Gert Waterink: „Wat bij mij vooral insloeg als een bom was de visuele kleurrijkheid en de weelde aan gigantische sets. Voorbij is de toch wel wat duistere, kleurloze, maar nog wel steeds fantastische, cinematografie van voorgangers Roger Deakins en Hoyte van Hoytema. Terug zijn de diepgroene tinten (bossen), nachtblauwe settings en kleuren die gewoon recht doen aan de locatie en minder leunen op een soortement van filmthematiek. De Zweedse DOP Linus Sandgren zal daardoor in de smaak liggen bij fans. Vergelijkingen met cameramannen Jean Tournier (Moonraker) en Freddie Young (You Only Live Twice) zijn zo snel gemaakt.”
Jasper Hartog: „Ik zie dat duistere nog steeds wel terug in redelijk wat shots, ook dat hele betoncomplex. Dat donkere is meer iets wat aan de Bond-films van Daniel Craig hangt. Of misschien vooral aan zijn donkere manier van kijken. Het contrast met de groene bossen en het helderblauwe oceaanwater komt daardoor nog sterker over. Over het kleurgebruik (of het licht) was ik trouwens al erg te spreken in die eerste teaser vanaf Jamaica.”
GW: „Laten we dit zeggen: geen gelige kleurfilters zoals in Spectre. Brengt mij bij de sets: het production design is indrukwekkend. Van Mark Tildesley, production designer van No Time to Die, moesten we nog maar zien of hij blockbusters aankon. Tot dusver heeft hij vooral de setbouw aangestuurd van kleinere individuele arthouse producties. Denk daarbij aan Phantom Thread (2017) en T2: Trainspotting (2017). Maar dat bij mij vooral de naam Ken Adam naar boven kwam, is zonder uitzondering een compliment.”
JH: „Zo’n man wordt natuurlijk niet voor niets ingehuurd, Gert. Natuurlijk kan hij dat aan. Hij is overigens meegekomen aan de hand van Danny Boyle en is na Boyles vertrek gewoon in het café van Pinewood blijven hangen. Geen slechte zet. Waarschijnlijk was Eon al zodanig onder de indruk van zijn concepten, dat ze gek zouden zijn hem in het kielzog van Boyle af te serveren.”
GW: „We wisten al dat voor No Time to Die intensiever is gefilmd op de Pinewood-lots dan vorige Bond-films. Maar als dat dan Safins (Rami Malek) Japans georiënteerde lair oplevert, inclusief een gigantische ‘research facility’ waar een kleine honderd wetenschappers in rode stralingspakken zitten te sleutelen aan lichtgevende (nucleaire?) staven, dan gaat hij qua grootsheid nog wat stapjes verder dan voorganger Dennis Gassner. Ook de hotelinrichtingen (Jamaica en Italië) zijn niet té minimalistisch, maar vooral heel erg smaakvol. Met een knipoog naar Hotel Cala Di Volpe uit The Spy Who Loved Me.”
JH: „Wat mij inderdaad opvalt is de grootsheid waarmee ook Ken Adam in het verleden de Bond-films cachet gaf. Moest vooral denken aan de Liparus-set uit Spy, dezelfde vorm als de set met die staven (de vorm van de 007 Stage op Pinewood). En uiteraard ook dat tempelachtige bouwwerk. Komt hier The Garden of Death in uit ofzo? Gezien er als mogelijke titel van de film eerder over Shatterhand werd gesproken.”
GW: „Hmmm, je bedoelt een verwijzing uit de roman You Only Live Twice? Het zou zomaar kunnen. Misschien vinden de in Noorwegen gefilmde stukken (veel bos, groen, sneeuw) wel aansluiting bij Safins schuilplaats. In elk geval: SPECTRE is back, maar Blofeld achter de tralies en Safin trekt nu aan de touwtjes. Zoveel lijkt mij wel duidelijk. Havana, Cuba, waar overigens geeneens gefilmd is, lijkt mij de setting voor een nieuwe geheimzinnige bijeenkomst van SPECTRE. Op enkele screencaps kunnen we zelfs Dr. Vogel bespeuren, die in de voorgaande Bond-film een stevige presentatie hield over nepmedicijnen. In dat opzicht lijkt het duidelijk dat het beroemde misdaadsyndicaat, ooit bedacht door Ian Fleming om in wat meer politiek neutraler vaarwater terecht te komen, nog steeds ‘alive and kicking’ is. Ook zonder Blofeld.”
JH: „Ik vind het erg fijn om Blofeld terug te zien. En dan met name in de gedaante van Christoph Waltz. Blofeld na al die jaren terughalen om hem in de volgende film te negeren, dat zou pas misdadig zijn. Niet dat ik zo’n groot fan van de pleegbroer ben, maar het strookt met de continuïteit van de Craig-films dat Waltz hier zijn rentree maakt. Ik zie Blofeld in deze film als een soort Hannibal Lecter; een mastermind achter de tralies. Voor zover strookt dat geheel met mijn idee. Wel verrassend is de ‘telefooncel’ waar hij in zit. Want welke kant moesten de makers op na de glazen kooi van Silva in Skyfall? Alsof het een soort liftje is dat ergens uit een ruimte met allemaal gedetineerden komt, zoals fabrieksauto’s ook worden gestald. Druk op de juiste code en u krijgt uw gewenste schurk op een presenteerblaadje.”
GW: „Nahja, ik denk dat na het Silva-debacle men toch ook gedacht heeft: glas was geen goed idee, nu maar echt staal! Maar los van dat, lijkt Safin toch echt de mastermind te worden (tenminste, dat denk ik). En die krijgt de mooiste behuizing. Zoals eerder al opgemerkt, is hier en daar wat Japanse flair te bespeuren in Safins bungalow. En is deze flair vlakbij, of op zee terug te vinden? De mannen in rode stralingspakken en een fabriek/booreiland dat de vernietiging wordt in geholpen zijn ook tekenend. En van wat we gezien hebben van Rami Malek, is, zoals het een goede schurk betaamt, niet al teveel. Zou het daarom mogelijk zijn dat Rami Malek niet gewoon Dr. No speelt?”
JH: „Natuurlijk is Malek hier de hoofdschurk en daarmee het kwade brein in deze film. Ik hoop alleen nog steeds niet dat hij het nieuwe gezicht van Dr. No wordt. En mijn vraag is ook: waarom zouden ze dat doen? De vorige keer met Oberhauser hadden ze deze mislukte truc al toegepast. Gaan ze dat echt nog eens herhalen? Nee, Safin is geen alias voor Dr. No. Waar ik van opkeek in de trailer, is dat Safin dezelfde persoon is als we aan het begin van de opnameperiode in Noorwegen hebben gezien: de man met het halve masker. Dat had ik niet verwacht. Dit is, naar ik aanneem, het verhaal van Madeleines jeugd. Safin heeft ze klaarblijkelijk geraakt. En goed ook. Zij weet te ontkomen door zich onder het ijs te verstoppen. We zagen haar als klein meisje toch in een wak springen?”
GW: „Dat is mij helemaal ontgaan eigenlijk. Het maakt Safin wel wat meer ‘street’, meer een ‘field-villain’ zoals Silva. Madeleine en de andere twee dames fascineren me daarom wèl. Tot dusver krijgen actrices Lashana Lynch en Ana de Armas de meeste aandacht in de promocampagne. Daarbij lijken ze allebei goed overweg te kunnen met pistooltjes. Ana speelt Paloma en in de trailer heeft ze diezelfde ‘ballen’ als Xenia Zaragevna Onatopp uit GoldenEye. Of ze daadwerkelijk de meest slechte Bond-girl is in dit verhaal, moeten we afwachten.”
JH: „Een schurkenrol voor De Armas lijkt me bijna evident. Een mooie taaie dame. Zie haar vooral veel schieten en Austin Powers’ judo chops uitdelen. Hopelijk heeft haar rol in de film wat meer om het lijf. Wat betreft Lynch: die vind ik ineens wel leuk, zoals ze op dat bed zit en Bonds knieschijf dreigt te verbrijzelen. Op foto’s oogt zijn namelijk wat mat, waarvan ik denk: wat moet je ermee? Trouwens, als het script had vermeld dat het in plaats van Bonds knie zijn enkel was geweest, dat had ik pas écht humor gevonden!”
GW: „Het lot van Bonds levenspartner Madeleine (Léa Seydoux) lijkt nog in nevelen gehuld. En al helemaal na het bekijken van de trailer. Misschien is het jammer dat ze Madeleine dezelfde complexe achtergrond meegeven als Bond in Spectre. Veel fans namen deze plotconstructie niet in dank af. Vooral omdat de logica en geloofwaardigheid daarmee opgeofferd werd voor een potje Marvel-achtige fantasie. Edoch lijkt het logischer om dit te doen met een Bond-girl. En wat doen we met Bond-girls die in vorige Bond films als matig uit de verf kwamen?”
JH: „Deze relatie krijgt nog een interessante wending. Haar is in ieder geval niet hetzelfde lot beschoren als voormalig Mrs. Bond Tracy, waar toch voor werd gevreesd. Ik vraag mij alleen wel af waar in de film het plezierige ritje in Matera nu precies plaatsvindt. In de pre-titles, of daarna? Het lijkt mij dat ze aan het begin van de film nog samen zijn (Matera), daarna uit elkaar gaan. Bond trekt zich terug (op Jamaica), wordt teruggehaald door Felix (en MI6?) en vervolgens komt hij Madeleine weer tegen in die witte hal. Wat in de trailer lijkt op een gevangenis, maar wat moet zij daar? Of probeert zij als een Clarice Starling Blofeld te doorgronden?”
GW: „Ik zou het werkelijk waar niet weten. Puur leuk giswerk. Wat ook zou kunnen is dat Madeleine zich ontpopt als een Elektra King of Vesper Lynd. Maar even de focus op die andere Bond-girl: het meest interessant lijkt me nog steeds Lashana Lynch’ karakter Nomi. Dat ze een 00-agent is, is nu wel duidelijk. Maar zoals ik voor onze vrienden van jamesbond.nl al had opgeschreven, zou dit karakter zomaar een spin-off kunnen opleveren . Nomi is, net als veel andere Bond-girls, kick-ass. Ze doet denken aan Wai Lin (Tomorrow Never Dies) en Jinx (Die Another Day), maar wellicht heeft Lynch een veel beter script voorgeschoteld gekregen dan die andere vechtende paljassen.”
JH: „Dat zo’n personage een eigen spin-off krijgt wil natuurlijk niet gelijk zeggen dat het een goede rol is, met Jinx zijn ze in eerste instantie ook een eind gekomen. Een spin-off zal me trouwens aan m’n reet roesten. Of eerder nog: doe maar gewoon niet. Het zou wel kunnen dat als M vraagt: ‘Waar is double-o-seven?’ Dat hij daarmee Nomi bedoelt; Bond is namelijk even geen 007 meer. Dat blijkt ook als hij zich aan de balie meldt. Dat is trouwens een bijzonder leuke scène!”
GW: „Tja, maar wij zijn geen movie executives. Hollywood is zo revolutionair veranderd in amper vijf jaar tijd. Al met al lijkt het lot van deze drie dames nog extreem ongewis. Ook voor wat betreft een spin-off. En dat is mooi. Veel plotinformatie is nog onbekend. En dat geldt ook voor de ‘villain’s scheme’. Ik heb nog geen flauw idee wat ik daaruit moet maken. Iets met boren op zee? Er gingen geruchten dat ‘genetic warfare’ een belangrijk plotelement zou zijn. Maar wat te denken van gewone explosieven? Wetenschappers in rode pakken? Safins huidallergie? En wat te denken van die Eyes Wide Shut-achtige maskers? Veel vragen blijven onbeantwoord. In elk geval tot en met 2 april. En zo hoort het toch, niet?”
JH: „O ja, prima hoor dat we deze keer niet gelijk alles weten. We hebben nu eindelijk officiële bewegende beelden gezien. En wat we gezien hebben ziet er verbluffend uit. Het plan van de schurk is mij eveneens onduidelijk. Wat mij nu wel te binnen schiet: als hij in de jaren 80 Madeleine als klein meisje achterna zat, dan zou hij nu een veel oudere vent zijn. Kan het zo zijn dat hij een bepaald soort verjongingskuur heeft ontwikkeld? Niet dat hij gelijk gaat dreigen de gehele mensheid in baby’s te veranderen, maar wel dat hij een ‘wapen’ in handen heeft dat met die verjonging te maken heeft…”
GW: „Ik wil nog wel een kleine voorspelling doen: nu er in elk geval tot en met mei geen echt grote realistische actiefilms in première gaan, The King’s Man is verplaatst naar eind 2020, Fast & Furious 9 draait pas komende zomer, Marvel’s onderbelichte Black Widow in mei en Ethan Hunt neemt een jaar vakantie, zie ik No Time to Die relatief gemakkelijk het box officesucces van Skyfall (1,1 miljard dollar wereldwijd) overtreffen. Voeg daar aan toe de gratis marketing die zinsneden als “Het is Craig’s laatste film!”, “Rami Malek zit erin!” en “We hebben 4,5 jaar moeten wachten!” opleveren, en het recept voor 1,3 miljard is in de maak.”
JH: „Dat de nieuwe Bond-film gaat scoren als een tiet, daar is geen twijfel over mogelijk. Tegenwoordig zit de kracht van de Bond-films in z’n absentie en niet meer in z’n frequentie. Doe ik ook nog een voorspellingsduit in het zakje: Daniel Craig komt tóch nog eenmaal terug, samen met regisseur Fukunaga, met Seydoux én met Waltz, om nog één laatste kunstje te flikken voor het diamanten jubileum in oktober 2022. Het is wat alle langerzittende Bonds na hun vierde en vijfde film aangeven: dit is écht de laatste. Mooi niet dus. Never Say Never…”
