We kunnen niet zeggen dat we het niet zagen aankomen. De tekenen waren er al die tijd. En toch kwam het nieuws van eind februari als klap bij heldere hemel. Een maand later, op 24 maart, was de deal al beklonken. De nieuw te maken Bond-film zal de eerste Bond-film worden zonder Broccoli aan het hoofd. Een eind van een tijdperk, overduidelijk. De vraag is alleen: wat gaat het publiek daarvan merken?
Vooralsnog is de overname van James Bond door Amazon niet saai te noemen. De laatste maand was er op Bond-gebied meer nieuws te melden dan in heel 2022, 2023 en 2024 bij elkaar. Ja, wij trouwe Bond-fans zijn fans met een lange adem.Eigenlijk wisten we het wel, maar wilden er niet aan geloven: James Bond was dood. Wie mij hierover aansprak, stelde ik gerust. Want terwijl iedereen buiten stond te huilen, was ik blijven zitten tot de laatste seconde van de aftiteling, waaruit in ieder geval nog een flinterdun sprankje hoop sprak: James Bond Will Return.
Dat het allemaal zo lang zou duren, en het duurt nog immer voort, hadden we op dat moment niet zien aankomen. Want laten we eerlijk zijn: je brengt je held om het leven, een held waarvan de wereld al zestig jaar weet ‘daar kunnen we op vertrouwen’, en terwijl je dat doet, heb je geen vervolgplan? Er worden bewindspersonen voor minder slecht beleid de laan uitgestuurd.
Achteraf gezien lijkt het allemaal onderdeel van een onvoorbereid plan. Een plan waarbij de makers ook niet meer wisten wat ze met hun held aan moesten. Ik blijf erbij dat het einde van de Broccoli-Bond een waardige afsluiter kent. Ondanks dat ik aan de film in de loop der jaren, zo ver ligt die productie inmiddels achter ons, weinig terugkijkplezier beleef, ben ik het niet oneens met de beslissing om Daniel Craigs Bond om te leggen. Al had ik het persoonlijk anders aangepakt.
Ik heb nog steeds een gevecht op leven en dood met aartsvijand Blofeld op de rand van een ontwakende vulkaan voor ogen. Als het tweetal zich in de krater stort: FADE TO BLACK. En dan de aftiteling. Hebben ze het overleefd? We zullen het nooit weten, want Daniel Craig als James Bond zien we niet meer terug.Dat was vanaf de start van de laatste Broccoli-productie al duidelijk. Zijn afscheid werd gevierd tot in den treure. Een afleidingsmanoeuvre om maar niet te hoeven nadenken over de toekomst van 007. Dat Michael G. Wilson in 2022 tachtig kaarsjes uit ging blazen, was tachtig jaar geleden al bekend. Natuurlijk hoeft die man niet eeuwig door te gaan. Alles wees erop dat het wel klaar was voor de Broccoli’s. En toen kwam daar de overname van MGM door Amazon. Dat kon wel eens de gouden ontsnappingsroute zijn.
De lange arm van Amazon met zijn miljarden dollars trekt nu aan het langste eind en de techgigant is niet van plan om ook maar een minuut stil te zitten: er moet geld worden gemaakt. Daarvoor is Amazon bij Bond aan het goede adres.
De vrees is, niet geheel onterecht, dat de nieuwe baas van Bond zijn product gaat uitbuiten. Alle afschuwelijke spin-offs denkbaar hoeft dat een nieuwe film mijns inziens niet in de weg te staan. Heb je geen zin in een serie rond Felix Leiter, dan kijk je toch niet? Ben je niet geïnteresseerd hoe Miss Moneypenny een ‘angel cake’ bakt, laat het lekker links liggen. Het wordt alleen wel problematisch als de film-Bond zich gaat mengen met de seriekarakters. Zéker als ze aan elkaars serie gaan refereren. Want om dat te begrijpen moet je dus wél naar de avonturen van Q kijken en de computeranimatie van Blofelds kat, anders begrijp je er geen snars meer van. Om nog maar te zwijgen over de acteurs in deze rollen. Om verwarring te voorkomen, casten ze deze zoveel mogelijk voor film én tv. En wat als James Bond als wijze van ludieke cameo in een van de streamingseries zijn neus laat zien? Ik ben er op zijn zachtst gezegd niet helemaal gerust op.
Zoals ik de boeken van Ian Fleming als ‘waarheid’ beschouw in het Bond-universum, en die van John Gardner, Raymond Benson en al die anderen als neveninterpretaties zie, zo zie ik de Eon-serie ook als ‘echt’. Wat ik daarom van de Amazon-Bond-serie wil, is dat deze zodanig de lijn van Eon volgt, dat ik als argeloze kijker niet in de gaten heb dat ik met een andere productiemaatschappij te maken heb.
Die spin-offs, waarover officieel nog niets bekend is, kunnen daarbij voor problemen zorgen, zoals hier eerder beschreven. Al zouden het enkel problemen in mijn autistische bovenkamer zijn als puzzelstukjes die in mijn optiek niet op elkaar passen, dan nog is het een probleem.
Wat helpt ten opzichte van de niet-Eon-productie Never Say Never Again is dat Amazon alle officiële trademarks heeft: de gunbarrel, het 007-logo en, het belangrijkste, de James Bond Theme. Daarmee raak je gelijk in de juiste mood. Dat is waarom ik me totaal geen zorgen maak voor over tien jaar als de auteursrechten van Ian Flemings James Bond zijn verlopen. Zonder Bond-muziek maak je nu eenmaal geen Bond-film. Althans, niet eentje die vóelt als een Bond-film.
Met de nieuwe producenten Amy Pascal en David Heyman officieel aan het roer van nul-nul-zeven, kan het echte werk eindelijk beginnen, daar waar Barbara Broccoli geen zin in had: een opvolger kiezen voor Daniel Craig. Het unieke deze keer is dat er geen grote aankondiging plaatsvindt van de nieuwe Bond. Op straffe van een complete ananas in een lichaamsopening waar je hem ábsoluut niet hebben wil, houdt iedereen die bij de productie betrokken is, zijn kaken stijf op elkaar en krijgen wij de nieuwe James Bond pas te zien… als hij zich bekendmaakt in de film. „The name is Bond. James Bond”, en daar is hij dan. Nee écht, hebben ze voor hém gekozen!?Zolang Pascal en Heyman al hun pijlen op de film gericht houden, kan Amazon met de rest doen wat het wil. Laat er dan ook gelijk een themapark, een Lego-lijn en James Bond-boterhammenworst komen. Bond zal na jaren weer alomtegenwoordig zijn. De jaren zestig herleven, inclusief Koude Oorlog. Pierce Brosnan keert terug in een old-man-Bond-serie vol charmante grapjes en niemand minder dan Timothy Dalton als keiharde M. Als je niet wil kijken, kijk dan niet, maar hierin ben ik wel geïnteresseerd.
Nog één dingetje: de nieuwe Bond-film wordt verticaal geschoten, zodat de jeugd er ook naar kan kijken. Dat breedbeeldformaat is namelijk compleet achterhaald. Geen 1 aprilgrap by the way, vraag maar aan Pathé…
We’re doomed!
Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.
.jpg)
Aanvankelijk was het idee om het verhaal van Octopussy zich in Japan te laten afspelen. Nadat het niet lekker lukte een nieuw filmverhaal van de grond te krijgen, werd George MacDonald Fraser gevraagd om te hulp te schieten. Fraser had als schrijver van de historische Flashman-romans een grote kennis van India, dus werd het verhaal daar naartoe verplaatst.
.jpg)
.jpg)
