Speculaties over lange speelduur Bond 25

‘No Time to Die’ zou zo'n drie uur gaan duren

Volgens Daily Mail wordt No Time to Die de langste James Bond-film ooit gemaakt. Met een geschatte speelduur van ruim drie uur, torent de nieuwste Bond zelfs ver voorbij het recordaantal van 148 minuten van voorganger Spectre (2015).

Reden voor de lange speelduur is volgens de Britse tabloid het script waar telkens weer nieuwe pagina's aan werden toegevoegd. Het script dat van hand tot hand is gegaan en waar maar liefst vijf schrijvers een credit voor krijgen.

Mijns inziens is een lange speelduur vooral noodzakelijk om een verhaal te vertellen dat nodig is. Kan dat binnen twee uur, dan kan het binnen twee uur. Zo niet, dan moet het langer.

Hoewel tegenwoordig een trend, mede ingegeven door de vele filmproducties gemaakt door streamingdiensten die niet gebonden zijn aan lengte, zijn bioscopen meer gebaat bij films met een kortere speelduur — hoe minder minuten, hoe vaker een film per avond kan worden vertoond.

Dat No Time to Die geen kortje gaat worden, viel ook wel te verwachten gezien de vorige Bond-films met Daniel Craig. Alleen Quantum of Solace (2008) is met 106 minuten extreem kort (de kortste Bond-film ooit). Casino Royale (2006) en Skyfall (2012) komen net als Spectre boven de 140 minuten uit. Eerder viel die eer enkel te beurt aan On Her Majesty's Secret Service (1969). De overige films zitten daar allemaal ruim onder.

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als de nieuwste Bond-film ook nog eens Daniel Craigs laatste wordt (never say never), is dat een extra reden om nog even lekker uit te pakken met een prettig lange slotronde.

Persoonlijk lijkt mij een speelduur van rond de tweeënhalf uur lang genoeg. Het publiek moet namelijk al die tijd geboeid blijven, iets wat bij Spectre onvoldoende is gelukt. Daartegenover staat de gouden regel van Alfred Hitchcock: „The length of a film should be directly related to the endurance of the human bladder.” Daar kan ik me uitstekend in vinden...