrief van de acteur bestempelde. Het interview dient als uitgangspunt voor de film. Peter Dinklage uit Game of Thrones gaat Villechaize spelen, Jamie Dornan uit Fifty Shades speelt de interviewer.

Peter Dinklage in Game of Thrones

My Dinner with Herve gaat uitgezonden worden op HBO. Wanneer de film te zien is, is nog niet bekend.

Bedenker spiraalsprong Golden Gun overleden

De ontwerper van de spiraalsprong uit The Man with the Golden Gun, W. Jay Milligan, is overleden. Hij overleed al op 20 maart dit jaar. Website The Spy Command merkte het nieuws deze week op. Milligan is 85 jaar geworden.


Die spiraalsprong met de AMC Hornet uit The Man with the Golden Gun (1974), misschien wel de meeste iconische scène uit de hele film. Milligan voerde al shows uit met deze stunt, toen hem gevraagd werd de koprol voor de negende James Bond-film in orde te maken.

Het werd de eerste stunt die met de computer werd nagerekend. Milligan wist zodoende precies waar de balans van de auto moest komen te liggen. Niettemin bleef het onverminderd spannend of het allemaal zou lukken; duikers in het water voor het mis zou gaan, EHBO in de startblokken. Uitvoerende was stuntdriver Loren 'Bumps' Willard die voor de spiraalsprong slechts één take nodig had.


Regisseur Guy Hamilton wilde nog een tweede take voor de zekerheid, maar Willard weigerde, Hamilton moest het doen met een perfect uitgevoerde stunt.


Het trekfluitje van John Barry die de stunt begeleidt — ach, die man heeft zoveel goed gedaan, het zij hem vergeven. De spiraalsprong van Jay Milligan blijft onverminderd een klassieker.

donderdag 4 mei 2017

Daliah Lavi uit Casino Royale-parodie overleden

Op 74-jarige leeftijd is gisteren actrice en zangeres Daliah Lavi overleden. Lavi was te zien in een aantal komische spionnenfilms uit de jaren 60, waaronder Casino Royale van Charles K. Feldman, de James Bond-parodie die dit jaar precies vijftig jaar geleden uitkwam.


Lavi werd op haar tiende ontdekt door (de inmiddels honderdjarige) Kirk Douglas, die ervoor zorgde dat het Israëlische meisje ballet kon gaan studeren in Stockholm. Op vijftienjarige leeftijd had zij vervolgens haar eerste filmrol te pakken, vanaf de jaren 60 werd zij een veelgevraagd actrice.

Lavi met Woody Allen in Casino Royale (1967)

Zo speelde ze onder meer in The Silencers (1966), de eerste van de vier Matt Helm-films met Dean Martin. Andere films in het spionnenparodiegenre waarin zij te zien was, waren The Spy With a Cold Nose (1966) en Some Girls Do (1969).

Vanaf de jaren 70 begon Lavi een carrière als schlagerzangeres in Duitsland, waar zij hits scoorde met Oh, wann kommst du? en Willst du mit mihr geh'n? Vanaf de jaren 90 was zij als actrice nog in een klein aantal Duitse producties te zien.

Daliah Lavi, wiens echte naam Daliah Lewinbuk was, overleed gisteren op 74-jarige leeftijd in Los Angeles.

© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures