Honderd jaar Walter Gotell

Het is vandaag de honderdste geboortedag van Walter Gotell. Gotell was te zien in zeven James Bond-films. Eenmaal als schurk Morzeny in From Russia with Love (1963) en later als terugkerend personage General Gogol in The Spy Who Loved Me (1977) tot en met The Living Daylights (1987).

Walter Gotell werd in 1924 geboren in het Duitse Bonn en groeide op in Berlijn. Met het opkomend nazisme in de jaren 30 van de vorige eeuw, besloot het gezin Duitsland te verlaten, waarna de familie in Engeland terechtkwam.

Daar ontwikkelde Gotell zich tot veelgevraagd acteur in met name oorlogsfilms waarin hij vaak als Duitse militair te zien was. Later kwamen hier allerhande andere rollen bij en klopte ook televisieseries veelvuldig bij hem aan als ze een autoritair figuur nodig hadden. Gotell heeft een reeks film- en tv-credits om duizelig van te worden.

In 1963 werd hij aangetrokken voor de rol van SPECTRE-trainingsleider Morzeny. Hij heeft voor Blofelds misdaadorganisatie moordenaar Red Grant in de aanbieding:

„This Grant is one of the best men we’ve ever had. A homicidal paranoid. Superb material.”

Later doodt hij in opdracht van de SPECTRE-baas schaakgrootmeester Kronsteen die heeft verzaakt James Bond om te leggen. Als Morzeny zelf achter 007 aangaat en de geheim agent die per boot richting Venentië vaart insluit, delft de schurk het onderspit als Bond met behulp van vaten brandstof het wateroppervlak in lichterlaaie zet.

Halverwege jaren 70 wordt de acteur opnieuw gevraagd voor James Bond. Ditmaal als de Russische KGB-generaal Gogol, die vanaf The Spy Who Loved Me keer op keer terug mag komen. Met de ene keer als voornaam ‘Alexis’ en een andere keer heet hij ‘Anatol’.

Gogol wordt opgevoerd als strenge maar rechtvaardige Sovjetgeneraal waar voor het westen best zaken mee te doen is. In de latere films is hij tegen het eind van het verhaal veelal in een vriendelijk onderonsje te zien op M’s kantoor met de MI6-chef en Sir Frederick Gray, de minister van Defensie.

In de laatste James Bond-film waaraan hij meewerkte, The Living Daylights, was in een vroeg stadium van het script een veel grotere rol voor Gotell weggelegd. Deze kon hij wegens zijn broze gezondheid niet aannemen, waarna het script werd herschreven en de rol van General Pushkin werd geschapen. Gotell duikt in die film enkel kortstondig op in de laatste scène.

Walter Gotell overlijdt in 1997 op 73-jarige leeftijd.