Films en seriesFilms en series

donderdag 29 juni 2023

Cubby Broccoli geëerd in Calabrië

Oud-Bond-producent Albert R. ‘Cubby’ Broccoli is in het Italiaanse Calibrië geëerd met een buste en een studiebeurs in zijn naam, meldt 007.com. Het beeld zal vanaf komende weken te bewonderen zijn in het Italiaanse plaatsje Carolei.


Hoewel Cubby Broccoli in 1909 werd geboren in New York, waren zijn ouders Italiaanse immigranten die rond de vorige eeuwwisseling neerstreken in de Verenigde Staten.

Bij de onthulling gisteren was Broccoli’s nageslacht aanwezig: dochters Barbara en Tina Broccoli, zoon Tony Broccoli en stiefzoon Michael G. Wilson, die samen met halfzus Barbara Broccoli al jarenlang de scepter zwaait bij de Bond-films. Het viertal is gelijk ereburger van Carolei gemaakt. De Italiaanse acteurs Giancarlo Giannini en Caterina Murino (beide uit Casino Royale) zijn ook present tijdens de tweedaagse festiviteiten.

Gisteren was het 27 jaar geleden dat Albert R. Broccoli overleed.

vrijdag 23 juni 2023

Krabbé maakt achtluik voor tachtigste verjaardag

Bond-boef en beschermheer van Bond Blog Jeroen Krabbé (78) is bezig aan een bijzonder project ter gelegenheid van zijn tachtigste verjaardag, die hij in 2024 hoopt te vieren. De acteur en schilder gaat zijn eigen leven in acht schilderijen vereeuwigen.

Jeroen Krabbé met The Golden Gate Bridge uit A View to a Kill

„Fucking tachtig is een moment, met name het getal, al heb ik er niet veel mee”, vertelde Krabbé donderdag in gesprek met Femke van der Laan op NPO Radio 1. „Maar je kijkt wel terug op zo’n moment: hoe is je leven gegaan? Ik ben acht schilderijen aan het maken waarin ik elk decennium verbeeld.”

Hij is al een heel eind op weg met de bijzondere reeks doeken. „Soms zie je letterlijk wat ik heb meegemaakt, soms zijn het symbolen die ik heb geschilderd.”

In de jaren tachtig maakte Krabbé 32 films in tien jaar. „Op dat doek heb ik mijzelf geschilderd in mijn rol in James Bond, omdat dat zo’n belangrijk iets was.” De acteur speelde in 1987 de Russische dubbelspion Koskov in de Bond-film The Living Daylights.

Krabbé in de rol van zijn leven, die van General Koskov in The Living Daylights (1987)

De Nederlandse kunstenaar raakte geïnspireerd door de televisieserie over Frida Kahlo die hij heeft gemaakt. „Die heeft ook haar hele eigen leven geschilderd: haar pijn, haar ellende, haar schulden, haar minnaars. Ik had zelf zelden autobiografische werken gemaakt, maar dacht nu: laat ik het eens proberen. En het eerste schilderij ging goed. Daar zitten twee oude kindertekeningen van mij in.”

Krabbé zei in het programma overigens niet wat hij met de doeken gaat doen. De acteur en schilder wordt als alles goed gaat op 5 december 2024 tachtig. „Het laatste doek mag ik van mijzelf nog niet afmaken dit jaar, daar moet ik echt mee wachten tot het daadwerkelijk 2024 is.”

Luister hier het gesprek met Jeroen Krabbé in Nooit meer slapen terug.

Bron: NU.nl

donderdag 22 juni 2023

Definitieve speeldata ‘Koolhovens Keuze’

update 4 september 2023

De definitieve speeldata van Martin Koolhovens colleges over James Bond zijn bekend. Er is een aantal kleine wijzigingen ten opzichte van de speellijst zoals aangekondigd in april.

 

Onder voorbehoud zijn dit de meest actuele data waarop de regisseur zijn licht laat schijnen over het fenomeen James Bond. Kaarten voor de speciale Bond-avonden zijn bij de meeste bioscopen inmiddels te bestellen:

  • 7 september: For Your Eyes Only (1981)
    Corendon Cinema Badhoevedorp
  • 8 september: The Spy Who Loved Me (1977) UITVERKOCHT
    Forum Groningen
  • 10 september: GoldenEye (1995)
    Heerenstraat Theater Wageningen
  • 15 september: On Her Majesty’s Secret Service (1969)
    De Domijnen Sittard
  • 16 september: The Living Daylights (1987)
    De Meenthe Steenwijk
  • 17 september: You Only Live Twice (1967) NIEUW
    Hanze Art Station Zwolle
  • 20 september: Thunderball (1965)
    Mimik Deventer
  • 21 september: A View to a Kill (1985)
    ’t Beest Goes
  • 22 september: Live and Let Die (1973)
    Concordia Enschede
  • 28 september: Licence to Kill (1989)
    Ludens Voorburg
  • 29 september: Dr. No (1962)
    Verkadefabriek Den Bosch
  • 9 november: Die Another Day (2002)
    Cinema Amstelveen Amstelveen

Zie de website van Koolhovens Keuze voor meer informatie en hier voor een impressie van het voorproefje dat Martin Koolhoven recentelijk gaf met Goldfinger (1964) in Eye Amsterdam.

vrijdag 9 juni 2023

Stuntman Dinny Powell (90) overleden

Meervoudig James Bond-stuntman Dinny Powell is op 90-jarige leeftijd overleden. Dat meldt Behind the Stunts op Twitter. Powell werkte mee aan Bond-films in de jaren 60, 70, 80 en 90. Hij was de grondlegger voor drie generaties aan Powell-stuntlieden die tot vandaag de dag in de filmwereld werken.


Bij een stuntman is het vaak moeilijk om precies aan te wijzen wáár in de film hij precies te zien is. Zo ook bij Dinny Powell. De lijst aan Bond-films onder zijn naam is samengesteld op basis van zijn vermeldingen op IMDb.

Naast stuntman werd Powell ook ingezet als acteur, zoals in Tomorrow Never Dies (1997) in een korte scène waarin badguy Elliot Carver subtiel aangeeft dat hij last heeft van een vervelende ‘bankier’. Daar waar zijn collega-stuntacteurs meer te doen krijgen in een gevecht in de opnamestudio en daarna in de parkeergarage, duikt Powell enkel hier op:

Dinny Powell geheel rechts in Tomorrow Never Dies (1997), links zijn Rocky Taylor en Terry Richards te zien.

Dennis ‘Dinny’ Powell was de jongere broer van Fred ‘Nosher’ Powell (1928 - 2013). Beide broers begonnen hun carrière als bokser. Nadat Dinny Powell zijn eerste schreden als stuntman in de filmwereld had gezet, haalde hij zijn broer erbij. De Powell-broers wisten uit te groeien tot veelgevraagde stuntlui in tal van Britse film- en tv-producties, later kwamen daar grote Hollywoodfilms bij.

Nosher was de vader van Greg en Gary Powell. Die het op hun beurt schopten tot stuntcoördinator voor respectievelijk de Harry Potter- en de James Bond-films. Ook Tilly Powell, Gary’s dochter, zit inmiddels in het stuntvak.

Zie hieronder Dinny Powell in een heerlijke blooper uit Revenge of the Pink Panther (1978) met Tony Beckley, Peter Sellers en Robert Loggia:

donderdag 8 juni 2023

Afsluitingsfeest ‘Bond in Motion’ in Brussel

Ontmoet Maryam d’Abo

Bond in Motion in Brussel sluit eind deze maand definitief de deuren. Nadat de expositie aanvankelijk tot half mei zou lopen, werd er wegens succes nog anderhalve maand aan vastgeplakt.


De bolideparade in Brussel komt nu echt tot een eind en dat wordt gevierd met een afsluitingsfeest op 24 juni. Alle bezoekers mogen een auto naar keuze mee naar huis nemen. Maryam d’Abo, de Bond-girl uit The Living Daylights (1987) zal hierbij aanwezig zijn.

De voertuigenshow verplaatst daarna naar Praag, met hetzelfde unieke concept ontworpen door de Belgen. Het lijkt een standaard te worden.

Lees hier het verslag van Bond Blog van december terug: „Chris Corbould vindt dit de beste Bond in Motion die er bestaat”.

dinsdag 6 juni 2023

George Lazenby tijdelijk doodverklaard op Google

Oud-007 George Lazenby (83) is gisteren zo’n halve dag doodverklaard door Google. Wie in de zoekfunctie ‘George Lazenby’ intikte, kreeg te zien dat de acteur zaterdag 3 juni was overleden. Vanmorgen was deze misstand weer hersteld.


Lazenby heeft zelf nog niet gereageerd op het nepnieuws. Zijn zegsman Anders Fredjh laat weten dat de On Her Majesty’s Secret Service-acteur nog steeds onder ons is:

Google scant de hele dag het internet af op zoek naar nieuwe relevante informatie. Wellicht dat de zoekmachine van de zoekmachine op dit (tamelijk slecht geschreven) bericht stuitte, waarna de fout in de Google-database terecht is gekomen.

Lazenbys voorganger en opvolger, acteurs Sean Connery en Roger Moore, overleden respectievelijk in 2020 en 2017. Sinds Connerys overlijden is George Lazenby de oudst levende James Bond-acteur.

donderdag 1 juni 2023

De zomer van de blockbusters

Tot het moment er eindelijk nieuws is over Bond 26, kan ik voorlopig iedere column beginnen met ‘bij gebrek aan een nieuwe Bond-film’. Daarom: bij gebrek aan een nieuwe Bond-film hebben we altijd nog de alternatieven in het vooruitzicht. Zoals eind deze maand de zomer van de blockbusters begint. En Bond zit daar niet bij.


Niet omdat James Bond al in geen dik dertig jaar in de zomer is uitgekomen, het is simpelweg omdat Bond-baas Barbara Broccoli niemand anders dan Daniel Craig in de rol van Bond kan uitstaan en daarom heel erg haar best doet GEEN opvolger te casten. Dat lukt haar opmerkelijk goed.

De deur voor Dannyboy staat na veel geaai en gevlooi namelijk nog steeds op een kier. Als je voorzichtig door die opening kijkt, zie je daar aan de kast, daar helemaal achterin, zijn tuxedo hangen. Zie je? Hij kan hem zo aantrekken. Desnoods met een coupenaadje. Hoe dat verhaaltechnisch rechtgetrokken moet worden — ach, dat mogen die schrijversjongens verzinnen. Al halen ze Johnny English erbij. Als zij het aura van Daniel maar om zich heen kan voelen. Zijn robuuste lichaamsgeur in haar neus voelt prikkelen. Desnoods zijn zweetvoeten.

Zolang als deze eenzijdige paringsdans plaatsvindt, is er geen plaats voor een vervanger. Het zou voelen als verraad. En daarmee is wat betreft James Bond een zomer-, herfst-, winter- of lenteblockbuster nog bioscoopjaren van ons verwijderd.

We moeten het deze zomer doen met Indiana Jones en Mission: Impossible. Beslist niet de minsten, maar het is geen James Bond.


Indiana Jones bijt eind van de maand het spits af met zijn vijfde (en laatste) avontuur. De film beleefde onlangs in Cannes zijn vuurdoop. Staande ovatie voor Harrison Ford. Tranen ook, want wij houden van Harrison Ford en Harrison Ford houdt van ons. Typisch sentiment voor een tachtigjarige.

Ik heb er zin in hoor in die film. Niet dat ik haantje de voorste de eerste moet zijn om hem te zien, maar binnen een paar weken na de release pik ik toch wel een avondje uit. Het is lang geleden dat ik met zoveel plezier uitkeek naar een nieuwe bioscoopfilm. Bij No Time to Die keek ik vooral lang uit naar de film. Dat duurde na de aankondiging van Bond 25 in juli 2017 (echt waar) nog meer dan vier jaar!

In de blockbusterzomer (of nazomer voor de puristen) van 1989 herinner ik mij nog goed de poster van Indiana Jones and the Last Crusade in de lichtbakken van Cinema Palace. Ook posters van Batman en Lethal Weapon 2 staan mij voor ogen. Gek genoeg níet die van Licence to Kill, de laatste Bond-film die in de zomer verscheen. Het afscheid van Timothy Dalton, dat toch een stuk soepeler verliep, is destijds geheel aan mij voorbijgegaan. Ik hoopte nog even dat ik de nieuwe Bond deze zomer per ongeluk opnieuw over het hoofd had gezien, maar nee.


Trouwens, die poster van de nieuwe Indiana Jones, dat is toch hoe een echte filmposter er uit hoort te zien? Tony Stella heeft ouderwets vakwerk afgeleverd. In de stijl van Drew Struzan (die met pensioen is) en Richard Amsel (die al heel lang dood is), maar toch met een eigen touch. Prachtig.

Het matige succes van Licence to Kill kwam mede door die slordige knip- en plakposter van de film. Serieus. Daarna is het met de Bond-posters nooit meer helemaal goed gekomen. Maar Bond gaat met zijn tijd mee, dus moesten kunstenaars als Frank McCarthy, Robert McGinnis en Dan Goozee het veld ruimen. Indiana Jones is bij uitstek een period piece en dus past daar een schilderij bij. Grote klasse.

Twee weekjes na Indiana Jones klopt de volgende actieheld alweer aan de kassadeur: een strakgetrokken Tom Cruise met zijn meest gewaagde stunt tot nu toe. We zagen James Bond lang geleden al met een motor van een afgrond springen én vechtend bovenop een rijdende trein over een vervaarlijke spoorbrug sjezen én met een klein geel autootje halsbrekende capriolen uithalen. Er is met Mission: Impossible alleen één groot verschil: de held breekt zijn voet omdat hij zélf van het ene gebouw naar het andere springt, en niet omdat hij uitglijdt over een vochtig steigertje.

Vreemd genoeg heeft die authenticiteit een enorme aantrekkingskracht; de wetenschap dat Tom Cruise daar zelf aan een opstijgend vliegtuig hangt of kilometers hoog aan de Burj Khalifa bungelt. Niet dat bij James Bond alles wat op een beetje kitesurfen lijkt nep is, maar het is niet de acteur zelf die de stoute schoentjes aantrekt. Dat verschil is voelbaar. Daarbij wordt er bij Mission: Impossible stug doorgefilmd, want het vervolg (de laatste) staat gelijk gepland voor volgend jaar. Zoals dat vroeger met James Bond ook ging. En laten we eerlijk zijn, de makers van Mission: Impossible maken inmiddels betere Bond-films dan de makers van James Bond.


Er is wel één groot verschil: de naam James Bond kent iedereen en is inwisselbaar, Ethan Hunt staat in de schaduw van Tom Cruise. Als hij er na volgend jaar definitief mee stopt, is het klaar met Mission: Impossible. De filmserie blijft steken op acht films in 28 jaar tijd, alsof Sean Connery was blijven zitten tot en met Licence to Kill. Met het grote verschil dat Bond in diezelfde tijd het dubbele aantal films afleverde.

Hebben we trouwens ook nog The Flash over een paar weken waarin een andere oude filmheld wordt gereanimeerd: Michael Keaton als Batman. Hartstikke sympathiek allemaal, maar wat gaat dit over? Ben Affleck doet namelijk ook gewoon mee. Als Batman! Stop Timothy Dalton en Pierce Brosnan samen in een film en noem ze allebei James Bond. Met Spider-Man flikten ze dit zelfs in drievoud. Ach, het publiek vreet het en vergeet het.

Zo zullen Harisson Ford en Tom Cruise straks in carboniet worden gegoten en mag als de rust na de blockbusterzomer is wedergekeerd (en Barbara Broccoli is uitgerouwd) de nieuwe man zich melden. Hij gaat het met alle ups en downs de komende tien jaar proberen. Want je kunt mopperen op James Bond wat je wil, en je kunt hem zelfs omleggen, maar er is geen kruid tegen gewassen.

Tot die tijd bij gebrek aan een nieuwe Bond-film: geniet van wat er wél te zien is in de bioscoop!

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.


© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures