Bond-girl Tania Mallet (77) overleden

Op 77-jarige leeftijd is gisteren Bond-girl Tania Mallet overleden. Mallet speelde in Goldfinger (1964) de rol van Tilly Masterson, de zus van Jill Masterson.

Tilly wil wraak nemen op Auric Goldfinger nadat hij Jill goud heeft laten verven, waardoor zij gestikt is. Uiteindelijk valt ook Tilly in de handen van Oddjob die haar na een achtervolging met zijn scherpe bolhoed doodt.

Harold Sakata, Sean Connery en Tania Mallet in Goldfinger (1964)

Goldfinger (1964) is de enige film waarin Mallet te zien is. En naast een enkele tv-aflevering van The New Avengers treedt zij verder nergens op als actrice. Voor en na haar rol in de derde James Bond-film werkte Mallet als model. Met modellenwerk verdiende zij beduidend meer dan als actrice, wat de reden is voor haar korte acteerloopbaan.

Van moeders kant is Mallet een nicht van actrice Helen Mirren.

Ondanks haar korte optreden in Goldfinger was Mallet een graag geziene gast bij vele James Bond-bijeenkomsten.

Waaraan Tania Mallet is overleden, is nog niet bekend.

Double-o-seven reporting for duty

Daniel Craig is zaterdag vertrokken uit zijn woonplaats New York. Mail Online plaatste enkele foto's van de James Bond-acteur op JFK Airport. Een foto van zijn ticket hadden ze net niet, maar naar alle waarschijnlijkheid was de eindbestemming Londen.

007 in New York

Over de fysieke aanwezigheid van Craig deden de laatste week de wildste geruchten de ronde. Zo zou hij naast New York ook in Oslo en Belgrado te zien zijn geweest. In Oslo leek het te gaan om een geslaagde grap met een dubbelganger. Ondanks zijn Noorse accent trapte de krant Dagbladet er met open ogen in.

De Noorse Daniel Craig

Eerder deze week doken de eerste beelden van Bond 25 op; werkopnamen op het ijs in Noorwegen. Zoals gebruikelijk bij veel James Bond-films begint een second unit al enkele weken (of soms zelfs maanden) eerder met filmen voordat de opnamen met de hoofdrolspelers gaan beginnen.

Aangezien over de exacte begindatum van principal photography nooit iets bekend is gemaakt, voelt het een beetje als een valse start. Doorgaans gaat aan de officiële startdatum een persconferentie of photocall vooraf. Deze (of de aankondiging daarvan) wordt alsnog in de loop van volgende week verwacht.

Die witte baard eraf, dan is Daniel Craig klaar voor zijn high note. Zijn opvolger schijnt trouwens van Noorse komaf te zijn...

Locatie Jamaica bijna rond

Met de aftrap van Bond 25 deze week in Noorwegen, wordt momenteel nog druk onderhandeld over een andere filmlocatie, die in Jamaica.

Eerder deze maand werd bekend dat James Bond sinds 1973 zijn land van herkomst weer eens gaat bezoeken. Om de afspraken rond die opnamen te beklinken, reizen twee afgevaardigden van het Caraïbische eiland volgende week af naar Londen, meldt The Jamaica Gleaner.

Het luxe resort Goldeneye Estate op Oracabessa Bay in Jamaica

Naast locaties in Noorwegen, staat ook Matera in Italië op de nominatie om als achtergrond voor de nieuwe Bond-film te dienen. Daarmee lijken de drie belangrijkste buitenlocaties voor Bond 25 bekend.

Ergens in de komende twee weken wordt de langverwachte persconferentie verwacht, waarin titel en hoofdcast van Bond 25 bekend worden gemaakt. Daarin is het ook gebruikelijk dat de regisseur, Cary Joji Fukunaga in dit geval, de locaties bekendmaakt.

Als mogelijke titel staat Eclipse momenteel het hoogst genoteerd. Bond 25 gaat op 8 april 2020 in wereldpremière, vanaf donderdag 9 april 2020 draait de film in Nederland.

