Tv-films

Waarschuwing: na het lezen van dit stuk kun je niet meer zorgeloos naar de Bond-films uit de jaren tachtig kijken. Het is mijzelf overkomen, voor mij zijn die films verpest. Je bent gewaarschuwd.

Na de biggest Bond-film ooit, The Spy Who Loved Me (It's the biggest, it's the best, it's Bond, and beyond), dachten de filmmakers toch nog een treetje hoger te moeten. Met het teleurstellende Moonraker werd de toon gezet: Bond moest voortaan koest worden gehouden. En hoe gaan we dat doen? Snijden in het budget.

Roger Moore werd iedere film echter een paar miljoen duurder, maar verder moest het allemaal goedkoper. Geen onderwaterschuilplaats, geen ruimtebasis, geen architectonische hoogstandjes meer van Ken Adam - dat scheelde enorm in de kosten. En op die manier kon 007 op een meer menselijke manier opereren. Met beide benen op de grond.

Het resultaat For Your Eyes Only is een van de beste uit de filmreeks. Maar wanneer je deze film bekijkt als een goedkope tv-film, dan is opeens alle glans verdwenen.

De vijf Bond-films uit de jaren tachtig worden door sommigen beschouwd als tv-films. Ik heb het zelf niet verzonnen, maar helaas, ik zie het ook. Tel daarbij op: de regie, de cameravoering - het is allemaal niet bepaald sprankelend. Degelijk en ambachtelijk gemaakte films, maar filmisch gezien niet spannend.

Nee, de opmerking 'tv-film' heeft mij geen goed gedaan. ...Je was gewaarschuwd.