De eeuwige boycot

Of hij nu blond is, een boksersneus heeft en niet in een schakelauto kan rijden (en uiteindelijk vijftien jaar in het zadel blijft) of Aaron Taylor-Johnson heet; die jongen heeft nog niet toegezegd of het gelazer begint al. Straks is het alleen nog de Smurf van Martin Koolhoven die daadwerkelijk in aanmerking komt, alle andere varianten van James Bond krijgen steevast een boycot aan hun broek.

Aaron Taylor-Johnson, de nieuwe James Bond of niet, heeft Joodse roots. Who cares? Alleen Daily Mail does. Het is een smerig staaltje ophitserij voor eigen gewin. Want op twee Twitteraars na interesseert niemand de stamboom van de Engelse acteur.

Volgens Daily Mail is er een ‘beweging’ op gang gekomen de nieuwe James Bond te boycotten omdat hij Joods is. Het kostte entertainmentwebsite Pajiba niet eens zo heel veel moeite te ontrafelen waarom dit zaakje stinkt: de grote roerganger is niet die verdwaalde Twitteraar met vijf volgers, maar Daily Mail zelf. Natuurlijk!

Een minuscuul poppenscheetje, niemand die het merkt, en dan heel hard gaan krijsen dat het zo stinkt. Poeren in een open wond, net even harder op de plaats waar het extra pijn doet. De Gaza-oorlog erbij halen om een kulonderwerp als James Bond een kwade reuk mee te geven; hoe haal je het in je zieke hoofd? De poppen moedwillig aan het dansen krijgen. Volksverlakkerij van het onzuiverste soort. Schofferen, kleineren, vernederen, ophitsen, uitspelen, misleiden, verraden en klikken maar! Klik dan! Hier!

De geest is uit de fles. James Bond heeft een boycot aan zijn broek en Daily Mail lacht in zijn vuistje; het is gelukt de wereld verder aan het wankelen te krijgen, groepen uit elkaar te drijven. Verdeel en heers. High five!

Laat er dan in ieder geval één positieve kant aan deze beerput zitten: James Bond houdt de gemoederen nog altijd bezig. Het was een aantal weken geleden dat aan het eind van de werkdag een collega naar mij toekwam, blijmoedig: ‘Wat vind je ervan?’ Ik dacht dat ik een compliment over haar kapsel moest geven waaraan ik geen enkele verandering ten opzichte van de vorige dag zag. Gelukkig was ze opgewonden genoeg om zelf snel met de oplossing te komen: ‘Hoe heet-ie nou? Met die dubbele naam. Aaron…’

ATJ

O, die weer? Ik had nog niets officieels gezien. Volgens de collega stond het in de kranten. En inderdaad, enkele klikken verder zag ik dat het Algemeen Dagblad en de Telegraaf de boel al hadden overgetikt. Gelijk wel met een nuance na de misleideinde kop ‘als hij de rol accepteert…’ Dus ja, nog steeds, niets officieels.

Gelukkig is het nog altijd groot nieuws wie de nieuwe James Bond wordt. Niet dat ik daar aan twijfelde, er was alleen zo lang niets noemenswaardigs naar buiten gekomen, dat het wel weer even fijn was om van hem te horen, al was de bron nog zo schimmig. Dit keer was het The Sun die naar publiciteit hengelde en een anonieme bron oprakelde die wist te vertellen dat de acteur met de dubbele achternaam op het punt stond zijn Bond-contract te ondertekenen.

Blijkbaar is hij zijn pen kwijt, want een krabbel heeft hij voor zover bekend niet gezet. Maar er breekt op enig moment natuurlijk een tijd aan dat er een acteur op het punt van tekenen staat. Daarmee kán The Sun een goed geraden scoop hebben. Knap hoor. Zo gok ik dat op zondag 14 juli Nederland in de EK-finale staat, en anders een ander Europees land. Mark my words.

We willen ook zo graag, daarom gaan bij het nieuws rond Aaron Taylor-Johnson alle alarmbellen rinkelen. We willen een nieuwe Bond-film en daar hebben we een nieuwe James Bond voor nodig. De hele heisa rondom de nieuw te presenteren nul-nul-zeven; we zijn er zó aan toe. Volgend jaar oktober is het twintig, ja echt, twintig jaar geleden dat Daniel Craig in zijn reddingsvest ons leven binnen kwam varen. Niet alleen de pauzes tussen de films is sinds die tijd met jaren opgerekt, ook de bekendmaking van een nieuwe Bond heeft nog nooit zo lang op zich laten wachten.

Daniel Craig op 14 oktober 2005

Persoonlijk interesseert het mij niet of de nieuwe man een dubbele achternaam heeft. Ik zie het hem wel doen, geloof ik. George Lazenby en Pierce Brosnan zien dat ook, hebben ze al laten optekenen in de media. Brosnan is al lang blij als Bond weer een puike pluk borsthaar heeft. Alleen wat betreft het ietwat hoge stemgeluid en de hangende schouders, daarin overtuigt de nieuwe Smurf niet helemaal. Maar hé, kom op, ook ik wil een nieuwe Bond-film en ik geloof echt dat we het met deze jongen kunnen doen, dus: vooruit met de geit!

Het gaat er niet om dat James Bond wordt geboycot, dat gaat met iedere kandidaat gebeuren. Hij is namelijk áltijd te groot of te klein, te donker of te blond, te zwart of te wit, te man of te vrouw. Zonder boycot geen James Bond. Het is die rottende boulevarddiarree die moedwillig overal een kwade geur aan geeft. Als het maar scoort. Ten koste van werkelijk alles.

En ik doe er zelf aan mee, ik had dit onderwerp ook kunnen laten liggen. Maar het nieuws dat geen nieuws was, is vanzelf nieuws geworden omdat we er massaal over berichten. Tien-nul voor Daily Mail en The Sun. Beter zou je zeggen: laat toch lullen. Dat zou iedereen dan moeten doen, pas dan blijkt dat het verhaal geen effect heeft. Maar ja, je blijft dat vervelende joch in de klas ook steeds corrigeren, om keer op keer kenbaar te maken dat zijn gedrag ongewenst is. Als negeren kan worden uitgelegd als toestemmen, dan moet je wel ten strijde trekken.

De nieuwe James Bond komt niet via een zijdeur van een anonieme bron bij The Sun. Nee, Eon Productions gooit er onder embargo een breed communiqué uit en dan weten we gauw genoeg hoe laat het is. Tot die tijd ligt de verantwoordelijkheid bij jezelf over wat je hoort en wat je leest. Het is je eigen keuze om er wel of niet in mee te gaan.

Ondertussen ga ik mij voor de zekerheid alvast verdiepen in de Smurfen. You never know…

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.