Het logo van No Time to Die heeft mij nooit kunnen bekoren. Inmiddels ben ik gewend geraakt aan dit font, maar mooi vind ik het na tweeënhalfjaar sinds de bekendmaking nog steeds niet. En ik ben blijkbaar niet de enige. Ook titelontwerper Daniel Kleinman zag het niet zitten deze Futura Black-variant in de begintitels van de film te gebruiken.
Toen Daniel Kleinman zijn eerste titelsequentie voor een Bond-film afleverde, zagen we ook voor het eerst het officiële titellogo van een James Bond-film op het scherm. Voorganger Maurice Binder heeft tijdens zijn veertien eerdere titelsequenties nooit iets aangetrokken van officiële posterlettertypes. Kleinman bleef daarentegen films lang trouw aan het idee van de logo-ontwerpers.
Tot daar bij Spectre (2015) ineens verandering in kwam. Het Spectral-lettertype verschijnt niet in beeld bij de film. Het lettertype lijkt misschien niet te gedijen op een kleurrijke achtergrond, aangezien de helft van het logo transparant is en derhalve onleesbaar wordt. Maar niets blijkt minder waar, Spectral had hier dus best gekund.
Bij No Time to Die met zijn opvallende posterlettertype heeft Kleinman de juiste keuze gemaakt een minder uitgesproken font te gebruiken. Met de O’s die ontstaan uit de dots (die Kleinman op ingenieuze wijze leende van de begintitels van Dr. No) en fraai vervliegen als bloemblaadjes. Het is een waar huzarenstukje aan inventiviteit.
Quantum of Solace (2008), de vergeten Bond-film uit de Daniel Craig-saga, is bij hoge uitzondering niet afkomstig van Daniel Kleinman. Maar ook daar wordt voor de begintitels hetzelfde lettertype gebruikt als op de poster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten