Klik op de afbeeldingen voor een vergroting:
Favoriete 007:
Favoriete Bond-girl:
Favoriete schurk:
Met een schurk als Blofeld verdeeld over meerdere films levert dit natuurlijk nooit een eerlijke strijd op. Het merdendeel dat voor Blofeld kiest, geeft geen specifieke voorkeur op. Wie dat wel doet verkiest Telly Savalas uit On Her Majesty's Secret Service (1969) boven Anthony Dawson/Eric Pohlmann uit From Russia with Love (1963)/Thunderball (1965) en Donald Pleasence uit You Only Live Twice (1967). Charles Gray uit Diamonds Are Forever (1971) en Christoph Waltz uit Spectre (2015) worden nergens genoemd.
Goldfinger uit de gelijknamige film uit 1964 blijft op zijn eentje toch wel de favoriete schurk na Blofeld, gelijk met die engerd van een Max Zorin uit A View to a Kill (1985), één van de hoogtepunten uit de laatste Bond-film met Roger Moore. Ook zijn hulpje May Day kan op een stem rekenen. Hugo Drax uit Moonraker (1979) stond voor die tijd nog op de derde plaats.
Favoriete auto:
Eigenlijk had hier de beste henchman of -woman moeten staan. Mijn fout, ik dacht deze beter onder de algemene schurken te kunnen plaatsen, achteraf gezien een minder goed idee. Anders hadden Grant, Oddjob en Jaws, die nu tussen de hoofdboeven staan, veel hoger gescoord. Mea culpa.
Dus hierbij de favoriete bolides van 007. Met een duidelijke voorkeur voor de Bond-auto aller Bond-auto's: de Aston Martin DB5. De Aston Martin DBS komt voor het eerst in beeld in On Her Majesty's Secret Service (1969). Het is een compleet ander model dan in Casino Royale (2006) en Quantum of Solace (2008), maar zolang niemand een duidelijke voorkeur aangeeft... De DB9 wordt ook genoemd, maar die is in geen enkele Bond-film te zien geweest.
Favoriete film:
Dan wellicht de meest interessante: de meest favoriete Bond-film. Zoals eerder genoemd scoort George Lazenby zelf nul, maar zijn film wordt door de liefhebbers als de beste gezien, of in ieder geval als de meest favoriete; het verschil tussen de beste en de meest favoriete kan een verschil opleveren. Casino Royale (2006) volgt op de voet, From Russia with Love (1963) en GoldenEye (1995) blijven wat achter. Met daarachter Skyfall (2012) en Goldfinger (1964) pas als zesde.
Favoriete boek:
Favoriete gunbarrel:
Nu komen de kenners pas echt aan het woord, want hierbij weet niet iedereen wat de vraag precies is. Lijken veel gunbarrels op elkaar, toch is geen een hetzelfde. Let niet alleen op de vorm, maar vooral op de muziek.
De meest uitgesproken gunbarrels springen er dan ook uit: die van GoldenEye (1995) met muziek van Eric Serra; die van Casino Royale (2006) waarbij de gunbarrel voor het eerst níet helemaal aan het begin staat en die van On Her Majesty's Secret Service (1969) waarbij we een Moog-synthesizer horen en George Lazenby als enige Bond helemaal verdwijnt achter het bloed, een soort voorteken... Licence to Kill (1989), een gunbarrel met muziek van Michael Kamen, die er lekker dramatisch inknalt, heeft korte tijd ook nog even op de tweede plaats gestaan. Welke naam in deze categorie niet ongenoemd mag blijven is die van Maurice Binder, de man die de gunbarrel ontwierp.
Favoriete pre titles:
Dit zijn de met actie overladen scènes waarmee alle Bond-films, behalve Dr. No (1962), beginnen. (En toch weet die film één stem binnen te slepen!) The Spy Who Loved Me (1977) met zijn spectaculaire vrije val is favoriet, gevold door de bungeejump uit GoldenEye (1995). Goldfinger (1964), waarin het mini-avontuur vóór aanvang van de film tot in zijn perfectie wordt uitgevoerd, staat welverdiend op nummer drie.
Favoriete titelsequentie:
Favoriete soundtrack:
Eerst aandacht voor de algemene muziekscore, die we bij iedere film vanaf de gunbarrel al horen. John Barry's On Her Majesty's Secret Service (1969) torent met maar liefst een kwart boven alle andere scores uit. Dat betekent dat alle andere soundtracks als minder geslaagd kunnen worden beschouwd, al heeft iedereen zo zijn eigen favoriet. Goldfinger (1964) wordt opvallend genoeg heel weinig genoemd.
Favoriete titelsong:
En dan de titelsong. Het is Chris Cornell met You Know My Name van Casino Royale (2006) die bijna al die tijd de top aanvoerde, maar momenteel wordt bijgestaan door Shirley Basseys Goldfinger (1964). Carly Simons Nobody Does It Better uit The Spy Who Loved Me (1977) sluit de top 3 af en geeft andere favorieten Duran Duran en Paul McCartney het nakijken. Surrender van k.d. lang uit Tomorrow Never Dies (1997) is natuurlijk geen titelsong, maar wat een power heeft dat nummer. Een eervolle vermelding!
Favoriete poster:
De laatste categorie, die van de posters, is een lastige en eigenlijk niet te doen. Er zijn zo veel posters in omloop. Ik heb daarom alle posters per film maar op één hoop gegooid, wat een ietwat vertekend beeld geeft. Toch is de top 3 met die van The Living Daylights (1987), de teaserposter van Casino Royale (2006) en het ontwerp dat Bill Gold voor For Your Eyes Only (1981) maakte redelijk representatief, en het zijn stuk voor stuk iconische beelden geworden...
Tot zover de verkiezing What's your favourite... Wie nog een duit in het zakje wil doen: vul gewoon onderstaand lijstje in bij reacties, via mail of via Twitter.
1. 007:
2. Girl:
3. Villain:
4. Car:
5. Film:
6. Book:
7. Gunbarrel:
8. Pre title sequence:
9. Title sequence:
10. Soundtrack:
11. Title song:
12. Poster:
Bedankt aan alle inzenders wereldwijd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten