Meddings specialiteit was schaalmodellen. Zo werkte hij onder meer mee aan de populaire serie Thunderbirds uit de jaren zestig. Voor Live and Let Die (1973) werd hij voor het eerst betrokken bij een Bond-film. Met zijn perfecte miniatuurimitaties kon Meddings bijvoorbeeld enorme gebouwen op een goedkope manier opblazen.
Zo werd hij verantwoordelijk voor onder meer de ontploffing van Scaramanga's eiland in The Man with the Golden Gun (1974), de ondergang van de supertanker in The Spy Who Loved Me (1977) en het ruimtestation van Drax in Moonraker (1979). Stuk voor stuk niet van echt te onderscheiden miniaturen.
Meddings te midden van een aantal van zijn James Bond-miniaturen |
In die tussentijd werkte Meddings ook aan Superman (1978) waarvoor hij een Special Achievement Academy Award ontving. Echter kon hij deze klus niet helemaal afmaken, omdat hij zich aan Moonraker had verbonden. De overstroming van de Hoover Dam in Superman heeft hij dan ook niet voltooid, en dat is te zien aan het matige resultaat aan het einde van de film. Voor zijn werk aan Moonraker ontving Meddings vervolgens een Oscar-nominatie.
Andere grote producties waar Meddings naast Bond en Superman vervolgens aan meewerkte waren Batman (1989), Hudson Hawk (1991), Cape Fear (1991) en The Never Ending Story II en III (1991/1994).
Op de set van GoldenEye (1995) |
Toen Meddings in 1995 aan de opnames van GoldenEye begon, leed hij aan darmkanker. Hij ontwierp onder meer de satellietschotels van Severnaya en Cuba. Het eindresultaat van de film heeft hij nooit gezien.
GoldeneEye werd aan hem opgedragen. Derek Meddings werd 64 jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten