maandag 31 januari 2011
Connery geen zin in jubileum
The Man with the Midas Touch
John Barry (77) overleden
John Barry is gisteren overleden. De componist voor elf Bond-films is 77 jaar geworden.
Daar verscheen hij op het grote scherm: ‘Hello, I am John Barry.’ Wegens gezondheidsproblemen had hij het Filmfestival in Gent in oktober moeten afzeggen. ‘God bless you all’, besloot hij zijn korte boodschap.
Deze man was duidelijk oververmoeid. Van zijn artsen mocht hij deze herfst vanuit New York niet naar België vliegen. Het ging al jaren niet goed met hem. Iedere keer als hij op tv verscheen, leek hij weer een paar kilo lichter. Een hartaanval is hem vannacht uiteindelijk fataal geworden.
John Barry Prendergast. Groot geworden door de Bond-films. En andersom. Dr. No, From Russia with Love, Goldfinger, Thunderball, You Only Live Twice, On Her Majesty’s Secret Service, Diamonds Are Forever, The Man with the Golden Gun, Moonraker, Octopussy, A View to a Kill, The Living Daylights. Inderdaad, dat zijn er twaalf.
James Bond Theme
Aan de James Bond Theme uit Dr. No kleeft namelijk een addertje. Even in het kort: componist Monty Norman werd gevraagd de muziek voor deze eerste Bond-film te schrijven. Hij leverde een niets-aan-de-hand soundtrack. Geen probleem vonden de Bond-producenten Saltzman en Broccoli. Alleen die begintune, dat moest echt iets anders worden. Pittiger.
Norman had nog wel iets liggen: Good Sign Bad Sign. Prima, aldus Saltzman en Broccoli, maar dan wel gearrangeerd door een andere muzikant, John Barry, die op dat moment furore maakte als voorman van de John Barry Seven. Barry ging met Normans origineel aan de slag en maakte er een compleet nieuw geheel van: de James Bond Theme.
Maar toch. Monty Norman stond gecontracteerd voor Dr. No en tot vandaag de dag ontvangt Norman royalty’s voor het bekendste deuntje uit de filmgeschiedenis.
Met John Barry hebben Saltzman en Broccoli het ruimschoots goedgemaakt. Van Monty Norman heeft nooit meer iemand echt gehoord.
Legacy
Wat overblijft met het overlijden van deze grootheid onder de filmcomponisten is een uitgebreid oeuvre van ruim vijftig jaar. Naast de James Bond-films, mag ook zeker het volgende (incomplete) rijtje niet vergeten worden: Zulu (1964), Born Free (1966), The Lion in Winter (1968), Midnight Cowboy (1969), The Persuaders! (1971), Mary, Queen of Scots (1971), The Deep (1977), Somewhere in Time (1980), Body Heat (1981), Frances (1982), Out of Africa (1985), Dances with Wolves (1990), Chaplin (1992), Indecent Proposal (1993).
John Barry. The man with the Midas touch, de man die de Bond-sound uitvond. Die 77 jaar zijn niet voor niets geweest...
Boevenrol voor Bardem
Maar Bardem hoeft het helemaal niet te doen. Zonder Bond op zijn cv gaat het hem ook voor de wind. Grote twijfel dus of hij inderdaad toehapt.
Bij de vorige boef, Matthieu Amalric, waren het zijn kinderen die uiteindelijk de doorslag gaven. Dat zal bij Bardem niet het geval zijn - zijn zoon is amper twee weken oud.
zaterdag 29 januari 2011
Judi Dench ook in Bond 23
Het zal de zevende keer zijn sinds GoldenEye (1995) dat de 76-jarige Dench in de huid kruipt van Bonds leidinggevende.
Judi Dench als M in Quantum of Solace (2008) |
woensdag 26 januari 2011
Producer 'The Name of the Rose' overleden
Eichinger stierf tijdens een etentje met zijn familie in Los Angeles aan een hartinfarct.
Hij was vooral bekend van films als The Neverending Story (1983), The Name of the Rose (1986) en Der Untergang (2004).
dinsdag 18 januari 2011
Auw
Ik ben het laatste nieuws heus niet vergeten en zal dat hopelijk in de komende periode aanvullen. De ruimte is hier voor al gereserveerd, zodat het straks net lijkt alsof ik gewoon up to date was.
- Project X is 'Carte Blanche'
- Een jaar lang feest in jubileumjaar 2012
- Paramount in beeld voor Bond 23
Dat en meer. Later.
maandag 17 januari 2011
Project X is 'Carte Blanche'
Jeffery Deaver in de voetsporen van Ian Fleming |
Van de Amerikaanse thrillerauteur Jeffery Deaver zijn wereldwijd 20 miljoen thrillers verkocht. Hij is bekend van zijn thrillers met Kathryn Dance of Lincoln Rhyme in de hoofdrol. Een van de succesvolste, The Bone Collector, werd in 1999 verfilmd met Denzel Washington en Angelina Jolie in de hoofdrollen. Deaver werd vier keer genomineerd voor een Edgar Award van de Mystery Writers of America en één keer voor de Anthony Award.
Carte Blanche verschijnt in de Nederlandse vertaling eind mei bij Uitgeverij Unieboek/Het Spectrum.
Een jaar lang feest
Volgend jaar is een jaar lang feest vieren. Dr. No wordt vijftig, en dat moet uitgebreid gevierd worden. Niet meer dan terecht.
Tijdens het veertigjarig jubileum (logischerwijs was dat in 2002) hadden we die lijn met filmhorloges van Swatch. We hadden toen ook dat mooie logootje, zie hier onder. En natuurlijk de twintigste film: Die Another Day, alhoewel wij deze prent in Nederland bij hoge uitzondering pas in januari 2003 konden zien.
Vijftig jaar moet veertig jaar overstijgen, zijn ze bij Eon Productions van mening. Dat lijkt mij op zich geen probleem. Qua film lijkt mij dat een eitje – Die Another Day bleek de slechtste Bond-film ooit. En veel meer dan die horloges en wat hebbedingetje staat mij niet bij. O ja, een waardevolle vermelding is natuurlijk het uitbrengen van de geremasterde soundtracks. Daar was ik nog wel het meest gelukkig mee.
Natuurlijk, de bladen zullen wel vol gestaan hebben. Wan wat is er simpeler om melding te maken van een jubileum? Riedel ouwe koeien uit de sloot, et voila.
Voor het vijftigjarig festijn wordt de hele lijn Bond-films op blu-ray verwacht. Dat is al een grote plus. Uiteraard de grootste klapper komt op 9 november: Bond 23. Wat ze daarbuiten allemaal verzinnen – ik vind het alleen maar leuk. En als ambassadeur van James Bond in Nederland zal ik uiteraard mijn grote mond weer opentrekken op radio- en tv. Ik zit nu, ten opzichte van tien jaar geleden, immers in het hol van de leeuw…
zondag 16 januari 2011
Moneypenny, where’s double-o-seven?
John Bernard Lee. Een rasacteur, voor toneel, film en televisie. Veelal gecast al autoritair figuur. Een hooggeplaatste militair, een politiecommandant, de baas van de Britse geheime dienst. Deze laatste rol bracht hem de meeste faam.
Hij speelde de rol van M in de eerste elf James Bond-films, naast Sean Connery, George Lazenby en Roger Moore. Admiraal Sir Miles Messervy, zoals Ian Fleming hem had genoemd. In de films is zijn naam nooit bekendgemaakt. De enige keer dat hij ‘Miles’ werd genoemd, was door zijn collega Gogol van de KGB in The Spy Who Loved Me (1977).
Met Lois Maxwell en Sean Connery in From Russia with Love (1963) |
Met Sean Connery in Goldfinger (1964) |
Met George Lazenby in On Her Majesty’s Secret Service (1969) |
Ondanks dat Lee het karakter van M met overtuiging bleef neerzetten, verdween het personage gedurende de filmreeks meer naar de achtergrond. Hij kreeg minder te doen, verscheen vaak alleen even aan het begin van de film om 007 zijn opdracht te overhandigen, en liet zich door Bond steeds meer in de hoek zetten. De geheim agent had zijn meerdere helemaal niet nodig.
