Delectados

Wij moesten wachten omdat de tweede Lord of the Rings en de tweede Harry Potter in diezelfde periode voorrang kregen. De Nederlandse première van Die Another Day (2002) werd daarom verschoven naar januari 2003. Alsof die drie elkaar in de kerstperiode in de weg zouden zitten. De Nederlandse distributeur durfde het in ieder geval niet aan.

Achteraf gezien had de twintigste Bond-film nooit gemaakt mogen worden, dus waar hebben we het over, maar dat wisten we toen natuurlijk nog niet. Eerst zien, dan pas oordelen.

Dat zien gebeurde daarom in België, waar de film wel netjes vanaf eind november draaide. Een film in België betekent zowel Franse als Nederlandse ondertiteling, dat was even wennen. Het was helaas niet de ondertiteling die de film zo slecht maakte. Al moet ik bekennen dat mijn tweede bioscoopbezoek, ik had mij door ander gezelschap nogmaals laten overhalen om te gaan kijken, het gedrocht mij enigszins meeviel. Het eerste uur is goed te doen, vanaf het tweede uur zakt de film genadeloos in.

In dat eerste uur zit een scène waarin één hoofd mij in het bijzonder opviel. Ik deed in die tijd nog wel eens wat figuratiewerk voor films en bij een van de bureaus waar ik was ingeschreven, kwam ik ook dat van een wat oudere man tegen, een man met een echte karakterkop. Waarom zou een acteur die in een James Bond-film te zien is bij hetzelfde Nederlandse castingbureau ingeschreven staan als ik? Ik zou mij wel vergissen.

Nooit meer aan gedacht. Tot deze week. Over Die Another Day schrijf ik nu eenmaal niet met het grootste plezier. Bij totaal gebrek aan enig noemenswaardig James Bond-nieuws, toch maar eens kijken of ik kan aanhaken bij die Nederlandse première van Bond 20, deze maand precies vijftien jaar geleden. Ik blijk iets te laat te zijn, op IMDb staat 9 januari als premièredatum vermeld. Kniesoor. Nog even de castlijst doorscrollen... Wacht eens. Die kop.

Joaquín Martínez. De man blijkt sinds 2012 overleden. Overlijdensplaats: Everdingen. Dus toch.

Joaquín Martínez, een Mexicaans acteur die volgens Wikipedia rond 2002 in Nederland moet zijn neergestreken. Dat kan niet kloppen, want ik moet hem zeker ergens halverwege de jaren negentig bij één van die castingbureaus hebben gezien.

Hij was getrouwd met een Nederlandse vrouw, Marja Valkestijn, en had een internationale acteercarrière van ruim veertig jaar achter de rug, waarin hij speelde naast onder meer Robert Redford, Anthony Quinn en Kevin Costner. Zij laatste film was een Nederlandse productie uit 2005.

Met dank aan Joaquín Martínez stijgt de film na vijftien jaar toch nog een beetje in waardering.