Relax TV

Waarom rond middernacht is mij een raadsel. Misschien omdat er niet veel mensen zijn die On Her Majesty's Secret Service nog nooit hebben gezien. Voor diegenen wil ik zeggen: kopen die film! En wie dat toch niet aandurft - vooruit, je mag vannacht de tv aanzetten. Om 0:10 (!) uur tot 3 uur 's nachts op Net5. Alsof het een Tiroler blote borstjes-film is. Neen, OHMSS speelt zich af in Zwitserland, niet in Oostenrijk. En daarna heerlijk bijkomen met Relax TV...

Stuntman Martin Grace (67) overleden

De man die van Roger Moore een échte held maakte, Martin Grace, is woensdag overleden. De Ierse stuntman werkte mee aan zeven Bond-films in de jaren zestig, zeventig en tachtig.

Bekend is vooral het ongeluk op de set van Octopussy (1983). Waarbij Grace werd geraakt door een stilstaand object terwijl hij hangend aan de zijkant van een trein voorbij raast. Het werd hem bijna fataal – hij brak bijna alles in zijn lichaam dat te breken was. Wonderwel revalideerde Martin Grace weer in rap tempo en stond hij voor A View to a Kill gewoon weer op de set.

Martin Grace als James Bond in Octopussy (1983)

Als stuntdubbel voor Roger Moore in Moonraker (1979)

Naast een handvol Bond-films, was Grace ook stuntdubbel voor Roger Moore in The Wild Geese, North Sea Hijack, Escape to Athena, Sea Wolves en The Naked Face. Daarnaast werkte hij ondermeer mee aan de eerste Superman-film met Christopher Reeve, de eerste drie Indiana Jones-films, Willow, Patriot Games, King Arthur en als laatste film The Number 23 (2007) met Jim Carrey.

In november vorig jaar was Grace betrokken bij een fietsincident, waarbij hij zijn bekken brak. Deze maand werd hij met ademhalingsproblemen opgenomen in een Spaans ziekenhuis. Daar is hij uiteindelijk overleden aan een aneurysma.

Failliet

Het is triest: net als filmstudio's gaan ook voetbalclubs failliet. Maandag de beurt aan HFC Haarlem. De voetbalclub waar ik als tiener ruim vier jaar heb gespeeld. Jaloezie alom toen ik van mijn oma een zelfgebreide Haarlem-trui (rood/blauw) kreeg met hoofdsponsor Mita erop. Zelfs de jongens die ik alleen in trainingspak kende, wilden plots een wollen trui.

Het zat er aan te komen. Al heel lang. Waarschijnlijk had de Wikipediaan daarom zijn tekst al klaar. Want binnen een mum van tijd stond er op de internetencyclopedie te lezen: HFC Haarlem, voormalig voetbalclub. Opgericht in 1889, opgeheven in 2010. Wikipedia, daar kan geen boekwerk tegenop. Een papieren editie is bij uitgave al gedateerd.

Zo was in oktober Wikipedia mijn eerste bron die over het overlijden van Joseph Wiseman (Dr. No) berichtte. Bij het zoeken naar een persoonbeschrijving van welke prominente figuur dan ook: kijk op Wiki. Alleen blijft de James Bond-sectie qua informatie wat achter. Ik heb ooit zelf een lijstje met film-karakters opgezet, dat na verloop van tijd inderdaad door anderenwerd opgepikt. Maar als we het over de Bond-films zelf hebben, is de informatie aan de karige kant en soms ronduit slecht geschreven. Maar misschien geldt dat ook voor andere onderwerpen waar ik geen kaas van heb gegeten.

Dat HFC Haarlem na ruim 120 jaar niet meer bestaat, daar was Wikipedia wederom weer erg snel mee. Waarschijnlijk was het een aanhanger van Telstar die het bericht heeft geplaatst...

Botsende ego's

Herrie rondom de beste Bond-song. Zie hier de botsende ego's van meester John Barry en de jonge honden van a-ha. Met een resultaat om trots op de te zijn. Is het toch nog ergens goed voor geweest...



En van diezelfde film If There Was a Man van The Pretenders. Ik kende deze videoclip nog niet.

De beroemdste film uit 1962

Niet te missen vandaag, die andere beroemde film uit 1962: Lawrence of Arabia.

Natuurlijk is deze gelukkig door iedereen al gezien, want tijdens zo'n tv-vertoning komt dat prachtige beeld niet helemaal lekker over. Camerawerk van Freddy Young (You Only Live Twice) en muziek van Maurice Jarre, weet je nog?

Quizvraag: wat is de beroemdste film uit 1962. Dr. No of Lawrence of Arabia?

Moeilijk.

Om 20.30 uur op RTL 7.

Lachfilm

Vanavond The Living Daylights maar weer eens op tv. Een kentering in de Bond-serie, want 007 werd met Timothy Dalton plots een stuk serieuzer. Maar dat valt met Daniel Craig als huidige Bond helemaal niet meer op. Want wie de serieuze Dalton in The Living Daylights vergelijkt met de serieuze Daniel Craig in Casino Royale, denkt bij deze eerste in een lachfilm terecht te zijn gekomen.

...Dat mag wel iets genuanceerder, toegegeven: The Living Daylights is een goede film, maar oogt minder serieus dan altijd wordt aangenomen. De situaties waarin Bond terecht komt zijn soms behoorlijk slapstick. Neem bijvoorbeeld de scène waarin Jeroen Krabbé in de Pig wordt gestopt. De manier waarop Bonds handlanger Rosika Miklos de supervisor uitschakelt is tenenkrommend.

Zo is er ook een terecht geschrapte scène, te zien als extra op de dvd. Hierin ontnapt Bond op een zogenaamd vliegend tapijt. Gelukkig heeft deze stunt de uiteindelijke film niet gehaald.

Jeroen Krabbé als Georgi Koskov is ook niet helemaal serieus te nemen als boef. Hij doet het vooral leuk als schlemielige overloper, maar zijn dubbele agenda komt minder overtuigend over. Joe Don Baker (die we later nog zouden zien als Jack Wade in GoldenEye en Tomorrow Never Dies) speelt het grote kind Brad Whitaker. Die meer op heeft met tinnen soldaatjes en levensgrote poppen van zichzelf, dan dat hij een volwaardige tegenstander is. Bond veegt erg makkelijk de vloer met ze aan.

Natuurlijk zitten er ook tal van sterke staaltjes in de film. De pretitles op Gibraltar, de 'ontvoering' van Koskov, Bond die de opdracht krijgt generaal Pushkin te elimineren, de samenwerking met Saunders, het eindgevecht met Necros. En vergeet vooral de waanzinnige goede muziek niet, met name de titelsong van a-ha en The Pretenders op de walkman van Necros.

Al met al is The Living Daylights een ontzettend fijne Bond-film geworden. Pas echt serieus werd het met opvolger Licence to Kill, de tweede Dalton, die ik bij nader inzien toch net iets beter vind.

Team A

Nog vóór James Bond was er voor mij The A-Team. Ik was als kleine jonge echt een fan. Geen idee waar de verhaaltjes over gingen, maar de actie en het knutselwerk van het team maakte de serie voor deze analfabeet een favoriet.

Jaren later nog eens teruggezien, maar meer dan nostalgische gevoelens maakte het niet bij me los. Het was toch behoorlijk flauw. Onecht ook. Maar dat schijnt altijd de charme van The A-Team te zijn geweest: er werd veel, heel veel geschoten, maar doden vielen er nooit.

Ik heb mij laten vertellen dat in The A-Team regelmatig actiescènes te zien waren die oorspronkelijk voor diverse Bond-films waren geschoten. Een ontploffende helikopter die de Bond-film niet haalde, werd gekocht door het A-Team-team en vervolgens in de aflevering gemonteerd.

Deze zomer is er dan de langverwachte speelfilm. De trailer ziet er goed uit, naar de maatstaven van nu uiteraard. Ik vermoed ook dat er doden gaan vallen.

De nieuwe koppen, onder aanvoering van Liam Neeson, zijn even wennen. Dat komt ook omdat de oorspronkelijke serie het juist van de smoelen moest hebben: de witte haren van George Peppard, de hanekam van Mr. T. Ook nu zitten die er in om de karakters te herkennen, maar allemaal dus gemodelleerd naar de oorspronkelijke acteurs. Heel begrijpelijk, maar toch vreemd.

Harde feiten

Leuk hoe dat kan gaan: Paul de Leeuw twittert gisteren naar aanleiding van Schavuit van Oranje dat prins Bernhard is gebaseerd op James Bond. De Belgische media is daarop ingesprongen en via via bij mijn collega (koningshuisdeskunidge) Ben Kolster terechtgekomen. Die heeft vanavond netjes zijn woordje gedaan in het radioprogramma Feiten en Fillet (vanaf 15'30"). Uiteraard na grondig overleg met ondergetekende.

Rood-blauw

Als ik 't niet dacht: kutkrant The Sun beweert dat de volgende Bond-film in 3D opgenomen gaat worden. De aloude rood-blauwbril kan weer van stal worden gehaald nu de techniek eindelijk een degelijk resultaat laat zien in Avatar.

Met het succes van de James Cameron-film, plus nog een handvol komende projecten, heb ik serieus gedacht dat Eon deze toverformule ook voor de volgende Bond-film gaat overwegen. Maar nu The Sun er ook over begint, geloof ik er opeens niks meer van.

Zondag ga ik naar Avatar. Eens kijken hoe de nieuwe Bond-film gaat worden...

Road to Perdition

Wat zo'n sneeuwstorm al niet oplevert. Ik kijk nooit naar SBS (wist praktisch niet dat die zender bestond) maar krijg op mijn schuiladres wel opeens Bond-nieuws voor de kiezen: Daniel Craig EIST dat Sam Mendes Bond 23 gaat regisseren.

Dat lijkt me een tikkeltje overdreven. Craig heeft niets te eisen.