Het personage van M werd op die manier een verplicht nummer in de Bond-films, evenals Moneypenny. Q, de derde vaste kern, behield de meeste tekst. Hij mocht 007 blijven bedienen van de nieuwste techniek met de daar bijbehorende repliek.
Hoe summier ook, de scènes met Lee bleven altijd intens. Het was fijn om naar de baas van Bond te kijken en te luisteren. Zo’n vaste waarde maakte een nieuwe Bond-film altijd een feest der herkenning. Lee kon er ook niets aan doen dat de schrijvers aan ideeënarmoede lijdden.
Met Roger Moore, Walter Gotell en Barbara Bach op de set van The Spy Who Loved Me |
Daar had in For Your Eyes Only (1981) een einde aan kunnen komen. In het gelijknamige boek van Ian Fleming is M namelijk bevriend met de Havelocks, daar waar het avontuur mee begint. De moord op het echtpaar Havelock is de aanleiding om een onderzoek te beginnen dat leidt naar de Griekse onderwereld.
Het zou Bernard Lee de gelegenheid geven om enige diepgang aan het personage van M te geven. Dat het niet zo mocht zijn, is alleen maar jammer. Voor Lee, voor ons, voor de film. Uit eerbetoon werd de rol niet meteen opnieuw ingevuld, in plaats daarvan krijgen de minister van Defensie Frederick Gray (Geoffrey Keen) en stafchef Bill Tanner (James Villiers) meer speeltijd en vullen zijn de rol van M als het ware gezamenlijk in. Pas vanaf de volgende film is Robert Brown de acteur die de M opnieuw gestalte geeft.
Moonraker (1979) werd daarmee Lee’s laatste optreden als de baas van James Bond. Er wordt gezegd dat Bernard Lee op dat moment zijn scènes altijd speelde met een flinke borrel op. Die drankzucht valt te herleiden naar een persoonlijke tragedie in 1972, waarbij zijn vrouw omkwam tijdens een brand. Lee wist zelf ternauwernood te ontkomen.
Lee’s laatste optreden als M in Moonraker (1979) |
Het echtpaar woonde destijds in een idyllische cottage in het landelijke Kent. In januari 1972 breekt er 's nachts brand uit, waarbij het echtpaar Lee door de vuurzee in de slaapkamer wordt opgesloten. De acteur weet via het raam te ontsnappen, maar een poging om zijn vrouw te redden, mislukt. Als Lee in datzelfde jaar ook nog het slachtoffer van een gewelddadige beroving wordt, raakt hij aan de drank. Vanaf dat moment lukt het hem moeilijk om aan werk te komen en gaat het financieel bergafwaarts.
Drie jaar na het fatale ongeluk, hertrouwt Lee. Hij weet uit zijn depressie te komen, waarna het acteerwerk zich ook weer aanbiedt. Maar de drank blijft.
De Telegraaf, 19 januari 1981 |
De laatste keer dat Bernard Lee in een Bond-film te zien is, is echter in The World Is Not Enough (1999). Daar hangt op het kantoor van de latere M (Judi Dench) een portret van hem.
dinsdag 11 januari 2011
Officieel: Bond 23 op 9 november 2012
maandag 10 januari 2011
Hangplek
Op tv
zondag 9 januari 2011
Anniversaries 2011
Diamonds Are Forever verscheen in Nederland op 23 december 1971 in de bioscoop. Precies een week eerder dan in Engeland. In Amerika was de film op 17 december al te zien.
For Your Eyes Only draaide op 2 juli 1981 voor het eerst in Nederland. Engeland en Amerika gingen ons op respectievelijk 24 en 26 juni voor.
maandag 3 januari 2011
© Bond Blog 2009 — 2024