Bond en de Oscars

James Bond en de Oscars. Ze hebben niet zoveel met elkaar. Net als velen maar weinig met de Oscars hebben, zo blijkt uit de laatste kijkcijfers.

De winnaar voor de beste mannelijke hoofdrol dit jaar, Anthony Hopkins, die zeer terecht gewonnen heeft, liet daags na het ooit zo prestigieuze Hollywoodfeestje in een reactie weten vereerd te zijn met het beeldje. Hij was vanuit LA teruggekeerd naar zijn geboortegrond Wales en vond het niet nodig op stel en sprong op het vliegtuig te springen; hij was Tom Cruise niet. Bovendien, zo wisten alle bookmakers zeker: hij zou toch niet winnen.

Zonder alle James Bond-Oscar-nominaties hier op te dissen (dit zijn ze tot aan Skyfall), heeft de Bond-franchise nooit echt hoge ogen gegooid bij de Academy Awards.

In totaal hebben de James Bond-films bij elkaar vijf Oscars in de wacht gesleept. Met Skyfall (2012) als topscorer, die won er twee: voor beste song en beste geluidsmontage. Lang daarvoor viel de eer te beurt aan Goldfinger (1964) voor diens geluidseffecten en Thunderball (1965) voor de speciale effecten. Hekkensluiter is voorlopig Spectre (2015) met een Academy Award voor beste song.

Sean Connery, 1988

Sean Connery is de enige James Bond-acteur met een Oscar op zak: 25 jaar nadat hij te zien was in Dr. No. Oké, Roger Moore had er ook eentje, maar daar stond de naam van Marlon Brando op. Moore bleef tijdens de uitreiking in 1973 beteuterd achter met het beeldje toen Brando een Indiaan had gestuurd om de prijs in zijn naam te weigeren.

De meest recente schurken brengen het er wat dat betreft nog het beste van af, zowel Javier Bardem (Skyfall) als Christoph Waltz (Spectre) en nu Rami Malek (No Time to Die) zijn stuk voor stuk Oscar-winnaars (Waltz won er zelfs twee) alvorens James Bond het leven zuur te maken. Met dat bijltje had eerder alleen Christopher Walken (A View to a Kill) gehakt. Bond-girl Halle Berry won haar Oscar tijdens de opnamen van de Bond-film waarin zij de vrouwelijke hoofdrol speelde. Na de première van Die Another Day verzocht de Academy haar het beeldje weer in te leveren.

Voor volgend jaar is de hoop toch wel gevestigd op Billie Eilish. Smaken verschillen, maar de titelsong van de nieuwe Bond-film is toch duidelijk beter dan dat van castraatzanger Sam Smith. Die eerste Oscar is dus sowieso in de pocket.

Op het gebied van cinematografie haalt de laatste Bond-film ongetwijfeld ook een prijs binnen. Wat we tot nu toe aan trailers en foto’s van No Time to Die hebben gezien: oogstrelend werk van Linus Sandgren. Het wordt zijn tweede Academy Award. Eigenlijk had Roger Deakins moeten winnen voor Skyfall. Die fout heeft de Academy inmiddels rechtgezet met twee latere Oscars voor Deakins: Blade Runner 2049 en Sam Mendes’ 1917.

Skyfall (DOP Roger Deakins)

No Time to Die (DOP Linus Sandgren)

Laten we voor volgend jaar vooral Mark Tildesley niet vergeten, de decorontwerper van No Time to Die als waardige opvolger van voormalig Bond-architect Ken Adam. Met Tildesley moet dat oude Bond-gevoel weer terugkeren van een schurk met een buitenissig buitenverblijf, in dit geval een gigantisch bunker waarin mysterieuze kernwapenachtige artillerie wordt vervaardigd. Adam is het nooit gelukt om voor zijn Bond-jaren een beeldje in de wacht te slepen. Volkomen onterecht natuurlijk. Voor You Only Live Twice werd hij niet eens genomineerd. Enkel mocht hij het proberen met The Spy Who Loved Me, maar dat jaar dong ook Star Wars mee.

