The Ultimate James Bond Soundtrack Collection
Met nog maar een krappe vijf maanden post-productie in het verschiet, nadert de première van No Time to Die nu toch wel snel. Voor ons fans zijn er weinig zorgen, al klaagt men steen en been over de afwezigheid van promotie (willen de fans nu meer of minder spoilers?). Maar de makers van de film hebben wel wat beters te doen.
Door gastauteur Gert Waterink
Voor een deel van de medewerkers aan de filmproductie begint het grote werk nu pas. Het afmonteren van de film is hierbij van doorslaggevend belang. Afgeraffelde montage was één van de makkes van Quantum of Solace (2008). En dat willen regisseur Cary Joji Fukunaga, film editors Tom Cross en Elliot Graham en de Bond-producenten natuurlijk koste wat kost voorkomen.
Een ander aspect van post-productie is natuurlijk de filmmuziek. Laat Cross en Graham maar lekker wekenlang opgesloten zitten in een griezelig kamertje, filmcomponist Dan Romer heeft de beschikking over studiofaciliteiten, waarschijnlijk de Abbey Road Studios, met flink wat meer vloeroppervlak.
 |
| Dan Romer (links) in een wat krappere ruimte |
Dit uitermate belangrijke element van elke Bond-film is wat mij het meeste boeit in de aanloop naar een nieuw filmavontuur. Als de eerste tracks van Dan Romers No Time to Die in première gaan op de radio, dan zit de schrijver van dit stuk als een hond met natte tong uit z’n bek te luisteren.
In een voorgaand artikel op deze site ging ik al in op de nog onontdekte kwaliteiten van deze relatief onbekende man in Hollywood. Na het beluisteren van al z’n werk voor film, tv-series, computerspellen en documentaires was ik lichtjes enthousiast. Maar ik besefte ook dat voor de meer conservatieve Bond-fan ongetwijfeld teleurstellingen in het verschiet liggen.
De bekendmaking van Dan Romer gaf mij nieuwe motivatie om mijn project ‘Ultimate James Bond Soundtrack Collection’ eens goed af te ronden. Enkele intimi binnen de groep Nederlandse Bond-fans wisten al dat ik probeerde een zo compleet mogelijke collectie op mp3 te krijgen. En dat is mijns inziens nodig.
Veel Bond-soundtrackalbums missen belangrijk materiaal. John Barry’s Moonraker is hiervan een goed edoch triest voorbeeld. Hooguit 30 minuten van de filmmuziek is op cd verschenen. Vanwege contractuele en belastingtechnische problemen week een groot gedeelte van de crew van Moonraker in 1978 en 1979 uit naar Frankrijk. Zo ook John Barry, waardoor hij gedwongen werd om zijn muziek op te nemen in de Davout Sound Studio’s in Parijs. Veel van deze opnamen zijn verloren gegaan of liggen nog ergens onafgestoft te vergaan in Frankrijk.
 |
| John Barry dirigeert de muziek voor You Only Live Twice (1967) |
Dit, maar ook veel andere ‘problemen’ omtrent de Bond soundtracks, noopten mij om dit project te starten. Naast veel niet eerder uitgegeven materiaal, zijn ook veel tracks op expanded edition-albums niet in chronologische volgorde geplaatst. Ook koos de filmcomponist samen met zijn muziekproducer er soms voor om bepaalde muziekstukken níet op het album te zetten.
En dan zijn er ook nog vaak album-edits van songs die simpelweg anders afgemonteerd zijn dan de, vaak betere, filmversie. ‘Source music’ (achtergrondmuziek in een film) is ook zo’n ding. John Barry componeerde het vaak zelf, maar David Arnold trommelde liever andere muzikanten op, waardoor ook deze muziekstukken vaak niet op album verschenen. Niet leuk dus voor de ultieme luisterbeleving.
Ik heb dat allemaal geprobeerd recht te zetten. Met montage-software, knip-en-plakwerk, aanbiedingen van andere fans die betere versies hadden, isolated score segments en veel geduld, tijd en moeite, is deze Ultimate James Bond Soundtrack Collection nu, vóór de release van No Time to Die, eindelijk af.
 |
| De twaalf Bond-componisten: Monty Norman, John Barry, Burt Bacharach, George Martin, Marvin Hamlisch, Bill Conti, Michel Legrand, Michael Kamen, Éric Serra, David Arnold, Thomas Newman en Dan Romer |
Via Bond Blog bied ik deze bijna onuitputtelijke collectie Bond-muziek gratis aan, voor zowel het online beluisteren van de albums, alsmede het downloaden van de collectie. Albums 28 t/m 32 bevatten dan ook nog eens compilaties van alle Bond songs, de beste actie-tracks en Bond-muziek om even tot rust te komen.
Om geen problemen te krijgen met de licentiehouders van de Bond-muziek, veelal platenmaatschappijen, mogen we dit enkel op een gelimiteerde manier aanbieden. Stuur daarom een mailtje naar jamesbondmuziek@mail.com onder vermelding van ‘Charming tune’. We sturen je dan de link naar de website (een afgeleide van Cloud DropBox), de gebruikersnaam en het wachtwoord toe.
Let op: delen is niet mogelijk, aangezien voor elke unieke bezoeker automatisch een ander wachtwoord wordt gegenereerd. Maar dat mag de pret niet drukken. Jullie Bond-fans kunnen dan tijdens de feestdagen goed voorbereid vooruitkijken naar Dan Romers soundtrackalbum voor No Time to Die. There’s No Time to Waste!
8 opmerkingen:
Bond muziek. Met een toon is vaak letterlijk de toon gezet. Bond is here. Elk decennium had zijn eigen klankkleur. Maar altijd wist je direct: Bond! Vanaf eind jaren tachtig ben ik gegrepen. De eerdere decennia leren waarderen. En met de eerste klanken van Adele’s Skyfall weer ouderwets gegrepen. Kon niet meer wachten op de première. En wat brengt No Time To Die? Zeker nu het eruit ziet dat David Arnold weer voor de muziek gaat zorgen.
Een aantal prachtige toevoegingen, zeer de moeite waard!
R. Roelse zei..
Indrukwekkend! Inderdaad veel mooie toevoegingen. Bedankt voor alle tijd en energie die je er in hebt stoken!
No Time to Die met muziek van David Arnold: Christmas comes early this year ;) Moeilijk om te zeggen hoe een score van Romer gaat klinken/geklonken zou hebben, maar dit is voor mij persoonlijk wel een ding. Zei laatst nog tegen Gert dat ik mijn hart vasthoud: Romers bijdrage kan de film maken en breken. Of misschien eerder iets afdoen aan een goede film, tenzij hij natuurlijk een dijk van een score verzorgt. Het is allemaal ongewis, daarom vertrouw ik liever Arnold een zesde score toe, zodat we weten waar we aan toe zijn en krijgen wat we verwachten, plus hopelijk nog iets meer.
Met Thomas Newman was dat toch anders. Die had al zo'n staat van dienst voordat hij Skyfall ging doen, genoeg talent om ook een keer een actiescore te componeren. Ook daar heb ik aan moeten wennen, maar ik vind met name zijn eerste Bond-soundtrack een regelrecht juweel. Alsof de James Bond-muziek eindelijk volwassen is geworden.
Spelend op zeker zou ik nu zeker alles inzetten op David Arnold. Ben heel benieuwd wat hij in de loop der jaren allemaal heeft verzameld voor 007. Kan me namelijk voorstellen dat dat zo werkt...
GJ, bedankt voor alle moeite! Ik ga hier veel luisterplezier aan beleven.
En Jasper, ook ík hoop op David Arnold, als Dan Romer inderdaad zou zijn opgestapt...
Wat een mooie verzameling, en wat een tijd zal je erin gestoken hebben.
Bedankt voor het vervroegde Feestdagen cadeautje
Fijn luisterplezier. Met een aantal toffe toevoegingen. De lange winteravonden komen we zo door tot aan de nieuwe 007-film.
Na de tegenvaller van Newman voor Spectre ( Skyfall was ok ) heeft de score voor No Time To Die hopelijk iets meer pit.
Nou kan ik niet beweren dat de Bond-films de eerste films waren die mij ervan bewust maakten wat muziek voor een film kan doen (oké, dat kán ik wel beweren, maar dat zou gelogen zijn), maar dat het werk van John Barry me heeft gegrepen, dáár kan ik wel volmondig "ja" op zeggen. Als je als mannetje van 12 in de nazomer van 1994 via de dan vijf meest recente films voor het eerst kennis maakt met Bond, dan krijg je er dus drie achter elkaar waaraan Barry zijn bijdrage heeft geleverd, en dat tekent je wel voor het leven, zullen we maar zeggen.
Na die vijf weken wilde ik meteen de andere elf films ook zien (daarbij hielp het een hoop dat je ze toen met de dukaten van Blokker makkelijk bij elkaar kon sparen), en was ik toch wel een béétje teleurgesteld dat er ook daar nog drie tussen bleken te zitten waarbij geen John Barry op de hoes stond...
Dat er toen ook alweer een zeventiende film in de maak was, had ik natuurlijk al wel meegekregen, gulzig als ik was voor ieder stukje Bond-info dat ergens af kon bijten, maar dat John Barry helemaal nooit meer op de hoes zou komen te staan, kon ik niet vermoeden...en had ik ook niet willen denken.
Inmiddels zijn er meer Bond-films zónder Barry dan mét en weet ik de bijdragen van de-componisten-die-niet-Barry-zijn ook zeer op waarde te schatten (de ene poging wat meer dan de andere, dat wel...), en daarom ben ik heel erg benieuwd wat dit interessante vroege kerstpakket allemaal bevat.
Een reactie posten