One-time Bond

In de zoektocht naar een nieuwe James Bond lijkt het verplicht te kijken naar een acteur die voor meerdere films dezelfde tuxedo aan wil trekken. Eenmaal 007 dan zit je voor tien jaar gevangen. Deze constructie werd zestig jaar geleden bedacht en daar houdt Eon Productions zich tot vandaag de dag aan vast. Met gevolgen van dien. Want een Bond-acteur in de houdgreep houden, is nooit een goed idee geweest.

Als Eon nu eens afstapt van bovenstaande traditie en voor de volgende film een acteur inhuurt die gewoon één keer James Bond speelt. Het zal de zoektocht naar een nieuwe 007 niet per definitie makkelijker maken, want de vijver om uit te kiezen wordt daarmee een oceaan. Want wie wil dat erebaantje nu niet voor één keer? Eon krijgt het voor het uitkiezen en kan aan de slag met een goedlachse kandidaat die eenmalig zijn stinkende best gaat doen.

George Lazenby

De tot nu toe enige one-time Bond George Lazenby heeft met On Her Majesty’s Secret Service (1969) bewezen dat het kan. Ware het niet dat Lazenby werd aangenomen met meerdere films in het vooruitzicht. Het was de eigenwijze acteur zelf die de kuierlatten nam. Een beslissing die hij later betreurde.

Voor de nieuwe one-time Bond levert dat geen probleem op, die weet bij voorbaat dat het eenmalig is. Dat is juist de charme van deze deal. Ook voor Eon Productions heeft het voordelen, er kan bijvoorbeeld eens geëxperimenteerd worden. Met een acteur. Met een regisseur. Weg met dat keurslijf. Een afgerond verhaal. Dik twee uur plezier en door naar de volgende.

De Bond-fan, de filmliefhebber, de bioscoopganger. We staan allen in de rij voor een nieuwe Bond-film. Daar is en blijft het om te doen, die film. We willen niet wachten tot Barbara Broccoli een keertje uitgevierd is met Daniel Craig. We willen dat er films worden geproduceerd en we komen allemaal kijken.

Daniel Craig

Ander bijkomend voordeel is dat je als kijker slechts eenmalig tegen een Bond-kop hoeft aan te kijken in het geval hij je niet bevalt. Craig-haters zitten niet vijftien jaar opgescheept met een Bond die op Poetin lijkt (niet mijn woorden). Op die manier wordt een veel breder publiek aangesproken. Valt hij tegen, dan volgend jaar beter.

Persoonlijk vind ik het overigens een goede zaak als een Bond-acteur voor langere tijd aanblijft, maar daar blijk je geen films mee te kunnen maken. De veeleisende rol gaat trekken, het trucje vervelen, de heisa eromheen tergen.

James Bond is groter dan zijn vertolker, blijkt wel uit de zes acteurs die 007 gestalte gaven in zestig jaar filmhistorie. In die zin maakt het niet zo heel veel uit welke haarkleur hij heeft. En het zal me niets verbazen als we met behulp van deepfake binnenkort een filmpakket krijgen waarin we zelf onze James Bond kunnen samenstellen. Het enige wat we nodig hebben is een model. Wat dat betreft was George Lazenby zijn tijd ver vooruit.