Films en seriesFilms en series

zondag 30 juni 2019

Het charmeoffensief van Eon Productions

Het heeft even geduurd, zo'n 57 jaar om ongeveer precies te zijn; Eon Productions lijkt out of the Dark Ages into the light. In korte tijd heeft de productiemaatschappij achter de James Bond-films een aantal kijkjes achter de schermen gegeven. Alsof ze bij Eon hebben gedacht: als we nu niet ingrijpen, worden de Rupert Murdochs van deze wereld Bonds gevaarlijkste vijand ooit.


Zoals vandaag tijdens opnamen in Londen: eerst een foto van een clapperboard met daarachter Her Majesty's Cavalry, kort daarna een foto van een ontmoeting tussen Daniel Craig en diezelfde Household Cavalry, vervolgens een kort filmpje van opnamen met de Aston Martin V8 en later op de dag nóg eentje: een perfecte afbeelding van Daniel Craig met de V8 op de achtergrond (zie bovenstaande foto).



Reden is (of kan zijn) de negatieve berichtgeving rondom Bond 25 de laatste maanden: een hoofdrolspeler met een enkelblessure, een set die ontploft, een script dat nog niet af is en als appendix altijd weer die regisseur die het project verliet met de daaruitvolgende vertragingen.

Eerlijk gezegd geen idee hoe dat bij andere filmproducties gaat. James Bond ligt hoe dan ook altijd onder een vergrootglas. Door als filmmakers zelf als eerste met het (slechte) nieuws naar buiten te treden, druk je negatieve speculaties de kop in. Die enkelblessure van Craig deed al de ronde voordat Eon ruim een week later eindelijk met een verklaring kwam. Als ze daar direct open over waren geweest, waren die geruchten niet nodig.

Bij de explosie op de set eerder deze maand waarbij een gewonde viel, was Eon er wel als de kippen bij. Het viel gezien de staat van de 007 Stage ook moeilijk te ontkennen: hier is iets niet goed gegaan.

Wellicht dat Eon Productions door deze opeenstapeling van ongemakken eindelijk het licht is gaan zien en social media beter laat dan nooit in positieve zin gaat gebruiken.

Inmiddels hebben we kunnen zien dat de hoofdrolspeler weer aan de betere hand is, hij een ontmoeting had met Prince Charles en we een prachtig clipje met opnamen uit Jamaica te zien hebben gekregen. Lijkt al die voorgaande narigheid toch nog ergens goed voor geweest.



Wel één verzoek: om dat filmpje met de Aston Martin V8 van vanmiddag de volgende keer horizontaal te filmen...

vrijdag 28 juni 2019

A Reason to Reject

Het viel aardig tegen toen op 25 april The Reveal live vanaf Jamaica te zien was. De verwachtingen waren hoog: eindelijk een titel! Maar buiten de cast en een bevestiging van de locaties, bleef het verder stil... Twee maanden later heet Bond 25 nog altijd Bond 25. En dat heeft een reden, onthult fansite MI6 nu.


Bond 25 zou als titel A Reason to Die meekrijgen, aldus MI6-HQ. Een naam die op het punt stond bekendgemaakt te worden tijdens The Reveal, maar een dag daarvoor in allerijl werd teruggetrokken.

Twijfels of de titel wel ‘Bond’ genoeg was, heeft het productieteam doen besluiten tóch niet met deze naam naar buiten te treden; dé reden dat de uiteindelijke Reveal een nogal flets gebeuren werd.

Over de betekenis van de titel kunnen allerlei theorieën worden losgelaten (ga gerust je gang hieronder in de comments). Geheel onbekend en zo ‘on-Bond’ is A Reason to Die overigens niet. In het boek On Her Majesty's Secret Service (1963) laat Ian Fleming Draco tegen Bond zeggen:

„My friend, you have heard the whole story and now you have seen the evidence. Will you help me? Will you help me save this girl? It is my only chance, that you will give her hope. That you will give her a reason to live. Will you?”

Onderwerp van gesprek is Tracy, Draco's dochter die kort daarvoor door James Bond wordt behoed voor een zelfgekozen verdrinkingsdood.

De titelsuggestie A Reason to Die geeft aan dat de filmmakers het opnieuw bij Fleming proberen te zoeken, zoals met veel filmtitels is gedaan waarvoor een eigen naam is bedacht.

The Living Daylights (1987) was lange tijd de laatste officiële Fleming-titel voor een film. Opvolger Licence to Kill (waarvan de oorspronkelijke titel Licence Revoked was, en als zodanig in 1988 bekend werd gemaakt, maar later toch werd teruggetrokke) is als term wel door Fleming beschreven; het is immers Bonds licentie om te doden, vandaar het 00-nummer dat hij gebruikt.

De filmtitel GoldenEye (1995) is afgeleid van Flemings huis op Jamaica Goldeneye, dat hijzelf weer had geleend van de roman Reflections in a golden eye (1941) van Carson McCullers. Tomorrow Never Dies (oorspronkelijk getiteld Tomorrow Never Lies, 1997) is de eerste filmtitel die Fleming nooit heeft beschreven.

The World Is Not Enough (1999) weer wel, want afkomstig uit On Her Majesty’s Secret Service. Onterecht wordt altijd aangenomen dat het hier om het familiemotto van James Bond gaat, echter betreft het hier het familiewapen van Sir Thomas Bond waar de leus Orbis non sufficit staat te lezen, ofwel The World Is Not Enough. Voor zover bekend is James Bond geen familie van Sir Thomas Bond.


Die Another Day (2002) is weer een verhaal apart. Het is geen Fleming-titel, toch is de term Ian Fleming ooit onder ogen gekomen, nadat zijn persoonlijke Miss Moneypenny, secretaresse Jean Framtpon, schriftelijk reageerde op het manuscript van Thunderball:

„I still regret the end of ‘Thunderball’, as my naïve and literal mind would like to know exactly what happened…what about Blofeld (or does he live to die another day?)

De film Casino Royale (2006) draagt de eerste officiële Fleming-titel sinds The Living Daylights en Quantum of Solace (2008), een titel die door velen niet werd begrepen, is ook gewoon afkomstig van een kort verhaal uit de boekereeks.

Skyfall (2012) is door de filmmakers compleet uit de duim gezogen en Spectre (2015) mag duidelijk zijn; het misdaadimperium van Blofeld dat voorkomt in drie boeken en in vele films.

Blijft er nog altijd dat ene handje Fleming-titels over waar een greep uit kan worden gedaan: Risico, The Hildebrand Rarity, The Property of a Lady en 007 in New York. Met A Reason to Die lijkt het erop dat de filmmakers Ian Fleming nog steeds als inspiratiebron gebruiken, een reden temeer om met spanning uit te kijken naar dat verlossende woord. Mochten ze uiteindelijk tóch voor deze keuze gaan, dan kan ik daar persoonlijk goed mee leven.

woensdag 26 juni 2019

Bryan Marshall uit The Spy Who Loved Me overleden

De Brits-Australische acteur Bryan Marshall is gisteren op 81-jarige leeftijd overleden, meldt fansite MI6. Marshall was in 1977 te zien als Commander Talbot in The Spy Who Loved Me. Talbot is kapitein van de HMS Ranger, de onderzeeër die aan het begin van de film wordt opgeslokt door Strombergs supertanker Liparus.


Marshalls filmcarrière begint halverwege jaren 60. Hij is onder meer te zien in Alfie (1966) van Lewis Gilbert, die later ook The Spy Who Loved Me regisseert. In 1973 speelt Marshall de hoofdrol in de Nederlandse film Because of the Cats van Fons Rademakers. Ook is Bryan Marshall te zien in Pierce Brosnans speelfilmdebuut, de Britse gangsterfilm The Long Good Friday (1980).

Daarna verhuist Marshall naar Australië, waar hij in enkele soaps optreedt en het eerste seizoen van Australian's Most Wanted presenteert.



In maart dit jaar overleed Shane Rimmer, die in The Spy Who Loved Me gestalte geeft aan Commander Carter, kapitein van de USS Wayne, de Amerikaanse onderzeeër die later in de film in de buik van de Liparus verdwijnt. Samen met Bond zetten beide kapiteins met hun manschappen de aanval in op het leger van Stromberg. Commander Talbot overleeft het gevecht niet.

dinsdag 25 juni 2019

007 in Jamaica

Eerste officiële beelden Bond 25


En wat ziet het er strak uit! Muziek, kleuren en natuurlijk een explosie. Geniet!

vrijdag 21 juni 2019

Drie Aston Martins te zien in Bond 25

Autofabrikant Aston Martin heeft bekendgemaakt dat er in Bond 25 drie verschillende Aston Martins te zien zijn. Het gaat om de oude vertrouwde DB5; ook een oudje maar minder vertrouwd is de V8 en de splinternieuwe racewagen Valhalla.

Daniel Craig met Prince Charles en de DB5 gisteren bij Pinewood Studios

Enkel in Spectre (2015) is naast de DB5 en de speciaal voor de film ontworpen DB10 in Q's workshop nog een derde Aston Martin te zien, iets wat op een donkerkleurige Rapide lijkt. Verder zijn in geen enkele andere Bond-film meer dan twee Aston Martins te bewonderen.

Over de Aston Martin Valhalla on Bond 25 is nog wel iets spoilerachtigs te melden:

donderdag 20 juni 2019

Prince Charles bezoekt Bond-set

Eerste beelden Ralph Fiennes als M


Hoog bezoek vandaag op de set van Bond 25: the Prince of Wales kwam vandaag even rondneuzen bij de Pinewood Studios.



Op foto's van de Twitter-pagina van Clarence House heeft de prins onder meer een onderonsje met acteurs Daniel Craig en Ralph Fiennes, die voor het eerst sinds de opnamen van Bond 25 zijn gestart in beeld is als M.

Daniel Craig, Ralph Fiennes en Prince Charles

Daniel Craig in het decor van M's office

Charles bekijkt en beluistert opnamen van Bond 25 met Lashana Lynch en Naomie Harris

Prince Charles en Daniel Craig voor de Aston Martins DB5 en V8

Craig en Charles inspecteren de klassieke Aston Martin DB5

Wat opvalt tijdens het bezoek is onder meer het gehavende gezicht van Craig; het strakke kapsel van Fiennes; een schilderij met beeltenis van de oude M Judi Dench en de safarisuit van Lynch, een kostuum dat Roger Moore geregeld tijdens zijn missies in de jaren 70 en 80 droeg.

Verder wist Craig de prins te melden dat opnamen gepland staan tot en met oktober en dat de DB5, waar de twee verlekkerd omheendraaiden, een BMW-motor heeft en grotendeels is gemaakt van kunststof.

Prince Charles bezocht al eerder de set van een James Bond-film. Op 11 december 1986 is hij samen met zijn toenmalige echtgenote Diana getuige van de opnamen van The Living Daylights (1987). Charles mag onder meer de knoppen van ghettoblaster bedienen en Diana demonstreert op aanraden van Jeroen Krabbé het gebruik van een fles van suikerglas. De foto hiervan ging de hele wereld over.



Met dank aan Gert-Jan Waterink voor de technische aanmerkingen!

Rami Malek filmt twee producties naast elkaar

De nieuwe Bond-schurk Rami Malek heeft al opnamen gemaakt voor Bond 25, terwijl hij ook nog bezig is met het laatste seizoen van Mr. Robot. In een interview met Digital Spy verklaart de Amerikaanse acteur dat hij nog niet samen met Daniel Craig voor de camera heeft gestaan; iets waar hij enorm naar uitkijkt.


Maleks eerste opnamen voor Bond 25 zijn geheel in stilte verlopen. Deze opnamen vonden plaats in Noorwegen, waar een filmploeg eerder deze maand is neergestreken om met een Aston Martin V8 te filmen op de Atlantic Road. Dit laatste is wél opgepikt door de pers. Wellicht waren de ogen daarbij teveel gericht op de klassieke wagen die eerder in The Living Daylights (1987) figureerde, zodat Maleks aankomst en vertrek in en uit Scandinavië onopgemerkt is gebleven.

Over de onlangs ontstane onrust meldt de acteur dat de productie van Bond 25 weer op de rails zit, en dat alle agendaconflicten inmiddels zijn opgelost. Dit had onder meer te maken met Daniel Craigs afwezigheid wegens een enkeloperatie. Craig is sinds vorige week weer aan het trainen en het kan zo maar zijn dat hij, as we speak, weer in zijn tuxedo rondbanjert. Malek zit intussen weer in New York in zijn rol van Elliot Alderson.


De in Los Angeles geboren Rami Malek, zoon van Egyptische immigranten, had 'nee' tegen James Bond gezegd als ze hem enkel hadden gecast om een terrorist uit het Midden-Oosten te laten spelen. Dat valt volgens de acteur namelijk niet te rijmen met de entertainmentwaarde die een Bond-film dient te hebben.

Welke rol Malek wél gaat spelen in Bond 25, blijft nog even een verrassing. De acteur kan niet wachten tot hij zijn rol van schurk weer kan herpakken.

woensdag 19 juni 2019

Bonds Batmobile

De splinternieuwe Aston Martin Valhalla wordt Bonds speeltje in de nieuwe film, aldus onder meer de website This is money. De codenaam van de wagen, 003, doet echter vermoeden dat de bolide iemand anders dan 007 is toebedeeld.


Naast deze futuristisch ogende Aston Martin, is in de film in ieder geval ook de klassieker Aston Martin V8 uit The Living Daylights (1987) te zien, zodat Bond 25 qua wagenarsenaal nog wel een beetje stijl meekrijgt. Eerder genoemde website noemt ook de nóg klassiekere DB5 van de partij.

De Britse autofabrikant kondigde in oktober vorig jaar de hernieuwde samenwerking met Bond 25 aan. De elektrische Aston Martin Rapide E werd eerder genoemd als mogelijk vervoermiddel in de nieuwe Bond-film.

dinsdag 18 juni 2019

Een dagje met Daniel

Daniel Craig nodigt je uit voor een dagje bij hem op de set van de nieuwe James Bond-film:



Om deel te nemen aan deze loterij mág je doneren voor het goede doel van Omaze, maar het hoeft niet. Klik hier om mee te dingen naar een dagje met Daniel.

zaterdag 15 juni 2019

Bond back in action... again

Daniel Craig is weer aan het trainen, Twittert het 007-account vandaag. De acteur verwondde ruim een maand geleden zijn enkel tijdens opnamen van Bond 25 in Jamaica, waarna hij moest worden geopereerd. Sinds die tijd zit zijn linkerbeen in een plastic omhulsel.


Bovenstaande foto is genomen door Greg Williams, de fotograaf die sinds Die Another Day (2002) een viertal prachtige Bond On Set-fotoboeken heeft afgeleverd. Alleen bij Spectre (2015) werd voor een ander concept gekozen: Blood, Sweat and Bond met foto's van Rankin. Een nieuwe Bond On Set ligt met de terugkeer van huisfotograaf Williams in de lijn der verwachting.

Tijdens Craigs afwezigheid zijn de opnamen van Bond wel verdergegaan. Een second unit heeft nog enkele actiescènes gefilmd in Jamaica en Noorwegen en op de Pinewood Studios liep een stunt uit de hand.

Ondanks enkele tegenslagen, staat de film nog steeds gepland voor begin april volgend jaar. In Duitsland is Bond 25 zelfs een week naar voren geschoven. Daar is de film vanaf 2 april 2020 te zien, heeft distributeur Universal vandaag laten weten. In Nederland draait Bond 25 vooralsnog vanaf 9 april.

vrijdag 14 juni 2019

Film van formaat

Toch weer enorm onder de indruk van Licence to Kill (1989) gisteravond ter ere van diens dertigste verjaardag. De laatste uit de reeks van vijf Jonn Glen-films, de laatste met Timothy Dalton, de laatste met medewerking van Richard Maibaum en Maurice Binder en de laatste waar Cubby Broccoli actief bij betrokken was. Licence to Kill markeert het einde van een tijdperk.

John Glen en Timothy Dalton

Zo nu en dan duikt de term ‘tv-film’ weer eens op als het gaat om de Bond-films uit de karige jaren 80. En daar kun je voor een groot deel in meegaan als je bedenkt dat deze Bond-films, die van John Glen, allen minder groots ogen dan diegene waar uitgeholde vulkanen, ruimtestations en voetbalveldgrote radiotelescopen in voorkomen.

Toch, wie Licence to Kill aanschouwt, kijkt niet naar een aflevering van The A-Team. De film is met vaart gemaakt en zit vol halsbrekende stunts die echt niet enkel voor het tv-scherm zijn bedoeld. De vangst van Sanchez' vliegtuig aan het begin, de waterski-ontsnapping en de exploderende tankers dragen bij aan een cinema-ervaring van formaat. Daarin blinken de films van John Glen bij voorbaat uit: onnavolgbare actie.




Dr. No, From Russia with Love, On Her Majesty's Secret Service, Diamonds Are Forever, Live and Let Die, The Man with the Golden Gun, wat maken die films méér film dan For Your Eyes Only, Octopussy, A View to a Kill, The Living Daylights en Licence to Kill? Werkelijk niets hoor. Misschien dat de cameraregie van Alan Hume een tikkel statischer oogt? Alsof Ted Moore (niets ten nadele!) zeven keer daarvoor zo'n enorm visueel stempel op de serie heeft gedrukt, dan is het nog altijd Ken Adam geweest die daar de grootste bijdrage aan heeft.

Alec Mills, die zowel de cameraregie van Daylights als Licence voor rekening neemt, zit echt middenin de actie, waarbij de camera geregeld van links naar rechts zwiert, en let eens op de scène in de lift vlak voordat Bond bij Sanchez het dak opklimt. Dat ziet er echt goed uit.

Alec Mills op de set van The Living Daylights (1987)

Licence to Kill wordt doorgaans afgedaan als een wat zonderlinge Bond-film; James Bond gaat te werk op eigen houtje, de humor is ver te zoeken, de setting en het grootste gedeelte van de cast is Amerikaans, de score van Michael Kamen (Die Hard, Lethal Weapon) is weinig melodieus en Dalton had naar een betere kapper mogen gaan. Maar bij elkaar genomen is de zestiende James Bond-film een dijk van een actiefilm waar weinig bij te vervelen valt.

Robert Davi
Robert Davi, die buitengewoon goede slechterik uit Licence to Kill, verwoordde het deze week nog treffend: Timothy Dalton is de vader van Daniel Craigs benadering van 007. Donkerder, vol met schrammen en bulten, veel minder de pretty boy die een knokpartij afdoet met een grap. Een Bond die keihard werkt voor zijn zaak. Het blijft jammer dat er geen derde Bond-film met Dalton is gemaakt.

Om Sharkey vrij te citeren: tv-film, my ass...

maandag 10 juni 2019

Nothing but trouble...

Filmopnamen die van een leien dak gaan, daar houden de boulevardbladen niet van. Dus hebben we na een aantal tegenslagen tijdens de productie van Bond 25 te maken met een ‘vervloekte’ film. Desnoods wordt er voor de zoveelste keer een anonieme bron opgevoerd om het allemaal nog erger te laten klinken.

Licence to Kill (1989), ook vervloekt...

The Sun schrijft dit weekend op basis van een bron zonder naam dat het moeilijk wordt Daniel Craig en Rami Malek tegelijkertijd op de set te krijgen. Malek heeft een veel te drukke agenda en Craig is herstellende van zijn enkeloperatie.

Nu is het zo dat Eon Productions, de productiemaatschappij achter de James Bond-films, niet het meest communicatieve filmbedrijf is. Dit werkt automatisch speculaties in de hand. Want hoe het met Daniel Craig na de operatie is vergaan en hoelang hij precies (nog) moet herstellen, en of hij wellicht alweer op de filmset staat (of zit), daarover is nooit iets bekendgemaakt.

Dan was er nog die explosie vorige week op de 007 Stage waarbij een gewonde viel. Hierover trad Eon bij hoge uitzondering wél gelijk naar buiten. Dat kon ook niet anders, een gehavend studiogebouw is moeilijk te verbergen.

