Lance

Als er één zekerheid zichtbaar is geworden in het nieuwe jaar, is dat er hoop is. Hoop voor iedereen met een minder prettige adem. Hoop voor alle potten en deksels. En vooral hoop voor fans van James Bond. Want dit jaar is overduidelijk geworden dat iedereen, ja echt iedereen, een rasechte Bond-girl kan daten.

Roger Moore en Tanya Roberts in A View to a Kill (1985)

De aanleiding tot deze hoopvolle stemming is echter een treurige: Tanya Roberts. De 65-jarige actrice die vijfendertig jaar geleden de vrouwelijke hoofdrol speelde naast Roger Moore en Christopher Walken in A View to a Kill. Zij overleed in de eerste week van 2021 maar liefst tweemaal.

De bizarre ontwikkeling rond haar tweevoudige dood kreeg de overhand over haar uiteindelijk overlijden. Het is hoe dan ook treurig als iemand op deze leeftijd sterft. Bovendien wezen de sterren in haar voordeel: zij behoorde tot een select groepje met een lange adem. De lange adem van de Bond-girl.

In bijna zestig jaar James Bond-films is het recentelijk pas dat de eerste vrouwelijke hoofdrolspelers overlijden. Let wel: hoofdrolspelers. De James Bond-acteur heeft altijd dé hoofdrol, dan is er zijn voornaamste tegenstander in de belangrijkste bijrol en de vrouw die naast hem op iedere publiciteitsfoto staat: de vrouwelijke hoofdrol.

De hoofdrolspelers uit A View to a Kill

Nadat er binnen een jaar drie hoofdrolspelers uit de jaren 60 zijn overleden (Claudine Auger, Honor Blackman en Diana Rigg), lag het niet in de lijn der verwachting dat Tanya Roberts de vierde zou zijn. God works in mysterious ways…

De fraai ogende Vicky Blum veranderde halverwege de jaren 70 van de een op andere dag in Tanya Roberts, nadat zij in het huwelijksbootje was gestapt met acteur en scenarioschrijver Barry Roberts. Over deze Barry Roberts, die tot zijn dood in 2006 getrouwd bleef met de Bond-girl, bestaat een amusant verhaal opgemaakt door Telegraaf-journalist Henk ten Berge.

Barry en Tanya Roberts

Ten Berge bezocht in de voorzomer van 1985 de Engelse première van de film en komt daar tot de volgende conclusie, aldus De Telegraaf van 20 juni van dat jaar:

‘Tanya lijkt in het dagelijks leven een lijfwacht te hebben in de persoon van Barry Roberts, haar echtgenoot. Hij wijkt geen seconde van haar zijde. Tijdens de hele produktieperiode was dat al zo en ook in de uren na de première volgt hij haar bijna ziekelijk precies op minder dan twee passen afstand. Al haar bewegingen en haar woorden worden door hem gekopieerd en gecontroleerd. (…) Een filmproducent moet echter gek worden van zo’n eeuwige schaduw, die zich bovendien voortdurend met alles bemoeit. „Een paar rollen gingen op het laatste moment helaas niet door,” vertelde Tanya toen ze het over haar carrière had. „Om onduidelijke redenen.” En de begeerde rol tegenover Dudley Moore in „10” werd ter elfder ure van haar afgenomen en aan Bo Derek gegeven. „Omdat ze een blondine wilden”, meent Tanya. Maar veel minder blond dan Bo is zij niet. Nee, het moet om die man geweest zijn. Dat uurtje aan tafel werden we al zenuwachtig van ’m.’

Tot zover naamgever en bodyguard Barry Roberts. Terug naar het heden. Terug naar Lance, het levende bewijs dat er licht gloort aan het eind van de tunnel, dat er een einde komt aan de pandemie, dat we No Time to Die op enig moment gaan zien. 

Over deze Lance O’Brien, zoals meneer Tanya Roberts heet, is nagenoeg niets bekend. Noch is bekend of het tweetal gehuwd was, zoals sommige bronnen beweren, of de twee er een liefdesrelatie op nahielden of dat ze enkel overburen waren. Niets ten nadele van Lance, maar hoe minder nauw de relatie klinkt, des te realistischer het scenario. Tanya hield zielsveel van dieren. Laat dat even duidelijk zijn.

Tanya de dierenvriend, let op Lance’ elleboog in de spiegel

Sinds het overlijden van Barry vertoonde Tanya zich steevast alleen op de rode loper. Even stralend als anders. Een mooie vrouw is een mooie vrouw en dat was zij onbetwist. Met de kennis van nu is het helemaal niet raar dat Tanya daar solo over het roodkleurig karpet schreed.

Tanya was een weldoener, maar dan wel het liefst privé. Ze gunde Lance het zicht op haar. Dan begon hij kopjes te geven, luid spinnend te saliveren. Een aai over zijn bol en hij was tevreden. Ze hield van zijn gezelschap, altijd een luisterend oor. Maakt niet uit waarover zij klaagde; wintertenen, tepelkloofjes, ingescheurde nagelriemen, aanhoudende couperose, de woestijndroogte down under. Lance knikte gedwee, gaf haar een kopje thee, haalde de rest van de boodschappen in huis, boende de vloer, streek de was, poetste het glas, maaide het gras, plakte haar band, las voor uit de krant, zette het vuilnis aan de weg, snoeide de heg, warm water voor het bad… Tsja, toen werd hij het op een goed moment wel zat…

Lance en Tanya

Maar even serieus nu. Al was hij de zoon van Brad Pitt en George Clooney, het blijft een raar verhaal. Tanya werd de dag vóór kerst niet goed. Volgens het ene artikel tijdens het uitlaten van de viervoeters, een andere bron meldt dat zij onwel naast haar bed werd gevonden. Hoe het ook zij, in het ziekenhuis moest zij aan de beademing en daar is zij niet meer vanaf gekomen.

Op de eerste zondag van het nieuwe jaar heeft Lance afscheid van haar genomen. Wegens de huidige restricties in het ziekenhuis verliep het allemaal nogal chaotisch. Tanya sloot voor de laatste keer haar ogen, Lance verliet gedesillusioneerd het hospitaal en kon niemand anders bedenken dan Mike Pingel te bellen. Pingel, Tanya’s zelfbenoemde pr-adviseur, had die dag toch niets te doen en klom gelijk in de pen. Binnen mum van tijd was het bericht over het overlijden van de Bond-girl en Charlie’s Angel wereldnieuws en kregen Lance en Mike hun minute of fame.

Totdat niet veel later Lance in een live-verbinding met een tv-show plots een telefoontje krijgt. Cedars-Sinai Medical Center aan de lijn: Tanya is niet dood. Nog niet althans. Lance nog meer in shock, social media ontploft, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Na een soap van twee dagen overlijdt Tanya Roberts op maandag alsnog, 65 jaar jong plus die ene dag. Een gecompliceerde urineweginfectie is de actrice uiteindelijk fataal geworden. De hoop dat zij op dinsdag opnieuw zou ontwaken, bleek ijdel.

Sterven met glamour komt alleen maar voor in Dallas, zoiets gebeurt niet echt.

Deze column is ook verschenen bij James Bond Nederland.