Als we dan toch bezig zijn met de Oscar-winnaars van volgend jaar: vlak Hans Zimmer niet uit. De filmcomponist werd elf keer genomineerd en won enkel voor The Lion King. Wordt nu toch wel eens tijd om met een échte film te winnen. Aan de muziek van de gunbarrel ligt het in ieder geval niet, die knalt er als vanouds lekker in en als de Duitser daarna het Bond-thema zo nu en dan tevoorschijn haalt, hoor je mij niet klagen. Schandalig blijft het natuurlijk wel dat John Barry voor geen van zijn elf Bond-scores ook maar een nominatie werd gegund.

Richard Maibaum

Een ondergeschoven kindje bij de Bond-films is het scenario. Geweldenaar Richard Maibaum verdient postuum alsnog een Oscar voor zijn tekstuele bijdragen aan dertien Bond-films. No Time to Die gaat volgend jaar op voor de Academy Award voor het originele scenario van Neal Purvis en Robert Wade. Maar omdat het bewerkte scenario nóg beter is dan het originele, krijgen Phoebe Waller-Bridge en Cary Joji Fukunaga daarna ook allebei nog een gouden beeldje. Zo begint de teller met inmiddels zes Oscars voor No Time to Die lekker op te lopen.

Omdat Fukunaga de Bond-productie na het verlaten van de beoogde regisseur zo soepel vlot wist te trekken, gaat de Oscar voor beste regie uiteindelijk ook naar hem. Het was de Academy bij de vorige categorie eindelijk gelukt zijn naam goed te spellen; uitbuiten die hap!

Met de Oscar voor beste regie kun je die voor beste film moeilijk aan een andere productie toekennen, dus mogen Barbara Broccoli en Michael G. Wilson eíndelijk eens dat podium beklimmen. Barbara bedankt vooral Daniel (Craig, red) voor zijn gespierde torso waaraan zij menig avondje heeft zitten pulken. Dat mag namelijk als producent had zij ooit van collega Weinstein geleerd. Michael Wilson doet daar sinds het vertrek van Judi Dench gedwee aan mee. Terwijl Barbara een lijst met onbekende namen oplepelt, loopt bij Michael het water in de mond. Hij hoopt stiekem dat er onder het laagje goud een massief stuk chocolade zit.

Natuurlijk gaat de Oscar voor beste hoofdrolspeler naar Daniel Craig. Het is voor hem immers de laatste keer als 007. Hij heeft de rol bovendien het langste gespeeld dan wie dan ook sinds de uitvinding van de film. Geen enkel excuus om hem de trofee te weigeren. Ook tegenspeelster Lashana Lynch gaat niet met lege handen naar huis. Zij is de eerste vrouwelijke zwarte 007 sinds de uitvinding van de film. Need I say more?

Voor beste mannelijke bijrol worden zowel Ralph Fiennes als Rami Malek genomineerd. Rory Kinnear als Tanner valt net buiten de boot. Fiennes gaat er na een verhitte strijd uiteindelijk vandoor met de prijs, Malek wordt getroost met een flacon Clearasil. Hij glimlacht als een boer met kiespijn, maar zijn make-upartieste mag dan weer wel een beeldje ophalen. Zo realistisch pokdalig heeft de Academy sinds Robert Davi niet meer op het witte doek gezien.

Blijven er nog vier subcategorieën als montage, geluid, visuele effecten en kostuums over. Prijzen die zonder protest allen bij No Time to Die belanden. Met vijftien Oscars verslaat de 25e James Bond-film Ben-Hur, Titanic en de laatste The Lord of the Rings, die er alle drie slechts elf wisten te bemachtigen.

Ik kan er eentje naast zitten, maar als ik met bovenstaande voorspelling niet een klein beetje in de buurt kom, is die hele Academy Award één grote corrupte bende. Dan hoeft het voor mij ook niet meer.

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.