Na de explosie op de 007 Stage

De regisseurswisseling vorig jaar, en de daaruit voortkomende verschuivingen van de releasedata, waren eerdere grote tegenslagen. Bij elkaar opgeteld komt de productie van Bond 25 daarmee inderdaad op een puike jinx-score uit, maar een film produceren betekent nu eenmaal problemen op de hals halen, dat is niet exemplarisch voor James Bond.

Volgens The Sun ziet het er naar uit dat het einde van de opnamen van Bond 25 wordt verschoven naar oktober/november in plaats van september, zodat Craig en Malek de kans krijgen elkaar eens diep in de ogen te kijken.

Met de minimale beschikbaarheid van de schurk, lijkt zijn rol in de film beperkt, zoals voor vele voorgangers geldt. Dr. No toont zich fysiek pas tegen het eind van de film, zo ook de Blofeld van Donald Pleasence in You Only Live Twice (1967) en dat maakt deze twee niet minder iconisch. Het is zelfs de kracht van deze films dat de grote boef zo lang op de achtergrond blijft.



Maar ook dit is speculeren. Rami Maleks beperkte beschikbaarheid was al bekend voordat hij tekende. En wil het allemaal echt niet lukken, dan bestaat er altijd nog de optie om de acteurs afzonderlijk van elkaar te filmen en dat vervolgens handig in elkaar te monteren zodat het lijkt alsof zij samen de grootste lol hebben.

Een tweede mogelijkheid is de You Only Live Twice-variant, waar de beoogde Blofeld Jan Werich van de een op andere dag werd vervangen door eerdergenoemde Donald Pleasence. Zo kan Rami Malek altijd nog de boeken in als de beste schurk die James Bond nooit heeft gehad...

woensdag 5 juni 2019

Aston Martin V8 gesignaleerd op Atlantic Road

Op de Atlantic Road in Noorwegen worden vandaag opnamen gemaakt voor Bond 25. Daarbij is een opvallende hoofdrol weggelegd voor een oudgediende: de Aston Martin V8 uit The Living Daylights (1987).

De Aston Martin V8 op de Atlantic Road (Foto: Tore Kristiansen)

Volgens de Noorse krant Verdens Gang gaat het om een auto met hetzelfde kenteken, B549WUU, als de wagen waar James Bond (Timothy Dalton) meer dan dertig jaar geleden in reed. Buiten de beroemde Aston Martin DB5 uit Goldfinger (1964) is nooit eerder een Aston Martin van een andere serie teruggekeerd in de filmreeks.

Eerdere berichten dat 007 in deze film in een elektrische Aston Martin Rapide E plaatsneemt, blijven met de cameo van de V8 nog steeds van kracht.

De Aston Marin V8 was in The Living Daylights uitgerust met ‘a few optional extras’. Zo had de wagen onder andere een raketmotor, torpedo's en het meest opvallende: uitschuifbare ski's.

The Living Daylights (1987)

Verdere opnamen in Noorwegen staan gepland tot en met 14 juni. Of Daniel Craig hierbij aanwezig zal zijn, is niet bekend. De hoofdrolspeler van Bond 25 heeft onlangs een enkeloperatie moeten ondergaan waarna minimaal twee weken rust zijn voorgeschreven.

dinsdag 4 juni 2019

Gewonde op set Bond 25

Waar gewerkt wordt vallen spaanders. Op de filmset van Bond 25 is vandaag tijdens een explosie een gewonde gevallen, meldt het officiële Twitterkanaal van 007.com. Het slachtoffer maakt het naar omstandigheden goed.


007 Stage na de explosie
Naast de getroffen medewerker op het terrein van Pinewood Studios, heeft ook de Albert R. Broccoli 007 Stage schade opgelopen. En niet voor de eerste keer.

Het studiocomplex dat in 1976 speciaal werd gebouwd door Ken Adam om het interieur van de Liparus-supertanker uit The Spy Who Loved Me (1977) onder te brengen, brandde in 1984 af tijdens opnamen van de Ridley Scott-film Legend. Het gebouw werd in een halfjaar weer opgebouwd onder de naam Albert R. Broccoli 007 Stage en was net op tijd gereed voor A View to a Kill (1985).

