Films en seriesFilms en series

vrijdag 19 juli 2019

Een beetje minder woede graag

Waarom wij fans de komende James Bond-film niet moeten behandelen als een aanstaande wereldramp of politiek zedenvertelsel, en James Bond gewoon James Bond blijft...

Door gastauteur Gert Waterink


Veel fans hielden er al enigszins rekening mee: die rol van Lashana Lynch zou best wel eens behoorlijk wat tongen los kunnen maken. En als je de officiële summiere plotdetails naleest, dan zou bij menigeen de vraag op kunnen borrelen wie nu precies het nummer 007 draagt als James van z’n welverdiende pensioen in Jamaica geniet.


Daar komt bij dat er eigenlijk al sinds Craigs I’d rather slash my wrists-citaat een constante geruchtenstroom over Idris Elba op gang is en dat Elba als eerste donkere acteur de nieuwe James Bond zou worden. Maar toch: Lashana Lynch speelt hoogstwaarschijnlijk 007. Nomi-007.

Zelfs ik had niet verwacht (of ergens toch weer wel) dat het onofficiële nieuws dat Lashana Lynch de 007-code van James Bond gaat overnemen zou inslaan als een bom. Een bom met veel smerige splinters; veel negatieve reacties dus.

En het steekt me. Juist omdat ik in een eerder schrijfsel voor m’n vrienden van jamesbond.nl al had aangegeven dat Bond-fans een ander slag volk zou moeten zijn dan de inmiddels geradicaliseerde Star Wars-fans. Niets is minder waar.

Reacties liegen er niet om


Van „James Bond…is killed…at the hands of political correctness!” tot „We are gonna remake Martin Luther King movie with Kate Winslet as Martin!„. Van „Well I will not go to watch the movie, she does not have the ball’s to play James!” tot „The virtue signaling and catering to the political correctness is getting out of hand. Not saying it’s right, but Fleming would definitely not be ok with a black being Bond or 007!”.

Voor de meer conservatieve Bond-fan is het menens: de Bond-franchise wordt de vernietiging in geholpen. Je hoeft alleen even door te ploegen op internet en een bepaald slag fans in Facebookgroepjes, op Youtube en op Twitter komt aanzetten met afbeeldingen, video’s en wellicht nóg rabiatere reacties dan bovenstaande citaten.

Bekijk onderstaande video eens, getiteld „Bond Gets Woke” (Afro-Amerikaanse jargon), en laat het commentaar maar even op je inwerken:



Ook de serieuzere kranten (zover je ze anno 2019 nog serieus mag noemen) doen een duit in eigen zakje. Nota bene Madeline Grant van The Daily Telegraph vindt Bond 25, nog voordat de film goed en wel in de bioscopen draait, een groteske zedenleer met #MeToo-tinten waar we van af moeten blijven.

En het meest perplex was ik nog van deze uit z’n verband gerukte quote van Ian Fleming zelf. Een man die ik waardeer om z’n fantastische vertelstijl vol details en bikkelharde beschrijvingen, maar die toch ook leefde in de uiterst preutse jaren 50 van de vorige eeuw; in een land dat na de Tweede Wereldoorlog zoekende was naar een nieuwe identiteit (nog steeds overigens). Volgens de topicstarter (ik noem geen namen) moeten we zijn adagium maar weer werkelijkheid laten worden:

„As a result of 50 years of emancipation, feminine qualities were dying out or being transferred to the males. Pansies of both sexes were everywhere, not yet completely homosexual, but confused not knowing what they were. The result was a herd of unhappy sexual misfits…the women wanting to dominate and the men to be nannied.”

Nu ben ik zelf homoseksueel, maar als ik geleefd had in Flemings jaren 50 dan was mijn coming-out in elk geval heel wat lastiger verlopen, of had wellicht helemaal niet plaatsgevonden.

Uit z’n verband gerukt


Natuurlijk was het Daily Mail-artikel van 13 juli, waar de razernij zich uit ontkiemde, nu niet echt genuanceerd in z’n kop: „The Black Woman Who Will Be The Next 007”. In een tijdperk waarin politieke leiders leuzen als Alternative facts! en Fake news! schreeuwen en waarin mensen steeds meer opgaan in het lezen van korte tweets, is zo’n kop nog geeneens verrassend.

We leven in een tijdperk waarin social media steeds meer ons leven, én dat van popcultuur, bepaalt. Vooral kranten, die hun oplages desastreus zien verminderen en (daardoor) té afhankelijk worden van korte termijnwinsten, proberen hier op in te spelen. De Daily Mail, inmiddels net zo berucht als die andere pulp-tabloid The Sun, spint er nochtans garen bij.

Ook moet daarbij worden aangetekend dat nog niets officieel is bevestigd. Maar zelfs als uitstekende betrouwbare bronnen als Baz Bamigboye, van diezelfde Daily Mail, het op vaak zeer trotse manier bij het rechte eind hebben, dan geldt ook dan nog dat verantwoordelijke journalistiek hier niet bij is gebaat.

Veel Bond fans hadden gehoopt dat na de Sony Leaks van december 2014, het met Bond 25 beter zou aflopen. Maar nee, ook nu liggen de stevige spoilers dankzij dit soort, veelal Britse, kranten op straat.

Er lijkt geen ontkomen meer aan, vooral niet bij koppen als bovenstaande. Het is op z’n zachtst gezegd jammer (‘op z’n zachtst gezegd’, want maar wat graag gooi ik dit soort ‘journalisten’ voor Largo’s haaien).

De smerige Bond-fan


En dan zijn er natuurlijk de fans die, zoals bovenstaande voorbeelden aangeven, op dit nieuws springen als mieren op Blofelds zoete hap. Het doet me dan vooral pijn om te zien dat in een samenleving, die gekenschetst wordt door groeiende polarisatie, men nu ook binnen vastomlijnde groepen fans elkaar op social media de hersens inslaat.

Maar ook richting cast en crew, acteurs en producenten is het soms menens. Zo kwam er in 2017 een negatieve campagne op gang, binnen bepaalde fracties van de Star Wars-fancommunity, die via petities openlijk Kathleen Kennedy van Lucasfilm (overigens goeie vriendin van Barbara Broccoli) opriep om actrice Kelly Marie Tran (Rose Tico in de film) „You’re fired!” toe te schreeuwen. En het had effect: een gedeelte van de Star Wars-fancommunity wist actrice Kelly Marie Tran tot tranen toe de depressies in te drukken.

Laten we alsjeblieft zowel de Bond-producenten als actrice Lashana Lynch met respect behandelen. Het moet gezegd dat ook ik bij tijd en wijlen behoorlijk kritisch ben op de status van de franchise. Immers: moeten we daadwerkelijk vierenhalf jaar wachten op een nieuwe Bond-film? Kan Daniel Craig nu niet wat meer enthousiasme tonen als hij de Bond-mantel weer aantrekt? En moet dat nu echt, andere Eon-films maken die niets van doen hebben met dé grote trots van planeet aarde: James Bond?

Bond met zijn vrouwen: Léa Seydoux, Ana de Armas, Naomie Harris en Lashana Lynch

Maar van Lashana Lynch blijf je af! Haar behandel je met respect. Wij Bond-fans dienen haar te verwelkomen met open armen. We gaan dus niet achter haar rug om gal spuwen op alles wat los en vast zit. Laat het netjes blijven.

Een schone zaak


In de harde, soms rabiate uitspraken die de afgelopen dagen de revue passeren, wordt ook notie gemaakt van het vaak gehoorde adagium ‘politieke incorrectheid’.

Ik ben het leuren met dit begrip inmiddels wel een beetje zat. Alsof het zoveel meer onderling begrip kweekt. Alsof Daniel Craig bij voorbaat afschrijven als ‘Blond Bond’ zo aardig was. Alsof al het bovenstaande ons als weldenkend mens, én Bond-fan, zoveel verder helpt.

In dat opzicht verlang ik terug naar wat meer politieke correctheid (niet voor de komende Bond-film natuurlijk, want zowel Nomi als James kunnen wat mij betreft niet genoeg bloed doen laten vloeien). Dan zie ik liever dat we geduld weer een schone zaak gaan vinden. Want het zou zomaar kunnen dat Bond 25 weer net zo’n filmisch meesterwerk wordt als Casino Royale (2006) en Skyfall (2012).

Casino Royale (2006)

Toegegeven, het tijdperk-Craig begon roerig en zal waarschijnlijk ook roerig eindigen. Misschien juist dankzij deze reuring zou Bond 25 weleens net zo succesvol kunnen worden als Black Panther (wereldwijd bracht deze Oscar-winnende Marvel-film bijna 1,4 miljard dollar op). Laten we in elk geval openstaan voor veranderingen die bij nader inzien misschien geeneens zo radicaal zijn als aanvankelijk wordt gedacht. Dus niet meteen een atoombom op een filmproductie laten neervallen nog voordat we de film hebben gezien.

Lees ondertussen eens wat Bond-romans. Want zo kun je lezen dat James Bond in You Only Live Twice (1964) óók even afstand moet doen van zijn 007-licentie. Wie weet is Nomi-007 uiteindelijk wel een slechterik, waardoor MI6 besluit om de 007-code even op te bergen voor als (een nieuwe) James Bond terugkeert? Of gaat Nomi-007 straks verder als Nomi-008 en gaan Universal en MGM beginnen aan een spin-off?

Welcome Back James Bond & 007!

Geen opmerkingen:


© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures