The Man Who Saved James Bond

Daniel Craig 10 jaar 007

Het was in de nacht van 13 op 14 oktober 2005 dat ik moeilijk in slaap kon komen. De volgende dag bleek waarom ik zo'n onrustige nacht had gehad — we hadden een nieuwe James Bond.

14 oktober 2005: Daniel Craig is James Bond

De 37-jarige Engelse acteur Daniel Craig. Een naam die een halfjaar daarvoor opeens de kop opstak. Bond-producer Barbara Broccoli had haar oog op hem laten vallen. Persoonlijk deed hij mij niet zo veel. Het zou vast één van de vele geruchten zijn.

Lange tijd was het onzeker of Pierce Brosnan een nieuwe Bond-film zou maken. Die Another Day (2002), de Bond-film die niet gemaakt had hoeven worden, was inmiddels drie jaar oud. Brosnan begin vijftig, maar hij had nog steeds de looks. Het was hem ook wel gegund, een goede Bond-film. Om mee te eindigen.

Quentin Tarantino wilde het wel doen. Zíjn versie van Casino Royale, met Brosnan in de hoofdrol.

Maar zo mocht het niet zijn voor James Bond nummer 5. Brosnans wassen beeld bij Madame Tussauds werd in de bezemkast geplaatst, een nieuw tijdperk was aangebroken.

Bye bye Brosnan

De nieuwe Bond werd gepresenteerd aan de oever van de Thames. In een rubberboot werd hij afgeleverd met een zwemvest aan. Weinig heldhaftig allemaal. En hij was ook zo blond. Blonde Bond, dat was bij voorbaat al een verloren zaak. Waren ze de coupe van Roger Moore zeker vergeten?

Bond met zwemvest

Internetfora duikelden over hem heen. Craignotbond.com werd in het leven geroepen. De messen waren geslepen.

Ondanks dat ik niet direct fan was van de nieuwe 007, was ik wel blij dat er eindelijk (na drie jaar) een begin werd gemaakt aan een nieuwe Bond-film. Craig kreeg daarom mijn onvoorwaardelijke steun. En kom op, Casino Royale, de eerste van Fleming, de geboorte van James Bond, eindelijk verfilmd! Door niemand minder dan Martin Campbell, die eerder de beste van Brosnan had gemaakt, GoldenEye.

De eerste foto in december van dat jaar sprak boekdelen. Craigs haar was gekapt, zijn spieren opgepompt — de kracht van de nieuwe Bond was duidelijk zichtbaar.

Powerful New Bond

Later beweerde Craig dat hij de kritieken op zijn persoon niet had gelezen tijdens de opname. Het is moeilijk te geloven, maar het resultaat is dat hij zich hoe dan ook niet uit het veld heeft laten slaan. De nieuwe Bond stond als een huis. Zowel qua film als qua personage. Dit is zoals de bioscoopbezoeker in de jaren zestig Sean Connery heeft ervaren. Een no-nonsense Bond. De ruwe bolster. Bijzonder. Een film die er toe deed.

Dat bleek ook wel een jaar later toen de Engelse pers de nieuwe Bond-film als eerste had mogen zien. This man saved James Bond, stond in de kranten te lezen. Ik zat op dat moment op Gran Canaria en las deze kop op een terras, op de voorpagina van een Engelse krant. Ik was verrukt.

In de nacht van vrijdag op zaterdag was ik terug, op maandag 13 november (mijn verjaardag) zat ik bij de screening in Pathé ArenA. Casino Royale werd één van de fijnste Bond-ervaringen ooit. Met dank aan Daniel Craig, de man die James Bond heeft gered. Had Barbara Broccoli het toch goed gezien...