De Engelse acteur Aaron Taylor-Johnson heeft volgens de Britse media in september een screentest gedaan voor de rol van James Bond. Dat meldt onder meer The Sun.
Het is voor de eerste keer dat de naam van Taylor-Johnson opduikt als mogelijke Bond-kandidaat. Volgens ingewijden was James Bond-producent Barbara Broccoli onder de indruk van de screentest van de 32-jarige Brit.
De makers van de Bond-films zijn op zoek naar een relatief jonge acteur om de rol van James Bond nieuw leven in te blazen na het vertrek dat Daniel Craig aankondigde met No Time to Die (2021). Met een dertiger in de hoofdrol kunnen de James Bond-films weer vele jaren vooruit. Daniel Craig was 51 jaar toen hij zijn laatste Bond-film maakte.
Aaron Taylor-Johnson acteert al sinds zijn kinderjaren en was onder meer te zien in de Kick-Ass- en enkele Marvel-films. Daarnaast zat hij in Tom Fords Nocturnal Animals, Christopher Nolans Tenet en recentelijk in Bullet Train.
In 2002 speelde hij een hoofdrol in de Nederlands-Britse filmproductie Tom & Thomas van Esmé Lammers, naast onder meer Bond-boef Sean Bean en Derek de Lint.
In 2009 kreeg Aaron Johnson een relatie met de 23 jaar oudere regisseuse Sam Taylor-Wood, met wie hij in 2012 in het huwelijksbootje stapte. Beiden heten sinds die tijd Taylor-Johnson.
Beluister hier extra tracks van The Man with the Golden Gun (1974) van John Barry die nooit eerder zijn uitgebracht. Zoals de complete versie van de pre title sequence. De tracks zijn genummerd vanaf track 13, zodat ze aansluiten bij de reeds bestaande soundtrack. Met dank aan Movie Themes Symphonies & Suites die de muziek op een of andere manier perfect heeft weten te vangen. Ik hoefde het alleen maar los te knippen.
Zomaar uit de hoge hoed en aanstaande dinsdag al verkrijgbaar: de uitgebreide soundtrack van Tomorrow Never Dies (1997) met muziek van David Arnold.
Het is een verrassing waar La-La Land Records net voor de feestdagen mee komt. Deze release bevat onder meer een alternatieve versie van k.d. langs Surrender; de filmversie verschilt namelijk van de eerder uitgebrachte cd-versie. Moby’s James Bond Theme ontbreekt deze keer. Maar die was ook niet in de film te horen. Op de nieuwe release staat 2 uur, 26 minuten en 53 seconden aan muziek.
TRACK LISTING:
DISC 1
SCORE PRESENTATION 1. White Knight† 8:28 2. Backseat Pilot*† 1:41 3. Tomorrow Never Dies (Performed By Sheryl Crow) 4:50 4. The Sinking Of The Devonshire (Extended Version)** 7:22 5. MI6*† / Launch The Fleet*† 1:34 6. Company Car (Extended Version)**† 3:35 7. You Have A Phone Call, Mr. Bond* 1:02 8. Station Break 3:29 9. Carver And Paris* 1:06 10. Paris And Bond (Film Version)** 1:56 11. The Last Goodbye 1:34 12. Hamburg Break In 2:52 13. Hamburg Break Out 1:24 14. Printing Press Fight* 1:22 15. Escape To Hotel*† 2:28 16. Doctor Kaufman 2:27 17. *-3-Send 1:15 18. Backseat Driver (Film Version)**† 4:35 19. Okinawa* / HALO Jump* 2:25 20. Underwater Discovery 3:37 21. Vietnam 1:36 22. Banner Escape* 1:10 23. Bike Chase† 6:43 24. Bike Shop Fight (Film Version)** 2:32
DISC 2
SCORE PRESENTATION CONTINUED 1. Ha Long Bay 2:32 2. Boarding The Stealth† 4:57 3. Grenade* 1:39 4. A Tricky Spot For 007** 3:49 5. Stealth Shoot Out*† 3:33 6. Carver Gets It*† 2:53 7. All In A Day’s Work† 5:08 8. Surrender (Performed By k.d. lang) 3:56
ADDITIONAL MUSIC 9. White Knight (Original Version)**† 8:37 10. Backseat Pilot (Original Version)*† 2:20 11. The Sinking Of The Devonshire (Original Version)** 5:37 12. Company Car† 3:06 13. Shaken But Not Stirred (Simon Greenaway / Sacha Collisson)* 3:27 14. It Had To Be You (Performed By Simon Greenaway)* 2:03 15. Adrift (Simon Greenaway / Sacha Collisson)* 3:58 16. Paris And Bond 1:56 17. The Last Goodbye (Alternate Version)* 1:30 18. Printing Press Fight (Film Opening)* 1:10 19. Backseat Driver† 4:35 20. Banner Escape (Film Mix)* 1:10 21. Bike Shop Fight 2:42 22. Surrender (Alternate Version) (Performed By k.d. lang)** 3:53
* Previously unreleased ** Contains previously unreleased material † Contains “James Bond Theme” written by Monty Norman
De hoop is nog steeds gevestigd op een gloednieuwe extended versie van John Barry’s meesterwerk Moonraker (1979). Ook The Man with the Golden Gun verdient deze behandeling. Zeker na het horen van onderstaande publicatie:
Daniel Craig is drie jaar nadat hij zijn laatste scène opnam voor No Time to Die (2021) nog steeds James Bond. Getuige de foto ter lancering van twee nieuwe Omega-horloges.
Nee, hij gaat niet in Bond 26 spelen. Daar wordt toch echt een nieuwe acteur voor uitgekozen. Maar zolang die er nog niet is, is Daniel Craig niet te beroerd zijn tuxedo weer aan te trekken. Alsof hij nooit is weggeweest...
Kijk hier voor meer informatie over de Bond-horloges.
Een leuke vondst in de podcast van Really 007! Hierin wordt deze week Sayun Jantanarat opgevoerd. De man die in 1974 als 14-jarige een piepklein maar opvallend rolletje had in The Man with the Golden Gun. Hij staat bekend als The Elephant Boy. Niet op de aftiteling van de film trouwens. Daar komt zijn naam niet eens voor.
Lange tijd was dan ook onduidelijk wie deze jongen was. In de podcast blijkt waarom. Het gesprek met de podcastmakers is trouwens het tweede media-optreden dat de inmiddels 64-jarige Jantanarat heeft; de eerste was zijn medewerking aan de Bond-film.
Via een tolk, zijn goede vriend Rusty Lerner en tevens herontdekker, vertelt Jantanarat dat hij leefde als straatjongen en alles deed om aan geld te komen. Op een dag werd hij aangesproken door een man met een wandelstok die hem vroeg of hij bij de film wilde. Jantanarat nam het aanbod zonder aarzelen aan en deed met zes/zeven andere kinderen een screentest door in het water te springen en een stukje te zwemmen. Uiteindelijk werd hij verkozen. Hij kreeg er 250 Thaise baht voor, zo’n 12 dollar.
Sayun Jantanarat (in een bekend shirt) met zijn vriend Rusty Lerner
Sayun Jantanarat, die toen geen enkel woord Engels sprak en vandaag de dag nog steeds niet, kreeg zijn tekst voorgezegd. Hij hoefde dit enkel te herhalen.
Hij had geen idee dat hij in een James Bond-film zat. Roger Moore kende hij als The Saint. Jantanarat wist niet dat Moore de rol van Bond had overgenomen van Sean Connery. Ook na de opnamedag had hij nog geen flauw benul in welke film hij zat. Pas toen hij lukraak plaatsnam in de bioscoop, waar hij bevriend was met de manager en altijd gratis naar voorstellingen mocht, zag hij zichzelf op een goed moment.
Zijn familie geloofde hem ook helemaal niet toen Jantanarat hen vertelde dat hij in een film had gespeeld. Zijn ouders hadden zelfs nog nooit een bioscoop van binnen gezien. Pas met de komst van Youtube zagen zijn broers en zussen dat hun broertje in 1974 niet had gelogen.
Op de website 007elephantboy.com zijn gepersonaliseerde foto’s van Sayun Jantanarat te koop.
De auto van actrice Denise Richards is maandag beschoten toen ze onderweg was naar een filmstudio in Los Angeles. TMZ meldt dat Richards echtgenoot achter het stuur zat en het aan de stok kreeg met een andere weggebruiker. Die schoot vervolgens op hun voertuig. De actrice bevestigt het incident op Twitter.
Denise Richards en Pierce Brosnan in The World Is Not Enough (1999)
Aaron Phypers, de echtgenoot van Richards, zou moeite hebben gehad met het vinden van de filmstudio en daarom langzaam hebben gereden.
De andere automobilist zou vervelende dingen geroepen hebben en hebben geprobeerd erlangs te rijden. Toen hij werd voorgelaten, schoot de automobilist op het voertuig waar Richards in zat. De actrice en haar man werden niet geraakt, maar op beelden van TMZ zijn de kogelgaten in het voertuig duidelijk te zien.
Later reageerde de 51-jarige actrice woedend op een twitteraar die bij een nieuwsartikel over het incident schreef te hopen dat ‘de kogel haar nek had geschampt’. „Ik zou nooit iemand kwaad toewensen. Wat ik gisteren heb meegemaakt, was de angstaanjagendste situatie waarin ik ooit ben beland”, schrijft Richards. „Het spijt me dat een schot mijn nek niet heeft geraakt, klootzak.”
Ondanks het incident besloot de James Bond-actrice gewoon door te gaan met haar werk in de filmstudio.
Even een inhaalrondje op documentairegebied. Naast The Sound of 007 als schraal alternatief voor een jubileumfilm, zijn daar een uur Sean Connery, een uur Judi Dench en meer dan anderhalf uur a-ha. Alleen de documentaire over Joseph Caroff van HBO heb ik nog niet kunnen zien.
Allemaal aanraders. Vooral de film over a-ha is een traktatie. Ik moet bekennen dat ik een liefhebber ben van de Noorse popgroep. Als kind heb ik hun muziek veel voorbij horen komen op de radio. Dat daar in 1987 een Bond-song bij kwam, had ik op dat moment nog niet eens door. Het album Headlines and Deadlines heb ik stukgedraaid. Deze best of-songs komen gefaseerd allemaal terug in de documentaire. Neem daarbij de speelse montage in Take On Me-stijl en de feel en look is compleet.
Het hoofdstuk The Living Daylights is maar kort (vanaf 58:00) en spitst zich vooral toe op de slechte relatie tussen maestro John Barry en de Vikingen in hun twintiger jaren. De clash tussen de ego’s is al veel vaker uitgemeten. Maar ach, als dat als resultaat een kneiter van een titelsong oplevert, zijn alle strubbelingen het waard geweest. Daarnaast is van a-ha een keur aan alternatieve Living Daylights te vinden, met de unplugged-versie uit 2017 als fraaie aanvulling. Dat hele concert is trouwens een must. Met name de toegift is van kippenvelniveau.
Die onprettige omgang met John Barry is trouwens exemplarisch voor de bandleden; ook onderling kunnen de heren het moeilijk vinden met elkaar. Zoals wordt verwoord in de documentaire, bestaat a-ha niet uit een groep vrienden, maar uit jongens die elkaar uit afzonderlijke liefde voor muziek bijeen heeft gedreven. De film is een rauw document met vele worstelingen en zelfs een defibrillatie bij een van de bandleden.
Maar hoe de band nu aan zijn naam komt...
Dan is er het interview met Judi Dench door Louis Theroux. Ook hier maar een klein stukje Bond, en een deurmat. Het gesprek is ongedwongen en grand lady Dame Judi is op haar 87e in haar element. Het levert een fijn en soms hilarisch gesprek op met de bijna blinde actrice.
Sean Connery kwam ook nog even langs in een Frans-Duitse documentaire. Met alles wat je al wist over de oer-007, zit er wellicht toch nog iets nieuws bij (de kleine omissies daargelaten). Het tv-portret met als insteek ‘Connery versus Bond’ lijkt met zorg en liefde gemaakt.
By Design: The Joe Caroff Story is vooralsnog de enige die ontbreekt in dit rijtje. De ontwerper van het 007-logo, zoals voor het eerst gebruikt op de Amerikaanse poster van Dr. No (1962), is inmiddels 101 jaar oud, is al bijna 80 jaar getrouwd met zijn jeugdliefde Phyllis, en al helemaal een unicum, hij is mentaal en fysiek nog in orde.
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures