Man op de maan

Man op de maan van deze week, Jac punt Goderie, doet niet zo zijn best. In De Wereld Draait Door vertoont de filmkenner dagelijks de meest memorabele Oscarmomenten – maar het is allemaal niet veel soeps.

Vandaag de Oscar die Tatum O'Neal won in 1973 voor Paper Moon. Volgens Goderie volgt hierop de kortste acceptance speech ooit. Waarin O'Neal haar vader Ryan bedankt en regisseur Peter Bogdanovich (Dr. Elliot Kupfenberg uit The Sopranos) en het daarmee inderdaad lekker kort houdt.

Maar dan ziet filmkenner Goderie toch iets over het hoofd. Want wie won, geheel terecht overigens, in 1990 de Oscar voor beste mannelijke bijrol? Juist, Joe Pesci. Die bij ontvangst de onsterfelijke woorden spreekt: It was my privilege. Thank you. Overduidelijk het korste podiummoment tijdens de Oscars ooit.

Het lijkt ook of Goderie niet veel verder heeft gekeken dan zijn neus lang is. De meeste fragmenten die hij heeft laten zien, zijn van vrij recente datum. Want wat te denken van de Oscar voor Marlon Brando in 1973 voor The Godfather? Uit protest voor de slechte behandeling van Indianen blijft Brando thuis. Roger Moore, die het beeldje uitreikt, staat met open mond te kijken hoe de getooide Littlefeather het woord neemt.

Een van de vele leuke momenten in de Oscargeschiedenis is Jack Palance die in 1991 laat zien hoe vitaal hij nog is. Zonder moeite drukt de bejaarde acteur zich een aantal malen op – met één arm!

Emotioneel is de speech van Mike van Diem, die het beeldje in 1998 in ontvangst mag nemen voor Karakter. Met een bibber in de stem houdt hij de Oscar omhoog ter nagedachtenis aan acteur Coen van Vrijberghe de Coningh, die kort daarvoor aan een hartstilstand was overleden.

...En dan te bedenken dat ik helemaal niets meer om die Oscaruitreiking geef. Jac punt Goderie heeft morgen in DWDD nog één kans om het goed te maken.