Zo zou Moore zichzelf wekenlang bij Bowie ongevraagd hebben uitgenodigd om even lekker te komen klessebessen. Totdat Bowie het op een dag zo zat was, dat hij zich in zijn eigen huis moest verstoppen om aan de indringer te ontkomen.
Volgens Kureishi kende Bowie niemand toen hij eind jaren 70 naar Zwitserland verhuisde. Tot op een dag om half 6 werd aangeklopt (Bowie had blijkbaar geen deurbel): Roger Moore op de stoep. De twee dronken thee, Moore bleef ook gelijk eten, en hij vertelde honderduit over de James Bond-films. Het werd een amusante avond.
De volgende dag, half 6: daar was Moore weer. Opnieuw bleef hij zitten, vertelde dezelfde verhalen, minder amusant de tweede keer, maar goed, Bowie had tenminste aanspraak.
Nadat hetzelfde tafereel zich gedurende twee achtereenvolgende weken voltrok, zag Bowie zich genoodzaakt te verstoppen onder de keukentafel om net te doen alsof hij niet thuis was.
 |
| Château du Signal, de woning van David Bowie in Lausanne |
Is dit de reden waarom David Bowie in 1984 de rol van Max Zorin in A View to a Kill (1985) afsloeg?
Als Moore en Bowie elkaar kenden, stond de oud-007 ook op het lijstje van Dylan Jones om geïnterviewd te worden? Hoewel het een merkwaardige maar onschuldige anekdote is, wordt Moore hier toch een beetje afgebeeld als debiel. Als er geen tweede bron is om het verhaal van Kureishi te bevestigen, is het weinig tot niets waard. Moore kan zijn kant van het verhaal helaas niet meer vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten