Honderd jaar Peter Hunt

Vandaag markeert de honderdste geboortedag van James Bond-editor en -regisseur Peter Hunt. Hunt werkte van Dr. No (1962) tot On Her Majesty’s Secret Service (1969) aan alle zes James Bond-films uit de jaren 60. Voor de laatste werd hij gepromoveerd tot regisseur.

Hunts kenmerkende stijl van monteren gaf de James Bond-films van begin af aan een enorme vaart mee. Waar het in de jaren 60 nog gebruikelijk was lange shots te draaien, knipte Peter Hunt de scènes van de eerste James Bond-films in kleine stukjes, waardoor met name de actiescènes een natuurlijke snelheid meekregen. Hunt werd daarmee een waardevolle medewerker voor de vroege Bond-films, wat hem via de rol van second unit director voor You Only Live Twice (1967) uiteindelijk bracht tot regisseur.

On Her Majesty’s Secret Service was Hunts eerste regieklus. De kersverse regisseur wilde trouw blijven aan het werk van Ian Fleming en leverde daarmee in alle opzichten een uniek Bond-product af, dat sinds zijn dood in 2002 enkel in waardering is gestegen. Veel fans, onder wie ondergetekende, rekenen zijn Bond-film tot de beste uit de reeks.

Nadien werd Hunt gevraagd voor enkele volgende Bond-films, die uiteindelijk werden gedraaid door respectievelijk Guy Hamilton, Lewis Gilbert en John Glen. Ook wees hij de regie van Never Say Never Again af; altijd trouw gebleven aan zijn vroegere werkgever, wilde Hunt niet meewerken aan een film die rivaliseerde met die van Cubby Broccoli.

In de jaren 70 regisseerde Hunt onder meer Gold (1974) en Shout at the Devil (1976) met Roger Moore in de hoofdrol. Eerder regisseerde hij afleveringen van Moores tv-serie The Persuaders! 

Peter Hunt bleef films maken tot eind jaren 80. Daarna trok hij zich met zijn partner terug in Santa Monica, Californië. Daar overleed hij in de zomer van 2002 op 77-jarige leeftijd aan de gevolgen van hartfalen.

Het laatste interview dat Peter Hunt gaf, was aan VPRO’s Andere Tijden. De aflevering De ‘vergeten’ James Bond uit 2002 is hier terug te zien.

Honderd jaar Richard Vernon

Richard Vernon zou vandaag honderd jaar zijn geworden. De Engelse acteur speelde in 1964 tegenover Sean Connery en Bernard Lee de rol van Colonel Smithers in de derde James Bond-film Goldfinger.

Vernon werd voor film en tv regelmatig gecast als aristocraat, politicus of hooggeplaatste militair. Hij was al op jonge leeftijd grijs en kalend. In het jaar dat Goldfinger werd opgenomen werd de acteur 39 jaar; hij was slechts vijf jaar ouder dan Sean Connery.

Vernon speelde naast Goldfinger in onder meer de Beatles-film A Hard Day’s Night (1964), The Satanic Rites of Dracula (1973) met Christopher Lee, The Pink Panther Strikes Again (1976), Evil Under the Sun (1982) van Goldfinger-regisseur Guy Hamilton en het met Oscars overladen Gandhi (1982). Daarnaast was hij te zien in de vaste kliek Britse tv-series vol met andere acteurs uit de Bond-films zoals The Avengers, The Saint en The Persuaders! In 1996 speelde hij zijn laatste filmrol.

Richard Vernon overleed in december 1997 op 72-jarige leeftijd aan de gevolgen van Parkinson.

James Bond uitgeleverd aan Amerika

‘Kans bestaat dat franchise wordt uitgemolken met tv-series’

Wat moet er van James Bond terechtkomen nu hij in Amerikaanse handen is gevallen? Zijn fans zijn er niet gerust op. ,,Ik ben bang dat zijn nieuwe films niet meer in de bioscoop gaan verschijnen, maar op de streamingsdienst van Amazon”, aldus 007-kenner Jasper Hartog.

Skyfall (2012)

Door Ab Zagt

Zal James Bond ooit nog de degens kruisen met een schurk die de herkenbare veroveringsdrang en duistere praktijken van Donald Trump en zijn rechterhand Elon Musk met zich meedraagt? De kans lijkt uiterst gering nu de filmrechten van de beroemde Britse geheim agent, een creatie van schrijver Ian Fleming (1908-1964), zijn verkocht aan de Amerikaanse multinational Amazon van ondernemer Jeff Bezos die zelf ook niet van onbesproken gedrag is.

Voor het bedrag van naar verluidt 1 miljard dollar is de franchise van Bond, beheerd door Barbara Broccoli (dochter van de legendarische producent Albert ‘Cubby’ Broccoli) en haar halfbroer Michael G. Wilson, verkocht aan Amazon die daarmee de vrije hand heeft gekregen om met het personage aan de haal te gaan. Wat hun exacte plannen zijn is onduidelijk maar de fanclubs van Bond houden hun hart vast.

Impressie van Idris Elba als 007

,,Toen het nieuws naar buiten kwam reageerden veel fans geschokt”, zegt 007-kenner Jasper Hartog, bekend van Bondblog.nl. „Velen vonden het vreselijk. De kans bestaat dat de franchise behoorlijk uitgemolken gaat worden met televisieseries over Bond of afgeleide speelfilms die over Miss Moneypenny gaan. Daar zit ik persoonlijk niet op te wachten. En het ergste kan zijn dat de volgende Bond-film niet meer in de bioscoop verschijnt maar wel op Prime, de streamingsdienst van Amazon. Dan gooi je een hele traditie overboord.”

Insiders in Hollywood vrezen dat het Bond-merk in handen van Amazon net zo wordt uitgemolken als Disney heeft gedaan met de Marvel- en de Star Wars-sequels en afsplitsingen. Een eindeloze reeks vervolgen waar de fans lang niet altijd op zitten te wachten. Verzadiging ligt dan al snel op de loer.

Hartog wijst wel op een positief aspect van de verkoop. „Eindelijk komt er hopelijk wat schot in de Bond-producties. Sinds de laatste film, No Time to Die (2021), is er niets meer vernomen over een nieuw avontuur. Er ligt bijvoorbeeld geen nieuw script klaar. Eerst moet er een nieuwe vertolker van James Bond worden gevonden lieten de producenten bij herhaling weten. Maar daar is nog niets definitiefs over besloten. En wordt het een donkere Bond of misschien wel een vrouwelijke. Idris Elba (bekend van de politieserie Luther) zou een goede keuze geweest zijn, maar hij is inmiddels te oud als vijftigplusser.”

In de aflopen jaren passeerde een trits meer of minder bekende kandidaten de revue: James Norton, Josh O’Connor, Aaron Taylor-Johnson, Harris Dickenson en Lashana Lynch. Iedere Engelse acteur die een smoking kan dragen lijkt in aanmerking te kunnen komen. Daar komt ook nog bij dat de vrouw die de laatste dertien Bond-films heeft gecast – Debbie McWilliams – te kennen heeft gegeven met pensioen te gaan. Zij was medeverantwoordelijk voor de selectie van de laatste drie 007-vertolkers; Timothy Dalton, Pierce Brosnan en Daniel Craig. Wie haar gaat opvolgen is nog niet bekend.

Het duo Wilson en Broccoli heeft jarenlang gestreden om Bond te beschermen tegen invloeden van buitenaf. Omdat beiden op gevorderde leeftijd zijn hebben zij besloten hun bedrijf EON Production Company te verkopen. Wilson is 83. Broccoli (64) is jonger maar naar verluidt had zij geen zin meer om de strijd te blijven voeren over het beschermen van de ziel van Bond.

Broccoli en Wilson tijdens de Oscar-uitreiking van zondag

Vorig jaar publiceerde The Wall Street Journal een artikel waarin werd beweerd dat Broccoli uit de school klapte en haar contactpersonen van Amazon als ‘fucking idiots’ omschreef. Er staat bij elke film veel op het spel. De laatste film leverde een opbrengst van rond de 800 miljoen dollar op. Het 26ste uitstapje van Bond zal zonder de beschermheer en -dame worden gemaakt.

De kans is dus groot dat James Bond nooit meer de oude wordt in welk jasje dan ook. Hartog: „Ik sluit de mogelijkheid niet uit dat ze kiezen voor een Amerikaanse acteur met een Brits accent die om commerciële redenen het stokje van Craig overneemt.” Zou Tom Cruise een optie kunnen zijn? Dit jaar verschijnt zijn vermoedelijk laatste aflevering van de hitreeks Mission Impossible, dat wat actie betreft de laatste 007-avonturen soms overtreft, in de bioscoop. ,,Asjeblieft niet,” reageert Hartog. „Gelukkig is hij te oud. Hij is toch al de zestig gepasseerd?”

En Daniel Craig? In een interview met deze site verklaarde hij: „Het zal mij worst wezen wie mij opvolgt.” Een van zijn voorgangers, Timothy Dalton, was diplomatieker over deze gang van zaken. „Ik ben diep bedroefd dat dit zo is gegaan. Ik maak me zorgen over de toekomst van dit Britse fenomeen.”

Bron: Algemeen Dagblad

Brosnan vindt terugkeer naar 007 ‘romantisch idee’

Viervoudig James Bond Pierce Brosnan vindt het een romantisch idee dat er een sentiment bestaat naar zijn terugkeer als 007. In een interview met GQ Magazine zegt hij zelfs geïnteresseerd te zijn om een oudere versie van James Bond te spelen.

Een foto van Brosnan enkele dagen geleden op zijn Instagram

Hij gaat het alleen niet doen, mocht het überhaupt tot een serieus aanbod komen. Zonder dat verder te specificeren noemt hij het ‘een delicate situatie’. De ex-Bond vindt het tijd voor een nieuwe man in de rol van 007. Vers bloed.

Pierce Brosnan werd in 2004 nogal abrupt aan de kant gezet als James Bond. Ondanks de vier kaskrakers die hij had afgeleverd, wilden de producenten niet met hem verder. Ze hadden inmiddels hun oog laten vallen op de bewerking van Ian Flemings eerste Bond-boek Casino Royale en daar hadden ze een nieuwe, jongere James Bond voor nodig.

Ook ondergetekende heeft Brosnan al eens naar voren geschoven als Sir James. Met de nieuwe eigenaar Amazon MGM zou het zomaar eens kunnen dat er inderdaad wordt nagedacht over een oudere 007 voor streamingdienst Amazon Prime. Brosnan is daar geknipt voor. Als ze Timothy Dalton vervolgens M laten spelen, dan zeg ik gelijk: doen!

Met dank aan Kimbery Last voor de melding.

Deze video is alleen te bekijken op YouTube

Ondanks de zes beeldjes die de James Bond-films in zes decennia heeft weten binnen te slepen bij de Academy Awards, is het nooit een gelukkig huwelijk geweest tussen die twee. Dat illustreert zo’n beetje de teneur van vannacht tijdens een zogenaamde Oscar-ode aan de Bond-films, de franchise die, zoals recentelijk bekend werd gemaakt, voor het eerst van eigenaar gaat wisselen.

Halle Berry

Bond-girl en Oscar-winnaar Halle Berry (Monster’s Ball, 2002) mocht de aankondiging doen, naar aanleiding van de Thalberg Award die Bond-produducenten Barbara Broccoli en Michael G. (C.) Wilson in november in ontvangst mochten nemen. Daarna gebeurde er dit (deze video is alleen te bekijken op YouTube):

Je hoeft geen Jacques d’Ancona te zijn om te horen dat niet iedere noot helemaal zuiver was. In de filmmontage zit trouwens een shot van Sean Connery uit Never Say Never Again (1983), de Bond-film die niet door Broccoli en Wilsons Eon Productions werd gemaakt.

Aan het eind van de video probeert Ralph Fiennes (M in drie Bond-films) er de sfeer in te houden door met een brede glimlach te applaudisseren voor de optredens. Hij moest het niet veel later afleggen tegen Adrien Brody in de categorie Beste Acteur.

De film Anora werd met vijf beeldjes de grote winnaar. Ook de korte Nederlandse film Ik ben geen robot van Victoria Warmerdam viel in de prijzen.

'Makers Spider-Man en Harry Potter voor 007’

Amazon-baas Jeff Bezos zou zijn oog hebben laten vallen op Amy Pascal en David Heyman om het volgende James Bond-avontuur te produceren. Dat schrijft Daily Mail. Pascal is onder meer bekend als producent van de laatste Spider-Man-films, Heyman was producent van de Harry Potter-filmserie.

Amy Pascal en David Heyman

Sinds het nieuws van tien dagen geleden dat producenten Barbara Broccoli en Michael G. Wilson stoppen met het maken van Bond-films, is er veel gespeculeerd over de toekomst van de geheim agent. Ondanks dat de deal nog niet officieel is beklonken tussen Eon Productions en Amazon MGM Studios, is de verwachting dat Amazon niet al te lang zal wachten met de aankondiging over de weg die de techgigant op wil met 007.

Volgens Daily Mail is Jeff Bezos zelf een groot James Bond-fan en zal hij daarom voorzichtig omgaan met zijn nieuw verworven franchise.

Amy Pascal en David Heyman zijn grote namen in de filmwereld. Samen brachten zij in 2023 de succesvolle Barbie-film naar de bioscopen.

Pascal was ten tijde van de eerste Bond-film met Daniel Craig, Casino Royale (2006), hoofd van Sony Pictures, de distributeur van Craigs eerste vier films als 007. Eind 2014 werd bij een grote hackoperatie een eerste versie van het script van Spectre buitgemaakt. Kort daarop werd Amy Pascal door Sony aan de kant gezet, waarna zij een eigen productiebedrijf begon.

Casting-director McWilliams stopt ermee

James Bond casting-director Debbie McWilliams stopt bij de James Bond-films. Haar afscheid volgt kort op het nieuws dat Barbara Broccoli en Michael G. Wilson de artistieke vrijheid van James Bond binnenkort aan Amazon MGM Studios overlaat.

Debbie McWilliams

Debbie McWilliams werkte sinds For Your Eyes Only (1981) mee aan alle volgende Bond-films van Eon Productions, dertien in totaal. Daarbij was zij betrokken bij het casten van drie hoofdrolspelers: Timothy Dalton, Pierce Brosnan en Daniel Craig.

Dalton, Brosnan, Craig

Via Screendaily laat McWilliams weten dat de aankomende deal tussen Amazon en Eon Productions ‘het einde van een tijdperk’ inluidt. Ze is weinig enthousiast over de bioscoopfilms die Amazon tot nu toe heeft voortgebracht.

McWilliams geeft aan dat bij het casten van een nieuwe James Bond heel wat komt kijken. ‘Dat is niet iets wat je overlaat aan de volgers op X’, zegt zij naar aanleiding van het bericht dat Amazon-baas Jeff Bezos vorige week plaatste: ‘Wie kies jij als volgende Bond?’

De casting-director begrijpt waarom de producenten van de Bond-films, met wie ze ruim veertig jaar nauw heeft samengewerkt, de beslissing hebben genomen het stokje over te dragen. Zo kost een enkele film minimaal twee jaar van hun leven zonder mogelijkheid daarnaast andere dingen te doen. Daarbij heeft Barbara Broccoli volgens McWilliams geen zin de kar alleen te trekken nu haar broer Michael G. Wilson met pensioen gaat.

Debbie McWilliams geeft aan een fantastische carrière te hebben gehad door James Bond en wenst iedereen het beste. Ze hoopt dat de overdracht ‘zo pijnloos mogelijk’ zal verlopen.

Eerder deze maand ontving Debbie McWilliams uit handen van Barbara Broccoli en actrice Gemma Arterton uit Quantum of Solace een speciale award van The Casting Directors’ Guild.

Gemma Arterton, Debbie McWilliams en Barbara Broccoli

Een hels dilemma

Het is dat er een Derde Wereldoorlog aan zit te komen en de paus op sterven ligt, zodat de bom die Eon Productions onder James Bond plaatste tamelijk onopgemerkt is gebleven. Anders had de wereld ongetwijfeld moord en brand geschreeuwd bij de komende overname van Amazon.

Je ziel verkopen aan de duivel voor 1 miljard dollar en gewoon uit de kas blijven graaien. Het moet gezegd: Barbara Broccoli en Michael G. Wilson hebben het heel handig aangepakt. De hoogbejaarde Wilson gaat eindelijk van zijn pensioen genieten, terwijl zijn zus artistieke filmpjes gaat maken die niemand wil zien.

James Bond is ook gewoon een last. Zeker als familiebedrijf tussen al die reuzen. Ze hebben Bond toch dood laten gaan in hun laatste film? Moeten ze nu weer opnieuw beginnen met het verzinnen van een nieuwe tijdlijn? Het mag ook gewoon eens klaar zijn.

Dat het klaar is met James Bond speelt al ruim drie jaar. Dat James Bond ooit eens terugkeert idem dito. Dat het onder de vleugels van een andere partij gaat gebeuren, ook dat is niet echt een verrassing. En toch kwam het nieuws als donderslag bij heldere hemel.

De vrees bij vele Bond-liefhebbers is dat we afscheid moeten nemen van een instituut. Dat de formule wordt aangetast. Dat we iets anders te zien krijgen dan we gewend waren. Het is het einde van een tijdperk.

Dat zal allemaal ongetwijfeld, maar dat werd gedacht bij iedere nieuwe Bond-acteur die aantrad na Connery. Eerst zien, dan geloven. En natuurlijk, Eon Productions onder leiding van Harry Saltzman en Cubby Broccoli, en later onder Michael G. Wilson en Barbara Broccoli, had daar een scherp oog voor, omdat het hen persoonlijk aanging. James Bond was hun leven. Voor Amazon is het slechts content.

En het is een raar bedrijf dat Amazon. Iedere multinational die honderden miljarden dollars winst per jaar maakt en wordt geleid door een Bond-schurk in hoogst eigen persoon moet met argusogen worden bekeken. De macht van zo’n megalomaan wordt met de overname van 007 nog eens dubbel en dwars bevestigd; we kopen de boel gewoon op en gaan er zelf mee aan de haal. Wie wil er nog koffie?

Cartoon The New Yorker door Ellis Rosen

Wie in de historie van Amazon duikt, leest over slechte werkomstandigheden van de pakketinpakkers, die niet eens de kans krijgen naar het toilet te gaan en in een fles moeten pissen. Over het kapotconcurreren van kleinere partijen met stuntprijzen. Over het lakse retourbeleid van de pakketdienst en de ziekmakende benzine- en kerosine-uitstoot die daarmee gemoeid gaan. Over de informatie die jij als klant klakkeloos aan de dienst cadeau doet; Amazon als grote datastofzuiger. En zo is er een hele waslijst te bedenken waarom Amazon een kutbedrijf is.

Moeten we dat allemaal maar over onze kant laten gaan? Doen alsof onze neus bloedt en blij zijn dat er weer wat leven komt in 007? Het is een hels dilemma.

Want natuurlijk ben ik blij dat de boel flink wordt opgeschud. Dat was ook hard nodig. Van de oude eigenaar kregen we de laatste jaren maar bar weinig. Over de koers die de serie was opgegaan met de komst van Daniel Craig twintig jaar geleden kun je ook je vraagtekens plaatsen; Bond was al lang geen Bond meer zoals we die kenden uit onze jongensjaren.

Martin Campbell, Eva Green en Daniel Craig, Casino Royale (2006)

Al het ongenoegen over Amazon daargelaten, dat praat namelijk wat makkelijker, wat James Bond nu nodig heeft is een sterke leider. Een filmmaker pur sang die zich focust op maar één ding: de James Bond-films. Iemand met liefde voor de serie. Iemand met visie. Iemand die een sterk team bij elkaar krijgt om de beste moderne Bond-film ooit uit de grond te stampen met een aantal steengoede vervolgen dat alle verwachtingen overtreft. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dat kan. Oké, wishfull thinking is my middle name. Daarom blijf ik ervan overtuigd dat het mogelijk is.

Recentelijk zag ik alle Mission: Impossibles terug. Een filmserie waar ik als Bond-liefhebber stinkend jaloers op ben. Waarom? Omdat Tom Cruise het al jaren beter doet dan Bond. Dat komt omdat M:I niet alleen Cruise zelf als grote aanjager heeft, maar ook een doordrammer als Christopher McQuarrie. Het is een gouden duo dat het James Bond-plezier hoog in het vaandel heeft en de ene na de andere halsbrekende stunt bedenkt. Er zit natuurlijk een verhaaltje omheen om te verhullen dat het louter om de actie zou gaan, maar kom op, we willen Tom Cruise zien bungelen aan de hoogste glazen toren ter wereld, aan een vliegtuigdeur of aan een helikoptervracht. Dat alles honderd jaar geleden al een keer gedaan is door 007: beter goed gejat dan slecht bedacht.

Naast het maken van echte Bond-films komt Amazon uiteraard op korte termijn met onzinnige spin-offs over Miss Moneypenny, Felix Leiter, Ernst Stavro Blofeld en een kinderserie met papegaai Max en Sheriff J.W. Pepper in de hoofdrol. Je daarover druk maken is een keuze. Als je het niks vindt, laat het lekker links liggen. Al die randzaken hoeven het plezier in de Bond-films niet te ontnemen (mits ze niet worden gemixt).

Neem de boekenserie als voorbeeld met Ian Fleming als basis. Alles wat hij beschreef is het origineel, dat is zoals het in de Bond-canon ‘is gebeurd’. Alle schrijvers die daarna kwamen, van Kingsley Amis en John Gardner tot Anthony Horowitz en Kim Sherwood, die beschrijven een alternatief universum dat ‘gebeurd zou kunnen zijn’, maar niet per se in de officiële canon thuishoort. Datzelfde kun je doen met al het Bond-gerelateerde dat straks via Prime op ons af wordt gevuurd. Brian Cox, prima acteur, maar hij valt buiten de canon. Of hij moet straks met zijn kravat opduiken in Bond 26.

Wie zegt trouwens dat we verder gaan met nummer 26 en niet opnieuw gaan beginnen bij Bond 2.1?

Stel nu dat ik er een keer naast zit en James Bond verwordt tot een dertien in dozijnstreamingserie? Ook dan: wat dan nog? De oude makers wilden er toch niet mee verder, dan was de filmserie alsnog gestorven met No Time to Die. We kunnen altijd met plezier terug blijven kijken naar de films die er wél zijn. Is dat niet wat we al zestig jaar doen?

Kortom, ik zie de toekomst met angst en beven tegemoet.

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.

Florence Pugh als Miss Moneypenny

Amazon verfilmt ‘Moneypenny Diaries’

Amazon MGM zet de tanden in The Moneypenny Diaries, meldt The Sun. De Britse actrice Florence Pugh zal de rol van Miss Moneypenny spelen in een tv-serie gebaseerd op de boeken van Samantha Weinberg.

Florence Pugh

Sinds de bekendmaking van de overname van James Bond door Amazon twee dagen geleden, is de vraag: hoe gaat de toekomst van de geheim agent eruit zien? Met de verworven rechten kan Amazon doen en laten wat het wil met 007, zo ook met de karakters uit de filmserie.

Samantha Weinberg

Twintig jaar geleden kwam het eerste boek in The Moneypenny Diaries-trologie uit, geschreven door Samantha Weinberg onder het pseudoniem Kate Westbrook. De verhalen speelden zich af in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw en geven de secretaresse van Bonds baas M een geheel eigen achtergrond.

De filmserie van Eon Productions, de maatschappij die van 1962 tot en met 2021 de Bond-films produceerde, maakte buiten de input van eigen scenarioschrijvers zelden gebruik van materiaal dat afkomstig was van andere schrijvers dan Ian Fleming. Zo is er voor de filmserie nooit iets van Weinberg geleend.

Miss Moneypenny is altijd een vaste waarde voor de Bond-boeken en -films geweest, net als M en Q. Per film kwam het personage vaak opdraven voor enkele scènes. Haar voornaam ‘Eve’ werd pas bekend in Skyfall (2012), toen Moneypenny voor het eerst werd gespeeld door Naomie Harris. De oorspronkelijke Moneypenny Lois Maxwell, die het karakter in veertien opeenvolgende Bond-films gestalte gaf, beweerde dat Moneypenny altijd ‘Miss’ werd genoemd, omdat niemand mocht weten dat haar echte naam ‘Gertrude’ was. In de boeken van Samantha Weinberg is Moneypenny’s voornaam ‘Jane’.

Lois Maxwell als Miss Moneypenny met Sean Connery in Dr. No (1962)

In de films met Timothy Dalton en Pierce Brosnan werd Moneypenny respectievelijk gespeeld door Caroline Bliss en Samantha Bond.

De 29-jarige Florence Pugh is bekend van onder meer Midsommar (2019), Little Women (2019), Black Widow (2021), Oppenheimer (2023) en Dune: Part Two (2024).

De grote vraag is wie James Bond gaat spelen in The Moneypenny Diaries...

Broccoli en Wilson stoppen als producenten Bond-films

Amazon MGM verwerft creatieve controle 007-films

Barbara Broccoli en Michael G. Wilson stoppen als producenten van de James Bond-films. Dat valt op te maken uit een verklaring op 007.com. Beiden gaan zich richten op andere projecten. Amazon MGM Studios verwerft hiermee de creatieve controle op de James Bond-franchise, waarmee een doorstart van de Bond-films vrij baan lijkt te hebben.

Barbara Broccoli en Michael G. Wilson

De drie partijen vormen volgens het persbericht een nieuwe joint venture die de intellectuele eigendomsrechten van James Bond huisvest. Gedrieën zullen ze mede-eigenaren van de franchise blijven, met als verschil dat de oud-producenten geen actieve rol meer zullen spelen bij de volgende films

Michael G. Wilson, die sinds de jaren 60 al betrokken is bij de James Bond-films en sinds Moonraker (1979) als uitvoerend producent, kondigt zijn pensioen aan. Wilson werd vorige maand 83 jaar en zegt zich te gaan wijden aan kunst en liefdadigheidsprojecten. Hij heeft er alle vertrouwen in dat James Bond bij Amazon MGM in goede handen is.

Zijn halfzus Barbara Broccoli (64), met wie Wilson sinds de jaren 90 de filmreeks voortzette, stopt eveneens als drijvende kracht achter de Bond-reeks. Na het uitbrengen van sluitstuk No Time to Die in 2021 en het feit dat haar halfbroer met pensioen gaat, vindt Broccoli het tijd worden om zich op andere projecten te richten. Zij was als producente al langere tijd niet meer alleen met James Bond bezig, getuige een groot aantal andere filmprojecten zoals Film Stars Don’t Die in Liverpool (2017), The Rhythm Section (2020), Till (2022) en overige titels.

De eerste James Bond-films werden vanaf 1962 geproduceerd door Albert R. ‘Cubby’ Broccoli en Harry Saltzman. Toen het tweetal in 1975 uit elkaar ging, kwamen de rechten bij Broccoli en filmstudio United Artists te liggen, met een strikte verdeling dat Broccoli de creatieve controle zou behouden en UA de distributie zou verzorgen. Toen United Artists begin jaren 80 werd overgenomen door MGM, werd MGM (sinds 2022 Amazon MGM) automatisch mede-eigenaar van James Bond.

Broccoli en Saltzman tijdens opnamen Dr. No in Jamaica (1962)

Met de productie van GoldenEye (1995) had Albert R. Broccoli het stokje inmiddels overgedragen aan zijn stiefzoon Michael G. Wilson en zijn dochter Barbara Broccoli. Wilson was al sinds For Your Eyes Only (1981) medeproducent van de Bond-films. Cubby Broccoli overleed in 1996.

Het producentenduo Barbara Broccoli en Michael G. Wilson bleef tot No Time to Die actief in de rol die ze van hun (stief)vader hadden geërfd. Het is nu voor het eerst dat een andere grote speler zich gaat bemoeien met het creatieve proces. Hoe dat zal uitpakken, moet de toekomst uitwijzen.

Eind vorig jaar bracht The Wall Street Journal nog het verhaal dat Barbara Broccoli het op zijn zachtst gezegd niet goed kon vinden met Amazon. Zo zou ze de mensen van de filmafdeling van Amazon ‘idioten’ hebben genoemd.

Martin Campbell nog steeds open voor derde Bond-film

Tweevoudig James Bond-regisseur Martin Campbell (81) staat nog steeds open voor een derde Bond-film. Dat zegt de Nieuw-Zeelandse regisseur tegen ScreenRant. Het is niet voor het eerst dat Campbell zich aanbiedt.

Daisy Ridley en Martin Campbell op de set van Cleaner (2025)

Met Martin Campbell als Bond-regisseur kan Eon Productions zich geen buil vallen, getuige zijn eerdere werk voor de franchise: GoldenEye (1995) en Casino Royale (2006). Beide films worden gezien als hoogtepunten uit de Bond-serie. Tevens brachten beide films een debuterende James Bond voor de camera. En dat is waar voor Campbell de uitdaging licht.

„I wouldn’t say no. The point is that I love Bond. Bond is something I grew up with, right? Way back to Dr. No, when I took my mother to see it. And Bond is, always for me, an event picture. The point is, when I used to see Bond, it was an event. And that's what’s so great about them. The budgets are big, the action’s terrific, and the character’s terrific.”

Volgende week staat de Amerikaanse première van zijn nieuwste actiefilm Cleaner gepland, met in de hoofdrollen Daisy Ridley en Clive Owen. Een Nederlandse release van de film is nog niet aangekondigd. Het volgende project dat voor Campbell op stapel staat is de productie Dedication, opnieuw met Daisy Ridley.

Over Bond 26 is verder nog niets bekend. Het schijnt dat Eon Productions overhoop ligt met Amazon, de techgigant die na de overname van filmstudio MGM drie jaar geleden mede-eigenaar is geworden van de James Bond-films.

Unieke screentests mogelijke Bond-acteurs gevonden

Een unieke vondst, de screentests van verschillende (inmiddels bekende) acteurs die twintig jaar geleden de rol van James Bond probeerden te bemachtigen. Volgens Ron South, de beheerder van de Youtube-pagina waar de clipjes vandaan komen, afkomstig van een VHS-band gevonden in een vuilniscontainer van een filmstudio...

Zie hieronder de screentests van Henry Cavill, Sam Wothington, Rupert Friend en Anthony Starr:

De naam van Cavill (41) gaat nog steeds op als mogelijke opvolger van Daniel Craig. Craig, de acteur naar wie de rol uiteindelijk ging en het het langst volhield van alle eerdere James Bonds.

Naast de rol van James Bond greep Cavill ook mis bij Batman en in eerste instantie bij Superman. Deze laatste rol wist hij uiteindelijk toch te krijgen.

Het kan vreemd lopen in een carrière. Zo werd Pierce Brosnan in 1986 voor de eerste keer gecast als James Bond in The Living Daylights, Brosnan was destijds 33 jaar. Dat kon wegens andere contractuele verplichtingen op het laatste moment niet doorgaan.

Pierce Brosnan met regisseur John Glen tijdens testopnamen in augustus 1986

Toen Timothy Dalton de rol overnam en na twee films en een hoop gedoe tussen MGM en Eon Productions te kennen gaf geen derde film te willen maken, werd Brosnan (41 op dat moment) voor de tweede keer gecast. Met dat in het achterhoofd is het voor Henry Cavill nog steeds niet te laat...

All the time in the world

Bestaat er zoiets als ‘het duurt te lang’? Hoe lang kan iets duren totdat het te laat is? Dat het over is en dat we nooit meer een nieuwe James Bond-film te zien krijgen?

Het is weer tellen geblazen, want hoewel het echt nog wel even duurt voordat we dat magische gat van zesenhalf jaar tussen Licence to Kill en GoldenEye naderen, beginnen de jaren inmiddels wel te tellen. Helemaal als je bedenkt dat er nog steeds geen concrete plannen zijn. Althans, voor zover bekend. Maar het lijkt me een utopie te bedenken dat er op dit moment achter de schermen spijkers met koppen worden geslagen.

Om het interbellum tussen Timothy Dalton en Pierce Brosnan te evenaren, hebben we vanaf nu nog drie jaar te gaan. Is te doen, zou je zeggen, maar zolang eerst Chitty Chitty Bang Bang moet worden geremaked om te kijken of het klikt tussen Eon en Amazon, is die drie jaar voorbij voordat Barbara er erg in heeft en zitten we nog steeds zonder nieuwe Bond. Een nieuw record ligt in het verschiet. Een diepterecord wel te verstaan.

James Bond zal geduldig wachten en wij met hem. Hoe graag we die nieuwe film ook willen; áls hij terugkomt, hoe lang dat ook duurt, zal hij inslaan als een bom. Van geen enkel filmpersonage vraagt de wereldpers zich zo massaal af wanneer hij terugkomt of dat het echt afgelopen is. Getuige de laatste minuten van No Time to Die is dat geen absurde gedachte, ondanks dat de aftiteling belooft dat hij terugkeert. Achteraf gezien is het natuurlijk hoogst onhandig geweest om Bond om te brengen zonder toekomstplan. Dan kun je nog zo hard aftitelen ‘James Bond Will Return’, als hij vervolgens na drie jaar nog steeds niet is opgestaan — Jezus had er slechts drie dagen voor nodig.

Als het om James Bond gaat, en zeker als we straks die nieuwe man gepresenteerd krijgen, zal elk zichzelf respecterend medium weer volop meetieren met de hausse. Bond blijft de gemoederen bezighouden zoals geen ander fictief personage dat kan. Wat dat betreft maakt het dus niet uit dat het deze keer allemaal wat langer duurt. Áls hij terugkeert, doet hij dat met veel bombarie.

Dat het met trompetgeschal zal gaan, heeft hij ook wel nodig. Voor jou en mij die het nieuws (welk nieuws?) rond James Bond op de voet volgen, is hij ondanks zijn afwezigheid nooit echt weggeweest. Maar de toevallige bioscoopvoorbijganger moet bij de kladden worden gegrepen: hij komt terug!

Zo ging ik vijf jaar geleden op kraamvisite bij een collega, zegt haar echtgenoot die schijnbaar van mijn afwijking afwist: ‘Ik heb wel zin om dit weekend naar James Bond te gaan…’ Dit moet in februari 2020 zijn geweest, een maand voordat James Bond van april naar november werd verplaatst en daarna nog tweemaal werd doorgeschoven.

Hieruit blijkt maar dat de bioscoopganger helemaal niet met James Bond bezig is en komt kijken wanneer het hem uitkomt. Dat zij nu al ruim drie jaar (‘Drie jaar alweer?’, zeggen ze dan) niet naar een nieuwe Bond-film zijn geweest, valt ze helemaal niet op. Als de aankondig van de nieuwe 007 overal weer te zien is, schrikken ze ineens wakker en willen ze wel komen, zelfs als de film nog niet draait.

Er zijn ook mensen die weinig tot niets met Bond hebben (het overgrote deel van de wereldbevolking). Zo bleek onlangs tijdens een werklunch. Een vrouwelijke collega stond nogal te kijken van mijn hobby, zoals ik James Bond noem. Zelf had zij er helemaal niets mee. Haar man ging wel eens kijken, maar verder kon ze zich geen voorstelling van mijn gekte maken. Terwijl wij normaal gesproken goed met elkaar overweg kunnen, meende ik zelfs een bepaalde spot in haar woorden te ontwaren. Geen persoonlijke aanval, meer een compleet andere wereld waarin wij elkaar nooit zullen treffen. En dat hoeft ook helemaal niet.

Nog zo’n moment met een tamelijk nieuwe collega. Prima gozer, behalve als je samen een training volgt en hem wordt gevraagd om de slechtste film die in hem op komt te noemen. ‘James Bond!’, floepte hij eruit. Ik maakte gelijk het gebaar van ‘meen je dat serieus?’ Weer een andere collega zag mijn verbolgenheid en merkte later op ‘Je was aangedaan hè?’ Dat was ik zeker. Een steek onder water. Bóven water zelfs. Zo open en bloot, het voelde als verraad.

Hoeveel hij ook wordt beschimpt, voor James Bond zal het nooit te laat zijn. Hij komt wanneer hij komt. Hij komt wanneer het zijn tijd is. Vooralsnog heeft hij alle tijd van de wereld.

Dat kun je ook beschouwen als luxepositie. Voor degenen die zich James Bond nog herinneren van vroeger, zal het een vrolijk weerzien zijn, ook al is zijn oogopslag veranderd. Voor de nieuweling, de tiener die met zijn vader naar de bios gaat, gaat er een nieuwe wereld open. Of hij vindt er niks aan, kan ook nog. Either way, James Bond zal zijn publiek opnieuw vinden, dat heeft hij altijd gedaan. Al ging het vroeger wat soepeler omdat we de eerste 27 jaar nooit zonder nieuwe film in het verschiet zaten.

Het kan zomaar tien jaar duren voordat Bond herrijst, en over tien jaar komt hij zeker terug omdat het romanpersonage dan te grabbel ligt voor iedereen die er iets mee wil. Minus alle aan Eon Productions gelieerde copyrights, zoals muziek, logo’s en aanverwante trademarks, maar dat is een ander verhaal.

Vraag ik mij ondertussen wel af of ik Barbara Broccoli moet blijven steunen in haar standvastigheid. Niet dat het een of het ander enig verschil maakt, want ik kan heel vaak roepen dat zij ook maar een mens is en tegenover ons geen verplichting heeft een film te maken, daar krijgen we echt niet sneller een film mee. Aan de andere kant zie ik ook dat die hele Bond-kloek vastzit en onwrikbaar lijkt. Goed, het zijn minkukels daar bij Amazon, daar wil ik met alle plezier in mee, maar daar liggen voor 50 procent wel de rechten van onze filmheld, dus er moet links of rechts van welke kant dan ook worden meegegeven. Bovendien doet Amazon het zonder Bond ook prima, en de online winkel van Eon Productions trouwens ook, maar Eon heeft Amazon eerder nodig dan andersom. Dus een beetje water bij de wijn is gewoon noodzakelijk. En wat zou het als Amazon een belabberde spin-off over een willekeurige 00-agent de streamingether in schiet? Alsof Road to a Million zo’n artistiek hoogtepunt is. Waar blijft dat tweede seizoen trouwens?

Mag ik ook deze keer weer afsluiten met een pluim voor dat o zo heerlijke platenlabel La-La Land dat deze keer Licence to Kill uit de hoge hoed tovert. Hoewel een van de mindere Bond-scores, verdienen wij natuurlijk wel een complete soundtrack van wijlen geweldenaar Michael Kamen, van wie ik liever Lethal Weapon of Robin Hood hoor. Wie weet overtreft deze deluxe edition de stoutste verwachtingen. We hebben een firma als La-La Land broodnodig in tijden van deze ongewilde Bond-loze jaren. James Bond heeft dan wel alle tijd van de wereld, wij hebben dat zeker niet.

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.

Verzamelde artikelen Ian Fleming in boekvorm

Ian Fleming Publications komt met een verzameld werk van Ian Flemings artikelen die hij schreef tijdens zijn carrière als journalist. Volgens de uitgever belooft het een fascinerende verzameling te zijn van zelden geziene journalistieke werken en andere artikelen van de hand van de bedenker van James Bond.

Deze artikelen schreef Ian Fleming voordat hij aan de boekenreeks van James Bond begon en omvatten onder meer recensies voor de Sunday Times, documenten uit de Tweede Wereldoorlog, reisverslagen en correspondentie met de Amerikaanse detectiveschrijver Raymond Chandler.

Het boek bevat ook twee nieuw opgedoken artikelen die al meer dan een halve eeuw niet meer beschikbaar waren plus twee zelden gepubliceerde vroege fictiewerken.

Talk of the Devil: The Collected Writings of Ian Fleming is beschikbaar vanaf 22 mei bij Ian Fleming Publications.

Christopher Walken ‘doet niet aan technologie’

Bond-boef Christopher Walken (A View to a Kill) wil zo weinig mogelijk technologie in huis. De 81-jarige acteur heeft geen mobiele telefoon en heeft ook nog nooit een e-mail gestuurd, vertelt hij aan The Wall Street Journal.

„Ik doe niet aan technologie. Ik heb alleen een schotelantenne op mijn huis”, zegt Walken, die recent een rol speelde in de serie Serverance van Apple TV+. „Dus ik heb Severance gezien op dvd’s. De makers waren zo aardig om die op te sturen.”

„Ik heb nog nooit een telefoon gehad en ik heb nog nooit gemaild of, hoe noem je het, getwitterd. Ik heb ook nooit een horloge gehad”, gaat Walken verder. „Als ik de tijd wil weten, vraag ik het gewoon aan iemand. Net zo goed leen ik af en toe een telefoon als ik er een nodig heb.”

Walken speelt in de Severance (regie Ben Stiller) de rol van Burt Goodman, een gepensioneerde werknemer van een bedrijf dat chips implanteert in zijn personeel zodat herinneringen van werk en privéleven gescheiden blijven. In A View to a Kill (1985) speelde hij tegenover Roger Moore de rol van Bond-schurk Max Zorin die een monopolie op microchips probeert te krijgen.

Roger Moore en Christopher Walken in A View to a Kill

Bron: NU.nl

‘Licence to Kill’ óók op dubbel-cd

La-La Land Records pakt nog even door en komt met een 2-disceditie van Michael Kamens Licence to Kill (1989). De film vierde vorig jaar zijn 35-jarige jubileum, vandaar de 35th Anniversary Expanded Edition.

De soundtrack van Licence to Kill is geen hoogvlieger onder de Bond-scores. Het originele album bevatte 10 tracks met een totale speelduur van 45 minuten, waarvan de titelsong van 5 minuten en de track Licence Revoked van bijna 10 minuten al één derde van de speeltijd innamen. Daarbij leken de tracks willekeurig gerangschikt en zit er een aantal (niet zo goede) songs bij, zoals Wedding Party en Dirty Love (If You Asked Me to van Patti LaBelle is dan wel weer te doen). Er bleef maar bar weinig over voor de overige filmmuziek van maestro Michael Kamen (1948 - 2003).

Nadat platenlabel La-La Land eind november plotseling de jubileumedities van The Man with the Golden Gun en Moonraker aankondigde, is hier dus ter viering van diens 35e verjaardag de meest complete soundtrack van Licence to Kill:

TRACK LISTING:

DISC 1
SCORE PRESENTATION 91:36
1. Gun Barrel / Cray Cay Landing* 1:13
2. His Funny Valentine (Film Version) 1:46
3. Sanchez Is In The Bahamas / Shark Fishing (Extended Version)* 2:16
4. Bond Hooks Sanchez* 2:06
5. James & Felix On Their Way To Church (Film Version)* 0:54
6. Licence To Kill (Performed by Gladys Knight) 4:12
7. Sanchez Escapes 1:52
8. Della’s Goodbye 1:17
9. Torturing Felix 2:08
10. He Disagreed With Something That Ate Him 2:05
11. Let’s Go Shark Hunting 0:38
12. Ocean Exotica Break-In* 2:56
13. You Earned It 2:27
14. Hemingway House 1:48
15. Licence Revoked (Film Version) 1:15
16. Bond Aboard* / Sharkey Dead 4:50
17. Seaplane Escape* 7:06
18. Pam (Film Version)* 2:52
19. Enter Ms. Kennedy / Enter Lupe / Sanchez’s Office 3:37
20. Uncle Q / Let’s Get Some Rest* 2:09
21. Planting The Explosives* 4:06
22. Kwang* / Assassination Attempt 2:29
23. Ninja (Film Version) 3:59
24. Sanchez’s Home 1:11
25. Bond Sneaks Out* 1:26
26. Bond Confronts Pam 1:45
27. Framing Krest* 5:18
28. Leaving Harbour 1:19
29. Bond And Lupe 1:46
30. Q In Disguise 0:41
TOTAL DISC 1 TIME: 1:14:12

DISC 2
SCORE PRESENTATION CONTINUED
1. The Lab* / The Process* 2:22
2. The Conveyor Belt 2:46
3. Dario Sees Pam / Chewed Up 1:15
4. Escape From The Compound 2:11
5. Tanker Downhill* 1:17
6. Truck Chase* 4:42
7. Problem Eliminated / Get In 1:32
8. Pam And Bond 1:07

ADDITIONAL MUSIC 11:34
9. Bridal Chorus 0:19
10. Für Elise 1:10
11. Olimpatec Meditation Institute 2:52
12. Casino Source I 1:15
13. Casino Source II 0:30
14. Party Version I 0:40
15. Party Piano 2:33
16. Pam (Wild Guitar Excerpt) 2:04

ORIGINAL SOUNDTRACK ALBUM 45:37
17. Licence To Kill (Extended Version) (Performed by Gladys Knight) 5:13
18. Wedding Party (Performed by Ivory) 3:53
19. Dirty Love (Performed by Tim Feehan) 3:45
20. Pam* 3:49
21. If You Asked Me To (Performed by Patti LaBelle) 3:58
22. James & Felix On Their Way To Church* 3:53
23. His Funny Valentine 3:26
24. Sanchez Is In The Bahamas / Shark Fishing* 2:05
25. Ninja 6:02
26. Licence Revoked* 9:10
TOTAL DISC 2 TIME: 1:14:49
TOTAL ALBUM TIME: 2:29:01
* contains “James Bond Theme” written by Monty Norman

Bestellen kan vanaf nu bij La-La Land Records.

Emilio Echevarría (80) overleden

De Mexicaanse acteur Emilio Echevarría is gisteren op 80-jarige leeftijd overleden. Echevarría speelde in 2002 in Die Another Day de rol van Bonds Cubaanse contactpersoon.

In zijn thuisland Mexico was Emilio Echevarría sinds eind jaren 70 een gevierd film- en toneelacteur. Zijn internationale doorbraak kwam in 2000 met Amores Perros, het speelfilmdebuut van Alejandro González Iñárritu. Verder was Echevarría te zien in bekende titels als Y tu mamá también van Alfonso Cuarón en Babel, opnieuw van Iñárritu.

In Die Another Day belandt James Bond in zijn zoektocht naar de Noord-Koreaanse moordenaar Zao in Havana, Cuba, waar Raoul hem informeert over de kliniek van Dr. Alvaraz op het eiland Los Organos. Bond leent van Raoul een Ford Fairlane en een revolver om onder de dekmantel van ornitholoog de kliniek te bespieden.

 

Ondanks dat Zao van het eiland weet te ontsnappen, heeft Bond enkele diamanten die de moordenaar bij zich droeg weten te bemachtigen. Raoul weet Bond te vertellen dat de diamanten afkomstig zijn van Gustav Graves, de hoofdschurk van de film. Als dit eenmaal bekend is, is Emilio Echevarría niet meer te zien in de film.

Content

Dus als ik het goed begrijp gaat Netflix ‘content’ leveren waarbij je niet hoeft op te letten. Waarbij je tijdens het kijken naar een film of serie dus rustig even een kopje koffie kunt inschenken, de kattenbak kunt verschonen of je schoonmoeder naar het station kunt brengen. Kom je terug bij de tv, dan heb je dus in principe niets gemist. De technologie gaat inmiddels zo ver dat je het programma niet eens meer hoeft aan te zetten. Hoe handig is dat?

‘Content’, daar is waar het om gaat in de wereld van de streamingdiensten. Ze spreken daar niet over films of series, maar over ‘content’, in de zin van ‘inhoud’. Een beetje inhoud is nooit weg, nietwaar?

‘Content’ bestaat ook in de betekenis van het woord ‘tevreden’, wat bijzonder prettig klinkt. Ook is ‘Content’ een Engelse meisjesnaam met diezelfde betekenis. Het schijnt dat Amazon MGM deze naam bovenaan de wenslijst heeft staan voor de nieuwe Bond-girl. Pardon ‘Bond-woman’. James Bond zal haar wel eens bevredigend tevreden stellen met een dosis inhoud. ‘Are you content now, Content?’ Wink wink, en dan met het diepe stemgeluid van Steve Coogan als Roger Moore.

Voor Barbara Broccoli klinkt het allemaal als poep. Wordt in haar bijzijn het woord ‘content’ uitgesproken, dan maakt zij automatisch het ouderwetse doortrekgebaar. Zo vergaderen ze volgens haar bij de streamingafdeling van Amazon de hele dag over stront.

Behalve rond Sinterklaastijd vallen stront en Bond niet met elkaar te rijmen. Dat blijkt wel uit zestig jaar filmhistorie waarin Bond nog nooit naar de wc is geweest. Uiteraard heeft hij wel eens ‘a quick stop in the bathroom’ gemaakt en moest hij op stel en sprong naar de dichtstbijzijnde apotheek nadat hij een gouden kogel had ingeslikt, maar het blijft allemaal bij suggestie. Als Bond al eens een misstap begaat, stapt hij in een dampende hoop kaviaar of in een versgedraaide berg foie gras.

Zo wij mogen geloven uit The Wall Street Journal botert het niet tussen Barbara Broccoli en Amazon MGM. Werd mij tot enkele weken geleden gevraagd waarom het zo lang duurt voordat er een nieuwe Bond-film komt, dan had ik als hapklaar antwoord dat Barbara Broccoli er geen zin meer in heeft. Krijg ik diezelfde vraag op dit moment, dan is mijn antwoord finaal gekanteld. Ze heeft inderdaad geen zin. Geen zin in zee te gaan met een stelletje nono’s.

Jennifer Salke, laten we de oppernono maar bij haar naam noemen, is de contentboer van Amazon MGM. In haar optiek, en dat is in haar functie een legitieme, is James Bond niets anders dan elk ander stuk content. Content dat je heerlijk te grabbel kunt gooien door een tiendelige politieserie over de avonturen van Felix Leiter te maken of een feuilleton van The Moneypenny Diaries. Wat te denken van Blofeld: Origins of een animatieserie over de pratende pukkel van Roger Moore die onze held als een ware Wicked Willie met wijze raad bijstaat?

Niet dat we James Bond ineens als arthouse moeten bestempelen, maar ‘content’ wordt nu eenmaal anders behandeld dan ‘erfgoed’, zoals Barbara Broccoli het ziet. En in haar functie is dat eveneens legitiem.

We hebben nu dus twee tegenpolen beiden aan het eind van een lang stuk touw. Salke kan geen Bond-film maken zonder Broccoli, Broccoli op haar beurt wel zonder Salke, maar niet zonder Amazon. Jeff Bezos heeft niet voor niets een vrouw in die positie geparkeerd om het vuile werk op te knappen, een manspersoon was al lang met pek en veren het bos ingejaagd. Nu kijken we naar een ouderwetse bitchfight tussen twee Bond-vrouwen, zodat er positief of negatief toch altijd wat te melden blijft over onze filmheld.

Ook al valt er totaal niets te melden, dan nog blijven de hartjes binnenstromen, zo ondervond ik op Tweede Kerstdag. Ik zette On Her Majesty’s Secret Service maar weer eens op; dé Bond-kerstfilm bij uitstek, en meende dat te moeten melden op Twitter: ‘Cant’t resist ♥ #OHMSS’. Het maakt blijkbaar niet uit wat voor interessante kletspraat ik ophoud, geen haan die er naar kraait, maar één simpele tweet met een foto van mijn tv-scherm en binnen de kortste keren stond de teller op 2K. Ik zie het maar als content.

Nu gaat Netflix dus filmscripts ontwikkelen waarin de spreker uitleg geeft over zijn handelen, de Bassie en Adriaan-aanpak, zodat de contentslaaf tijdens het ‘kijken’ tegelijkertijd andere dingen kan doen. Een soort instructiefilmprincipe. Compleet tegenovergesteld van wat verhalen vertellen zou moeten zijn, namelijk: ‘show, don’t tell’.

In het kielzog van Netflix kan Amazon Prime nooit achterblijven. Reden temeer voor Barbara Broccoli om haar poot stijf te houden zodat Bond niet ook afglijdt in de beerput van contentbrij.

Het goede voornemen van dit jaar: Amazon geeft Barbara Broccoli carte blanche. Als je achteraf de algoritmen op Bond loslaat, zal toch ook Jennifer Salke zien dat de geheim agent in de laatste zestig jaar niet slecht heeft geboerd?

James Bond is een bejaard instituut en dat is juist zijn kracht. Met een originele draai is hij stukje bij beetje altijd met zijn tijd meegegaan zonder zijn oorsprong te verliezen. Barbara Broccoli is daar sinds lange tijd verantwoordelijk voor. Zij weet als geen ander de koers van James Bond te bepalen. En, mark my words, dat gaat zij opnieuw doen. Als ze maar niet wordt tegenwerkt door managers die nog nooit een James Bond-film hebben gezien. Hoe frustrerend moet het zijn om te worden aangesproken door zo’n assistent met een Starbucks-beker in zijn/haar/hun hand die het verschil tussen John Wick, Jason Bourne en James Bond niet weet?

Dit alles typ ik onder het genot van de laatst uitgebrachte content door La-La Land Records, het platenlabel dat James Bond maar al te goed kent en weet wat de liefhebber wil. Muziek, muziek en nog meer muziek. Het liefst gecomponeerd door John Barry. Daar zal Jennifer Salke nog nooit van hebben gehoord; haar gemis. Met A View to a Kill dit jaar als een van de jubileumfilms voorzie ik een super-de-luxe 40th anniversary extended 2-disc edition, gezamenlijk met Eric Serra’s GoldenEye en ergens tussendoor nog een dubbel-cd met nooit eerder uitgebrachte Thunderball-tracks.

Moeten we het niet van een nieuwe film hebben, dan doen we het wel met content van de soundtracks. Met een afspeellijst van inmiddels 651 nummers ben ik 31 uur en 27 minuten zoet en dat op repeat. Neem daarbij zo’n 50 uur aan filmklassiekers — zo redden we het wel tot Bond 26.

Maak er een mooi Bond-jaar van!

Deze column verschijnt ook bij James Bond Nederland.