Opening Albert R. Broccoli 007 Stage in januari 1985

In de zomer van 2006 was het weer raak en sloegen opnieuw de vlammen uit het dak van de filmhal. Ditmaal vlak na de opnamen van Casino Royale.

Hoe groot de schade aan de 007 Stage nu is, is nog niet bekend. Evenals de consequentie voor het vervolg van de studio-opnamen van Bond 25.

David Arnold is klaar voor Bond 25

Hij is alleen nog niet gevraagd...


Vijfvoudig James Bond-componist David Arnold ziet net als velen van ons uit naar de nieuwe Bond-film. Logische vraag van Jon Burlingame in Variety deze week of Arnold al gevraagd is voor Bond 25: niet dus. Maar wie het wel gaat worden, daarover is nog niets bekend.


In tegenstelling tot vorig Bond-regisseur Sam Mendes heeft de huidige kapitein Cary Fukunaga geen componist achter de hand waar hij vaak mee werkt. Mendes heeft Thomas Newman die Skyfall (2012) en Spectre (2015) een nieuw geluid gaf; Fukunaga heeft niemand. Eon Productions kan daarom net zo makkelijk David Arnold weer contracteren. Arnolds muziek benadert nog het best de sound van John Barry, de maestro die Bond elf films lang zijn unieke klank gaf.

Volgens Arnold zijn de filmmakers nog helemaal niet bezig met de muziek van de nieuwe film. Een proces dat grotendeels pas na de opnamen vorm moet vinden.

De vraag of Arnold al iets achter de hand heeft, is door Burlingame niet gesteld, of in ieder geval niet in het artikel opgenomen. Het zou heel goed kunnen dat het bij David Arnold al is gaan borrelen, en wie weet heeft hij al jaren een White Knight/Surrender-thema achter de hand, een thema dat zo goed werkte in Tomorrow Never Dies (1997), de eerste Bond-film waaraan Arnold zijn naam verbond.

Al is het maar omdat de innemende Engelsman zich zo bescheiden opstelt: als Eon Productions hem belt, staat hij gelijk in de starthouding. Negeren ze hem, dan zal hij als fan met plezier de nieuwe Bond-film gaan kijken.

Alleen al daarom verdient David Arnold weer een credit bij een Bond-film. En je weet wat je aan hem hebt; wat hij aflevert is solide. Zijn James Bond-debuut Tomorrow Never Dies was goed. Bij The World Is Not Enough (1999) en Die Another Day (2002) kwam er steeds meer technogereutel bij kijken, maar voor wie de complete soundtracks beluistert, valt er nog genoeg fijns te beleven. Casino Royale (2006) klonk traditioneler en met Quantum of Solace (2008) overtrof de componist zichzelf met enkele tracks, met Night at the Opera als hoogtepunt.

En nu kan het natuurlijk zomaar gebeuren dat Daniel Craig als hoofdrolspeler én co-producent ook ineens zijn fluit erbij pakt en ineens een riedeltje ten beste ten gehore brengt. Dan kan David Arnold het wel schudden. Zolang dat niet gebeurt, is er nog hoop voor de componist...

maandag 3 juni 2019

De Bond-song van Martine Bijl

Voor zover bekend is Martine Bijl de enige Nederlandse artieste die een James Bond-song op haar naam heeft staan. Voor het album Kerstmis met Martine (1970) hertaalde zij Do You Know How Christmas Trees Are Grown? van John Barry en Hal David, het nummer dat te horen is in On Her Majesty's Secret Service (1969).



Bijl is niet de enige die de van oorsprong Engelstalige song coverde. Voor de Duitse en Franse nasynchronisaties zijn de desbetreffende nummers in vertaling zelfs in de film te horen: Wovon Träumt Ein Weihnachtsbaum Im Mai? van Katja Ebstein en Savez vous ce qu'il faut au sapin de Noël? van Isabelle Aubret.

Vandaag is bekend geworden dat Martine Bijl donderdag 30 mei op 71-jarige leeftijd is overleden.

© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures