Tchéky

Hij was me in GoldenEye in eerste instantie niet eens opgevallen. Pas toen ik na het zien van de film een posterboekje kocht, herinnerde ik mij hem. Twee korte scènes in een James Bond-film en de hele wereld heeft je gezien. Al is het pas in tweede instantie.

 

Het is een opvallend onopvallend gezicht dat zo nu en dan in een film opduikt. Een lijst van zo’n 140 film- en tv-producties vanaf begin jaren 80. Een kop waarvan je zegt: die ken ik, al weet je niet gelijk waarvan.

Toen Twitter tien jaar geleden nog iets voorstelde, kwam ik daar het account van Tchéky Karyo tegen. Zoals bij zoveel James Bond-gerelateerde accounts begon ik hem te volgen. En wat schetste mijn verbazing: hij volgde mij terug! Nooit te beroerd om een tweet te beantwoorden, bracht hij mij op het spoor van het tweede seizoen van The Missing (2016) dat op dat moment op Netflix te zien zou zijn. De trailer die hij plaatste was veelbelovend:

Ondanks dat het nieuwe seizoen mij meer aansprak dan het eerste van twee jaar daarvoor, ben ik seizoen 1 toch maar als eerste gaan kijken.

Het behoort tot het beste dat ik ooit zag op tv.

Voor een groot deel door de muziek van Dominik Scherrer (de muziek die ik luister terwijl ik dit stukje tik) die zo sfeerbepalend is. Door de verhaallijn waarin heden en verleden worden afgewisseld, bedacht door de broers Harry en Jack Williams. En niet in de laatste plaats door de hoofdrolspeler die niet eens als hoofdrolspeler op de begintitels staat. Je bent een hele grote als je als laatste wordt genoemd: ‘and Tchéky Karyo’.

Ik heb dat eerste seizoen in de loop der jaren in verschillende kijkerssamenstellingen drie keer in zijn geheel gezien. Het is dat de serie inmiddels van Netflix is verwijderd, anders zou ik er, als eerbetoon aan Tchéky Karyo, zo weer aan beginnen.

Na het tweede seizoen met opnieuw Tchéky Karyo in de hoofdrol leek het afgelopen met de gepensioneerde speurder Julien Baptiste. De gebroeders Williams hadden twee uitersten van een verdwijningszaak beschreven: één keer de zoektocht naar een verdwenen jongetje, één keer het raadsel rond de terugkeer van een eerder verdwenen meisje. Als het om The Missing ging, hadden ze er niets meer aan toe te voegen. Maar met Julien Baptiste waren ze nog niet klaar. De bijen moesten maar even wachten!

Tot mijn grote vreugde verscheen in 2019 de spin off Baptiste. Een serie die zich voor het grootste gedeelte afspeelt in Amsterdam. Dit keer gebruiken de broers Williams een lineaire verhaallijn en dat maakt dit seizoen het minst interessant van de vier, want twee jaar later zou Julien Baptiste nog eenmaal terugkeren in het sluitstuk van zijn eigen serie. Met opnieuw een verhaallijn waarin heden en verleden, net als bij The Missing, elkaar afwisselen, en dat blijkt net iets interessanter.

Na twee keer acht en twee keer zes afleveringen was het gedaan met de Franse Sherlock Holmes in een modern jasje. Mijns inziens past Julien Baptiste moeiteloos in het rijtje van bekende televisiespeurders als Frank Columbo, Hercule Poirot en Dale Cooper. Wie hem nog nooit zag, doet er goed aan zelf te onderzoeken op welke streamer Baptiste zich momenteel schuilhoudt. Je speurwerk wordt beloond.

Ik heb in ieder geval vele vele uren genoten van Tchéky Karyo. De schok was dan ook groot toen ik in de nacht van vrijdag op zaterdag las dat hij was overleden.

Na Gottfried John en Robbie Coltrane de derde acteur uit GoldenEye die op 72-jarige leeftijd overlijdt. Stom toeval natuurlijk, maar wat een monument lieten zij achter met die film...