Neemt niet weg dat Mendes een prachtige optie is. Natuurlijk zou het fijn zijn als de regisseur van Road to Perdition, waar Craig ook in zat, een Bond-film zou regisseren. Maar dat zou dan opnieuw een eigenzinnige film opleveren.

Craig vindt Quantum of Solace bij nader inzien toch iets tegenvallen. Wij ook. Vandaar een veilige keuze: Mendes. Volgens Craig dan. Want ik denk dat de echtgenoot van Kate Winslet ook een heel eigen draai aan zijn Bond-film zal geven.

Maar voor het zover is - de problemen rond MGM zijn nog lang niet over. Eerst dat maar eens afwachten.

Sam Mendes. Ook dat wordt vervolgd.

Jaws

Voordat Bonds grootste schurk opduikt in The Spy Who Loved Me, was Jaws al een aantal jaren eerder wereldberoemd geworden als haai. Of niet helemaal. De Spielberg-film heet Jaws, maar de haai zelf heeft geen naam. Maar dat terzijde.

Ik ben een groot liefhebber van deze horrorfilm uit 1975. Omdat het een no-nonsense film is. Het verhaal is simpel, weet de spanning twee uur vast te houden. Niet in de minste plaats vanwege Bond-boef Robert Shaw in een van zijn laatste rollen én de fantastisch effectieve deunen van John Williams. Een regelrechte voltreffer.

Afgelopen week heb ik de vierdelige Jaws-serie weer gezien. Die gaat van subliem, naar aardig tot slecht en vervolgens naar iets minder slecht. Waarbij ik moet aangeven dat Spielberg er na de eerste film niets meer mee te maken wilde hebben.

Om de slechtste van het kwartet er even bij te nemen: deze film is lachtwekkend slecht. Maar dat komt voornamelijk door de 3D-effecten die uiteraard totaal niet overkomen op tv. En daar zou je toch een oogje dicht moeten knijpen. Maar dat doe je niet, omdat het er belachelijk uitziet. Je gelooft namelijk je ogen niet als je dat broddelwerk ziet. Net zoals die belachelijke kytesurfscène uit Die Another Day.

Zonder deze effecten zou het een iets minder slechte film opleveren. Maar nu 3D weer helemaal hot is in de bios (Avatar, Alice in Wonderland, Toy Story) zou ik zeggen: maak een remake. Het verhaal over Seaworld is lang zo gek niet en kan met de juiste aanpak een spannende film opleveren. En één tip: laat die haai iets minder vaak zien.

Onze Jaws, hier links, heeft het niet eens drie films volgehouden. Gezien zijn tweede en laatste optreden (in Moonraker) is dat maar goed ook. Daar had de haai een voorbeeld aan moeten nemen.

Schavuit van Oranje

Volg de James Bond-avonturen van prins Bernhard vanaf vanavond bij de VPRO. In vier delen worden fictieve en waargebeurde verhalen door elkaar geweven, met als resultaat een serie rondom 'een gedroomd filmpersonage'. Aldus schrijver Tomas Ross, op wiens boek de serie is gebaseerd.

Ook Ross haalt de link Bernhard/Fleming aan in de voorpublicatie in de VARAgids van deze week. De schrijver beweert dat Ian Fleming Bond-acteur Sean Connery op het eerste gezicht geen goede 007 vond — vanwege zijn borsthaar! Fleming had namelijk zelf geen borsthaar en Bond is immers gebaseerd op zijn geestelijk vader. En op prins Bernhard.

Volgens Ross had Bernhard met gemak een betere 007 gespeeld dan Connery. Maar Bernhard hoefde hem niet te spelen. Bernhard wás Bond.

We kunnen het vanavond zien in Bernhard, schavuit van Oranje om 22.05 uur op Nederland 1.

Bond for sale

Nooit meer een nieuwe James Bond-film. Dat is geen vrolijk bericht om 2010 mee te beginnen. De toekomst van 007 hangt aan een zijden draad nu MGM op de rand van de afgrond staat. Zelfs Eon Productions weet niet wanneer en óf er uberhaupt een 23e Bond-film gaat komen.

Bond for sale (ik heb maar geen bod gedaan). Dat houdt niks anders in dan dat de filmrechten naar een andere studio verhuizen. Wie wil Bond nu niet hebben? Dat houdt overigens niet automatisch in dat die nieuwe studio ook aan de slag wil met een nieuwe film. Maar misschien is de grootste vraag in dezen: is er een studio die MGM wíl overnemen?

Daarvoor let ik te weinig op. Echt geen idee hoe dit precies in elkaar steekt. Tot For Your Eyes Only in 1981 werden de Bond-films onder de vlag van United Artists gemaakt. UA werd kort daarop opgeslokt door MGM en vanaf Octopussy kwam daar opeens die leeuw in beeld. Dat duo bleef tot en met Tomorrow Never Dies in 1997, daarna tweemaal alleen MGM en vanaf Casino Royale samen met Columbia (dat weer onderdeel is van Sony). Dus het lijkt mij dat Columbia Pictures de beste papieren heeft.

Maar zo simpel zal het wel niet zijn. Wordt gauw vervolgd.