Het oeuvre van Dan Romer

De nieuwe James Bond-filmcomponist onder de loep

Als Spectre een zware bevalling was, dan is Bond 25 een geboorte van een vijfling waarbij Blofeld voor eigen plezier een keizersnede verbiedt... Het proces voor de aankomende 25e film uit de cyclus is zeker geen gemakkelijke.

Door gastauteur Gert Waterink

In mei 2017 zouden Neal Purvis en Robert Wade al hun schrijverstaken voor Bond 25 hebben opgepakt en het eerste officiële nieuws kwam in augustus 2017 toen acteur Daniel Craig zijn terugkeer aankondigde. Dat is inmiddels alweer twee jaar terug. En tot enkele weken geleden was er weinig leuks te melden voor de gemiddelde Bond-fan.

Van veel geruchten, zowel uit betrouwbare als onbetrouwbare bronnen, tot aan werkelijk slecht nieuws (een Bond-regisseur die er de brui aan geeft, acteur Daniel Craig die z’n enkel de vernieling in helpt en een gedeelte van de Pinewood Studios dat van binnenuit explodeert), het was in principe twee jaar huilen met de pet op.

Totdat vorige week componist Dan Romer via z’n Twitter-account aangaf dat hij de muziek voor de 25e Bond-film gaat componeren. Ja, dan wordt de dienstdoende schrijver van dit epistel wel eventjes uitzinnig. Want: de muziek uit een Bond-film is wat mijn interesse levend houdt voor de franchise.

Dan Romer

Natuurlijk was daar de terugkeer van de Aston Martin V8 Vantage, die blijkbaar flink wat screen time gaat krijgen, en acteur Rami Malek; twee elementen die m’n duimen omhoog weten te krijgen voor de Bond-producers. Maar filmmuziek blijft me bijna dagelijks boeien.

Emotionele impact

Zo luister ik nu ik dit schrijf naar de track Helga van John Barry’s soundtrack voor You Only Live Twice. Een heerlijk cheeky, sexy stuk waarin trompettist Derek Watkins flink in de weer is met een trompet-demper. Natuurlijk was het John Barry’s finesse voor Bond-muziek die voor elke scène en elk land iets uiterst passend wist te componeren: actie, romantiek, de geluiden van Japan, en dus ook stoute Bond die het jurkje van de vrouwelijke antagonist uiterst stijlvol afsnijdt met een scalpel. John Barry voelde elke scène in een Bond-film haarfijn aan en wist zo met behulp van een onvergetelijk stukje melodie zelfs de kortste scène emotionele impact te geven.



Kan Dan Romer dat ook? Kan hij muziek componeren waarin hij z’n eigen ego terzijde kan leggen ten gunste van de hoofdpersoon James Bond 007? Kan hij actie componeren als dat tot dusver in zijn discografie nog niet z’n hoofdmoot is gebleken? Of zal Dan Romer, net als zijn voorganger Thomas Newman, in grote mate z’n eigen weg bewandelen?

Geduld: een schone zaak

Het eerste antwoord zal ietwat teleurstellend zijn. Ook nu moeten we weer afwachten. Maar toch ben ik afgelopen weekend even flink recensentje gaan spelen en heb bijna het gehele oeuvre van de relatief jonge Dan Romer beluisterd. Al is het maar om een idee te krijgen wat ons te wachten staat voor Bond 25. Daarbij moet ik aangeven dat ik een geduldig luisteraar ben en muziek de kans geef om het ook op lange termijn mooi gevonden te laten worden.

Bond-fans willen veelal hapklare brokken, vooral wat betreft de actie. Maar muziek voor mij is ook een interessant proces om na herhaaldelijke luisterbeurten waardering te vinden... en zelfs schoonheid. Een beetje zoals klassieke muziek dus.

Onervaren frisheid

Dan Romer is tot dusver een relatief onbekende, kleine componist in Hollywood die z’n grote vuurdoop pas écht mee gaat maken met een film van blockbuster-proporties. Dat was bij Thomas Newman en David Arnold níet het geval.

Romer doet daarnaast ook veel werk voor niet-film gerelateerde muziek. Denk daarbij aan documentaires, computerspellen en producer-werkzaamheden voor popsterren zoals Christina Aguilera. Zijn relatieve onervarenheid kan iets nieuws toevoegen aan de Bond-franchise.

Dan Romer heeft zijn rol als Bond-componist voornamelijk te danken aan die andere man die ook nog steeds z’n eerste blockbuster moet afleveren: regisseur Cary Joji Fukunaga. Ik wil Dan Romer geen nederig gevoel aanpraten, maar naast het feit dat hij zich vereerd voelt om deze klus te klaren voor Her Majesty’s Secret Agent moet hij toch ook wat (gezonde) spanning krijgen voor deze film. Hij zal daarom echt wel het nodige onderzoek verrichten om een idee te krijgen wat ‘Bond-muziek’ nu precies inhoudt.

Dan Romer te midden van kostuumontwerper Jenny Eagen en regisseur Cary Fukunaga, Beast of No Nation (2015)

Na het beluisteren van de soundtrack voor de Netflix-miniserie Maniac, zijn tot dusver meest uitgebreide werk, hoor ik dan ook echt wel potentieel voor Bond 25. Tracks als The Lake of the Clouds en My Greatest Triumphs voegen een beetje mysterie, spionage-spanning en bombast toe aan Fukunaga’s nogal psychedelische tv-serie. Hieruit blijkt dat Dan Romer ook heel goed zijn mengtafel achterwege kan laten om vooral met een rijk bezet orkest te werken.





Toch is Romer vooral ook een sfeercomponist die, net als Thomas Newman en John Barry, goed overweg kan met emotionele en dramatische momenten. De Bond-films van de immer sterk acterende Daniel Craig hebben veel van dit soort momenten: scènes die zo’n vijftig jaar geleden in On Her Majesty’s Secret Service nog als saai en onnodig werden bestempeld, maar die met acteur Craig en z’n tegenspelers vaak goed tot hun recht komen. Neem nu een track als This Is Goodbye for Us (uit Maniac), en menigeen begrijpt wat hier wordt bedoeld.

Wat niet is...

Toch blijven nog teveel onzekerheden bestaan om Dan Romer nu al te bestempelen als dé opvolger van John Barry. Binnen de Bond-fan community heerst er een hang naar meer hapklare actiestukken. Ook al was ik persoonlijk erg gecharmeerd van Thomas Newmans werk, en wist hij de rustigere Barry-momenten perfect tot leven te wekken in zijn Bond-films; het bleef ook een componist die niet volop de actie liet prevaleren.



Thomas Newman is wat dat betreft absoluut géén Henry Jackman (Kingsman: The Secret Service), Lorne Balfe (Mission: Impossible – Fallout), Joe Kraemer (Mission: Impossible – Rogue Nation), John Powell (The Bourne Ultimatum) of Daniel Pemberton (The Man from U.N.C.L.E.). Voor Newman is het belangrijk dat de actie zich laat spreken uit de emoties van de hoofdpersonen en het verhaal zélf. Actie is niet zijn startpunt voor het componeren van muziek. En ik denk ook niet voor Dan Romer. Maar... wat niet is kan nog komen.

Romers veronderstelde onbevangenheid kan ook in het voordeel werken van een zogenaamde ‘Bond-sound’ waarop wordt gehoopt. Maar veel blijft nog onzeker. Tot de dag dat de soundtrack van Bond 25 verschijnt en ik, jij en jullie allemaal weer haarfijn de hoeveelheid ‘James Bond Theme’ gaan opmeten. Want pas dán zal Romer worden omarmd door de fan community, óf worden weggewuifd.

Tip voor de producenten

Los van de keuze voor Dan Romer is het te hopen dat de regisseur én de producenten in de toekomst de weg naar een vaste filmcomponist net zo makkelijk weten te vinden als de weg naar een titelontwerper. James Bond is en blijft een actieheld en is niet een soortement romanfiguur als Rhett Butler uit Gone with the Wind. Het zou dus fijn zijn als Barbara Broccoli en Michael G. Wilson in de toekomst weer iets meer de regie in handen nemen bij het aansturen van zulke belangrijke elementen als filmmuziek (al betwijfel ik dat).

Tot die tijd dient Dan Romer het voordeel van de twijfel te krijgen. Laat de beste man zijn ding doen en de Bond-familie als een warm bad zien. Ook de fans moeten nu even pas op de plaats maken en het geduld laten prevaleren. Want je weet maar nooit, Romers werk zou zomaar iets moois op kunnen leveren.

Een afspeellijstje van Dan Romers beste muziekstukken (uit films, series, videogames en documentaires):

• Elysian Fields uit Glory at Sea (2008, korte film)
• The Survivors uit Beasts of the Southern Wild (2012)
• Say Something door A Great Big World en Christina Aguilera (2014)
• A Song for Strika uit Beasts of No Nation (2015)
• ‘I Love You’ in Any Language uit Jim: The James Foley Story (2016, documentaire)
• Symbiosis uit Chasing Coral (2017, documentaire)
• We Will Rise Again uit Far Cry 5 (2018, videogame)
• The Lake of the Clouds uit Maniac (2018, mini-serie)
• My Greatest Triumphs uit Maniac (2018, mini-serie)
• This Is Goodbye for Us uit Maniac (2018, mini-serie)
• Lab Melodies uit Maniac (2018, mini-serie)