IMDb is het niet met me eens. Daar haalt deze film uit 1977 van Peter Yates (begin dit jaar overleden) krap aan een voldoende. Het verhaal zelf stelt niet heel veel voor, maar de manier waarop het in beeld wordt gebracht is waanzinnig. De sfeer is perfect. Fijne poster ook.
Robert Shaw (Red Grant in From Russia with Love) speelt hier in een van zijn laatste films. Hij zet een leuke rol neer, een beetje zoals in die andere Peter Benchley-film Jaws, alleen dan een stuk sympathieker. Het blijft jammer dat deze fantastische kop een jaar later ineenstortte en niet meer opstond.
Opeens zou ik veel meer over deze man willen weten. Ik zou van medespelers willen horen hoe hij in de omgang was. Het lijkt me geen makkelijk persoon, maar misschien was het een schat van een man. Tien kinderen heeft hij nagelaten, bij drie moeders. Dat was ook de reden waarom hij dergelijke rollen in grote films aannam: het bracht leuk geld binnen om zijn kroost te onderhouden.
Misschien dat hij er zelf niet veel aan vond, maar ik heb van hem genoten in The Deep. Ook van Jacqueline Bisset hoor in haar doorschijnende natte T-shirt en natuurlijk van Eli Wallach, The Ugly. Al heeft zijn rol niet veel om het lijf. Naar hoofdrolspeler Nick Nolte kan ik minder goed kijken. Zeker met zo'n rare hangsnor.
Verder een heerlijke twee uur kijkplezier, met sinistere onderwatermuziek van John Barry. Het deed mij terugverlangen naar de eerste keer dat ik Thunderball zag. Mijn allereerste ontmoeting met James Bond...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten