Geen Bond-fan

Regisseur Alex van Warmerdam houdt niet van James Bond. Ik wel. En ik ben ook gek op de films van Van Warmerdam.

Vandaag is de zevende speelfilm van Alex van Warmerdam uitgekomen in de bioscoop: De laatste dagen van Emma Blank. Een zwarte komedie. Nog niet gezien, maar reuze benieuwd.

De kritiek van Van Warmerdam op Bond had vooral te maken met de achterhaalde gadgets. Was een draagbare telefoon in de jaren tachtig nog een hot item – al snel werd het oubollig. Als je de charme hiervan niet inziet, geloof ik graag dat het storend is.

Het is eigenlijk gek dat ik deze kritiek mijzelf aantrek (en ook dat ik mij het betreffende artikel van meer dan tien jaar geleden nog herinner). Alsof ik de Bond-films zelf produceer. Toen Another Way to Die van Jack White en Alicia Keys net was uitgekomen, en ik daar toch best positief op reageerde, zei een collega mij dat ik ‘alles wat met Bond te maken heeft’ bijna automatisch goed vind. Of dat ik mijzelf ertoe dwing om het goed te vinden. Daar valt wat voor te zeggen.

Nadat ik Quantum of Solace in de bios had gezien was ik als een van de weinigen best enthousiast over de film. Ik verliet de zaal ook met een prettig gevoel, dat is wat telt. En ik kan het ook maar beter een goede film vinden dan die horde filmjournalisten, want als liefhebber blijf ik de films continu bekijken. Om met Van Warmerdam te spreken: 'Filmjournalisten zijn volgens mij niet zo talentvol. Het zijn een beetje de sukkels van de journalistiek.'

Emma Blank staat hopelijk voor volgende week op het programma. En ook bij deze zevende Van Warmerdam hoop ik straks op dvd een vrolijk weerzien. Bond en Blank naast elkaar op een plank. Wat mij betreft kan dat prima samen.