Bond-veteraan Shane Rimmer (89) overleden

Altijd handig een acteur met Amerikaanse tongval woonachtig in Engeland. Acteur Shane Rimmer mocht in de jaren 60 en 70 meermaals op komen draven in een James Bond-film. Onlangs overleed Rimmer, meldt The Official Gerry Anderson Website. Want naast James Bond, en vele andere filmbijrollen (Superman, Star Wars), was Shane Rimmer de stem van Scott Tracy in Thunderbirds.

De eerste James Bond-film waarin Rimmer te zien is, is You Only Live Twice (1967), waarin hij een kleine rol als radar-operator heeft. Enkele jaren later krijgt hij in Diamonds Are Forever (1971), als één van de medewerkers van Willard Whyte, iets meer tekst. Daarin komt Rimmer voor het eerst oog in oog te staan met Bond-acteur Sean Connery, wat een diepe indruk op de van oorsprong Canadese acteur achterlaat, zoals hij verklaart in de documentaire Inside Diamonds Are Forever.

Voor de volgende film, Live and Let Die (1973), wordt Rimmer enkel gevraagd de tekst van de vorig jaar overleden Bob Dix als agent Hamilton opnieuw in te spreken. Pas bij The Spy Who Loved Me (1977) krijgt Rimmer een grotere rol. Als Commander Carter is hij de kapitein van de onderzeeër USS Wayne die door Stromerbergs Liparus-tanker wordt opgeslokt. Samen met James Bond (Roger Moore) zorgt Carter ervoor dat de vijand net op het nippertje wordt uitgeschakeld.

Shane Rimmer naast Roger Moore in The Spy Who Loved Me (1977)

Shane Rimmer is 89 jaar geworden.

Eerste beelden Bond 25

Het filmen van de nieuwe James Bond-film is nu echt begonnen. Dit zijn de eerste beelden van Bond 25:

Voor degenen die nog van niets willen weten; het gaat om een scène zoals hier beschreven.

Het team van Bond 25 filmt deze week in het plaatsje Hakadal in Noorwegen. Naar alle waarschijnlijkheid gaat het hier om een ploeg van de second unit, waarbij Daniel Craig nog niet nodig is.

Wanneer de officiële startdatum van principal photography is, evenals een persbijeenkomst waarin de titel en hoofdrolspelers worden gepresenteerd, is nog niet bekend. Ergens volgende week is een reële optie. Bond 25 komt namelijk over een jaar en een week in de bioscoop.

Onduidelijkheid over startdatum opnamen Bond 25

Bij Eon Productions zelf zullen ze hopelijk wel weten wanneer principal photography van Bond 25 gaat beginnen. Voor wie niet tot het selecte clubje intimi behoort, blijft het vooralsnog gissen. Ook een vaste waarde als Ralph Fiennes gaf recentelijk aan nog niets over het opnameschema te weten.

In de twee eerdere release-aankondigingen van Bond 25 (eerst zou de film op 8 november 2019 uitkomen en later op 14 februari 2014) werd tevens bekend wanneer de opnamen zouden beginnen: respectievelijk op 4 december 2018 en 4 maart 2019. Met opnieuw uitstel van de film naar 8 april 2020, is van een bekendmaking over de start van principal photograhpy (de officiële begindatum van filmen) geen sprake.

Zijn ze ook helemaal niet verplicht ons te melden, maar je zou zeggen dat ieder teken van leven, iedere geruststelling over deze tumultueuze pre-productie, een moment is om je aan vast te klampen. Nu is het vooral vrezen dat het er krap een jaar voor de release van de film allemaal niet zo rooskleurig aan toegaat achter de schermen.

Het enige wat wij via via horen, is dat de scriptschrijver die de puntjes op de i moest zetten, inmiddels weer is vertrokken. Weinig reden voor hosanna.

In de gemeente Nittedal in Noorwegen, is de laatste weken veel beweging waargenomen. Sinds begin dit jaar vinden daar werkzaamheden plaats aan een huis in aanbouw. Opnamen op die locatie zouden vanaf begin deze week plaatsvinden. Het is daarom mogelijk dat het startschot voor het filmen van Bond 25 daarmee officieel is begonnen, zonder dat aan de grote klok te hangen.

Nittedal

Uiteraard is de omgeving rond die filmlocatie afgezet en worden pottenkijkers zoveel mogelijk geweerd. Desondanks is het het Noorse Dagbladet gelukt enkele opnamen te maken op diverse locaties, onder meer in de omgeving van Oslo. In een clip is te zien dat er deze week activiteiten zijn op (en blijkbaar onder) het ijs met een onderwatercamera.

Over de verblijfplaats van Daniel Craig doen momenteel de wildste verhalen de ronde. Als een ware Elvis wordt hij deze week zowel waargenomen in New York als in Noorwegen en Belgrado!

Ik denk nog steeds dat we een dezer dagen op de website van 007.com een officiële aankondiging kunnen verwachten. Of dat met een grote persconferentie is, zoals bij Skyfall, of een versimpelde fotocall, zoals bij Spectre — een nieuwe Bond-film blijft wereldnieuws en Eon Productions zal er alles aan doen die mogelijkheid volledig uit te melken. Verras ons gewoon maar weer eens een keer met positief nieuws.

Only Myself to Blame

Scott Walker overleden

De Amerikaanse zanger Scott Walker is overleden. Dat heeft zijn platenfirma vandaag bekendgemaakt. Walker zong voor The World Is Not Enough (1999) de Bond-song Only Myself to Blame van David Arnold en Don Black in. De song werd uiteindelijk niet gebruikt voor de film, maar belandde wel op de soundtrack-cd.

„My heart sank , like it can only do when you hear something you hope isnt true. Goodbye #ScottWalker . Anyone who has ever sung , or written , or aspired to be an artist will appreciate how incredibly important and vital Scott was . he could interpret and deliver a song like no one else . He was fearless and pure and driven and magnificent . I was beyond lucky he agreed to sing a song I’d written with Don Black that I still can’t believe he did . R.I.P. #Scottwalker”

David Arnold op Twitter

Walker werd vooral bekend als tieneridool, toen hij in de band The Walker Brothers zong (van het nummer The Sun Ain’t Gonna Shine Anymore). Van de band, die overigens niet uit broers bestond, werd Walker, altijd met zonnebril, de blikvanger.

Later werd hij ook een inspiratiebron voor artiesten als David Bowie en Jarvis Cocker. Maar hij had ook invloed op andere bekende rockbands. Zoals The Last Shadow Puppets, de band van Alex Turner van Arctic Monkeys, op Thom Yorke van Radiohead en The Smiths.



Verder staat Walker bekend om zijn experimentele en onvoorspelbare stijl. Zijn eerste solo-albums heten 1, 2, 3 en 4. Soms liet hij jarenlang niks van zichzelf horen en kwam dan ineens met een plaat.

Waaraan Walker is overleden, is niet bekend. Hij is 76 jaar geworden.

Bron: o.a. NOS

Stuntman hint op deelname Rami Malek in Bond 25

Op Instragram doelt stuntman Sebastien Soudais op de deelname van Rami Malek aan Bond 25. Naast de foto waarin Soudais met capuchon verdacht veel lijkt op Maleks optreden in de tv-serie Mr. Robot, sloot de stuntman zijn post af met ‘We will rock you’, een weinig subtiele verwijzing naar Maleks laatste glansrol, die van Freddie Mercury in Bohemain Rhapsody. Die laatste regel heeft Soudais echter inmiddels weer verwijderd.

Sebastien Soudais op Instagram

Het mag geen geheim heten dat Rami Malek op de nominatie staat de volgende Bond-schurk te worden. Eerder leek het erop dat hij Bond 25 aan zich voorbij moest laten gaan wegens een conflicterend werkschema met het laatste seizoen van Mr. Robot.

Rami Malek in Mr. Robot

Geluk bij een ongeluk voor Malek lijkt het met het script van Bond 25 niet helemaal lekker te lopen, waardoor niet alleen de releasedatum van de nieuwe James Bond werd opgeschoven, ook de opnamedata zijn met een maand vertraagd. Het lijkt er nu sterk op dat de deal tussen Malek en Eon Productions beklonken is.

Nu alleen nog een filmscript...

Scenarioschrijver verlaat productie Bond 25

Scott Z. Burns te druk met andere werkzaamheden

Met nog een week of twee voor de boeg voordat de opnamen van Bond 25 officieel gaan beginnen, is scenarioschrijver nummer zoveel alweer uit het project gestapt. Niet wegens creatieve meningsverschillen deze keer, maar omdat hij het te druk heeft met andere projecten.

Scott Z. Burns: shooting in and out

Hollywoods rots-in-de-brandingschrijver Scott Z. Burns werd er vorige maand aan zijn baardharen bijgesleept om het script van Bond 25 te herschrijven. Daar had hij een maand de tijd voor, want Burns agenda stond vanaf eind maart alweer volgeboekt.

Website The Playlist meldt nu dat Burns zijn versie van het Bond 25-script volgens afspraak heeft ingeleverd, maar gaat ervan uit dat dit nog steeds geen definitieve versie is, aangezien niemand van de vaste cast ook maar één letter van het script heeft gelezen.

In een eerder vraaggesprek met Ralph Fiennes, M in de huidige films, blijkt dat de acteur geen idee heeft wanneer hij op de set wordt verwacht. Hij gokt ergens in mei of juni. Laat staan dat hij enig idee heeft waar de nieuwe Bond-film over gaat.



Met het geplande vertrek van Burns is er op zich nog niets aan de hand. De man heeft zijn werk gedaan, wellicht dat regisseur Cary Fukunaga er nu de laatste hand aan legt. Feit blijft wel dat met zoveel schrijvers die aan het script hebben lopen rommelen er één lijn moet worden getrokken; zo gaan we het doen. En niet onbelangrijk: dat iedereen zich hier in kan vinden. Geen enkele productie is gebaat bij een team dat tegen beter weten in een begin maakt aan een film omdat de releasedatum van 8 april 2020 moet worden gehaald.

Spitsuur bij Eon Productions op dit moment, kan niet anders. Het is te hopen dat ze er in goed overleg uitkomen. Een beetje eigen schuld is het natuurlijk wel...

‘Eclipse’ nieuwe werktitel Bond 25

Hoewel een nieuwe James Bond-film aan één werktitel, Bond 25, in principe wel genoeg heeft, is er onlangs toch weer een nieuwe opgedoken: Eclipse. Na Shatterhand, dat vorig jaar weer eens van zich deed horen, en ‘with the tedious inevitability of an unloved season’ recentelijk nogmaals, is Eclipse de nieuwe naam aan de werktitelbibliotheek.

Medewerker van het kostuumdepartement voor diverse films, Beth Herd, schrijft namelijk in haar online cv dat zij meewerkt aan een productie voor het bedrijf ‘B25 Productions’, dat staat voor Bond 25. De naam van de betreffende productie betitelt zij als Eclipse. Een titel die wij in combinatie met de nieuwe James Bond-film nog niet eerder hebben gehoord.

Beth Herd verwijderde deze productie echter alweer snel uit haar cv, zie hier, maar dat verlette niet dat via Google cache de oude versie nog steeds oproepbaar is.

Eclipse dus, voor wat het waard is. Een werktitel. En een werktitel blijft een werktitel totdat er een definitieve keuze voor de échte titel wordt gemaakt. Opvallend is wel dat het bedrijf dat de website 007.com host, ook die van eclipsemovie.com onder haar hoede heeft.

Goldfinger (1964), Thunderball (1965), Moonraker (1979), Octopussy (1983), GoldenEye (1995), Skyfall (2012), Spectre (2015)... het zou voor de eerste keer zijn in de James Bond-serie dat voor de derde keer op rij voor een eenwoordige titel wordt gekozen; Eclipse. De werktitel Ambivalent zou in dit geval ook een optie zijn...

Skyfall tijdelijk terug in de bioscoop

Als onderdeel van het Rewind Festival keert Skyfall (2012) tijdelijk terug in de bioscoop. Op zaterdag 23 en woensdag 27 maart is de 23e James Bond-film verspreid over het land te zien bij Pathé.

Skyfall markeerde in 2012 het vijftigjarige filmjubileum van James Bond. Het bleek de meest lucratieve film uit de reeks te zijn. Nooit eerder passeerde een Bond-fim het bedrag van 1 miljard dollar aan de bioscoopkassa.

