007 Elements opent deze winter

Het belooft een 007 experience extravaganza te worden. Deze winter opent in Tirol 007 Elements. Een 'cinematic installation', dat zoveel wil zeggen als een Bond-belevenis op een prachtige locatie: de ruim drie kilometer hoge Gaislachkogel in Sölden, vlakbij waar Spectre (2015) is opgenomen.

Het bouwwerk, dat in juli werd aangekondigd, is geïnspireerd op het werk van de vorig jaar overleden production designer Ken Adam. Het gebouw bestaat uit twee lagen en is geïntegreerd in de berg. Via een tunnel bereikt het publiek de hoofdlocatie voor een interactieve en educatieve reis door de wereld van James Bond.

De artist impressions laten in ieder geval niets aan te wensen over. Let op het familiewapen van James Bond en het SPECTRE-logo.

Thomas Newman gelinkt aan Bond 25

Tweevoudig Bond-componist Thomas Newman lijkt opnieuw verbonden te zijn aan een James Bond-film. Dat schrijft Omega Underground op basis van een productielijst van Bond 25.

Ondanks dat bovenstaande lijst (waarvan de herkomst onduidelijk is) summiere informatie bevat, is de enige nieuwe naam die van Newman. De componist was eerder nog niet in verband gebracht met Bond 25.

Thomas  Newman werd in 2012 aangetrokken om de muziek voor Skyfall te verzorgen. Het werd de eerste actiefilm die de Amerikaanse filmcomponist van muziek voorzag, hij sleepte er gelijk een Grammy mee in de wacht. Voor die tijd was Engelsman David Arnold de vaste muziekman voor de James Bond-films. Arnold schreef de muziek voor vijf opeenvolgende Bond-films tussen 1997 en 2008.

Newman werd binnengehaald door regisseur Sam Mendes. De twee werkten eerder samen aan American Beauty (1999), Road to Perdition (2002), Jarhead (2005) en Revolutionary Road (2008).

Sam Mendes en Thomas Newman, Spectre (2015)

Mendes kwam terug voor Spectre (2015) met Newman in zijn kielzog. In zijn tweede Bond-score gebruikte de componist opvallend veel materiaal uit zijn vorige soundtrack. Voelde het bij Skyfall nog aan als een frisse wind, bij Spectre smaakte het meer als oude koek. Natuurlijk met hier en daar prettige uitblinkers, verder is het vrij inwisselbaar.

Sam Mendes keert niet terug als regisseur, dat betekent uiteraard niet dat Thomas Newman ook het veld moet ruimen. Persoonlijk zie ik de terugkeer van David Arnold wel zitten, die ik na Night at the Opera uit Quantum of Solace (2008) een Oscar had gegund.



Het is natuurlijk de vraag welke waarde we aan de productielijst kunnen hechten, maar volgens zijn IMDb-pagina heeft Thomas Newman in 2019 alle tijd voor Bond 25. David Arnold trouwens ook...

Yesterday is a memory...

Met een geleende laptop, een telefoonkabel en heel, heel veel geduld, nam ik twintig jaar geleden kennis van de teaser trailer van Tomorrow Never Dies. De achttiende James Bond-film die in december 1997 in première zou gaan.

Het was voor het eerst dat een James Bond-film een website kreeg. Op tomorrowneverdies.com (al lang niet meer online), was een miniem schermpje te zien waar zoveel mogelijk beeld en tekst in gepropt moest worden, en dan nog het liefst met bewegende elementen op de achtergrond.

Het ging mij vooral om de trailer. Vrienden van mij hadden hem al in de bioscoop gezien: 'Bond... You know the rest.'

Anders dan tegenwoordig, waar de trailer de grootste troef op een filmwebsite is, was dat in het geval van Tomorrow Never Dies nog even zoeken. Onder het kopje Media waren onder de link 'TND Trailer Page' de filmclipjes verstopt.

Een Quicktime-filmpje van enkele Mb's. Naar mijn idee duurde het zeker een uur voordat de eerste schokkende beelden te zien waren. Beetje bij beetje werd het trailertje naar binnengetrokken. Ongeduldig bij iedere verse lading alvast op play klikken, waardoor het allemaal nóg langer duurde. Het zandlopertje maakte overuren, de ventilator van de laptop steeds meer herrie.

Maar dan, na uren smachten, eindelijk, de beloning:



...En daarna liep de laptop vast. Een oud-klasgenoot die wél verstand had van techniek, moest de geleende draagcomputer weer aan de praat krijgen.

De eerste trailer van een Bond-film thuis op het computerscherm; het binnenhalen duurde net zo lang als de complete film en was minstens zo'n groot avontuur. En de telefoonrekening van die maand, daarvoor had ik wel tien keer naar de bioscoop kunnen gaan...

The Spy Who Loved Me eenmalig bij EYE

Partner James Bond Nederland presenteert een speciale 4K-vertoning van The Spy Who Loved Me in EYE Amsterdam. De voorstelling vindt plaats op vrijdag 13 oktober.

Op 14 oktober zou Roger Moore 90 jaar worden. Ter ere daarvan wordt eenmalig The Spy Who Loved Me (1977) vertoond. Eén van de betere Bond-films volgens velen, favoriet van Roger Moore zelf.

De zevenvoudig James Bond-acteur overleed op 23 mei. Ter nagedachtenis was op 5 juni For Your Eyes Only eenmalig in de bioscoop te zien.

James Bond Nederland belooft de avond in EYE aan te kleden in Bond-sferen. Kaarten voor The Spy Who Loved Me zijn vanaf vrijdag 15 september vanaf 12 uur te koop via de website van James Bond Nederland. De kosten zijn 15 euro, de plaatsen zijn beperkt. De film is niet ondertiteld.

De laatste dagen van Roger Moore

Met het boek À bientôt nu in de winkel, haalt Deborah Moore herinneringen op aan haar vader, zevenvoudig 007 Roger Moore, die in mei dit jaar vrij plotseling overleed. „We konden ons niet voorstellen dat hij dood zou gaan, en hijzelf ook niet, tot de laatste week.”

„Net na kerstmis ging hij naar het ziekenhuis voor wat check-ups”, vertelt Deborah (53) aan The Mirror. „Meer dan twintig jaar geleden was hij al behandeld aan prostaat- en leverkanker. Nu was het terug op zijn long en lever. Hij begon daarom met chemotherapie en bestralingen. Ik heb hem in die tijd regelmatig bezocht en ben de laatste drie weken niet meer van hem geweken. Hij bleef tot het laatst stoïcijns, maar hij moet bij zichzelf hebben gevoeld dat hij zwakker werd en dat het deze keer niet goed zou komen.”

Ondanks de grote tegenslag, behield Moore zijn gevoel voor humor en maakte hij lol met het verplegend personeel. „Ik heb hem geen enkele keer horen klagen”, aldus Deborah.

„Ik wist dat hij met een nieuw boek bezig was, ‘een boekje over de voor- en nadelen van het ouder worden’, noemde hij het. Maar het is geen moment in me opgekomen dat hij de publicatie niet zou halen. Het is hem gelukt het boek af te maken met behulp van zijn persoonlijke assistent Gareth (Owen). Ik ben gevraagd het voorwoord te schrijven.”

Het lezen van het boek viel Deborah zwaar: „Ik hoorde zijn stem weer, zijn heerlijke kinderlijke humor, zijn optimisme en zijn levenskracht. Ik kan me geen wereld indenken zonder hem.”

„Mijn vader is bijna zijn hele leven agnost geweest, tot de laatst vijftien jaar. Hij begon te geloven dat er toch iets meer moest zijn. Ik zei tegen hem: al je oude vrienden zijn daar in the great cutting room in the sky. En dat is waar hij nu is. Hij vertelt ondeugende grappen aan zijn vrienden van vroeger, ik zie de engelen al zenuwachtig met hun vleugels wapperen.”

À bientôt is zowel in hardcover als e-book verkrijgbaar. Niet beschikbaar in een Nederlandse vertaling.

Judi Dench aast op cameo in Bond 25

Ondanks dat haar personage de 23e Bond-film Skyfall niet overleeft, was Judi Dench in het vervolg Spectre toch nog even te zien. In BBC's The One Show zegt de 82-jarige actrice dat ze wel een ideetje heeft om ook in Bond 25 op te duiken: als geest.

Vanaf GoldenEye (1995) tot en met Skyfall (2012) was Judi Dench zeven maal te zien als James Bonds leidinggevende M. Een rol die met de toetreding van de gelauwerde actrice steeds belangrijker voor de Bond-films werd.

Als onderdeel van het vaste team van de Bond-films, moest zij in 2012 plots afscheid nemen van de rol. In een dramatische climax laat haar personage M het leven. Een unicum in de serie. Nooit eerder werd een vaste kracht met een sterfscène uit de serie geschreven.

Skyfall (2012)

Haar voorgangers Bernard Lee en Robert Brown waren geruisloos van het podium verdwenen. Lee overleed voor hij zijn scènes in For Your Eyes Only (1981) kon opnemen. Opvolger Robert Brown mocht M vier maal gestalte geven, om na Licence to Kill (1989) nooit meer terug te keren.

Bernard Lee

Met Ralph Fiennes als de nieuwe M, leek Spectre (2015) voor Dench een gepasseerd station. Haar personage was immers dood. Toch heeft M nog een videoboodschap voor ons en Bond in petto, de katalysator waar de film Spectre op draait.

En nu zegt zij, gekscherend weliswaar, dat ze voor de tweede maal een rolletje in gedachte heeft. Een geestverschijning zou in de Bond-films behoorlijk uit de toon vallen, ik zie een grotere kans voor een flashback. Niet geforceerd, alleen als het er van komt. Hoe dan ook kijkt Judi Dench enorm uit naar de volgende Bond-film, met of zonder M als spook.

MGM blaast distributietak Orion nieuw leven in

Kijk, zo kan het ook. Als het even meezit kan MGM Bond 25 straks zelf gaan distribueren. Gisteravond maakte MGM bekend een doorstart te maken met Orion Pictures als zelfstandig distributeur, meldt Variety.

Orion was ooit een grote speler in de filmwereld, met hits als First Blood (1982), Amadeus (1984), The Terminator (1984), Platoon (1987), RoboCop (1987), Dances with Wolves (1990), The Silence of the Lambs (1991) en de onofficiële Bond-film Never Say Never Again (1983).


Na een faillissement werd Orion in 1997 gekocht door MGM, waardoor onder meer bovenstaande toptitels onder de vlag van de brullende leeuw kwamen te vallen.

Lange tijd was het stil rond Orion. In 2013 verscheen na vijftien jaar weer de eerste tv-productie onder de naam van Orion met kort daarna de eerste films als co-distributeur. Nu is het dus de bedoeling dat Orion weer op eigen kracht gaat opereren in de VS.

De doorstart van Orion wil overigens niet zeggen dat de strijd om de distributierechten van Bond 25 automatisch voorbij zijn. Gisteren werd bekend dat hiervoor inmiddels zeven bieders in de race zijn.