Films en seriesFilms en series

zondag 28 februari 2010

VLT staat nog fier overeind


Niks aan de hand met de Very Large Telescope! Door de zware aardbeving in Chili had het natuurlijk kunnen gebeuren dat deze Bond-locatie uit Quantum of Solace van de aardbodem was verdwenen. Maar enkel de stroom is op enkele plaatsen uitgevallen.

De zware aardbeving die in de nacht van 26 op zaterdag 27 februari plaatsvond in Chili heeft geen grote gevolgen gehad voor de verschillende locaties van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht. Wel viel op de locatie La Silla de stroom uit, waardoor de waarnemingen moesten worden afgebroken.

De berg Paranal, waar de Very Large Telescope staat, en de Chajnantor-hoogvlakte, waar de ALMA-radiotelescoop verrijst, ondervonden helemaal geen hinder. Voor wie de kaart van Chili een beetje kent, zal dit niet als een verrassing komen. La Silla ligt ruwweg duizend kilometer ten noorden van het epicentrum van de aardbeving, en Paranal en Chajnantor nog aanzienlijk noordelijker.

De aardbeving in Chili was de op zes na zwaarste aardbeving die ooit is geregistreerd.

Vanavond: een uur lang architectuur

Vergeet vanavond niet te kijken naar Avro's Close Up, dat vandaag een uur lang in het teken staat van architect John Lautner (1911 – 1994). De tv-biografie begint met een scène uit Diamonds Are Forever waarin een dikkige Sean Connery het bouwwerk Elrod House binnenstapt. Het zou niet misstaan binnen het oeuvre van decorontwerper Ken Adam. Maar hoe vervreemdend deze locatie ook is; dit is een echt huis.

Elrod House, Goldstein House, Garcia Residence, Reiner Residence, Jacobsen Recidense, Schaffer Residence, Chemosphere – het zijn stuk voor stuk prachtige filmlocaties. En je ziet direct dat het een werk van Lautner is, waarbij de natuurlijke elementen vloeiend overgaan in staal en beton. Niet verwonderlijk dat regisseur Guy Hamilton begin jaren zeventig neerdaalde in Californië: Lautner lijkt Elrod House voor Bond ontworpen te hebben. Het pas perfect in de idiote fantasiewereld van Diamonds Are Forever.

Verwonder je vanavond een uur lang aan Lautner-kitsch. Om 18.15 uur op Nederland 2. En daarna altijd nog via Uitzending Gemist.

maandag 22 februari 2010

Te koop

Ik herken het niet als zijnde Ian Flemings bungalow Goldeneye op Jamaica. Maar het perceel hierboven afgebeeld staat onder die vermelding te koop. Bij Goldeneye denk ik aan dat platte witte geval. Met die rieten luiken.

Het zal er mee te maken hebben dat tegenwoordig het complete stuk grond Goldeneye heet. Ook het voormalig eigendom van Noël Coward, Firefly, behoort hier toe. Je kunt dus nu een stukje op Goldeneye bemachtigen. Doe er je voordeel mee!

Rectificatie

De hele wereld is dit weekeinde over Jesper Christensen (zie vorige bericht) heengevallen. Zijn commentaar op de Bond-films is lichtelijk uit zijn verband getrokken. De Deen heeft het allemaal niet zo bedoeld - een grapje maken tegenover een stel journalisten kan tegenwoordig ook al niet meer...

Het enige dat Christensen eigenlijk bedoelde te zeggen, is dat hij kleinere filmproducties, films die puur drijven op het verhaal, interessanter vindt om te maken. Dat is de reden waarom hij destijds acteur is geworden. Maar een Bond-film zo nu en dan is een lekker tussendoortje. En Bond 23? Kom maar op!

Zo je ziet, het wordt tijd voor weer eens écht Bond-nieuws...

zaterdag 20 februari 2010

'Bond-films zijn poep'

...Aldus de Deense acteur Jesper Christensen. Zijn Mr. White uit Casino Royale en Quantum of Solace zal waarschijnlijk niet terugkeren; Christensen heeft er geen zin meer in. Teveel geweld.

Jammer hoor. Mr. White is een prima karakter. Een schim met een onduidelijke taak. Na Quantum zijn we niet veel wijzer geworden over de organisatie waar hij voor werkt. Daarom is enige opheldering in Bond 23 wel gewenst.

Maar er is hoop. De originele eindscène uit Quantum of Solace heeft de film in 2008 niet gehaald. En daarin speelt diezelfde Mr. White dus een leidende rol (zie de foto hierboven). Mochten de filmmakers dus toch nog een stukje White nodig hebben, dan kunnen ze altijd even in het oude materiaal grasduinen. Heeft Christensen tegen wil en dank toch drie Bond-films op zijn conto.
O ja, en in het vervolg iets meer eerbied voor Bond, Mr. Christensen...

vrijdag 19 februari 2010

Chitty Chitty-acteur Jeffries (83) overleden

Nooit in een Bond-film gespeeld. Wel in een film naar een boek van Ian Fleming, en nu is hij dood: Lionel Jeffries. De Britse acteur is vandaag op 83-jarige leeftijd overleden.

Chitty Chitty Bang Bang, een film die vol zit met Bond-figuren. Geproduceerd door Cubby Broccoli, decors van Ken Adam, montage door Peter Hunt, scenario van Roald Dahl, Gert Fröbe (Goldfinger) en Desmond Llewelyn (Q) die erin meespelen en dan vergeet ik ongetwijfeld nog wat namen.

Een prachtig overdreven film even tussen You Only Live Twice en On Her Majesty's Secret Service door. Met dus die Lionel Jeffries als de vader van Pik van Pot, ofwel Dick Van Dyke. En dat terwijl Jeffries een halfjaar jonger is dan Van Dyke. Of 'was', want nu is
-ie dood.

woensdag 17 februari 2010

I didn't know there was a pool down there

Honderd jaar Marc Lawrence


Vandaag is de honderdste geboortedag van Marc Lawrence. De Amerikaanse acteur die in twee Bond-films van Guy Hamilton te zien was als gangster.


Marc Lawrence, die eigenlijk Max Goldsmith heette, speelde gedurende zijn zeventigjarige carrière voornamelijk gangsterrollen. Bekendheid verwierf hij onder meer met films als The Big Easy (1987) en Ruby (1992). In Shepherd of the Hills (1941) en From Dusk Till Dawn (1996) liet hij zien dat hij ook andere rollen dan die van slechterik aankon.

Tijdens de heksenjacht op communisten in de jaren vijftig moest Lawrence verschijnen voor de commissie voor anti-Amerikaanse activiteiten, waar hij toegaf lid te zijn geweest van een communistische partij. Ook legde hij met tegenzin belastende verklaringen af over collega-acteurs. Daardoor kwam zijn carrière in Amerika tijdelijk tot stilstand. Hij vertrok naar Europa, waar hij in de jaren zestig in Italiaanse films speelde en misdaadfilms en spaghettiwesterns regisseerde.

In Diamonds Are Forever (1971) is hij een van de schurken die Plenty O'Toole uit het hotelraam gooit, waarna zij in een zwembad belandt. Lawrence spreekt hier de beroemde zin uit: 'I didn't know there was a pool down there'.

Diamonds Are Forever (1971)

Een paar jaar later is Lawrence opnieuw van de partij bij een Bond-film van Guy Hamilton. In The Man with the Golden Gun (1974) speelt hij, heel verrassend, een onderwereldfiguur. Hij neemt het in de pre-title sequence op tegen Scaramanga in diens fun house. Daar weet hij een eind te komen, maar blijkt toch niet opgewassen tegen 'de man met het gouden pistool' — hij eindigt met een gouden kogel in zijn voorhoofd.

The Man with the Golden Gun (1974)

In de jaren tachtig beleefde hij zijn comeback in de Verenigde Staten als onderwereldfiguur in talloze films. Hij was voor het laatst te zien in Looney Tunes: Back in Action in 2003, waar ook Timothy Dalton een rol heeft.

Marc Lawrence overleed in 2005 op 95-jarige leeftijd.

dinsdag 16 februari 2010

Jodelen

Zelf heb ik het gemist, een reactie van een Nederlandse rodelaar op het dodelijk ongeluk dit weekeinde tijdens de Olympische Spelen. Vandaar dat ik mij heb laten vertellen dat het zelden voorkomt dat er een dode valt tijdens het rodelen en/of bobsleeën. De laatste keer dat dit gebeurde, aldus de sportman, was tijdens 'een Bond-film in de jaren tachtig'.

Nog voordat mijn collega bovengenoemd verslag gaf, kwam ik al op de proppen met For Your Eyes Only. Tijdens de scène op de bobsleebaan is stuntman Paolo Rigon dodelijk ten val gekomen, een desastreus relaas dat op de making of van de dvd vreemd genoeg verzwegen wordt.

Hoe verschrikkelijk alles ook is, dé rodelscène bij uitstek blijft toch het fragment uit Studio Spaan. Van commentaar voorzien door André van Duin. Misschien wel het allerleukste stukje tv ooit.



...Met 'Femke' is het trouwens allemaal goed afgelopen.

maandag 15 februari 2010

Marineman

Bond is een marineman, merkte mijn collega Ben Kolster vandaag op. Het was voor het eerst dat de rang 'commander' in combinatie met Bond goed tot hem doordrong. Inderdaad: commander James Bond. Een term die in meer dan één film voorkomt. Royal Ark om precies te zijn.

Toch zien wij Bond maar weinig in uniform. Welgeteld drie maal. In You Only Live Twice, The Spy Who Loved Me en Tomorrow Never Dies.


Die rang heeft Bond trouwens niet van een vreemde. Geestelijk vader Ian Fleming ging hem voor.


Decennium-Bond

Opgepast! Want voor je het weet is het weer voorbij!

Met het jaar 2010, dat alweer ruim een maand aan de gang is, is een nieuw decennium* aangebroken. En hoewel hij ons voorlopig tot 2011 laat wachten, geldt dat ook voor Bond.

Wie wordt de Bond van dit decennium?

Laten we eerst eens fijn terugkijken:

De Bond van de jaren zestig is onbetwist nog steeds de nummer één voor velen: Sean Connery. Die van 1962 tot 1967 vijf Bond-films maakte en daar in 1971 en 1983 (zij het onofficieel) nog een schepje bovenop deed.

De jaren zeventig is dan voor Roger Moore. Die er van 1973 tot en met 1985 zeven doorheen joeg. En dat met zulke broekspijpen!

Hoewel Moore er drie maakte in de jaren tachtig en Timothy Dalton slechts twee (in 1987 en 1989), is deze laatste het toch gegund om de Bond van eighties te worden.

Pierce Brosnan, hoe kan het ook anders, wordt met drie films in de jaren negentig en één in 2002 de Bond van die jaren negentig. Dan blijft Daniel Craig met zijn films uit 2006 en 2008 over als de Bond van de jaren 2000.

Maar nu: als Craig het vol gaat houden de komende tien jaar, dan komt er na ruim een halve eeuw bios-Bond een breuk in de 'decennium-theorie'. Laat in dat geval de enige overgeblevene (George Lazenby, hier rechts) nog een welverdiend ei leggen een dezer jaren. Wat te denken van een biopic, waarover al heel lang gesproken wordt? Daarvoor hoeft de inmiddels zeventigjarige 'ik-ben-geen-decennium-Bond' echt niet dood te zijn.

Tip voor de hoofdrol van de oudere Lazenby: George Lazenby zelf! En als -ie het zelfs niet aankan om zichzelf te spelen, dan neem ik al mijn lovende woorden over OHMSS alsnog terug…

*Deze berekening houdt geen rekening met de Millenniumvergissing.

maandag 8 februari 2010

De man van de circustent

Wereldberoemd in kleine kring. Dat betekent dat je dood pas veel later wordt opgemerkt. MI6.co.uk meldt dat vlak vóór kerst 2009 production designer Peter Murton is overleden. De man die de fun house van Scaramanga ontwierp voor The Man with the Golden Gun is 85 jaar geworden.


Neemt natuurlijk niet weg dat de decorontwerper een eervolle vermelding op Bond Blog verdient. Want ik kende Murton, hoewel niet persoonlijk, natuurlijk wel. Hij hielp destijds Ken Adam ook al mee bij Goldfinger en Thunderball, en daarmee blijft de teller voor Murton steken op drie Bond-films.

Persoonlijk zie ik The Man with the Golden Gun erg graag. Hij staat niet bekend als hoogvlieger onder de Bond-films, maar voor mij heeft de film een prettig kitcherige sfeer. Dat komt grotendeels door Murtons bijdrage.

Concept art van Peter Murton: M's kantoor op de Queen Elisabeth

Concept art van Peter Murton: Lazars werkplaats in Macau

Zoals eerder genoemd is er die vreemde circustent van Scaramanga, gebouwd in een rotsformatie. Daarnaast de ondergewaarde kernreactor, die nauwelijks te zien is in de film. Het gezonken schip waar MI6 in huist, en natuurlijk het eiland van Scaramanga op zich. Want wie een bezoek aan 'James Bond Island' (zoals het daar sinds 1974 heet) brengt, zal merken dat er van de magie van 007 weinig te vinden is.

dinsdag 2 februari 2010

Helden van Toen

De nachtelijke vertoning van OHMSS van afgelopen zondag zal de uiteindelijke doorslag hebben gegeven: de herkenningsmelodie van het nieuwe radioprogramma Helden van Toen is vandaag officieel John Barry's On Her Majesty's Secret Service.

Wekenlang hebben we gezocht, terwijl de oplossing zo dichtbij bleek. Ben Kolster, de presentator van Helden heeft OHMSS dit weekeinde weer eens gezien en vond het een prachtige film – met een prima Bond-rol voor George Lazenby. De geniale muzikale bijdrage van John Barry speelt ook een hoofdrol in de film. Waarschijnlijk heeft dit de voorkeur voor deze jaren zestig-tune aangewakkerd, want vanmiddag was de kogel door de kerk. Na enig pushen van mijn kant is Ben overstag.

Een andere prima track die het bijna was geworden: de ouverture van Michael Kamens Robin Hood Prince of Thieves. Klinkt prachtig heroïsch, maar komt wat langzaam op gang. En om de luisteraar direct bij de kladden te grijpen, knalt OHMSS vele maler sterker de huiskamer binnen. Ik weet zeker dat het programma door deze begin- en eindtune direct staat. Mij benieuwen wanneer de eerste mailtjes binnenkomen met vragen over deze muziek. Ik zal ze met plezier beantwoorden…

Helden van Toen iedere zaterdag om 14 uur op Radio 5.

© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures