Lego lonkt naar James Bond-model

Gaat dat zo makkelijk? Lego heeft een idee en plaatst een tweet:

‘We’ve been thinking about creating a special Secret (Service) model that could help an agent out in a tricky situation. Any ideas? @astonmartin #LicenceToBuild’

Aston Martin én 007.com reageren hierop. Is de deal daarmee beklonken?

Het antwoord van 007.com

James Bond-Lego. Ik bouwde vroeger met de beperkte middelen van toen een ober om tot 007. Een van mijn maanmannetjes droeg iets dat voor een jetpack door kon gaan: et voilà, James Bond in Thunderball.

Star Wars, Indiana Jones, Harry Potter, Jack Sparrow, Mickey Mouse, de hele Marvel-zooi. Ze hebben allemaal een Lego-metamorfose ondergaan. Hoe leuk zou het zijn om James Bond hieraan toe te voegen... dertig jaar geleden.

Inmiddels hebben mijn Lego-sets plaatsgemaakt voor de vrolijke kleurtjes van Lego Friends. Mag papa straks bij zijn dochters aanschuiven om met zijn James Bond-poppetjes te gaan spelen?

Zo'n vaart zal het allemaal niet lopen en lijkt de tweet van Lego enkel over één model te gaan. De gestelde vraag behoeft eigenlijk geen antwoord, dat kan niet anders dan over de DB5 gaan, de Bond-wagen aller Bond-wagens die zijn glorieuze entree maakte in Goldfinger (1964) en daarna nog enkele malen terugkeerde in de filmserie.

Oké, één schaalmodel. En dan is het klaar. Alleen maar uit zelfbescherming...

Eunice Gayson (90) overleden

„I admire your courage, Miss...?”
„Trench. Sylvia Trench. I admire your luck, Mr...?”
„Bond. James Bond.”

Met deze onsterfelijke woorden maakte de wereld kennis met geheim agent 007. De eer was aan Eunice Gayson deze wereldberoemde introductie te ontlokken. De 'eerste' Bond-girl overleed gisteren op 90-jarige leeftijd.

Natuurlijk is de échte eerste Bond-girl Ursula Andress. Andress, als Honey Ryder, komt echter pas halverwege de film voor het eerst in beeld. Voor die tijd heeft James Bond al innig kennisgemaakt met Sylvia Trench (en Miss Taro).

Dr. No (1962)

From Russia with Love (1963)

Als het aan regisseur Terence Young had gelegen, was Sylvia Trench een terugkerend personage geworden. Maar na Dr. No (1962) zien wij haar enkel in From Russia with Love (1963) nog even voorbijkomen. Daarna maakte Young plaats voor Guy Hamilton die Gayson in Goldfinger (1964) niet opnieuw inhuurde. In Thunderball (1965), wederom onder regie van Terence Young, lijkt Sylvia Trench van de aardbodem verdwenen. 

Lois Maxwell in Goldfinger (1964)

Aanvankelijk werd Lois Maxwell de rol van Sylvia aangeboden. Zij zag het echter niet zitten om enkel gekleed in een overhemd in beeld te verschijnen, dus koos Maxwell voor een andere rol: die van Miss Moneypenny. Maxwell had geen betere keuze kunnen maken, haar Miss Moneypenny heeft het uiteindelijk veertien Bond-films volgehouden.

Voor de rol van Sylvia werd daarom Eunice Gayson aangetrokken. Eerder was zij onder regie van Terence Young in de film Zarak (1957) te zien. Een film mede geproduceerd door Albert R. Broccoli.

Lois Maxwell was overigens een van de weinige vrouwen in de eerste Bond-film wiens werkelijke stem we horen. Die van Eunice Gayson werd opnieuw ingesproken door de van oorsprong Duitse Nikki van der Zyl, die ook de stem van Honey Ryder verzorgde.

Teri Hatcher als Paris Carver

Om James Bond na 35 jaar een beetje verleden mee te geven, was het eerste idee van de filmmakers om in Tomorrow Never Dies (1997) het personage Sylvia Trench terug te laten keren. Dit idee hield geen stand en Sylvia werd omgedoopt tot Paris Carver. Uiteraard was het zoveel jaar na dato nooit de bedoeling om Eunice Gayson opnieuw voor die rol te vragen. Toch, wie Paris qua uiterlijk met Sylvia vergelijkt, ontkomt niet aan de gelijkenis tussen die twee. Bovendien klopt de verhaallijn van Paris met die van Sylvia, Paris heeft namelijk al eerder een relatie met Bond gehad.

From Russia with Love was de laatste film waaraan Gayson meedeed. Daarna was zij alleen nog in een aantal tv-series te zien, onder meer in twee afleveringen van The Saint met de latere 007 Roger Moore. Haar dochter Kate mocht nog wel meedoen in een Bond-film, als figurant in het casino in GoldenEye (1995). In 2012 verscheen de autobiografie van Eunice Gayson: The First Lady of Bond.

Stap binnen in de wereld van James Bond

Eerste indruk 007 Elements

Iets later dan gepland, gaan de deuren van 007 Elements op 12 juli open. Deze 'cinematic installation' bevindt zich op de drie kilometer hoge Gaislachkogel in de Oostenrijkse Alpen. Stap binnen in de wereld van James Bond:

Zie voor meer informatie 007.com.

'Kevin Spacey villain in Bond 25'

Got your attention? Good.

Heb je het gehoord? Angelina Jolie wordt de nieuwe Bond-schurk. Nee, Helena Bonham Carter gaat de villain spelen. Ook niet? Benedict Cumberbatch dan?

Het is te makkelijk. Iedere boerenlul kan zijn 'nieuws' op internet plaatsen. De ene anonieme bron buitelt over de andere; het is niet te checken. Het enige wat we zeker weten is dat zonder officiële bekendmaking níets vaststaat. Laten we ons daar alsjeblieft aan vastklampen.

De casting van Bond 25 zal zo langzamerhand wel plaatsvinden. Acteurs moeten immers worden vastgelegd voor een bepaalde periode volgend jaar. Wellicht behoort één van de bovengenoemde namen tot de kandidaten; als we half Hollywood gaan opnoemen, zit er uiteindelijk altijd wel een juiste naam bij.

Eerlijk gezegd denk ik dat Kevin Spacey meer dan ooit staat te springen. Zijn agenda voor 2019 is in ieder geval leeg.

Een voetnoot in de Bond-canon

(...) punt blijft dat Blofeld terug móet! Niet omdat ik dat nu zo’n leuk idee vind, maar een superschurk terughalen om hem vervolgens dood te laten bloeden kán gewoon niet. Doen ze ook echt niet. Blofeld is daarmee meer een vloek dan een zegen geworden.

Was getekend: ondergetekende, vandaag precies twee jaar geleden. Het fragment is afkomstig uit een artikel over de verleiding om Blofeld terug de serie in te fietsen. Een verleiding die Eon Productions niet heeft kunnen weerstaan.

Als we vorige week geen officieel goed nieuws hadden gekregen, was er op het gebied van Bond 25 in die twee jaar niet veel veranderd. Een vooraankondiging van een film die uiteindelijk niet gaat komen, heeft namelijk ook zijn houdbaarheidsgeloofwaardigheid.

Blofeld versus Bond in Spectre (2015)

Hoewel twee jaar ons verder niet veel wijzer heeft gemaakt, rijst inmiddels de twijfel of Blofeld inderdaad verplicht is terug te keren in Bond 25. We kunnen namelijk twee kanten op.

Eén: Blofeld doet gewoon weer mee. Low key vanachter de tralies, of we hem nu zien of niet, zijn dreiging is voelbaar. Een minimale bijdrage, niet als hoofdschurk deze keer, maar hij bestaat nog wel. Hij kan ook uitbreken en weer aan het snodeplannensmeden gaan. Híj is het die het eindgevecht met Bond aangaat en híj is het die samen met Bond in de laatste minuten van de film een gewisse dood tegemoet gaat. Als iemand het mag doen, is het Blofeld. Einde.

Twee: Blofeld doet niet mee. Hij wordt volkomen genegeerd, wat inhoudt dat Bond 25 een complete stand alone wordt, zoals Skyfall (2012) in eerste instantie. We varen geheel de eigenwijze koers die Danny Boyle heeft uitgestippeld en vertrouwen erop dat Daniel Craig zijn high note behaalt. Doodgaan mag altijd, maar dan zonder Blofeld. Die hangt ergens rustig in the cloud te wachten op Craigs opvolger. Hoeft Christoph Waltz ook niet bang te zijn dat hij een telefoontje krijgt.

Christoph Waltz als Blofeld in Spectre

Negeren dus. Wat wel weer nadelig is voor de herwaardering van Spectre (2015); de belachelijke familieband tussen Bond en Blofeld, dé grote verrassing uit die film, wordt daarmee afgedaan als voetnoot in de Bond-canon.

En dat is de ware reden dat Eon niemand anders dan Danny Boyle wilde hebben. Hij is namelijk de enige die het aandurft Blofeld te negeren, de enige die de verleiding kan weerstaan. En daarmee verleent Boyle ons, Eon én Christoph Waltz een enorme dienst.

Danny Boyles angst voor het onbekende

Saamhorigheid voor het beste resultaat

„Normaal gesproken is James Bond niet mijn ding”, zei Danny Boyle eerder deze week tijdens een masterclass aan de Liverpool Institute for Performing Arts. „Ik hou van grote films, om naar te kijken, maar ik denk niet dat ik per se de juiste persoon ben om ze te maken. Toen dacht ik: nee, zo moet je niet denken...”

Danny Boyle tijdens zijn masterclass aan LIPA

Na maanden speculeren werd vorige week officieel bekendgemaakt dat Oscar-winnaar Danny Boyle de man aan het roer van de nieuwe Bond-film is. Zoals hij jaren geleden ook al aangaf, vindt de regisseur zijn deelname aan een James Bond-film niet vanzelfsprekend. 

„Maar toen kwam dus dit idee wat we met Bond zouden kunnen doen”, refereert Boyle aan zijn samenwerking met scenarioschrijver John Hodge. „Ik voelde dat we hiermee door moesten gaan.”

Het accepteren van de Bond-film maakt dat Boyle een voor hem onbekend terrein betreedt. De wens om dat onbekende te tackelen gaat terug naar het begin van zijn carrière als regisseur: „We hadden succes geboekt met Shallow Grave. Er werd van ons verwacht dat we nog zoiets zouden doen, maar dan met een grotere ster in de hoofdrol. Ik dacht juist: nu hebben we de keuze, we kunnen ook totaal iets anders gaan maken.”

Boyle op de set van Shallow Grave (1994)

„Dat werd dus Trainspotting, waarvan iedereen dacht dat het gekkenwerk was. Ik denk dat we het geld voor die film enkel bij elkaar hebben gekregen om ons een lesje te leren. Als we daarmee op ons bek zouden gaan, zouden we vanzelf wel aankloppen om een tweede Shallow Grave te mogen maken.”

Trainspotting werd een keerpunt in Boyles carrière. „Het onbekende is spannend. De angst die je voelt is belangrijk voor een filmmaker. Als je jezelf blijft herhalen, ga je al snel over op de automatische piloot. Je voelt de angst niet meer bij wat je doet, omdat je precies wéét wat je doet.”

Boyle (rechts) met John Hodge (midden) en producent Andrew Macdonald op de set van Trainspotting (1996)

Boyle beschrijft zijn manier van regisseren als ‘bemoedigend’. „Een beetje als een parochiaan die iedereen met wie hij werkt tevreden wil houden. Ik geloof namelijk dat hoe meer saamhorigheid je creëert, hoe beter het eindresultaat zal zijn. Ik wil daarom zoveel mogelijk de persoon leren kennen met wie ik werk, in plaats van hem te zien als een radartje dat het mechanisme in werking houdt.”

Trainspotting is vanaf 19 juni weer terug op Netflix.

Henry Cavill hoopt nog steeds op Bond-rol

Henry Cavill heeft de hoop om 007 te spelen nog niet opgegeven. Dat zegt de Superman-acteur tegen het Zuid-Afrikaanse Independent Online. Cavill zag in 2005 de rol van James Bond net aan zijn neus voorbijgaan.

Superman, Napoleon Solo en binnenkort Mission: Impossible; de 35-jarige acteur heeft inmiddels een behoorlijke staat van dienst opgebouwd. James Bond zou volgens Cavill een mooie volgende toevoeging zijn in de rij iconische rollen.

Over de opvolger van Daniel Craig, die na Bond 25 hoogstwaarschijnlijk afzwaait als 007, gaat de komende jaren een besluit genomen worden, vermoedt Cavill. Hij hoopt maar dat hij tegen die tijd nog op het lijstje van Eon Productions staat.

Henry Cavill verkeert wat dat betreft in goed gezelschap: Pierce Brosnan, de beoogde Bond nummer vier in The Living Daylights (1987), zag zijn droom destijds in duigen vallen toen hij wegens andere verplichtingen de rol van 007 op het laatste moment moest teruggeven. Zeven jaar later mocht Brosnan, nu als Bond nummer vijf, alsnog de felbegeerde schouderholster omhangen.

Op zoek naar een jongere Bond voor Casino Royale (2006) viel Cavill duidelijk in de smaak bij regisseur Martin Campbell. Zijn 22 jaar was voor het mooie echter iets té jeugdig voor een jongere James Bond, waardoor de filmmakers bij de toentertijd 37-jarige Daniel Craig belandden.

Die leeftijd komt voor Cavill ook in zicht tegen de tijd dat voorzichtig naar Bond 26 gekeken mag worden. Op zoek naar Bond nummer zeven zullen ze bij Eon Productions de naam van Henry Cavill vast nog niet vergeten zijn.