Verboden te voeren

M, Q en Moneypenny (en Tanner). De acteurs die deze rollen de laatste Bond-films gestalte gaven, geven allen aan dat zij Bond 26 wel zien zitten. Zij krijgen in de media constant de vraag hoe het er voor staat met de volgende Bond-film. Allen halen hun schouders op.

Hun wordt nooit iets medegedeeld. Iedere nieuwe film was tot nu toe een verrassing voor ze. Hoewel deze acteurs, als ze de Bond-serie een beetje kennen, wéten dat M, Q en Moneypenny (niet Tanner), in principe een basisplaats in het Bond-team betekent. Maar anno 2022, zestig jaar na James Bonds filmdebuut, hangt de vlag er duidelijk anders bij.

Hoeveel Bonds er ook zijn geweest (zes, makkelijke quizvraag): de vast waarden M, Q en Moneypenny zijn op een enkel gevalletje na iedere film zeker van een paar regels tekst. Zij hadden lak aan iedere nieuwe 007 en deden alsof hun neuzen bloedden als zich weer een andere gestalte als titelheld aandiende.

Zo werkte de eerste M (Bernard Lee) drie James Bonds af. Datzelfde geldt voor Moneypenny (Lois Maxwell). Begin jaren tachtig werd Lee wegens overlijden vervangen door Robert Brown, die over twee Bonds de baas ging spelen. Voor de films met Timothy Dalton kreeg hij een verse Moneypenny tot zijn beschikking. En Q-acteur Desmond Llewelyn had nu nog steeds Q gespeeld als hij in 1999, tijdens de Brosnan-periode, niet was omgekomen tijdens een verkeersongeluk. In die laatste jaren werkte hij trouwens voor M nummer drie (waarmee hij opmerkelijk genoeg geen enkele scène deelde): Judi Dench, die de brug vormt naar de laatste films met Daniel Craig.

Lois Maxwell, Bernard Lee en Sean Connery in From Russia with Love (1963)

Desmond Llewelyn en Roger Moore in Moonraker (1979)

Desmond Llewelyn en Pierce Brosnan in GoldenEye (1995)

Daniel Craig en Judi Dench in Skyfall (2012)

Al deze acteurs wisselen hun rollen op andere momenten af, waardoor er een overlap van spelers ontstaat die de continuïteit (hoewel soms behoorlijk scheef) in ere houdt. Tot nu toe is dat 25 films lang het geval geweest. Tot nu toe…

Aan het eind van No Time to Die proosten M, Q en Moneypenny (en Tanner, én Nomi) op hun gevallen soldaat. Het vaste ensemble had menig jaartje met 007 doorgebracht, hoewel niet altijd op film vastgelegd zoals bij zijn voorganger gebeurde. Toch was daar opeens het definitieve einde. Een saluut.

James Bond will return. Dat is niet zo moeilijk en vaker gedaan. Zet er een nieuwe man neer en laat hem hetzelfde trucje uitvoeren. Alleen, om dit te doen onder leiding van dezelfde M, in samenwerking met dezelfde Q en Moneypenny (en Tanner), voelt ineens vreemd. Zij hebben namelijk zeer expliciet het einde van James Bond gevierd. Dat is die vorige M’s nooit overkomen. Hoe is het mogelijk om deze gezichten met een stalen smoel straks de nieuwe 007 te verwelkomen alsof er niets is gebeurd?

Persoonlijk zie ik ze graag terug. Met name Ralph Fiennes is een feest om naar te kijken; misschien wel mijn favoriete M. Q en Moneypenny (en Tanner) mogen er ook zijn. Ik hou ze er het liefst nog een reeks aan films bij. Maar hoe?

Ralph Fiennes en Daniel Craig in Skyfall (2012)

Het zou mij niets verbazen als Barbara Broccoli weer een passende oplossing uit haar hoge hoed weet te toveren. Wie had bijvoorbeeld ooit gedacht dat 007 een zwarte vrouw zou zijn? Op dit moment zie ik de spreekwoordelijke mouw alleen nog niet. Met het vertrek van Daniel Craig is in principe het doodvonnis van al zijn vaste medespelers getekend. En bedankt!

Het zou voor het eerst zijn dat in Bond 26 met een compleet schone lij wordt begonnen. Waar op zich geen probleem mee is — we zouden voor het eerst weer op het niveau Dr. No belanden. Waarbij we géén van de gezichten in hun respectievelijke rollen bij voorbaat kennen en iedereen zich voor het eerst voorstelt. Dat is toen ook gelukt.

Het voordeel met de vorige constructie is dat we veel van die bijrollen al kenden en ons konden focussen op andere zaken, zoals de nieuwe meiden en de schurken, en wellicht een plot. Een nieuw gezicht is hoe dan ook altijd wennen. Aan de andere kant: na één film weten we niet beter en na het herkijken van Bond 26 zijn we ook al op de hoogte.

Het blijft alleen jammer voor Ralph Fiennes. Ik had hem graag nog even de bijtende mentor willen zien uithangen. Q was net uit de kast gekomen; was dat al genoeg, of had hij dit verder moeten uitspelen?

Daniel Craig, Naomie Harris en Ben Whishaw in No Time to Die (2021)

Wie deze zomer een beslipperde Ralph Fiennes op een camping aan de Franse Rivièra aantreft; Ben Whishaw in een backpackhut in Wales; Naomie Harris langs ziet scheren in Shanghai of Rory Kinnear met een te vol bord in een all-in hotel te Alanya — observeer ze voor de verandering gewoon eens een keer. Fantaseer de stem van Sir David Attenborough eronder en je zult versteld staan van wat je allemaal nog niet wist van de levenswijze van deze soort. Houd sowieso altijd een armlengte afstand en pas op: verboden te voeren. En vraag ze vooral niet hoe het er voorstaat met Bond 26.

Ze weten het niet en krijgen het ook niet te weten omdat ze hier geen deel van uitmaken. Niet van de voorbereiding en te zijner tijd ook niet van het opnameproces. Bij Bond 26 moet alles opnieuw worden uitgevonden. Spannend en sneu tegelijk. Spannend omdat de boel flink mag worden omgegooid, sneu omdat we met No Time to Die niet alleen James Bond hebben verloren, maar ook zijn prima entourage.

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.

Opnamen Bond 26 niet eerder dan over twee jaar

De camera’s voor Bond 26 gaan niet eerder draaien dan over twee jaar. Dat zegt Bond-producent Barbara Broccoli tegen Deadline. Het personage James Bond moet volgens de producent eerst ‘heruitgevonden’ worden. En dat kost tijd.

Ralph Fiennes, Barbara Broccoli, Michael G. Wilson en Naomie Harris

Deze week ontvingen broer en zus producentenduo Barbara Broccoli en Michael G. Wilson een BFI Fellowship voor hun buitengewone bijdrage aan de Britse filmsector.

Over Bond 26 en de nieuwe Bond-acteur in het bijzonder, is volgens de producent nog niets te melden. Zo is er nog geen opvolger voor Daniel Craig in het vizier en wordt er niet aan een script gewerkt. Het is het verhaal dat we kennen; James Bond heeft momenteel niet Broccoli’s prioriteit.

Het Fellowship-feest in Londen werd opgeluisterd door talloze filmmakers en medewerkers aan de Bond-films. Daniel Craig, Judi Dench, Léa Seydoux, Rami Malek en regisseurs Sam Mendes en Marc Forster waren onder de genodigden. Ralph Fiennes (M) en Naomie Harris (Moneypenny) overhandigden de BFI-prijs aan de baas en bazin van de Bond-films.

‘Dr. No’ donderdag nog in twee bioscopen

Jubilaris Dr. No is donderdag 23 juni nog te zien in twee bioscopen: Vue Nijmegen Walstraat (15:00 uur) en Vue Hilversum (17:50). Aanvankelijk stond de film alleen geprogrammeerd voor 18 en 20 juni.

Dit weekend was de eerste Bond-film te bewonderen bij bijna alle Nederlandse Vue-bioscopen. Ondanks dat het volgens de getuigenissen niet stormliep, was het voor de Bond-liefhebber een fijn weerzien en een unieke kans deze klassieker op het grote doek te aanschouwen.

Zie ook: De kleur rood domineert ‘Dr. No’ op het grote doek.

De kleur rood domineert ‘Dr. No’ op het grote doek

De eerste film die ik in 2022 keek, was jubilaris Dr. No. Gewoon thuis, zoals ik de film gewend ben. Weliswaar met een verbetering van heb ik jou daar ten opzichte van de eerste tv-vertoning in 1991, maar het was nog steeds een blu-ray’tje op een tv-scherm. Ik moet zeggen dat ik nooit eerder zo had genoten van deze eerste Bond-film dan dat moment. Dit weekend is die beleving van eerder dit jaar ruim overtroffen door de filmvertoning in Vue. De bioscoopketen brengt Dr. No alleen morgen nog op het grote scherm. Als je nog niet bent geweest: doe jezelf een plezier en gaat dat zien.

Hoewel de film verhaaltechnisch uiteraard nul verrassingen meer heeft, is het juist de herkenbaarheid die het plezier geeft. Ik keek enorm uit naar de titelsequentie van Maurice Binder. De gekleurde dots, hoe simpel ook, zijn een lust voor het oog. Bij de gunbarrel viel trouwens gelijk al op dat het rood van het scherm spat. Als de naam van cinematograaf Ted Moore groot in beeld verschijnt met rode stippen op de achtergrond en overschakelt naar Ken Adam, ligt een epileptische aanval op de loer.

Van de verwonding op Bonds knokkels nadat hij Mr. Jones een pak rammel heeft gegeven tot het onmiskenbare felgekleurde shirt van Quarrel — de kleur rood domineert de film: het petje van de eerste blinde muis, Sylvia’s jurk, de lederen deur en stoel in M’s office (zijn rode telefoon is hier nog groen), de bloemen op Crab Key, en ga zo maar door. Technicolor wordt hier flink uitgebuit.

Dat we hier (Vue Cinemas Purmerend) te maken hadden met een puike kopie, bleek al gelijk bij het logo van MGM; de versie die gebruikt wordt sinds Skyfall (2012), waar wordt uitgezoomd vanuit het oog van de leeuw. Een film van zestig jaar oud voor het oog van het filmpubliek van nu.

Geluidstechnisch blijft deze eerste Bond-film iets achter. Het monogeluid is jaren geleden al vervangen door een DTS-HD Master Audio 5.1. Dat zijn we inmiddels wel gewend. Dr. No heeft nog niet dat opzwepende geluid van latere Bond-films. Het bassniveau dat je doet meetrillen in je stoel kwam van Jurassic World in de zaal ernaast.

Het gemis van een film als Dr. No is John Barry. Naast de James Bond Theme heeft de toekomstige huiscomponist verder geen bijdrage geleverd aan de eerste film. Met Barry kwam de Bond-sound en daarmee het ultieme James Bond-gevoel. Daarvoor komen we bij de volgende films aan ons trekken, in overvloed.

Dr. No op het grote doek doet sterk verlangen naar meer. Een uniek moment voor eenieder, waaronder ikzelf, die Sean Connery als James Bond nooit eerder in de bioscoop zag.

Wat betreft de opkomst op een warme zaterdagmiddag: vier toeschouwers, waarvan twee liefhebbers en tweemaal aanhang uit medelijden. Dat is voor een bioscoop geen directe reden om From Russia with Love als volgende klassieker te programmeren. Volgend jaar, wanneer de tweede Bond-film zijn diamanten jubileum bereikt, is een mooie gelegenheid om het nog eens te proberen.

Henry Cavill en de Aston Martin DB5

Dit lijkt een open sollicitatie naar de wereldberoemde rol: Henry Cavill in een commercial voor No1 Botanicals. Het gaat om water, niet om wodka.

 

Cavill (39) deed als piepjonge twintiger in 2005 auditie voor de rol van James Bond in Casino Royale. Uiteindelijk moest de toekomstige Superman in Daniel Craig zijn meerdere erkennen. Met Craig exit en Cavill op meer gevorderde leeftijd lijkt één plus één is nul-nul-zeven. Wel met één belangrijke kanttekening: zolang er geen nieuwe Bond-film op de rol staat, is er ook geen nieuwe 007 nodig.

Maar zeg nooit nooit. Pierce Brosnan was in 1986 ook heel dichtbij om Bondje te mogen spelen in The Living Daylights (1987). Dat duurde tot GoldenEye in 1995 alleen net iets minder lang.

James Bond als Lego-figuur

Na zestig jaar verschijnt James Bond voor het eerst als Lego-figuurtje. Lego komt op 1 augustus met de Aston Martin DB5 inclusief minifiguur gebaseerd op de James Bond van Daniel Craig.

Vier jaar geleden kwam Lego al met een Aston Martin DB5 uit de Bond-films op de proppen. Die bouwset was bedoeld voor echte die hards. De nieuwe set, die tevens zes keer goedkoper is, is bedoeld als speelgoed.

Zo heeft deze laatste versie geen gadgets, waaraan de toverauto van James Bond zijn mythische status ontleent. Er is enkel een set met verwisselbare nummerplaten die in verschillende films voorbijkomen.

Over verdere James Bond Lego-sets is nog niets bekend.

De Aston Martin DB5 van Lego gaat € 24,99 kosten.

Met dank aan de Tweet van Corneel Vanfleteren.

Bond-auto’s in optocht voor koningin Elizabeth

update 5 juni 2022

Een stoet aan bekende James Bond-auto’s is zondag 5 juni te zien tijdens de optocht ter ere van het zeventigjarig troonjubileum van de Engelse koningin Elizabeth. Onder meer de Aston Martin DB5 uit Goldfinger (1964) en de Lotus Esprit uit The Spy Who Loved Me (1977) nemen deel aan de parade van 500 voertuigen.

De Aston Martin DB5 wordt bestuurd door special effectsman Chris Corbould; achter het stuur van de Rolls Royce van oud-Bond-producer Cubby Broccoli die werd gebruikt in A View to a Kill (1985) neemt second unit director en stuntman Vic Armstrong plaats; stunt-coördinator Gary Powell is tijdens de optocht te zien in de Jaguar XKR uit Die Another Day (2002).

Andere voertuigen uit de Bond-serie die deelnemen aan de parade: de Rolls Royce Phantom III uit Goldfinger, de Aston Martin V8 uit The Living Daylights (1987) en No Time to Die, de Aston Martin Vanquish uit Die Another Day, Moneypenny’s Land Rover Defender uit Skyfall (2012), de Aston Martin DB10 uit Spectre (2015), de Triumph Scrambler-motorfiets en een Land Rover uit No Time to Die (2021).