Ook tijdens de Oscars gooide deze Bond-film hoge ogen. Skyfall werd in vijf categorieën genomineerd en won er uiteindelijk twee: die voor beste geluidsmontage en Adele voor beste song.

Lees hier de recensie van Skyfall op Bond Blog terug; een film vol verrassingen. Kijk bij Pathé om welke tijd Skyfall bij jou in de buurt draait.

Met dank aan Mark Knoop voor de tip!

‘James Bond gaat elektrisch rijden’

Als we The Sun mogen geloven, stapt James Bond in zijn nieuwste avontuur voor het eerst in een volledig elektrische auto. In Bond 25 krijgt hij de drie ton kostende Aston Martin Rapide E onder zijn kont, aldus de Britse tabloid.

Aston Martin Rapide E

In oktober vorig jaar maakte Aston Martin bekend een overeenkomst met de makers van Bond 25 te hebben gesloten. Het zal voor de twaalfde keer zijn dat 007 achter het stuur van een Aston Martin kruipt, een avontuur dat in 1964 begon met Goldfinger en met tussenpozen tot vandaag de dag duurt.

Volgens de krant is het aan regisseur Cary Fukunaga te danken dat Bond elektrisch gaat rijden. Fukunaga wordt in het artikel enigszins gekscherend weggezet als 'bomenknuffelaar'. Maar iedereen met een beetje verstand kan indenken dat het geen slecht idee is om James Bond het goede voorbeeld te laten geven.

Aston Martin wordt de laatste zoveel Bond-films binnengehaald als één van de hoofdrolspelers van de film. Vorige week vroeg Jeanne Kooijmans in de Ochtendshow van NH Radio nog expliciet of de Aston Martin terugkeert in Bond 25.

De Rapide E is de eerste volledig elektrische auto van Aston Martin en komt in een gelimiteerde oplage eind dit jaar op de markt.

Matera ook genoemd voor pre-titles Bond 25

Volgens Variety wordt de pre-title sequence van Bond 25 opgenomen in het Italiaanse Matera. Een locatie die begin vorige maand plots opdook. Een Italiaanse medewerker aan de filmproductie heeft bevestigd dat er eind juli een 500-koppige filmploeg naar Zuid-Italië komt. Of dit de filmploeg van Bond 25 is, daarover wil hij niets zeggen. Zo gaat dat.

Mochten de opnamen van de pre-titles inderdaad in Italië plaatsvinden, dan lijkt dit niet te stroken met het nieuws van eerder vandaag. De Daily Mail beweert namelijk dat de beginscènes van de nieuwe Bond-film geschoten gaan worden in Noorwegen. Nu hoeft het een het ander niet uit te sluiten. Het is niet verplicht om een aaneengesloten pre-title sequence te maken.

The World Is Not Enough (1999) was de laatste Bond-film die een uitgebreide proloog kreeg die zich op meerdere locaties afspeelde waar enige tijd tussen zat. Bond moest immers eerst van Bilbao in Londen zien te komen. Ook de pre-titles van Moonraker (1979) bestaan uit twee scènes op verschillende locaties. Eerst wordt boven de Yukon een spaceshuttle van de rug van een Boeing gekaapt om vervolgens via het hoofdkwartier in Londen over te schakelen naar een privéjet waar James Bond uiteindelijk door Jaws naar buiten wordt geduwd. Zonder parachute uiteraard.

Skyfall in Moonraker (1979)

En zo is er nog een aantal Bond-films door de jaren heen dat zich niet aan de standaard van één locatie houdt.

Dat er een grote filmploeg afreist naar Matera mag duidelijk zijn, dat het om James Bond gaat is officieel nog even afwachten en of dit inderdaad voor de pre-title sequence is — dat is eerlijk gezegd niet van belang. Ze zullen er vast geen proloog van twee uur van maken.

Het Bond-gevoel

Het is toch alweer even geleden dat we James Bond in zijn zwembroek op het strand hebben gezien. Als kind wist ik niet beter of een hagelwit zandtapijt, helderblauw water, wuivende palmbomen en James Bond waren één. Dát was wat avontuur inhield. Met Thunderball voorop.

Sean Connery en Claudine Auger in Thunderball (1965)

De vierde James Bond is de zon-, zee-, strand- en vakantiefilm bij uitstek. Het was niet alleen mijn kennismaking met James Bond, ook met de wondere wereld onder water. Gebiologeerd aanschouwde ik het dansende koraal in de azuurblauwe oceaan, de elegante octopus over het zwarte kikvorspak, de schichtige murene onder het rotsblok, de statige trompetvis die zich niet van de wijs laat brengen, en niet te vergeten de gevaarlijke Golden Grotto-haaien. Bijgestaan door de fluwelen onderwaterklanken van John Barry, geeft mij dit nog steeds het meest ultieme James Bond-gevoel.

Het lijkt erop dat James Bond zijn zwempakje weer uit de mottenballen mag trekken. Na een afwezigheid van 47 jaar wordt hij hoogstwaarschijnlijk weer eens naar Jamaica gestuurd, daar waar hij ooit als romanheld het levenslicht zag.

Ten opzichte van Thunderball is de eerste Bond Dr. No (1962) nog een bescheiden vakantiefilmpje. Pas op de helft van het avontuur arriveert onze held op het strand, daar waar hij zijn Venus tegen het lijf loopt in de gedaante van Ursula Andress. Bond hoeft geen baantjes te trekken in deze film of een duikmasker voor te binden. Het decor van de wuivende palmen is onverminderd prachtig, een sprookjesomgeving waar menig bioscoopbezoeker in die vroege jaren 60 alleen maar van kon dromen.

Sean Connery en Ursula Andress op Jamaica, Dr. No (1962)

Goldfinger (1964) begint na de titels met een scène in het zonovergoten Miami. Bond is echter geen moment aan het strand te zien en alle scènes met Sean Connery werden iets te overduidelijk in de studio opgenomen.

In opvolger Thunderball wordt dat gemis ruimschoots ingehaald. De film heeft door die onderwaterscènes het predicaat nogal langdradig te zijn, maar wie zich blijft vergapen aan de prachtige onderwaterfotografie hoeft zich echt geen moment te vervelen.

Ook You Only Live Twice (1967) kent enkele voor James Bond kenmerkende onderwaterscènes. Wanneer Bonds zogenaamd dode lichaam in de haven van Hong Kong aan de zee wordt toevertrouwd, schakelen we voor de onderwateropnamen weer terug naar de Bahama's van Thunderball.

Het begin en het einde van On Her Majesty's Secret Service (1969) speelt zich af onder de Portugese zon. Aan Praia Grande do Guincho redt James Bond Tracy van haar zelfgekozen verdrinkingsdood. Het einde van opvolger Diamonds Are Forever (1971) vindt weliswaar plaats op de Grote Oceaan, maar het onooglijke booreiland heeft weinig weg van een vakantieoord.

Terence Mountain, George Lazenby en Diana Rigg op locatie in Portugal voor On Her Majesty's Secret Service (1969)

Zowel Live and Let Die (1973) als The Man with the Golden Gun (1974) en The Spy Who Loved Me (1977) scoren hoog in de zonvakantieranking. De eerste werd net als Dr. No voor een groot deel opgenomen op Jamaica. Hoewel er redelijk wat waterscènes in deze film zitten, inclusief haaien, krijgen we het strand in deze film niet te zien.

Dat is anders in The Man with the Golden Gun, waar het begin en einde van de film zich afspeelt op Scaramanga's eiland. De meest idyllische locatie denkbaar, verscholen tussen de begroeide rotspartijen van het Thaise Phuket. The Spy Who Loved Me toont opnieuw een keur aan water- en onderwaterscènes. De schuilplaats van de schurk is immers de tot Atlantis omgedoopte onderwaterbasis. Verder werden opnamen gemaakt aan de Costa Smeralda op Sicilië en voor de onderwaterscènes met de Lotus Submarine werd opnieuw uitgeweken naar de Bahama's.

Marc Lawrence als Rodney aan Phang Nga Bay in The Man with the Golden Gun (1974)

De Lotus Esprit komt aan land in The Spy Who Loved Me (1977)

Hoewel we in Moonraker (1979) meereizen van zonnig Rio de Janeiro naar de watervallen van Iguaçu op de grens tussen Brazilië en Argentinië, krijgen we in opvolger For Your Eyes Only (1981) pas weer echte strand- en onderwaterscènes te zien. De vijfde film met Roger Moore in de hoofdrol werd grotendeels opgenomen op het Griekse eiland Corfu, een unieke vakantielocatie met veel groen. Bond duikt, heel diep zelfs, en beleeft een romantische strandwandeling met de vrouw van Pierce Brosnan.

De opvolgende vier films uit de jaren 80 hebben geen opmerkelijke strandscènes. De laatste, Licence to Kill (1989), heeft wel een uitgebreide onderwaterachtervolging waarin James Bond uiteindelijk al waterskiënd achter een vliegtuigje hangt (zonder waterski's welteverstaan). De hele film speelt zich af onder prettige temperaturen, opnamen werden dan ook gemaakt in Florida en Mexico.

Timothy Dalton in Licence to Kill (1989)

In GoldenEye (1995) zit sinds tijden weer een strandscène, een korte weliswaar. Zogenaamd in Cuba bevinden Bond en Natalya zich in werkelijkheid aan Laguna Tortuguero in Puerto Rico. Iets daarvoor mocht Pierce Brosnan nog even zijn zwembroek en borsthaar tentoonspreiden in een Russisch badhuis. Tomorrow Never Dies (1997) heeft een onderwaterscène die geheel in een onderwatertank is opgenomen. Wel zijn locatieopnamen gemaakt nabij Phuket waar ook The Man with the Golden Gun vandaan komt.

Opnieuw neponderwaterscènes in The World Is Not Enough (1999) met dat langdradige gebeuren rond die onderzeeër en in Die Another Day (2002) doet Halle Berry op het strand van het Spaanse Cádiz alsof ze én Ursula Andress is én op Cuba. De surfscène voor de opening van de film werd opgenomen aan de kust van Hawaï.

Halle Berry en Pierce Brosnan op het strand van Cádiz voor Die Another Day (2002)

Dan in Casino Royale (2006) zien we James Bond sinds Thunderball veertig jaar daarvoor voor het eerst weer in zijn zwembroek op het strand verschijnen. Ook hier een Ursula Andressje, maar dan door Daniel Craig op de Bahama's en later nog even rollebollend in het zand met Eva Green. De waterscènes die daar zijn opgenomen hebben de uiteindelijke film niet gehaald.

Ook Daniel Craig mag uit de zee oprijzen in Casino Royale (2006)

Zonnig genoeg is het in Haïti en Bolivia in Quantum of Solace (2008) waarvoor opnamen werden gemaakt in Panama, echter zitten hier geen strand- of onderwaterscènes bij. In Skyfall (2012) heeft Bond zich voor langere tijd teruggetrokken op een verder onbekende eilandengroep. De film kent één zwembadscène op het dak van een hotel in Shanghai. Dat zwembad is later digitaal toegevoegd. En tot slot kent Spectre (2015) sinds lange tijd weer eens sneeuwscènes. Een strandscène daarentegen is in de film in geen velden of wegen te bekennen.

Dat de zon schijnt op Jamaica, mag een vast gegeven zijn. Waarom zouden de filmmakers de Cariben anders aandoen? Historisch gezien is het een mooie locatie om naar terug te keren. Is het mogelijk om door de locatie ook iets van dat oude Bond-gevoel terug te krijgen? ...De tijd zal het leren.

De Bond-pockets van Ian Fleming laten zich overigens het beste lezen in een luie stoel met een gematigde golfslag op de achtergrond, een aangenaam zonnetje en een cocktail in de hand. Shaken not stirred uiteraard.

‘James Bond naar Jamaica’

Noorwegen decor voor pre-titles Bond 25

Het ziet er naar uit dat James Bond voor zijn nieuwste avontuur afreist naar Jamaica. Dat meldt Baz Bamigboye vandaag in de Daily Mail. Hoewel het Caribische eiland onlosmakelijk met James Bond verbonden is (Ian Fleming schreef er in zijn buitenverblijf Goldeneye al zijn James Bond-boeken), is de filmploeg er slechts twee keer eerder neergestreken.

Ian Fleming achter zijn schrijftafel in Goldeneye

Voor zowel de eerste Bond-film van Sean Connery, Dr. No (1962), als die van Roger Moore, Live and Let Die (1973), werd een groot deel opgenomen op Jamaica.

In Dr. No diende onder meer hoofdstad Kingston als decor, evenals de watervallen van Ocho Rios en het strand van Laughing Waters, waar de beroemde scène werd opgenomen waarin Ursula Andress als Honey Ryder uit de zee oprijst.

Ursula Andress rijst op uit de zee in Dr. No (1962)

In Live and Let Die doet Jamaica dienst als het fictieve Caribische eiland San Monique, waar Dr. Kananga de scepter zwaait.

Op de snelweg tussen Johnson Town en Lucea werd onder meer de busachtervolging opgenomen. Ook de krokodillenfarm is op het eiland te vinden. De daaropvolgende speedbootachtervolging vond zo'n 2000 kilometer verderop plaats in de bayous van Louisiana nabij New Orleans.

Roger Moore op de set van Live and Let Die (1973)

Zoals eerder vermeld, vinden voor Bond 25 vanaf eind deze maand opnamen plaats in Nittedal in Noorwegen. Hier wordt momenteel een filmlocatie gereedgemaakt, zodat binnen afzienbare tijd een scène op een bevroren meer kan worden opgenomen. Haast is geboden voordat de dooi inzet.

Deze scène zou volgens de Daily Mail bedoeld zijn voor de pre-title sequence van de nieuwe Bond-film, het doorgaans actievolle voorfilmpje waar alle James Bond-films (behalve de eerste, Dr. No) mee beginnen. De laatste pre-titles, die van Spectre (2015), oogstte veel lof door het minutenlange ononderbroken camerashot.

Bohemian Rhapsody verslaat Spectre aan bioscoopkassa

Bohemian Rhapsody is bijna de succesvolste film ooit in Nederland, maakte distributeur Fox gisteren bekend. De film over het werk en leven van Queen-zanger Freddie Mercury staat inmiddels op de tweede plaats van de films die in de bioscopen het meeste geld hebben opgebracht. Sinds januari 2016 stond dat record op naam van de laatste Bond-film Spectre (2015).

Bohemian Rhapsody, die inmiddels bijna vijf maanden in de bioscopen draait, bracht tot nu toe 20,57 miljoen euro op. Spectre bleef in 2015/2016 steken op 20,52 miljoen euro. De enige film die meer geld opbracht, is Titanic uit 1997. De klassieker met Leonardo DiCaprio en Kate Winslet was in 1997/1998 goed voor bijna 3,5 miljoen bezoekers en een opbrengst van 25,8 miljoen euro.

De box office nummer 1: Titanic (1997)

De Queen-film is inmiddels gezien door 2,12 miljoen Nederlanders en draait nog steeds in meer dan 150 zalen. Om het succes van Bohemian Rhapsody te vieren, heeft distributeur Fox voor 13 maart door het hele land speciale singalong-voorstellingen van de film georganiseerd.

Qua bezoekersaantallen blijven de best bezochte Nederlandse bioscoopfilms aller tijden voorlopig The Sound of Music (1965; bijna 4 miljoen bezoekers), Irma la Douce (1965; 3,6 miljoen bezoekers), Titanic (1997; 3,4 miljoen), Turks Fruit (1972; 3,3 miljoen) en Gone with the Wind (1939; ruim 3 miljoen). De opbrengst van deze films valt lager uit omdat een bioscoopkaartje vroeger minder kostte.

De best bezochte aller tijden: The Sound of Music (1965)

Bohemian Rhapsody wist vorig weekend vier Oscars te winnen, waaronder die van beste acteur voor hoofdrolspeler Rami Malek. Malek wordt gezien als grootste kanshebber voor de rol van hoofdschurk in de nieuwe James Bond-film waarvan de opnamen eind deze maand beginnen.