Gaat het dan eindelijk gebeuren? Zo dichtbij, voor de zoveelste keer, bijna binnen handbereik. Het is nauwelijks te bevatten…
No Time to Die is als een wens waarvan je hoopt dat hij ooit uitkomt, maar waarvan je weet dat hij onbereikbaar is. Toch ziet het ernaar uit dat deze wens eind van de maand toch écht in vervulling gaat. Al enkele malen eerder waren we heel dichtbij. Maar zó dichtbij, dat we in de maand van uitgave belanden zonder uitstel — zo dichtbij zijn we nog niet geweest.
En dat mag gevierd worden. Gevierd met een zucht van opluchting, een siddering van opwinding. Al eerder wist ik het zeker: nu kan het echt niet meer misgaan! En dat ging het alsnóg. Nu weet ik het weer zeker: het gaat gebeuren!
Eens moet het zo zijn. De film die al langer op de plank ligt dan de hele productieperiode bij elkaar, de film die in 2017 werd aangekondigd en in 2019 werd gedraaid. Díe film krijgt in 2021 eindelijk de behandeling die hem zo is gegund: een heuse bioscooprelease.
Nooit eerder zijn we zo lang op de proef gesteld. Oké, het gat tussen Licence to Kill (zomer 1989) en GoldenEye (eind 1995) is net iets groter. Met dien verschille dat laatstgenoemde geen minuut in de wachtkamer heeft gezeten. Terry Rawlings had de eerste met Pierce Brosnan nog niet koud afgemixt of de première stond al voor de deur. Zo ging dat met iedere Bond-film. Zo had dat ook gegaan met de laatste van Daniel Craig als we niet compleet waren verrast.
Een langere afwezigheid maakt hongerig. In die zin zijn de vooruitzichten gunstig. Mits het publiek hem nog herkent. De jeugd van tegenwoordig heeft niets met 007. Dat kan ook niet als andere tot de verbeelding sprekende helden er met de eer vandoor gaan. Behalve die arme kinderen met een gekke vader als Bond-fan reageren hun klasgenoten bij de naam Bond alsof ze water zien branden.
Gewoon een actiemeneer zoals ze hem op de posters in de bioscoop zien. Daar zijn er zoveel van. Deze heeft alleen geen cape. Hij ziet er nogal saai en kleurloos uit. Waarom kijkt hij zo boos? En geheel gespeend van welke superkracht dan ook? Net als mijn vader, die kan ook niks. Wat is dan de lol?
Tijdens CinemaCon in Las Vegas vorige week werd een 9 minuten durende clip van No Time to Die vertoond; een spetterende actiescène. De reacties waren lyrisch, of hilarisch zo je wilt: ‘Juiste beslissing om voor de bioscoop te bewaren!’, ‘Fukunaga beste keus als regisseur!’, ‘Op het puntje van mijn stoel!’, ‘De beste auto-achtervolging sinds Goldfinger!’ …Goldfinger!? Een film van bijna zestig jaar oud! Die heeft in die tussentijd geen James Bond meer gezien.
Natuurlijk is het kinnesinne. Ik wil die 9 minuten verdorie ook zien! De filmstudio’s, en in dit specifieke geval MGM dat zijn koopwaar tijdens CinemaCon etaleerde, moeten nu als laatste redmiddel gaan stunten. Filmclipjes, nog een laatste trailer (zelfs twee) van dik tweeënhalve minuut, tv-spotjes, prijsvragen, de podcast van de pauzestand halen. De filmserie waarvan een argeloos publiek misschien denkt een aflevering gemist te hebben, moet bij de kladden worden gegrepen dat 007 nog moet komen.
Zoals hier en daar in mijn omgeving wel eens ter sprake komt, zie ik vaak ongeloof als ik vermeld dat Spectre uit 2015 stamt. Dat is wel héél lang geleden. Zat er echt niet nog één film tussen waarvan de titel ons even is ontschoten? Vroeger… Ja, dat was toen. Op dit moment leeft de komst van de nieuwe Bond-film nog helemaal niet. En ik doe echt mijn best.
Er is een duidelijke scheidslijn tussen de liefhebber die de totstandkoming van de nieuwe Bond op de voet heeft gevolgd en de gemiddelde bioscoopganger die nu moet worden aangesproken, Jan met de pet. Kijk, die film is voor ons gemaakt, zo voel ik dat althans. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed, wat ik in die tussentijd tussen de lakens uitspook, is tussen mij en mijn bedpartner. Het is een van de weinige momenten waarop ik 007 even kan parkeren. Verder is hij alomtegenwoordig.
Voor mij is deze film een duidelijk ijkpunt in mijn leven. Ik weet over tien jaar nog precies wat ik deed ten tijde van de release van No Time to Die, zoals ik al mijn James Bond-premières nog helder voor de geest kan halen, waar ik ze zag en met wie. Kennedy overleed in het jaar van From Russia with Love; Willem van Oranje werd geboren 450 jaar vóór Octopussy in 1533; Harry Saltzman, Terence Young en mijn opa Willem kwamen allen in 1915 ter wereld en stierven gedrieën in september 1994. Het zijn referentiekaders waar je een leven lang wat aan hebt.
Voor ons hoeft MGM geen stuiver aan publiciteit uit te trekken. Wij hebben in onze agenda’s al meerdere malen verschillende data omcirkeld waarop wij even onbereikbaar zijn. Dan zitten we namelijk met zweet in onze handen in het rode pluche.
Het is Jan met de pet die weer even wakker moet worden geschud via alle mogelijke kanalen, want Jan is overal en nergens te vinden. Vooral dat laatste is een uitdaging. Jan is nodig voor de centjes, want Jan is met veel meer.
Tot nu toe is dat zestig jaar prima gelukt. En gaat dat ook nu opnieuw lukken. Wij, de liefhebbers, smachten naar Bond; Jan met de pet ziet hem gewoon graag. Een Bond-film kijkt altijd lekker weg, biedt voldoende spektakel en er zitten altijd wel een paar suggestieve tieten in.
Dat deze Bond aan het eind van de streep minder oplevert dan zijn voorgangers, daar kan niemand verder wat aan veranderen. Uiteindelijk zal deze film echt wel uit de kosten komen. Geef No Time to Die de tijd om door een breed publiek te worden gezien, minimaal tot voorjaar 2022. Het zal wat langzamer gaan met de bespottelijke 75 zielen per theater. Als het even meezit mogen we vanaf november weer met meer.
En mag Jan met zijn pet maar zonder prik niet naar binnen — als die recette daardoor achterblijft, dan is dat maar zo. Een goede film blijft een goede film ook al ziet niemand hem. Een film wordt echt niet beter als hij het miljard aantikt.
Het is een spannende maand die voor ons ligt. Vanaf 30 september ziet de wereld er anders uit. Dan is er na zes lange jaren eindelijk weer een nieuwe Bond-film die je kunt gaan zien. Nog even volhouden, we zijn er bijna. Ik weet het zeker…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten