Connery speelde in 1966/1967 op het hoogtepunt van de Spymania voor de vijfde maal de geheim agent die hem wereldfaam bezorgde. Het was binnen zes jaar tijd dat hij voor de vijfde keer in de rol kroop.
Alleen deze keer had hij er helemaal geen trek meer in. Niet verwonderlijk als je bedenkt dat hij tijdens de opnames in Japan tot in het toilet werd gevolgd door de pers. Op het scherm is goed te merken dat Connery 007 meer dan beu is.
Geluk bij een ongeluk is dat de grootsheid van de film de overhand nam, zodat de figuur van Bond wegvalt in al dat geweld, iets waar Connery in zijn vorige film, Thunderball, al commentaar op had. De films leunden steeds meer op gadgets en steeds minder op de hoofdfiguur. Het fletse optreden van Connery wordt volledig overspoeld door het immense decor en de buitenaardse taferelen.
De ondermaatse acteerprestatie van Connery lijkt de filmmakers niet te deren. Het was enkel van belang dat hij zijn naam aan de film verbond, zodat ze met hem konden pronken op de filmposter — het was immers datzelfde jaar dat Casino Royale van Charles K. Feldman in de bioscoop verscheen.
You Only Live Twice is ondanks grote minpunten onverminderd een Bond-klassieker. Voor Connery leek een vijfde Bond-film echter één teveel — vier jaar later zou hij met veel meer plezier (en tien kilo extra) nog een zesde maken.
Voor Roger Moore was het destijds anders. We waren inmiddels beland in de karige jaren tachtig, de spionnenhausse uit de jaren zestig lag ver achter ons. De Bond-films werden met een regelmaat van iedere twee jaar geproduceerd en we hadden een Bond die lekker meehobbelde met het circus, niet in de laatste plaats vanwege een leuke cheque die daar tegenover stond.
De vijfde film van Moore, For Your Eyes Only, was van een ander kaliber dan de vijfde van Connery. Dat megalomane had zijn hoogtepunt al bereikt in Moores vierde, Moonraker, nu moest het allemaal wat ingetogener, waardoor het personage van James Bond net wat meer diepgang kreeg. In het geval van Moore betekende dat een geheim agent van vlees en bloed. Eentje die af en toe echt in het nauw wordt gedreven en hier en daar een rake klap incasseert.
De vijfde van Moore is zeker minder iconisch dan de vijfde van Connery, maar als verhaal (Fleming werd eindelijk weer als uitgangspunt gebruikt) staat de vijfde van Moore een stuk steviger.
Voor de vijfde van Daniel Craig kan het nog alle kanten op. Als we de lijn van Spectre (2015) vervolgen, mag het allemaal wat luchtiger. Bij het ja-woord van Craig eerder deze week gaf de acteur aan eruit te willen met een 'high note'. Betekent dit dat Craig zelf niet helemaal te spreken was over de aanpak van Spectre?
Twan Arts merkte donderdag in De Nieuws BV terecht op dat de persoonlijke ontwikkeling van Bond in zijn laatste uiting minder goed uit de verf komt dan in zijn voorgaande films. Craig zal voor Bond 25 waarschijnlijk meer Casino Royale en Skyfall willen, dan Quantum of Solace en Spectre.
Bond 25 komt uit in november 2019. Dat betekent dertien jaar tussen Craigs eerste (Casino Royale, 2006) en zijn vijfde. Daarmee heeft hij er ruim twee keer zo lang over gedaan als Connery en is hij één jaar langer in dienst dan Roger Moore, die in twaalf jaar zeven Bond-films maakte.
Craig (1968) zal tijdens de opnamen van Bond 25 51 jaar worden, Moore (1927 — 2017) werd 53 tijdens zijn vijfde, Connery (1930) was 36 tijdens You Only Live Twice.
Het zal de laatste Bond-film van de huidig 007 worden, zegt hij nu. Leeftijdtechnisch is dat aannemelijk. Bond 26 zal niet eerder dan 2022 verschijnen, het jaar waarin de film-Bond zijn zestigste verjaardag viert en Craig zijn 54e. Roger Moore ging door tot zijn 57e, wat dat betreft heeft Craig nog wel even. Never Say Never!
Dan nog even over de titel van Bond 25. You Only Live Twice, For Your Eyes Only... You(r), Only, nog tweede woorden en we zijn er!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten