Hoe David Bowie geen Bond-boef werd

De link tussen Bowie en Bond is een inkopper. Halverwege jaren 80 werd de deze week overleden zanger/acteur gevraagd om naast Roger Moore de hoofdrol te spelen in A View to a Kill. David Bowie als Max Zorin. De zanger vond het geen goed idee.

Producent Cubby Broccoli wilde een jonger publiek aanspreken met zijn Bond-films, de MTV-doelgroep. De muziekzender (opgericht in 1981) scoorde goed bij de jeugd, daar viel wel wat te halen. Het moest een rockster zijn. Broccoli wilde Bowie.

The Man Who Fell to Earth

Geen vreemde keus. Naast zanger was Bowie ook acteur (The Man Who Fell to Earth, The Hunger, Merry Christmas Mr. Lawrence). De rol die voor hem was geschreven: die van een engerd, de Franse industrieel Zorin. Geboren aan het eind van de Tweede Wereldoorlog uit een Nazi-experiment, waarbij zwangere vrouwen werden geïnjecteerd met steroïden om superkinderen te baren. De meeste zwangerschappen mislukten, maar de kinderen die overleefden, ontwikkelden zich tot hyperintelligente maar zwaar psychotische persoonlijkheden.

Niemand die zal beweren dat dit geen interessant uitgangspunt is voor een griezelige schurk.

Interessant of niet, Bowie sloeg de rol af. Voor een rockster vond hij het toch teveel een 'clownsperformance'. En hij had geen zin om vijf maanden van zijn tijd te verknoeien door zijn dubbelganger van een rots te zien vallen, vertelde hij in 1984 tegen de New Musical Express.

Vervolgens werd Sting de rol van Zorin aangeboden, en volgens de biografie van Grace Jones werd ook Mick Jagger benaderd. Uiteindelijk was het alleen Jones die als popster overbleef om het MTV-publiek te behagen.

Popsterren Grace Jones en David Bowie

Welkom Christopher Walken. Al was hij de tiende keus voor de rol, Walken (tot dan toe de enige acteur in een James Bond-film met een Oscar op zak) maakte van Max Zorin een onvergetelijk personage. En laten we eerlijk zijn, naast de muziek, ook een van de weinige redenen die de film de moeite waard maakt.

Christopher Walken als Zorin en Grace Jones als May Day in A View to a Kill (1985)

David Bowie als Max Zorin, moeilijk voor te stellen is het niet. Sting is een ander verhaal, Mick Jagger ook.

Broccoli en Moore

Blijft de vraag of hij zich ook over de titelsong ontfermd zou hebben. Met Duran Durans bijdrage in het achterhoofd (die deed het in ieder geval wel goed op MTV) is een Bowie-interpretatie lastig in te denken.

Maar toch, die kans had Broccoli vast niet aan zijn neus voorbij laten gaan. Waarom de grote baas in de hoop op een jonger publiek bleef zitten met zijn bejaarde Bond, dat is weer een ander verhaal...