Wat fijn, een dvd-speler in het vakantiehuisje. Toevallig zojuist de complete serie van Keeping Up Appearances aangeschaft, zodat ik die er in die tien dagen mooi even door kon jagen in de avonduren. Ik dacht in de jaren negentig al veel van de afleveringen van deze iets stoffige Britse komedie gezien te hebben, maar het merendeel van de ruim veertig afleveringen leken nieuw voor mij. En dat bleek verrassing twee. Want ik had nooit gedacht dat ik deze serie zo leuk zou vinden. Misschien iets oubollig, maar bijzonder geestig en vooral prachtig gespeeld.
In diezelfde jaren negentig dat Keeping Up Appearances werd uitgezonden, deed ik een dappere poging een Bond-script te schrijven. Met daarin niet alleen René Mathis voor het eerst in de filmserie, ook Aunt Charmian, het enige familielid van Bond, zou haar intrede doen.
Ik ben er geen voorstander van om alvast rollen te verdelen tijdens het knutselen, maar voor Aunt Charmian maakte ik graag een uitzondering. Dit zou een prachtig excuus zijn om Patricia Routledge in een Bond-film te zien. De hoofdrolspeelster uit Keeping Up Appearances zou een lieve tante voor Bond zijn. En daarnaast deed zij mij denken aan mijn eigen oma (1925-2003). Dat doet de oude Hyacinth Bouquet naarmate de jaren trouwens steeds meer.
Routledge is begin dit jaar tachtig geworden en oogt nog zeer fit. Ze is nog niet met pensioen. Eon,wat denken we ervan? Gaat Bond binnenkort eens langs bij zijn tante in de Schotse hooglanden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten