Films en seriesFilms en series

dinsdag 25 augustus 2009

Familie Nederland

Quizvraag: welke wereldberoemde acteur is er vandaag jarig? Ik moest even diep nadenken. Keek op mijn horloge naar de datum... Maar natuurlijk: Sean Connery! En nu weet ik toevallig dat hij een trouw bezoeker van deze blog is. Vandaar: van harte, Sir Sean. Op naar de tachtig!

Presentator Ben Kolster van het onvolprezen radioprogramma Verre Verwanten Radio, en tot eind deze week van Familie Nederland, wilde in het laatstgenoemde programma wel even aandacht aan Sir Sean besteden. Dus vroeg hij voorzichtig of ik als DE Bond-kenner van Nederland even een zegje wilde doen. Na wat tegengesputter van mijn kant (want wat zou ik precies moeten melden over een jarige Sean Connery?) heb ik toegezegd.

Enige nadeel was dat ik op het tijdstip van het programma (tussen18 en 19 uur) in de trein zit. Dat belt gewoon niet zo lekker met al die mensen eromheen. Maar goed, voor een jarige Sean Connery heb ik dat wel over.

Aan het eind van het vijfminutengesprek had ik nog even de tijd om deze blog te noemen. Dus voor degenen die via Familie Nederland op deze pagina zijn gekomen: het echte Bond-nieuws is te vinden op de sites van CBn en MI6 en een korte biografie van mijn hand op 007 Nederland. Op deze blog voornamelijk overpeinzingen, reacties op het nieuws. Soms wat onsamenhangend, maar altijd oprecht en natuurlijk gerelateerd aan James Bond. En wie iets over James Bond kwijt wil: laat een berichtje achter.

Nog een leuk filmpje uit de oude doos: Sean Connery op de set van Diamonds Are Forever in Amsterdam.

maandag 24 augustus 2009

Bond in Plymouth

Wat heeft James Bond met de Engelse havenplaats Plymouth? Niets ben ik bang.

Met het schaamrood op de kaken moet ik bekennen dat ik nog nooit in Engeland ben geweest. Wel een aantal keer in Amerika, maar Groot-Brittannië heeft mij gek genoeg nog nooit over de vloer gehad. Heel jammer. Niet in de laatste plaats voor het Verenigd Koninkrijk zelf.

Aankomende vrijdag reis ik per boot naar Plymouth, om vervolgens direct per trein weer naar het vaste land van Europa terug te keren. Voor het eerst en voor heel even in hét land van James Bond. Vandaar mijn vraag: wat heeft James Bond met Plymouth?

Omdat ik uit mijn hoofd geen enkele overeenkomst zou kunnen noemen, vreesde ik geen enkele link tussen Bond en Plymouth. Maar hiep hiep hoera, na enig speurwerk blijkt dat Pleimuiden in Tomorrow Never Dies dubbelt als marinebasis in de Zuid- Chinese Zee. Geen wonder dat het mij niet meteen begon te dagen.

Ik zal bij het eerste de beste Chinese restaurant in Plymouth eens informeren...

vrijdag 21 augustus 2009

Benicio het beest

Begin twintig was hij toen hij slechterik Dario vertolkte in Licence to Kill. Nog onbekend bij een groot publiek. Een aantal jaren daarna, zo rond The Usual Suspects, begon hij pas echt een ster te worden. Iets wat hij absoluut niet wil.

Maar ja, dat heeft Benicio del Toro wel een beetje aan zichzelf te danken. Zeker nu hij de publieksfilm The Wolfman heeft gemaakt (vanaf februari in de bioscoop). Zeer stijlvol en angstaanjagend. Prachtig gefilmd, vol effecten, getuige de trailer. En ongetwijfeld een enorme publiekstrekker.

Bekijk hier de eerste trailer en oordeel zelf. Inderdaad, het jongetje van toen is groter geworden en vooral hariger...


donderdag 20 augustus 2009

Fleming-waardig

Ian Fleming had het na zijn vijfde Bond-boek From Russia, With Love (de film heet From Russia with Love) wel gezien met Bond. Zonder het eind van het boek te verraden, zou dit een (ietwat onbevredigend) eind kunnen zijn. Als de auteur kort daarop geen jungletoer op Jamaica had gemaakt, was het verhaal van Dr. No nooit in hem opgekomen en was het waarschijnlijk niet gaan kriebelen om een zesde avontuur te schrijven.

In dat geval hadden we vijf prima Bond-boeken gehad: Casino Royale, Live and Let Die, Moonraker, Diamonds Are Forever en dus From Russia, With Love. Alle overige titels, die inmiddels sinds jaar en dag onmiskenbaar bij Bond horen, zouden ergens in het universum zweven. Te wachten om door een andere auteur opgepakt te worden.

Dat is natuurlijk hetzelfde als je bedenkt wat we nog te goed zouden hebben als Fleming in 1964 niet was overleden. Postuum zijn The Man with the Golden Gun, Octopussy & The Living Daylights nog uitgebracht. Titels die voor de films gretig zijn gebruikt. Had Fleming nog iets in petto gehad als hij tien jaar langer had geleefd? Hadden we dan tien meer Bond-avonturen gehad? Met tien heerlijke Fleming-titels, die niemand anders zo prachtig kon samenstellen als hij?

Want laten we eerlijk zijn: na Fleming hebben we Kingsley Amis (één boek), John Gardner (veertien boeken!), Raymond Benson (zes boeken en drie korte verhalen) en Sebastian Faulks (Devil May Care) gehad, en daar zitten bij elkaar maar bar weinig titels tussen die Fleming-waardig zijn. Wat mij betreft maar één: Devil May Care.

Nee, wie het wat dat betreft beter heeft begrepen is Charlie Higson. Hoewel nog geen Young Bond-boek van zijn hand gelezen te hebben, spreken de meeste van zijn titels meer tot de verbeelding. Neem bijvoorbeeld Hurricane Gold, dat zou er een van Fleming kunnen zijn. By Royal Command klinkt ook fijn. Doet denken aan OHMSS.

Uiteindelijk heeft Fleming na het prachtige From Russia, With Love, wat ik nu aan het herlezen ben, de pen weer opgepakt, om met Dr. No weer stevig uit te pakken. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat Bond nog lang niet uitgespeeld was. Boeven als Dr. No, Goldfinger, Blofeld en Scaramanga werden pas in de latere jaren geboren. Evenals de dames Honey Ryder, Pussy Galore en Tracy Di Vicenzo. Het is nu toch niet meer voor te stellen dat we daarvan gespeend waren gebleven?

zondag 16 augustus 2009

Roem

De tol van roem. Regisseur Quentin Tarantino kan er over meepraten. Hij is te beroemd. Voor hem zal er nooit een Bond-film inzitten.

Sinds 2005 is de Pulp Fiction-regisseur al aan het zeuren. Het afstoffen van Casino Royale is namelijk zijn idee, claimt hij. Onzin natuurlijk. Eon had de film allang gemaakt als simpelweg de rechten in bezit waren geweest. En dat was tot ver in de jaren negentig niet het geval. Ook ik kan claimen dat het mijn idee was. Dat was het namelijk ook. Net zoals van duizenden anderen die het jammer vonden dat Casino Royale tot dusver als enige boek uit de Fleming-serie nog niet netjes was verfilmd.

Maar Tarantino neemt wraak. In de vorm van Len Deighton. De thrillerauteur van prima verhalen rond Harry Palmer (verfilmd met Michael Caine) en Bernard Samson. My Name Is Samson. Bernard Samson. ...Ik moet toegeven, het klinkt niet echt overtuigend. Nog niet tenminste.

Hoe dan ook, de Amerikaanse sterregisseur krijgt zijn eigen spion en kan daarmee de concurrentie met Eon aangaan. Perfect toch! Rivaliteit kan mooie producten opleveren. Getuige Casino Royale uit 2006 die het vooral op moest nemen tegen Jason Bourne.

Het verhaal van Tarantino komt trouwens bekend voor. Begin jaren tachtig wilde een veelbelovende Amerikaanse regisseur ook graag een Bond-film maken. Ook deze Spielberg werd te bekend en eigenzinnig gevonden, zodat hij een alternatief moest bedenken. Dat werd Indiana Jones, en daar is de filmwereld alleen maar leuker door geworden.

Dus voor wat het waard is: laat Eon een poepie ruiken! ...Al blijft die Tarantino een eikel.

woensdag 12 augustus 2009

Excuses

Het verhaal schijnt zo gegaan te zijn: Ian Fleming kreeg in de avond van 11 augustus 1964 pijnlijke steken in de hartstreek. Hij was in Londen, zoals iedere zomer de hitte van Jamaica ontvlucht. Zijn vrouw Anne alarmeerde de ambulance. Midden in de nacht werd Fleming per brancard uit zijn appartement getild. 'Mijn welgemeende excuses voor dit late tijdstip', zou de geestelijk vader van James Bond het ambulancepersoneel gezegd hebben. Tot op het laatst een echte gentleman. Ik hoop maar dat het waar is.

Nietsvermoedend vierde mijn moeder die dag haar negende verjaardag.

dinsdag 11 augustus 2009

Zeef

Diamonds Are Forever is een goed boek. Bespeeld door het algemene geluid dat het een zwakker avontuur van de vroege Flemings zou zijn, had ik het boek in mijn herinnering weggezet tussen de middelmatige verhalen. Maar ik vermaak me prima. De actie laat hoofdstukken op zich wachten, maar het spionnenwerk dat daarvoor plaatsvindt, is vele malen spannender. De spion-Bond zoals ik hem graag zie. Ook in de films.

Het gegeven maakt dat het een echte thriller is: Bond gaat undercover in een smokkelbende om het uiteinde van de pijplijn te bereiken. Daar doorheen verweven een ingenieus uitbetaalsysteem, zodat de juwelensmokkelaar altijd een alibi heeft voor de stapel bankbiljetten die hij 'opeens' bij zich heeft. Via de paardenrennen tot de casino's in Las Vegas.

Gaandeweg het herlezen merk ik dat ik alweer zoveel kwijt was. Alsof Fleming opnieuw wordt uitgevonden. Af en toe wel fijn om een geheugen als een zeef te hebben…


© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures