Een gewaagde gok

Die insiders toch. Vertellen ze eerst dat Steven Knight al 142 pagina’s van de nieuwe Bond-film heeft gepend, om het daarna ‘de meest gewaagde gok’ sinds de benoeming van Daniel Craig als 007 te noemen. Want een script schrijven zonder te weten wie James Bond gaat spelen, is volgens die insiders onbegonnen werk.

Laten we het artikel van Celebrity Entertainment News maar met een korrel zout nemen. Het medium kan zich beter bezighouden met beroemdheden stalken en niet met verslaggeving rond het filmvak.

Als de we tijdlijn van de James Bond-films er eens bij pakken, waarom ook niet in dit geval, blijkt dat deze nieuw te maken film niet de enige is waarvan tijdens het schrijven de hoofdrolspeler nog niet bekend is. Zoals dat bij veel filmscripts het geval is. Van synopsis tot treatment en van filmscript tot shooting script zit nogal een ontwikkeling. En zelfs tijdens het filmen worden regelmatig scriptwijzigingen aangebracht.

Casino Royale (2006)

Schrijvers Neal Purvis en Robert Wade beginnen in januari 2004 met een eerste versie van het script van Casino Royale, dat uiteindelijk wordt afgerond in juli 2004. Van een nieuwe James Bond is op dat moment nog geen sprake, Pierce Brosnan wordt tijdens dit schrijfproces pas bedankt voor zijn bewezen diensten. Het is duidelijk dat hij niet past in de nieuwe weg die de filmmakers willen inslaan  Als de eerste versie van het script klaar is in juli 2004, is er geen James Bond.

In februari 2005 verbindt Martin Campbell zich als regisseur aan het filmproject, het is zijn tweede Bond-film na GoldenEye (1995). In het voorjaar van 2005 duikt de naam van Daniel Craig op in het geruchtencircuit. Maanden later, op 29 september 2005, doet Craig auditie voor de rol. Kort daarop krijgt hij een telefoontje dat hij zich inderdaad officieel Bond nummer zes mag noemen. Het nieuws wordt uiteindelijk wereldkundig gemaakt op 14 oktober 2005; deze week precies twintig jaar geleden. Eind januari beginnen de camera’s voor Casino Royale te draaien. Dat is twee jaar nadat Purvis en Wade aan hun eerste versie begonnen en vier maanden na de screentest van Daniel Craig.

GoldenEye (1995)

Deze film kent een groot aantal herschrijvingen. Michael France levert zijn eerste versie in op 11 maart 1994. Timothy Dalton heeft de rol van 007 op dat moment nog geen vaarwel gezegd. Dat doet hij een maand later op 12 april. Een krappe twee maanden later, op 8 juni 1994, wordt Pierce Brosnan aangekondigd als James Bond nummer vijf. Brosnan stond jaren daarvoor al eerder in de startblokken om aan de rol van zijn leven te beginnen. Het lot besliste echter anders, en het wachten was het waard voor de Ierse acteur.

Na de benoeming van Brosnan wordt het script van France geheel herschreven door onder meer Jeffrey Caine en daarna door Bruce Feirstein, die zich op dat moment helemaal op de nieuwe Bond-acteur kunnen richten.

The Living Daylights (1987)

In een tijd dat de Bond-films nog met de regelmaat van één pauzejaar verschijnen, beginnen scenarioschrijvers Richard Maibaum en Michael G. Wilson eind oktober 1985 met een eerste treatment van ‘Bond 15’. A View to a Kill was vijf maanden eerder uitgekomen. Het is wel duidelijk dat die film Roger Moores laatste wapenfeit als 007 is (hoewel de deur nog op een kleine kier staat). De eerste versie van het script daarentegen, verhaalt over de jongere jaren van James Bond bij de marine. Een idee dat door producent Broccoli wordt afgewezen.

Begin december 1985 kondigt Roger Moore zijn definitieve vertrek aan als, op dat moment, langstzittende James Bond. In een derde en vierde treatment diezelfde maand krijgt het filmverhaal steeds meer vorm en bij die laatste is inmiddels gekozen om Ian Flemings korte verhaal The Living Daylights als uitgangspunt en als volgende titel te gebruiken. Er is op dat moment nog geen acteur voor de rol van 007 gekozen.

Vanaf januari 1986 begint het castingproces, als op 12 mei van dat jaar Pierce Brosnan een glorieuze screentest aflegt. Cubby Broccoli is overtuigd en Brosnan wordt een contract aangeboden om als James Bond nummer vier aan te treden. Echter gooit de productie van de Amerikaanse tv-serie Remington Steele waar Brosnan de hoofdrol vertolkt roet in het eten. De acteur is contractueel verplicht om nog één laatste seizoen te maken.

In allerijl wordt gezocht naar een vervanger die eind juli wordt gevonden in Timothy Dalton. Een acteur die producent Broccoli al jaren op het oog heeft, maar eerder aangaf dat de rol hem intimideerde. Deze keer hapt Dalton toe en op 8 augustus 1986 wordt hij officieel aangekondigd als James Bond nummer vier. Eind september beginnen voor Dalton de eerste filmopnamen.

Live and Let Die (1973)

Voor Live and Let Die was de hoop gevestigd op de terugkeer van Sean Connery. Maar Connery houdt voet bij stuk; Diamonds Are Forever is echt zijn laatste Bond-film geweest.

Schrijver Tom Mankiewicz levert in het voorjaar van 1972 zijn eerste versie van het script van Live and Let Die in. Ook hij doet nog een poging om Connery over te halen, maar tevergeefs. Producenten Saltzman en Broccoli moeten echt op zoek naar een nieuwe 007 en komen uit bij Roger Moore. Die deal is snel beklonken en op 1 augustus 1972 maakt James Bond nummer drie zich bekend. Met het uiteindelijke shooting script van Mankiewicz van oktober gaat regisseur Guy Hamilton nog diezelfde maand van start.

On Her Majesty’s Secret Service (1969)

Deze productie stond al langer op de rol. In juni 1964 heeft schrijver Richard Maibaum een eerste treatment af; Goldfinger moet op dat moment nog uitkomen. Met de haast waarmee de films in die tijd werden gemaakt, was het zaak er vroeg bij te zijn. OHMSS wordt echter op de lange baan geschoven en Thunderball krijgt voorrang. Als Thunderball in december 1965 zijn première beleeft, heeft Maibaum het project OHMSS weer opgepakt. Eind maart 1966 levert hij zijn script van die film in, dat verhaaltechnisch direct volgt op Thunderball.

Ook deze keer gaat het niet door; You Only Live Twice wordt verkozen als vervangende productie. Richard Maibaum is niet betrokken bij die film. In 1967 levert Maibaum nog een aantal versies van On Her Majesty’s Secret Service af om uiteindelijk in 1968 met een shooting script te komen. Niet lang daarvoor, in juni, juli en augustus van dat jaar, wordt George Lazenby uitgebreid getest als mogelijk nieuwe James Bond. Na het stuntgevecht met stuntleider George Leech en worstelaar Yuri Borienko, komt de onervaren Lazenby uit de bus als James Bond nummer twee. Zijn officiële aankondiging volgt begin oktober 1968 en niet veel later die maand beginnen de camera’s al te draaien. 

Dr. No (1962)

De eerste James Bond-film Dr. No heeft wat dat betreft een andere aanloop. Het treatment voor die film is amper klaar in september 1961 of Sean Connery wordt een maand later al gepresenteerd als James Bond. Een compleet script laat op dat moment nog op zich wachten. Pas in januari 1962 is een final shootingscript gereed. Een week later draaien de camera’s al op Jamaica met de aankomst van James Bond op het vliegveld.

Dus... om te stellen dat de nieuwe Bond-productie een gok neemt door nú al aan een filmscript te beginnen, is pure onzin. Het is juist prettig dat Steven Knight bijtijds aan het verhaal kan gaan schaven. Het uiteindelijke script dat verfilmd gaat worden, zal hoe dan ook de nodige aanpassingen krijgen. Wie dan ook straks de tuxedo aantrekt en de Walther oppakt, vormt naar aanleiding van het script en de regie-aanwijzingen vanzelf zíjn Bond.

Ik zag trouwens nog een betrekkelijke nieuweling in Steven Knights nieuwe serie House of Guinness op Netflix. Een jongen die we mijns inziens in de gaten moeten houden: Louis Partridge. Als ze dan tóch naar een relatief onbekende Engelsman zoeken...