Roger Moores graf vernield

Het graf van oud-007 Roger Moore is vernield. Dat bevestigt kleindochter Ambra Moore tegenover Bond Blog.

Eerder deze week werd de tombe op Cimetère de Monaco bezocht door een fan van Roger Moore. Deze fan was de eerste die de diefstal van het familiewapen van de Moore Family op het graf van de Bond-acteur opmerkte.

Beeld: TMZ

Roger Moore overleed in mei 2017 op 89-jarige leeftijd. De Engelse acteur speelde van 1973 tot en met 1985 zevenmaal de rol van 007.

Ere-Oscar voor Bond-producenten

De producenten van de James Bond-films, Barbara Broccoli en Michael G. Wilson, krijgen een Thalberg-award voor hun jarenlange kwalitatieve bijdragen aan de filmwereld. Deze prijs, toegekend door de Academy of Motion Picture Arts and Sciences, wordt in november van dit jaar aan het tweetal uitgereikt.

Barbara Broccoli en Michael G. Wilson

Barbara Broccoli en Michael G. Wilson zijn al decennialang de bewindvoerders van de Bond-films. Michael G. Wilson (82) begon bij Moonraker (1979) als uitvoerend producent en was als scenarist medeverantwoordelijk voor alle James Bond-filmscripts uit de jaren 80. Sinds GoldenEye (1995) staat hij samen met zijn halfzus Barbara Broccoli aan het roer van de James Bond-serie. Barbara Broccoli (63) ontving haar eerste credit bij de Bond-films als regie-assistent voor A View to a Kill (1985).

De Irving G. Thalberg-award is een ere-Oscar voor filmproducenten die op onregelmatige basis wordt uitgereikt. Deze eeuw is dat slechtst vier keer gebeurd. Barbara Broccoli is na Kathleen Kennedy de enige vrouw die de prijs, die sinds 1937 bestaat, in ontvangst mag nemen.

In 1981 werd de Thalberg-award toegekend aan de grondlegger van de James Bond-films, Albert R. ‘Cubby’ Broccoli. Broccoli ontving de prijs destijds uit handen van de toenmalige James Bond Roger Moore.

Pathé brengt Bond terug in de bios

The Spy Who Loved Me, GoldenEye en Casino Royale

Pathé brengt deze maand James Bond-klassiekers terug in de bioscoop. Vanaf donderdag 13 juni is dat The Spy Who Loved Me (1977), de derde Bond-film met Roger Moore in de hoofdrol met een glansrol voor de boomlange Richard Kiel als Jaws. Kijk hier waar de film draait.

Een week later op 20 juni is GoldenEye (1995) van Martin Campbell aan de beurt. Het James Bond-debuut van Pierce Brosnan als 007 met Famke Janssen als de dame met de dodelijke dijen. Kaarten voor GoldenEye zijn hier te verkrijgen.

Tot slot op 27 juni Casino Royale (2006). Wederom een Bond-debuut, ditmaal van Daniel Craig als de geheim agent die wederom onder regie van Martin Campbell de serie nieuw leven inblies. Meer info over Casino Royale bij Pathé is hier te vinden.

Wie snel is kan deze dagen nog terecht bij Goldfinger (1964). De derde film uit de Bond-reeks die een ware goudader voor de producenten bleek te zijn. Nog steeds zeer de moeite waard. Goldfinger draait nog in een beperkt aantal bioscopen.

Sean Connery als James Bond in Goldfinger (1964)

De films worden vertoond zonder ondertiteling.

Met dank aan Leijo Van Aubel voor de melding!

De nieuwe Kevin McClory’s

James Bond will return. In ieder geval in 2035. Moeten we dan zo lang wachten tot Bond 26? Liever niet natuurlijk, maar één ding staat vast: over tien jaar zijn de voorbereidingen voor een Bond-productie in volle gang. Met een beetje mazzel kunnen we zelfs in meervoud spreken: Bond-productíes.

Ian Fleming by Jeff Marshall

Ian Flemings James Bond 007 ligt per 2035 te grabbel. Dan is Bonds geestelijk vader zeventig jaar dood en vervalt de geheim agent tot het publieke domein. Iedereen mag vanaf 1 januari 2035 met hem doen wat hij wil. De Kevin McClory’s van deze wereld staan handenwrijvend in de coulissen tot het zover is, want met Bond valt een berg poen binnen te harken.

Dat betekent dat er tegen die tijd ongetwijfeld allerhande Bond-gerelateerde producten op de markt gaan verschijnen. Let wel, we hebben het hier over Ian Flemings James Bond, niet over Eon Productions’ James Bond.

Het werk van Fleming mag vanaf 2035 tot de laatste komma worden uitgeperst. Ik voorzie in ieder geval een streamingserie die het werk van de auteur eens stevig onderhanden neemt. James Bond zoals Ian Fleming heeft bedoeld. Een directe vertaling van boek naar thuisscherm verdeeld over een x-aantal seizoenen. Met één hoofdrolspeler die in twaalf avonturen en een handvol korte heldendaden de jaren 50 van de vorige eeuw doet herleven.

Bijvoorbeeld: geef Steven Zaillian de kans om er een Ripley-achtig geheel van te brouwen. In vlekkeloos zwart-wit, prettig tempo, niet te snel, met aandacht voor detail, waar Flemings werk in floreert. Een idee waar ik direct voor zou vallen.

Iets totaal anders dan de filmserie waar wij zo verknocht aan zijn. Dat kan ook niet anders. De filmserie behoort toe aan Eon Productions. Dat is de James Bond met zijn James Bond Theme, zijn gunbarrel, zijn gun symbol logo. En daar blijven anderen voorlopig van af.

De oude Kevin McClory

De vraag is natuurlijk hoe de nieuwe Kevin McClory’s hun handeltje gaan aanvliegen. Een James Bond-productie zonder James Bond Theme, zonder gunbarrel en zonder gun symbol logo is als een Never Say Never Again zónder Sean Connery.

Hoe belangrijk zijn al die vaste Eon-elementen voor het succes van James Bond? Of anders gezegd: kan James Bond ook succesvol zijn zonder dit stramien? Hoogstwaarschijnlijk is het enkel een kwestie van gewenning. Een nieuw deuntje moet wel te componeren zijn. Gooi het over een compleet andere boeg; John Barry heeft immers ook ooit de Bond-sound uitgevonden. Een heruitvinding van een nieuw Bond-thema door een beetje handige componist is echt wel te doen. Met de juiste instelling kan er veel moois voortkomen uit de vrijstelling van 007.

Dan Eon Productions. Hoe gaat de ‘officiële’ James Bond-filmproductiemaatschappij om met al die concurrentie? Als over een aantal jaren blijkt dat Eon met terugwerkende kracht al was afgehaakt na de 25e Bond-film en de hele toko in handen komt van Amazon, dan staat Amazons Eon de schone taak te wachten oude vertrouwde James Bond-films te produceren. Verstand-op-nul-vermaak met een martini en een knipoog plus de James Bond Theme, de gunbarrel en het gun symbol logo.

Amazons Eon moet het onderscheid maken tussen de ‘onofficiële’ en de ‘officiële’ kant van James Bond. Een bijltje waar het oude Eon met succes eerder mee heeft gehakt. Natuurlijk bestaat er niet zoiets als officieel en onofficieel, maar als je het wél zo kunt verkopen dat er een ‘echte’ en een ‘nep’ James Bond is — dat is de kracht van het merk dat Eon ruim zestig jaar uitbuit. De herkenbaarheid. En daarbij het terugwinnen van de liefde voor de filmserie.

Uiteraard hoop ik van harte dat die liefde eerder terug wordt gewonnen met Bond 26 in 2025. Laten we vooral positief blijven. Echter, als dit gebeurt met dezelfde slakkengang als de tien jaar hiervoor, dan hebben we welgeteld Bond 26 en 27 voor de boeg voordat bovengenoemd scenario in werking treedt.

En die hele vrijstelling van Ian Flemings James Bond hoeft de 007-filmserie niet per definitie in de weg te zitten. Niets inspirerender voor James Bond dan concurrentie in de vorm van James Bond! Laat ze het maar uitvechten op het witte doek. Die enkele keer in 1983 dat dat gebeurde, is daar niemand slechter van geworden.

Wat dat betreft kunnen die verlopen auteursrechten niet vroeg genoeg komen. Wat is er mis met zestig jaar na iemands overlijden? Dan kan de concurrentiestrijd per direct aanvangen en zitten we de komende jaren met een palet aan James Bond-producties. Prachtig!

Voor hetzelfde geld interesseert het Eon allemaal geen barst, die hele te vervallen auteursrechtenkwestie. Als Barbara Broccoli de komende tien jaar geen nieuwe Bond-films produceert, vervaagt de naam van de geheim agent hoe dan ook. Het merk 007 verliest zijn waarde en wordt daarmee onaantrekkelijker voor geldschieters. Heeft het tegen de tijd dat Bond publiek bezit wordt überhaupt nog zin om films rond de geheim agent te maken?

Al lijkt het er momenteel op dat de honger is gestild, het knagende gevoel naar Bond zal terugkeren. De wetenschap dat er een slapend filmpersonage bestaat waar je een kwartje ingooit dat er als een euro uitrolt — dat idee blijft onweerstaanbaar. Het kan daarom niet anders dat James Bond op enig moment nieuw leven in wordt geblazen. Door Eon, door Amazon, door een nieuwe Kevin McClory. Bond heeft ooit in een lang vervlogen verleden bewezen tot de top van het filmamusement te behoren. Er is geen Bond-film die ooit verlies heeft geleden. James Bond is altijd serious business geweest.

Daarom blijf ik erbij: James Bond will return. Met een beetje geluk binnen nu en een paar jaar. En anders toch zeker in 2035.

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.