Grote Bond-party in Matera

In restaurant Alle Fornaci in Matera is gisteren een groot feest gehouden voor de cast en crew van No Time to Die. In een video op Instagram bedankt hoofdrolspeler Daniel Craig, enigszins beschonken, iedereen voor een fantastische productie.

Daniel Craig te midden van de restauranthouders

De filmploeg van de nieuwe James Bond-film maakt al sinds half augustus opnamen in Matera, daarvoor was een gedeelte van de crew al wekenlang bezig met het bouwen van een groot aantal decors. Daniel Craig, tegenspeelster Léa Seydoux en regisseur Cary Fukunaga meldden zich op 9 augustus in Zuid-Italië. Later is ook acteur Dali Benssalah op de filmlocatie gespot.

Op social media is de laatste maanden een berg aan beeldmateriaal verschenen. Teveel om overal melding van te maken, maar bovenal spoilergevoelig. Wie het aandurft kan via deze link doorklikken naar zeer spectaculaire beelden.

De party van gisteren was gelijk ook een verjaardagsfeestje, voor waarschijnlijk production designer Mark Tildesley die op 19 september 56 jaar is geworden. Tildesley is op Instagram tussen de menigte in het restaurant te zien. In het gastenboek zijn krabbels te vinden van Daniel Craig, producent Barbara Broccoli, regisseur Cary Fukunaga en editors Tom Cross en Elliot Graham.

Zittend van links naar rechts: editor Tom Cross, producent Barbara Broccoli, regisseur Cary Fukunaga en editor Elliot Graham

Het lijkt erop dat met het feest van gisteren een eind is gekomen aan de opnamen in Matera en dat de filmploeg nu doorreist naar elders in Zuid-Italië.

Trailer The Rhythm Section

Voor degenen die een vrouwelijke James Bond willen, haar naam is Stephanie Patrick:



The Rhythm Section, van de producenten van de James Bond-films, gaat begin volgend jaar in première.

Britse band doet poging tot Bond-song

Zoals twee weken geleden aangekondigd, is de Britse band 40 Shillings on the Drum vandaag gekomen met het nummer No Time to Die. En nee, dit is niet de titelsong van de nieuwe James Bond-film. Er zitten welkome elementen in het nummer; over het geheel is het 't toch allemaal net niet...

Spoiler-vrij

Het is deze dagen onmogelijk om over de opnamen van No Time to Die te berichten zonder daarbij spoilers vrij te geven. Tijdens de opnamen die momenteel in het zuiden van Italië plaatsvinden, zit zoveel foto- en videomateriaal van achtervolgingen, beschietingen, ontploffingen en stunts, dat daar al een halve film mee weg te geven is. Ga ik niet doen.

Daniel Craig met regisseur Cary Fukunaga (midden) in Matera

Voor degene die zich niet wil laten tegenhouden: op de Twitterpagina van het Zweedse Springhouse is een berg aan beeldmateriaal te vinden en The Spy Command houdt al vanaf het begin van de productie een tijdlijn bij met al het nieuws uit de Engelstalige bladen (waaronder zich ook een hoop onzin bevindt).

Bond Blog houdt alles rondom James Bond nauwlettend in de gaten; om te duiden, te ontkrachten of gewoon een potje mee te speculeren. Met Global James Bond Day op 5 oktober om de hoek, ligt een trailer op de loer (waar de grootste verrassingen alvast worden weggegeven)...

James Bond arriveert in Italië

Daniel Craig, tegenspeelster Léa Seydoux en regisseur Cary Fukunaga zijn in het Italiaanse Matera gearriveerd voor No Time to Die. Een tweede filmunit van de nieuwe James Bond-film ging ze een maand geleden al voor om halsbrekende stunts en achtervolgingen op te nemen.

Cary Fukunaga, Léa Seydoux en Daniel Craig

Seydoux en Craig in Matera

De achtervolging door de nauwe straatjes van Matera is zowat vanuit iedere te filmen hoek via social media vastgelegd, waardoor een aardig beeld kan worden geschetst van hoe het er straks op beeld uit gaat zien. Dat er enkele spectaculaire situaties in voorkomen, mag geen verrassing heten. Wie interesse heeft, klik hier. Het ziet er adembenemend uit.

Nog de hele maand september staan opnamen van No Time to Die op diverse locaties in het zuiden van Italië gepland.

The other fella

George Lazenby 80 jaar

‘Ik ben James Bond!’, riep George Lazenby in 1969 tegen iedereen die het maar wilde horen. Hij voelde het, James Bond zat in zijn poriën. ‘Het is een prettige ontdekking’, aldus de acteur vijftig jaar geleden. Een compleet ander geluid dan zijn voorganger, die geen moment aan zich voorbij liet gaan om te melden dat hij James Bond vooral níet was.

George Lazenby, de man die zo graag wilde, de man die er alles aan deed de felbegeerde rol te bemachtigen — en er daarna evenzo snel weer van af wist te komen. Die man is vandaag 80 jaar geworden.

Hij had een contract aangeboden gekregen voor nog eens zes Bond-films. Na On Her Majesty’s Secret Service mocht hij van producenten Saltzman en Broccoli gewoon aanblijven, net als voorheen met Sean Connery was gedaan. Dat was het plan.

Niet Lazenby’s plan.

James Bond was uit de tijd, vond de kersverse acteur nadat zijn eerste film was ingeblikt. Hij was bang dat volgende Bond-films zijn verdere carrière zouden schaden. Eind november 1969 werd wereldkundig dat de nieuwe Bond alweer verleden tijd was, nog voordat iemand Lazenby in de rol had kunnen beoordelen.

De recensies

‘Zijn jongste technicolor-robbertje heet IN DIENST VAN HARE MAJESTEIT en hij opereert in de gedaante van George Lazenby – geen Connery, maar het verschil valt nauwelijks op.’ (Het Vrije Volk, 18 december 1969)

‘Het resultaat is, tegen elke verwachting, hoogst plezierig geworden. Of het nu door nieuwe ster George Lazenby komt is moeilijk te zeggen, maar Bond blijkt niet alleen uiterlijk maar ook innerlijk zeer ten goede veranderd.’ (De Waarheid, 19 december 1969)

‘Over de man ben ik minder enthousiast; bij een vergelijking met zijn voorganger blijft hij nergens. Hij heeft weliswaar een atletische gestalte en weet zijn knuisten best te gebruiken, maar hij mist de innerlijke beschaving, de superieure houding en de overrompelende sex-appeal van Connery. (…) Kortom, Connery was 007, Lazenby is hooguit 006.’ (Henk ten Berge in De Telegraaf, 19 december 1969)

‘De fans van Sean Connery zullen met teleurstelling merken dat diens opvolger George Lazenby een slappe 007 is. Een van de redenen waarom deze James Bond in waarde sterk achteruit gaat.’ (Peter van Bueren in De Tijd, 19 december 1969)

‘De nieuwe, het ex-fotomodel George Lazenby, heeft een wat weker gezicht. Hij komt er echter niet slecht af, waarschijnlijk vooral door de regie van Peter Hunt, ook al een nieuwe naam.’ (Nieuwsblad van het Noorden, 19 december 1969)

‘Het is bij Hunt niet een kwestie van zo compact mogelijk, maar van zo lang mogelijk actiefilmen.’ (Algemeen Handelsblad, 19 december 1969)

‘James Bond is dezelfde niet meer. Hij ziet er nu uit als George Lazenby, die wel een soepele krachtfiguur is, maar geen groot acteur.’ (Trouw, 19 december 1969)

‘Geheim-agent 007 moge wezen wie hij wil, in ieder geval geen Jan Oliebol. Met Lazenby echter heeft de Engelse geheime dienst zo’n Jan aangeschaft die blakend van advertentie-glamour een nieuw Bond-avontuur aan zich ziet voorbijgaan.’ (Bob Bertina in De Volkskrant, 19 december 1969)

‘Wennen aan andere Bond valt wel mee.’ (Het Parool, 19 december 1969)

Vetes

Uit protest, en tegen de wensen van de producenten in, verscheen Lazenby in december 1969 met lang haar en een zware baard op de koninklijke première van zijn eerste en enige Bond-film. Hij leek in niets op de geheim agent van het witte doek. En dat was helemaal de bedoeling. Hij voelde zich geen James Bond meer. James Bond kon de pot op.

Het is een beslissing die de nu tachtigjarige George Robert Lazenby tot de dag vandaag betreurt. Wat als hij…

Hij was jong, 29 jaar om precies te zijn, 30 toen de film uitkwam. Onbehouwen, onervaren, onhandelbaar. Een jongen die zoveel zelfvertrouwen uitstraalde, maar zich vanbinnen vaak eenzaam voelde op de filmset.

Regisseur Peter Hunt, die overigens vierkant achter zijn nieuwe James Bond stond, liet diezelfde James Bond keihard vallen, door tijdens het draaien nauwelijks contact met hem te hebben. Lazenby vatte dit persoonlijk op, voor Hunt was het een truc om de rauwe eenzaamheid die met de Bond-rol gepaard gaat in de acteur naar boven te halen. Lazenby verklaarde later dat het contact met zijn regisseur via een assistent liep. Hunt wuifde dit weg, want hoe kun je een film regisseren als je niet eens met je acteurs praat…

Met tegenspeelster Diana Rigg boterde het ook niet. Een beroemd voorval is de knoflookaffaire. Vlak voor een intieme scène met Lazenby had Rigg een curryworst naar binnen gewerkt. Iets wat Lazenby haar via de media verweet, waarna een brievenoorlog tussen de twee ontstond in de Engelse dagbladen. Rigg antwoordde dat zij hem van te voren over haar diner had ingelicht en wierp als tegenvraag op waarom zij dit expres zou doen als deze scène voor hen allebei belangrijk was?

Het was vijftig jaar geleden niet anders dan nu. Iedere scheet op de Bond-set wordt het liefst zo groot mogelijk uitgemeten. Doet er niet toe of iemand er een heeft gelaten. Een ogenschijnlijk verhitte discussie tussen Daniel Craig en regisseur Cary Fukunaga op de set van No Time To Die in Jamaica in mei dit jaar, werd al gelijk een ruzie. Sinds die tijd schijnt Daniel Craig alleen nog maar via een assistent met zijn regisseur te spreken.

Privileges

Vorige week lekte naar buiten dat Craig en Cary gezellig met cameraregisseur Linus Sandgren naar diens geboortegrond Zweden waren vertrokken voor een paar relaxte daagjes met z’n drietjes in Centør Pårcs. Even zonder Barbara, even zonder Moneypenny. Even zonder vrouwen. Een mannenweekend met veel Guinness, schuine moppen en trek-is-aan-me-vinger. Niks geen ruzie, gewoon een professioneel meningsverschil van man tot man. Nu kunnen ze er in Italië weer helemaal tegenaan voor een maandje.

Craig is inmiddels met zijn vijfde Bond-film bezig, wat hem bepaalde privileges geeft. Zo zat hij vorige maand nog met een stel vrienden bij de rugbywedstrijd Engeland – Wales. Met deze vrijheden blijft het voor hem leuk om te doen. De druk op die film is al zo groot. Al verveelde George Lazenby zich ook niet bepaald bovenop een verlaten bergtop met twaalf allergiepatiënten (die overigens geen van allen iets van zijn avances moesten hebben).

Wat als…

Wat als Lazenby zich iets volwassener had gedragen, iets minder de James Bond had uitgehangen, iets minder zelfverzekerdheid had getoond…

Aan zijn prestatie ligt het niet. Hij is dan geen Sean Connery, maar wie de moeite doet langs Bond nummer één heen te kijken, zal in nummer twee een prima 007 zien. Grote vraag blijft: was Connery in staat geweest in diezelfde periode een dosis vitaliteit in zijn James Bond-rol te stoppen? Lijkt mij welhaast uitgesloten, dat was al jarenlang trekken aan een dood paard. Nu stond er een James Bond die er zin in had. En als hij die zin had vastgehouden, had hij Diamonds Are Forever (1971) ook kunnen doen, en Live and Let Die (1973), tot en met For Your Eyes Only (1981) als hij zijn zevenvoudig contract zou uitdienen (en als we voor het gemak dezelfde filmvolgorde als in werkelijkheid aanhouden). Hij zou tegen die tijd pas 42 zijn!

Dan was George Lazenby niet verworden tot die ene Triviantvraag: wie speelde slechts eenmaal James Bond? De eeuwige discussie zou dan luiden: wie is de beste, Connery of Lazenby? Roger Moore zou na The Persuaders! de rest van zijn leven koddige tv-series blijven maken en af en toe in een onbekende film opduiken.

The other fella

De enige film waar we serieus op hadden kunnen hopen, is George Lazenby in Diamonds Are Forever, wat daarna zou komen, is nog koffiedikker kijken.

De opvolger van OHMSS had alles in zich om de perfecte wraakfilm te worden. In niets in Diamonds is te merken welk verschrikkelijk lot Mr en Mrs Bond hebben moeten ondergaan. In het begin lijkt het nog ergens heen te gaan als Bond over de gehele wereld de jacht op Blofeld inzet. Als hij hem dan eindelijk te pakken heeft, verzuipt de aartsvijand vrij onbevredigend in een kokende modderpoel. Dat later blijkt dat Bond een dubbelganger heeft koud gemaakt, maakt het allemaal niet beter. ‘Welcome to hell Blofeld’, zegt Connery met een ongepaste glimlach. Niet eens een wrede. Om niet veel later te worden aangesproken met: ‘You’ve been on holiday, I understand’ en ‘We do function in your absence, Commander.’ Om nog maar even duidelijk te maken dat Connery de enige echte James Bond is en het ‘foutje’ dat Lazenby heet maar zo snel mogelijk moet worden vergeten.

Lazenby verdiende een tweede Bond-film en wij verdienden een tweede Bond-film met George Lazenby. Al was het maar om hem in de rol te zien groeien.

Tegenwoordig is Lazenby, na het overlijden van Roger Moore in 2017, de enige oud-James Bond die zich met grote regelmaat laat zien en met trots vertelt over zijn eenmalige roem. Bezoek vooral ook eens zijn website en bekijk de erg leuke semi-docu Becoming Bond, over hoe George Lazenby James Bond werd. Op 21 september wordt James Bond nummer twee bovendien geëerd met een Lifetime Achievement Award tijdens het 16e CineFest Film Festival in Hongarije.

Via Twitter laat Lazenby weten:

Honored to have been selected for a Lifetime Achievement Award at this year's @CineFest in Miskolc. Look forward to the trip as I've never been to Hungary even though my sister married a Hungarian guy. Small world. https://t.co/5qvT9IoiVH

— George Lazenby (@lazenbyofficial) August 30, 2019

This never happened to the other fella…

THR bevestigt Waltz' terugkeer als Blofeld

Christoph Waltz keert in No Time to Die terug als Blofeld. Dat schrijft The Hollywood Reporter in een artikel over Waltz' nieuwste filmproductie Quibi: ‘(...) the actor is set to reprise his role as the villainous Blofeld in the upcoming James Bond movie No Time to Die.’

Wellicht dat het niet helemaal de bedoeling was het nieuws op deze manier wereldkundig te maken, maar ach, zo'n verrassing is het ook niet. In juli meldde Baz Bamigboye deze scoop al, en twee jaar geleden was het al op Bond Blog te lezen.

De verwachting is dat Blofeld dit keer meer een rol achter de schermen speelt, aan het eind van Spectre (2015) werd hij immers gearresteerd. Rami Malek is de nog naamloze hoofdschurk in No Time to Die. Dat we nog niet weten wie hij gaat spelen, maakt de nodige geruchten los.

Rami Malek

Slaat de titel No Time to Die bijvoorbeeld op de terugkeer van Dr. No? Zou kunnen dat Malek een hernieuwde versie van deze eerste Bond-boef is, al vermoed ik van niet. Blofeld is vooralsnog de enige schurk die meerdere malen door de gehele Bond-geschiedenis in vele gedaanten is teruggekeerd. Naast de vaste karakters als M, Q en Moneypenny, zijn er verder altijd nieuwe personages bedacht al lijken die soms op een oude. Zo is Madeleine uit Spectre en No Time to Die te vergelijken met Tracy uit On Her Majesty's Secret Service (1969). Zou zo maar kunnen dat haar eenzelfde lot als de eerdere Mrs. Bond te wachten staat.

Om nog een stap verder te fantaseren, zou het natuurlijk ook kunnen dat Rami Malek diezelfde Blofeld is na transformatie van diens uiterlijk. Fleming beschreef in zijn Blofeld-trilogie dat de leider van SPECTRE bij iedere hernieuwde kennismaking er totaal anders uitzag.

Laat Waltz maar lekker Blofeld blijven en Malek een compleet nieuwe schurk in dienst van SPECTRE.