Casino Royale was top. De context van de gunbarrel was vlak voor de begintitels een prima zet. Maar dan...
In de roos: Casino Royale (2006) |
Om het kroonjuweel niet direct door de plee te spoelen zijn er nogal wat smoezen verzonnen om de gunbarrel aan het eind van de film te plaatsen. Bond was Bond nog niet zoals we hem kenden. Pas aan het eind van Quantum of Solace zou dat het geval zijn, en dat zou pas echt tot ons doordringen als we pas dán de gunbarrel zouden zien.
Quantum of Solace (2008) |
Slappe hap natuurlijk. Zeker als ten tijden van Skyfall wordt gezegd dat Barbara Broccoli wilde breken met het beeld dat haar vader Cubby had geschapen, zeg maar, met de oude Bond. Daniel Craig is van haar en dat zullen we weten ook. Want ook in Skyfall zit het begin van de film aan het eind.
Skyfall (2012) |
Regisseur Sam Mendes hielp haar nog een handje door een beginshot te gebruiken dat bijzonder onhandig rijmt met een gunbarrel; Bond die het beeld inloopt, zoals hij ook in de gunbarrel doet. Had dan een ander shot gebruikt! Mendes had het wel geprobeerd, maar het lukte niet om die twee samen te voegen. Weg met die gunbarrel, die parkeren we wel weer op de plaats waar niemand hem nog hoeft te zien.
Het openingsshot van Skyfall |
Skyfall markeerde bovendien vijftig jaar James Bond. Dan is geen enkel excuus op zijn plaats.
Nu de gunbarrel bij Spectre weer in ere is hersteld, maakt dat voorgaande edities alleen maar onbegrijpelijker en een tikkel frustrerend. Geen van voorgaande smoezen houdt nog stand, zeker die van Barbara niet, want het beeld van Cubby (waar echt niemand aan dacht in de bioscoop) is weer helemaal terug.
Dusss, als de sodemieter terug dat montagehok in. Copy/paste die voorlaatste twee gunbarrels weer aan het begin, laat de goede oude David Arnold voor een paar stuivers het geheel muzikaal aan elkaar breien en stuur iedereen die dat wil een vervangend blu-raytje op. Dan lullen we er nooit meer over...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten