‘Eclipse’ nieuwe werktitel Bond 25

Hoewel een nieuwe James Bond-film aan één werktitel, Bond 25, in principe wel genoeg heeft, is er onlangs toch weer een nieuwe opgedoken: Eclipse. Na Shatterhand, dat vorig jaar weer eens van zich deed horen, en ‘with the tedious inevitability of an unloved season’ recentelijk nogmaals, is Eclipse de nieuwe naam aan de werktitelbibliotheek.

Medewerker van het kostuumdepartement voor diverse films, Beth Herd, schrijft namelijk in haar online cv dat zij meewerkt aan een productie voor het bedrijf ‘B25 Productions’, dat staat voor Bond 25. De naam van de betreffende productie betitelt zij als Eclipse. Een titel die wij in combinatie met de nieuwe James Bond-film nog niet eerder hebben gehoord.

Beth Herd verwijderde deze productie echter alweer snel uit haar cv, zie hier, maar dat verlette niet dat via Google cache de oude versie nog steeds oproepbaar is.

Eclipse dus, voor wat het waard is. Een werktitel. En een werktitel blijft een werktitel totdat er een definitieve keuze voor de échte titel wordt gemaakt. Opvallend is wel dat het bedrijf dat de website 007.com host, ook die van eclipsemovie.com onder haar hoede heeft.

Goldfinger (1964), Thunderball (1965), Moonraker (1979), Octopussy (1983), GoldenEye (1995), Skyfall (2012), Spectre (2015)... het zou voor de eerste keer zijn in de James Bond-serie dat voor de derde keer op rij voor een eenwoordige titel wordt gekozen; Eclipse. De werktitel Ambivalent zou in de geval ook een optie zijn...

Skyfall tijdelijk terug in de bioscoop

Als onderdeel van het Rewind Festival keert Skyfall (2012) tijdelijk terug in de bioscoop. Op zaterdag 23 en woensdag 27 maart is de 23e James Bond-film verspreid over het land te zien bij Pathé.

Skyfall markeerde in 2012 het vijftigjarige filmjubileum van James Bond. Het bleek de meest lucratieve film uit de reeks te zijn. Nooit eerder passeerde een Bond-fim het bedrag van 1 miljard dollar aan de bioscoopkassa.

Ook tijdens de Oscars gooide deze Bond-film hoge ogen. Skyfall werd in vijf categorieën genomineerd en won er uiteindelijk twee: die voor beste geluidsmontage en Adele voor beste song.

Lees hier de recensie van Skyfall op Bond Blog terug; een film vol verrassingen. Kijk bij Pathé om welke tijd Skyfall bij jou in de buurt draait.

Met dank aan Mark Knoop voor de tip!

‘James Bond gaat elektrisch rijden’

Als we The Sun mogen geloven, stapt James Bond in zijn nieuwste avontuur voor het eerst in een volledig elektrische auto. In Bond 25 krijgt hij de drie ton kostende Aston Martin Rapid E onder zijn kont, aldus de Britse tabloid.

Aston Martin Rapid E

In oktober vorig jaar maakte Aston Martin bekend een overeenkomst met de makers van Bond 25 te hebben gesloten. Het zal voor de twaalfde keer zijn dat 007 achter het stuur van een Aston Martin kruipt, een avontuur dat in 1964 begon met Goldfinger en met tussenpozen tot vandaag de dag duurt.

Volgens de krant is het aan regisseur Cary Fukunaga te danken dat Bond elektrisch gaat rijden. Fukunaga wordt in het artikel enigszins gekscherend weggezet als 'bomenknuffelaar'. Maar iedereen met een beetje verstand kan indenken dat het geen slecht idee is om James Bond het goede voorbeeld te laten geven.

Aston Martin wordt de laatste zoveel Bond-films binnengehaald als één van de hoofdrolspelers van de film. Vorige week vroeg Jeanne Kooijmans in de Ochtendshow van NH Radio nog expliciet of de Aston Martin terugkeert in Bond 25.

De Rapid E is de eerste volledig elektrische auto van Aston Martin en komt in een gelimiteerde oplage eind dit jaar op de markt.

Matera ook genoemd voor pre-titles Bond 25

Volgens Variety wordt de pre-title sequence van Bond 25 opgenomen in het Italiaanse Matera. Een locatie die begin vorige maand plots opdook. Een Italiaanse medewerker aan de filmproductie heeft bevestigd dat er eind juli een 500-koppige filmploeg naar Zuid-Italië komt. Of dit de filmploeg van Bond 25 is, daarover wil hij niets zeggen. Zo gaat dat.

Mochten de opnamen van de pre-titles inderdaad in Italië plaatsvinden, dan lijkt dit niet te stroken met het nieuws van eerder vandaag. De Daily Mail beweert namelijk dat de beginscènes van de nieuwe Bond-film geschoten gaan worden in Noorwegen. Nu hoeft het een het ander niet uit te sluiten. Het is niet verplicht om een aaneengesloten pre-title sequence te maken.

The World Is Not Enough (1999) was de laatste Bond-film die een uitgebreide proloog kreeg die zich op meerdere locaties afspeelde waar enige tijd tussen zat. Bond moest immers eerst van Bilbao in Londen zien te komen. Ook de pre-titles van Moonraker (1979) bestaan uit twee scènes op verschillende locaties. Eerst wordt boven de Yukon een spaceshuttle van de rug van een Boeing gekaapt om vervolgens via het hoofdkwartier in Londen over te schakelen naar een privéjet waar James Bond uiteindelijk door Jaws naar buiten wordt geduwd. Zonder parachute uiteraard.

Skyfall in Moonraker (1979)

En zo is er nog een aantal Bond-films door de jaren heen dat zich niet aan de standaard van één locatie houdt.

Dat er een grote filmploeg afreist naar Matera mag duidelijk zijn, dat het om James Bond gaat is officieel nog even afwachten en of dit inderdaad voor de pre-title sequence is — dat is eerlijk gezegd niet van belang. Ze zullen er vast geen proloog van twee uur van maken.

Het Bond-gevoel

Het is toch alweer even geleden dat we James Bond in zijn zwembroek op het strand hebben gezien. Als kind wist ik niet beter of een hagelwit zandtapijt, helderblauw water, wuivende palmbomen en James Bond waren één. Dát was wat avontuur inhield. Met Thunderball voorop.

Sean Connery en Claudine Auger in Thunderball (1965)

De vierde James Bond is de zon-, zee-, strand- en vakantiefilm bij uitstek. Het was niet alleen mijn kennismaking met James Bond, ook met de wondere wereld onder water. Gebiologeerd aanschouwde ik het dansende koraal in de azuurblauwe oceaan, de elegante octopus over het zwarte kikvorspak, de schichtige murene onder het rotsblok, de statige trompetvis die zich niet van de wijs laat brengen en niet te vergeten de gevaarlijke Golden Grotto-haaien. Bijgestaan door de fluwelen onderwaterklanken van John Barry, geeft mij dit nog steeds het meest ultieme James Bond-gevoel.

Het lijkt erop dat James Bond zijn zwempakje weer uit de mottenballen mag trekken. Na een afwezigheid van 47 jaar wordt hij hoogstwaarschijnlijk weer eens naar Jamaica gestuurd, daar waar hij ooit als romanheld het levenslicht zag.

Ten opzichte van Thunderball is de eerste Bond Dr. No (1962) nog een bescheiden vakantiefilmpje. Pas op de helft van het avontuur arriveert onze held op het strand, daar waar hij zijn Venus tegen het lijf loopt in de gedaante van Ursula Andress. Bond hoeft geen baantjes te trekken in deze film of een duikmasker voor te binden. Het decor van de wuivende palmen is onverminderd prachtig, een sprookjesomgeving waar menig bioscoopbezoeker in die vroege jaren 60 alleen maar van kon dromen.

Sean Connery en Ursula Andress op Jamaica, Dr. No (1962)

Goldfinger (1964) begint na de titels met een scène in het zonovergoten Miami. Bond is echter geen moment aan het strand te zien en alle scènes met Sean Connery werden iets te overduidelijk in de studio opgenomen.

In opvolger Thunderball wordt dat gemis ruimschoots ingehaald. De film heeft door die onderwaterscènes het predicaat nogal langdradig te zijn, maar wie zich blijft vergapen aan de prachtige onderwaterfotografie hoeft zich echt geen moment te vervelen.

Ook You Only Live Twice (1967) kent enkele voor James Bond kenmerkende onderwaterscènes. Wanneer Bonds zogenaamd dode lichaam in de haven van Hong Kong aan de zee wordt toevertrouwd, schakelen we voor de onderwateropnamen weer terug naar de Bahama's van Thunderball.

Het begin en het einde van On Her Majesty's Secret Service (1969) speelt zich af onder de Portugese zon. Aan Praia Grande do Guincho redt James Bond Tracy van haar zelfgekozen verdrinkingsdood. Het einde van Diamonds Are Forever (1971) speelt zich weliswaar af op een booreiland, maar heeft niets maar dan ook niets van de charme van voorgaande vakantieoorden.

Terence Mountain, George Lazenby en Diana Rigg op locatie in Portugal voor On Her Majesty's Secret Service (1969)

Zowel Live and Let Die (1973) als The Man with the Golden Gun (1974) en The Spy Who Loved Me (1977) scoren hoog in de zonvakantieranking. De eerste werd net als Dr. No voor een groot deel opgenomen op Jamaica. Hoewel er redelijk wat waterscènes in deze film zitten, inclusief haaien, krijgen we het strand in deze film niet te zien.

Dat is anders in The Man with the Golden Gun, waar het begin en einde van de film zich afspeelt op Scaramanga's eiland. De meest idyllische locatie denkbaar, verscholen tussen de begroeide rotspartijen van het Thaise Phuket. The Spy Who Loved Me toont opnieuw een keur aan water- en onderwaterscènes. De schuilplaats van de schurk is immers de tot Atlantis omgedoopte onderwaterbasis. Verder werden opnamen gemaakt aan de Costa Smeralda op Sicilië en voor de onderwaterscènes met de Lotus Submarine werd opnieuw uitgeweken naar de Bahama's.

Marc Lawrence als Rodney aan Phang Nga Bay in The Man with the Golden Gun (1974)

De Lotus Esprit komt aan land in The Spy Who Loved Me (1977)

Hoewel we in Moonraker (1979) meereizen van zonnig Rio de Janeiro naar de watervallen van Iguaçu op de grens tussen Brazilië en Argentinië, krijgen we in opvolger For Your Eyes Only (1981) pas weer echte strand- en onderwaterscènes te zien. De vijfde film met Roger Moore in de hoofdrol werd grotendeels opgenomen op het Griekse eiland Corfu, een unieke vakantielocatie met veel groen. Bond duikt, heel diep zelfs, en beleeft een romantische strandwandeling met de vrouw van Pierce Brosnan.

De opvolgende vier films uit de jaren 80 hebben geen opmerkelijke strandscènes. De laatste, Licence to Kill (1989), heeft wel een uitgebreide onderwaterachtervolging waarin James Bond uiteindelijk al waterskiënd achter een vliegtuigje hangt, zonder waterski's welteverstaan. De hele film speelt zich af onder prettige temperaturen, opnamen werden dan gemaakt in Florida en Mexico.

Timothy Dalton in Licence to Kill (1989)

In GoldenEye (1995) zit sinds tijden weer een strandscène, een korte weliswaar. Zogenaamd in Cuba bevinden Bond en Natalya zich in werkelijkheid aan Laguna Tortuguero in Puerto Rico. Iets daarvoor mocht Pierce Brosnan nog even zijn borsthaar en zwembroek in een Russisch badhuis tonen. Tomorrow Never Dies (1997) heeft een onderwaterscène die geheel in een onderwatertank is opgenomen. Wel zijn locatieopnamen gemaakt nabij Phuket waar ook The Man with the Golden Gun vandaan komt.

Opnieuw neponderwaterscènes in The World Is Not Enough (1999) met dat langdradige gebeuren rond die onderzeeër en in Die Another Day (2002) doet Halle Berry op het strand van het Spaanse Cádiz alsof ze én Ursula Andress is én op Cuba. De surfscène voor de opening van de film werd opgenomen aan de kust van Hawaï.

Halle Berry en Pierce Brosnan op het strand van Cádiz voor Die Another Day (2002)

Dan in Casino Royale (2006) zien we James Bond sinds Thunderball veertig jaar daarvoor voor het eerst weer in zijn zwembroek op het strand verschijnen. Ook hier een Ursula Andressje, maar dan door Daniel Craig op de Bahama's en later nog even rollebollend met Eva Green. De waterscènes die daar zijn opgenomen hebben de uiteindelijke film niet gehaald.

Ook Daniel Craig mag uit de zee oprijzen in Casino Royale (2006)

Zonnig genoeg is het in Haïti en Bolivia in Quantum of Solace (2008) waarvoor opnamen werden gemaakt in Panama, echter zitten hier geen strand- of onderwaterscènes bij. In Skyfall (2012) heeft Bond zich voor langere tijd teruggetrokken op een verder onbekende eilandengroep. De film kent één zwembadscène op het dak van een hotel in Shanghai. Dat zwembad is later digitaal toegevoegd. En tot slot kent Spectre (2015) sinds lange tijd weer eens sneeuwscènes. Een strandscène daarentegen is in de film in geen velden of wegen te bekennen.

Dat de zon schijnt op Jamaica, mag een vast gegeven zijn. Waarom zouden de filmmakers de Cariben anders aandoen? Historisch gezien is het een mooie locatie om naar terug te keren. Is het mogelijk om door de locatie ook iets van dat oude Bond-gevoel terug te krijgen? ...De tijd zal het leren.

De Bond-pockets van Ian Fleming laten zich overigens het beste lezen in een luie stoel met een gematigde golfslag op de achtergrond, een aangenaam zonnetje en een cocktail in de hand. Shaken not stirred, uiteraard.

‘James Bond naar Jamaica’

Noorwegen decor voor pre-titles Bond 25

Het ziet er naar uit dat James Bond voor zijn nieuwste avontuur afreist naar Jamaica. Dat meldt Baz Bamigboye vandaag in de Daily Mail. Hoewel het Caribische eiland onlosmakelijk met James Bond verbonden is (Ian Fleming schreef er in zijn buitenverblijf Goldeneye al zijn James Bond-boeken), is de filmploeg er slechts twee keer eerder neergestreken.

Ian Fleming achter zijn schrijftafel in Goldeneye

Voor zowel de eerste Bond-film van Sean Connery, Dr. No (1962), als die van Roger Moore, Live and Let Die (1973), werd een groot deel opgenomen op Jamaica.

In Dr. No diende onder meer hoofdstad Kingston als decor, evenals de watervallen van Ocho Rios en het strand van Laughing Waters, waar de beroemde scène werd opgenomen waarin Ursula Andress als Honey Ryder uit de zee oprijst.

Ursula Andress rijst op uit de zee in Dr. No (1962)

In Live and Let Die doet Jamaica dienst als het fictieve Caribische eiland San Monique, waar Dr. Kananga de scepter zwaait.

Op de snelweg tussen Johnson Town en Lucea werd onder meer de busachtervolging opgenomen. Ook de krokodillenfarm is op het eiland te vinden. De daaropvolgende speedbootachtervolging vond zo'n 2000 kilometer verderop plaats in de bayous van Louisiana nabij New Orleans.

Roger Moore op de set van Live and Let Die (1973)

Zoals eerder vermeld, vinden voor Bond 25 vanaf eind deze maand opnamen plaats in Nittedal in Noorwegen. Hier wordt momenteel een filmlocatie gereedgemaakt, zodat binnen afzienbare tijd een scène op een bevroren meer kan worden opgenomen. Haast is geboden voordat de dooi inzet.

Deze scène zou volgens de Daily Mail bedoeld zijn voor de pre-title sequence van de nieuwe Bond-film, het doorgaans actievolle voorfilmpje waar alle James Bond-films (behalve de eerste, Dr. No) mee beginnen. De laatste pre-titles, die van Spectre (2015), oogstte veel lof door het minutenlange ononderbroken camerashot.

Bohemian Rhapsody verslaat Spectre aan bioscoopkassa

Bohemian Rhapsody is bijna de succesvolste film ooit in Nederland, maakte distributeur Fox gisteren bekend. De film over het werk en leven van Queen-zanger Freddie Mercury staat inmiddels op de tweede plaats van de films die in de bioscopen het meeste geld hebben opgebracht. Sinds januari 2016 stond dat record op naam van de laatste Bond-film Spectre (2015).

Bohemian Rhapsody, die inmiddels bijna vijf maanden in de bioscopen draait, bracht tot nu toe 20,57 miljoen euro op. Spectre bleef in 2015/2016 steken op 20,52 miljoen euro. De enige film die meer geld opbracht, is Titanic uit 1997. De klassieker met Leonardo DiCaprio en Kate Winslet was in 1997/1998 goed voor bijna 3,5 miljoen bezoekers en een opbrengst van 25,8 miljoen euro.

De box office nummer 1: Titanic (1997)

De Queen-film is inmiddels gezien door 2,12 miljoen Nederlanders en draait nog steeds in meer dan 150 zalen. Om het succes van Bohemian Rhapsody te vieren, heeft distributeur Fox voor 13 maart door het hele land speciale singalong-voorstellingen van de film georganiseerd.

Qua bezoekersaantallen blijven de best bezochte Nederlandse bioscoopfilms aller tijden voorlopig The Sound of Music (bijna 4 miljoen mensen in 1965), Irma la Douce (3,6 miljoen in 1965), Titanic (3,4 miljoen in 1998), Turks Fruit (3,3 miljoen in 1972) en Gone with the Wind (ruim 3 miljoen in 1939). De opbrengst van deze films viel echter onder meer lager uit omdat bioscoopkaartjes vroeger minder kostten.

De best bezochte aller tijden: The Sound of Music (1965)

Bohemian Rhapsody wist vorig weekend vier Oscars te winnen, waaronder die van beste acteur voor hoofdrolspeler Rami Malek. Malek wordt gezien als grootste kanshebber voor de rol van hoofdschurk in de nieuwe James Bond-film waarvan de opnamen eind deze maand beginnen.