Van de makers van The Name of the Rose. Mijn favoriete film aller tijden. Dat wordt smullen.Bij het zien van Die Päpstin (hier uitgegeven als Pope Joan), wordt eens en te meer duidelijk hoe uniek eerstgenoemde film van Jean-Jacques Annaud (met een prachtige hoofdrol voor Sean Connery) uit 1986 is. Die Päpstin is mooi gemaakt. Prachtige beelden, sfeervolle locaties, duidelijke muziekaccenten - maar het is allemaal iets té mooi.
The Name of the Rose is smerig. Het is echt. Je ruikt de stront door het scherm heen, dat is bij die nieuwe film absoluut niet het geval. Het oogt allemaal iets te snel gemaakt. Minder authentiek, minder urgent. De details ontbreken. Als het hoofdpersonage Johanna in haar kinderjaren prachtige reebruine ogen heeft en als jong volwassene opeens Ariërblauwe... tja, dan is er duidelijk iets misgegaan.
Daarbij duurt het bijna een uur voordat de film eindelijk interessant wordt. Heeft The Name of the Rose de constante dreiging van de Heilige Inquisitie en die raadselachtige moorden. In Die Päpstin hoop je eigenlijk alleen maar dat Johanna's ware identiteit niet wordt achterhaald. Maar dat zal wel niet, want deze vrouw weet het uiteindelijk toch tot paus te schoppen, daar is de hele film op gebaseerd.
De aanloop daar naartoe, naar die mijter, die is veel te lang. De keurige opbouw, de jaren die verstrijken - het is bijna voelbaar.
Met The Name of the Rose in het achterhoofd was mijn verwachting waarschijnlijk gewoon te hoog gespannen. Eigen schuld. Als curieus verhaal is Die Päpstin namelijk goed te pruimen. Al zal die echte paus een veel lelijker wijf met een snor geweest moeten zijn, want dit blijft overduidelijk een vrouw.
The Name of the Rose is een eennmalig hoogtepunt uit de Europese cinema. Een film die nooit verveelt, ook al heb ik hem net gezien...
Ja, inderdaad, Anatole Taubman uit Quantum of Solace speelt ook mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten